گمنام

تفسیر:المیزان جلد۱۹ بخش۱۵: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
خط ۱۲۷: خط ۱۲۷:
و كلمۀ «ميمنة»، از ماده «يمن» است كه مقابل شوم است و معنايى بر خلاف آن دارد. پس «اصحاب ميمنه»، اصحاب و دارندگان يُمن و سعادت اند. و در مقابل آنان، «اصحاب مشئمه» هستند، كه اصحاب و دارندگان شقاوت و شئامت اند.
و كلمۀ «ميمنة»، از ماده «يمن» است كه مقابل شوم است و معنايى بر خلاف آن دارد. پس «اصحاب ميمنه»، اصحاب و دارندگان يُمن و سعادت اند. و در مقابل آنان، «اصحاب مشئمه» هستند، كه اصحاب و دارندگان شقاوت و شئامت اند.


و اين كه بعضى از مفسرين ميمنه را به يمين يعنى دست راست معنا كرده و گفته اند: اصحاب ميمنة نامه اعمالشان به دست راستشان داده مى شود، به خلاف ديگران ، تفسير صحيحى نيست ، براى اين كه در اين آيه در مقابل اصحاب ميمنة اصحاب مشئمه قرار گرفته ، و اگر ميمنه به معناى دست راست بود بايد در مقابلش اصحاب ميسره يعنى طرف دست چپ قرار گيرد، همچنان كه در آيات بعدى در مقابل اصحاب يمين اصحاب شمال آمده ، و نادرستى اين تفسير روشن است .
و اين كه بعضى از مفسران، «ميمنه» را به يمين، يعنى دست راست معنا كرده و گفته اند: «اصحاب ميمنة»، نامۀ اعمالشان به دست راستشان داده مى شود، به خلاف ديگران، تفسير صحيحى نيست. براى اين كه در اين آيه، در مقابل «اصحاب ميمنة»، «اصحاب مشئمه» قرار گرفته، و اگر «ميمنه» به معناى دست راست بود، بايد در مقابلش، اصحاب «ميسره»، يعنى طرف دست چپ قرار گيرد، همچنان كه در آيات بعدى، در مقابل اصحاب يمين، اصحاب شمال آمده، و نادرستى اين تفسير روشن است.
كلمه «'''ما'''» در جمله «'''ما اصحاب الميمنة '''» استفهامى است ، و مبتدايى است كه خبرش جمله «'''اصحاب الميمنة '''» است ، و مجموع جمله خبر است براى جمله «'''فاصحاب الميمنة '''»، و منظور ازاستفهام بزرگداشت و تعظيم شاءن ايشان است .
 
وَ أَصحَب المَْشئَمَةِ مَا أَصحَب المَْشئَمَةِ
كلمۀ «ما»، در جملۀ «مَا أصحَابُ المَيمَنَة»، استفهامى است و مبتدايى است كه خبرش، جملۀ «أصحَابُ المَيمَنَة» است و مجموع جمله، خبر است براى جملۀ «فَأصحَابُ المَيمَنَة»، و منظور از این استفهام، بزرگداشت و تعظيم شأن ايشان است.
كلمه «'''مشئمه '''» مانند كلمه «'''شوم '''» - ضمه شين و سكون همره - مصدر است ، همان طور كه ميمنه مانند كلمه «'''يمن '''» مصدر است ، و ميمنه و مشئمه به معناى سعادت و شقاوت است.
 
معناى «'''السابقون السابقون '''»
«'''وَ أَصحَابُ المَْشئَمَةِ مَا أَصحَابُ المَْشئَمَةِ'''»:
وَ السبِقُونَ السبِقُونَ
 
در قرآن كريم آيه اى كه صلاحيت تفسير سابقون اول را داشته باشد آيه شريفه «'''فمنهم ظالم لنفسه و منهم مقتصد و منهم سابق بالخيرات باذن اللّه '''» و آيه شريفه «'''و لكل وجهه هو موليها فاستبقوا الخيرات '''»
كلمۀ «مَشئَمه»، مانند كلمۀ «شُوم» - ضمّه شين و سكون همزه - مصدر است، همان طور كه «ميمنه»، مانند كلمل «يمن» مصدر است، و «ميمنه» و «مشئمه»، به معناى سعادت و شقاوت است.
 
==معناى «السّابقونَ السّابقون» ==
«'''وَ السّابِقُونََ السّابِقُونَ '''»:
 
در قرآن كريم، آيه اى كه صلاحيت تفسير «سابقون اول» را داشته باشد، آيه شريفه «فَمِنهُم ظَالِمٌ لِنَفسِهِ وَ مِنهُم مُقتَصِدٌ وَ مِنهُم سَابِقٌ بِالخَيرَاتِ بِإذنِ اللّه»؛ و آيه شريفه «وَ لِكُلّ وِجهَةٌ هُوَ مُوَلّيهَا فَاستَبِقُوا الخَيرَاتِ»؛
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۹ صفحه ۱۹۹ </center>
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۹ صفحه ۱۹۹ </center>
آيه شريفه «'''اولئك يسارعون فى الخيرات و هم لها سابقون '''» است .
و آيه شريفه «أولئِكَ يُسَارِعُونَ فِى الخَيرَاتِ وَ هُم لَهَا سَابِقُونَ» است.
كه از اين آيات به دست مى آيد مراد از سابقون ، كسانى هستند كه در خيرات سبقت مى گيرند، و قهرا وقتى اعمال خير سبقت مى گيرند، به مغفرت و رحمتى هم كه در ازاى آن اعمال هست سبقت گرفته اند. و لذا در آيه «'''سابقوا الى مغفرة من ربكم و جنة '''» به جاى امر به سبقت در اعمال خير، دستور فرموده : به مغفرت و جنت سبقت گيرند، پس سابقون به خيرات ، سابقون به رحمت و مغفرتند، در آيه مورد بحث هم كه مى فرمايد: «'''السابقون السابقون '''» مراد از سابقون اول ، سابقين خيرات ، و مراد از سابقون دوم سابقين به اثر خيرات يعنى مغفرت و رحمت است ، اين نظريه ما بود.
 
ولى بعضى از مفسرين گفته اند: مراد از سابقون دوم هم همان سابقون اول است و اين تعبير نظير تعبير شاعر است كه مى گويد: «'''انا ابوالنجم و شعرى شعرى - من ابوالنجم هستم كه شعر من شعر من است '''».
از اين آيات به دست مى آيد که مراد از «سابقون»، كسانى هستند كه در خيرات سبقت مى گيرند، و قهرا وقتى به اعمال خير سبقت مى گيرند، به مغفرت و رحمتى هم كه در ازاى آن اعمال هست، سبقت گرفته اند. و لذا در آيه «سَابِقُوا إلى مَغفِرَةٍ مِن رَبّكُم وَ جَنّةٍ»، به جاى امر به سبقت در اعمال خير، دستور فرموده: به مغفرت و جنت سبقت گيرند. پس سابقون به خيرات، سابقون به رحمت و مغفرت اند. در آيه مورد بحث هم كه مى فرمايد: «السّابِقُونَ السّابِقُون»، مراد از سابقون اول، سابقين به خيرات، و مراد از سابقون دوم، سابقين به اثر خيرات، يعنى مغفرت و رحمت است. اين نظريه ما بود.
و جمله «'''السابقون السابقون '''» بنا به گفته ما كه هر يك سبقت در چيزى ديگر است ، مبتدا و خبرند، اولى مبتدا و دومى خبر است ، و معنايش اين كه : سبقت گيرندگان به اعمال خير سبقت گيرندگان به مغفرتند، و بنا به گفته مفسرينى كه هر دو را يكى دانسته اند، دومى تاءكيد اولى مى شود، و جمله «'''اولئك المقربون '''» خبر مبتدا واقع مى شود.
 
ولى بعضى از مفسران گفته اند: مراد از «سابقون دوم» هم، همان سابقون اول است و اين تعبير، نظير تعبير شاعر است كه مى گويد: «أنا أبُوالنّجم وَ شِعرِى شِعرِى - من ابوالنجم هستم كه شعر من، شعر من است».
 
و جملۀ «السّابِقُونَ السّابِقُون»، بنا به گفته ما كه هر يك سبقت در چيزى ديگر است، مبتدا و خبرند. اولى مبتدا و دومى خبر است، و معنايش اين كه: سبقت گيرندگان به اعمال خير، سبقت گيرندگان به مغفرت اند. و بنا به گفتۀ مفسّرانى كه هر دو را يكى دانسته اند، دومى تأكيد اولى مى شود، و جملۀ «أولئِكَ المُقَرّبُونَ»، خبر مبتدا واقع مى شود.
<span id='link143'><span>
<span id='link143'><span>


۱۴٬۲۸۳

ویرایش