۱۳٬۷۸۶
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۲۰ بخش۷: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←معصوم بودن پیامبران در گرفتن، حفظ و ابلاغ وحى
| خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
و تبليغ رسالت به مردم، تنها به زبان نيست، بلكه تبليغ عملى هم تبليغ است. پس رسول بايد در مرحله عمل از هر معصيت و ارتكاب هر گناه و ترك واجب دينى معصوم باشد. چون اگر معصوم نباشد، نقيض و ضد دين را تبليغ كرده. پس پيغمبر از ارتكاب معصيت معصوم است، همچنان كه از خطاى در گرفتن وحى معصوم است، و همچنان كه از فراموش كردن آن و از خطاى زبانى در رساندنش به مردم معصوم است. | و تبليغ رسالت به مردم، تنها به زبان نيست، بلكه تبليغ عملى هم تبليغ است. پس رسول بايد در مرحله عمل از هر معصيت و ارتكاب هر گناه و ترك واجب دينى معصوم باشد. چون اگر معصوم نباشد، نقيض و ضد دين را تبليغ كرده. پس پيغمبر از ارتكاب معصيت معصوم است، همچنان كه از خطاى در گرفتن وحى معصوم است، و همچنان كه از فراموش كردن آن و از خطاى زبانى در رساندنش به مردم معصوم است. | ||
و ما در سابق اشاره كرديم كه | و ما در سابق اشاره كرديم كه نبوت هم، در اين كه دائر مدار وحى است، مثل رسالت است. پس «نبى» هم، در خصوصيت عصمت، مانند «رسول» است. و با اين بيان معلوم شد كه اصحاب وحى، چه «نبى» باشند و چه «رسول»، در گرفتن وحى و حفظ كردنش، و در رساندن آن به مردم، چه رساندن به زبان و چه به عمل، معصوم هستند. | ||
<span id='link60'><span> | <span id='link60'><span> | ||
