گمنام

تفسیر:المیزان جلد۱۹ بخش۳۱: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
خط ۱۲۹: خط ۱۲۹:
«'''وَ إِن فَاتَكمْ شىْءٌ مِّنْ أَزْوَجِكُمْ إِلى الْكُفَّارِ فَعَاقَبْتُمْ فَئَاتُوا الَّذِينَ ذَهَبَت أَزْوَجُهُم مِّثْلَ مَا أَنفَقُوا ...'''»:
«'''وَ إِن فَاتَكمْ شىْءٌ مِّنْ أَزْوَجِكُمْ إِلى الْكُفَّارِ فَعَاقَبْتُمْ فَئَاتُوا الَّذِينَ ذَهَبَت أَزْوَجُهُم مِّثْلَ مَا أَنفَقُوا ...'''»:


==معناى آيه شريفه:«و ان فاتكم شى ء من ازواجكم ...»==


راغب گفته: كلمه «'''فوت '''» به معناى دور شدن چيزى از آدمى است ، به نحوى كه دسترسى به آن ممكن نباشد، و در آيه «'''و ان فاتكم شى ء من ازواجكم الى الكفار'''» به همين معنا است و كلمه «'''معاقبه '''» و «'''عقاب '''» به معناى رسيدن به آخر و عاقبت هر چيز تفسير شده ، و منظور از آن در آيه اين است كه اگر از كفار غنيمتى كه عاقبت جنگ است به شما رسيد. و بعضى گفته اند كه : «'''عاقبتم '''» با اينكه از باب مفاعله است به معناى «'''عقبتم '''» - با تشديد قاف - از باب تفعيل است . بعضى ديگر گفته اند: از عقبه به معناى توبه گرفته شده .
راغب گفته: كلمۀ «فوت» به معناى دور شدن چيزى از آدمى است، به نحوى كه دسترسى به آن ممكن نباشد. و در آيه «وَ إن فَاتَكُم شَئٌ مِن أزوَاجِكُم إلَى الكُفَّارِ»، به همين معنا است. و كلمۀ «معاقبه» و «عقاب»، به معناى رسيدن به آخر و عاقبت هر چيز تفسير شده، و منظور از آن در آيه، اين است كه اگر از كفار غنيمتى كه عاقبت جنگ است، به شما رسيد. و بعضى گفته اند كه: «عاقبتم» با اين كه از باب مفاعله است، به معناى «عقّبتم» - با تشديد قاف - از باب تفعيل است. بعضى ديگر گفته اند: از «عقبه»، به معناى توبه گرفته شده.
و آنچه به ذهن نزديك تر مى رسد اين است كه مراد از كلمه «'''شى ء'''» در آيه شريفه مهريه باشد، و حرف من در جمله «'''من ازواجكم '''» ابتداى غايت را برساند، و جمله «'''الى الكفار'''» متعلق باشد به جمله «'''فاتكم '''» و مراد از جمله «'''الذين ذهبت ازواجهم '''» بعضى از مؤ منين باشد، و ضمير در «'''انفقوا'''» به همانان برگردد، در نتيجه معناى آيه چنين باشد: و اگر از شما مهريه اى از همسران كافرتان نزد كفار مانده و از دست رفته باشد، و همسرانتان به كفار پيوسته باشند، اگر مؤ منين در جنگ به غنيمتى رسيدند، مهريه اين گونه افراد را به همان مقدارى كه از چنگشان رفته به آنان بدهند.
 
البته آيه شريفه به وجوهى ديگر نيز تفسير شده ، اما وجوهى است كه از فهم دور است ، و به همين جهت از نقل آنها چشم پوشيديم .
و آنچه به ذهن نزديك تر مى رسد، اين است كه: مراد از كلمۀ «شئ» در آيه شريفه، مهريه باشد، و حرف «مِن» در جمله «مِن أزوَاجِكُم»، ابتداى غايت را برساند، و جملۀ «إلَى الكُفَّار»، متعلق باشد به جملۀ «فَاتَكُم»، و مراد از جملۀ «الَّذِينَ ذَهَبَت أزوَاجُهُم»، بعضى از مؤمنان باشد، و ضمير در «أنفَقُوا» به همانان برگردد. در نتيجه، معناى آيه چنين باشد: و اگر از شما مهريه اى از همسران كافرتان نزد كفار مانده و از دست رفته باشد، و همسرانتان به كفار پيوسته باشند، اگر مؤمنان در جنگ به غنيمتى رسيدند، مهريه اين گونه افراد را به همان مقدارى كه از چنگشان رفته، به آنان بدهند.
«'''و اتقوا اللّه الذى انتم به مومنون '''» - در اين جمله امر به تقوى نموده ، و خداى تعالى را با صله و موصول توصيف كرده ،
 
البته آيه شريفه به وجوهى ديگر نيز تفسير شده، اما وجوهى است كه از فهم دور است، و به همين جهت از نقل آن ها چشم پوشيديم.
 
«'''وَ اتَّقُوا اللّه الَّذِى أنتُم بِهِ مُؤمِنُونَ '''» - در اين جمله امر به تقوا نموده، و خداى تعالى را با صله و موصول توصيف كرده،
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۹ صفحه ۴۱۱ </center>
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۹ صفحه ۴۱۱ </center>
تا علت لزوم تقوى را بيان كرده باشد، در نتيجه معنايش مى شود كه : از خدا پروا كنيد، براى اينكه به او ايمان داريد.
تا علت لزوم تقوا را بيان كرده باشد. در نتيجه، معنايش این مى شود كه: از خدا پروا كنيد، براى اين كه به او ايمان داريد.
<span id='link272'><span>
<span id='link272'><span>


۱۳٬۷۸۶

ویرایش