۱۴٬۱۱۵
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۲۰ بخش۱۶: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←اشاره به وجه اينكه در شمار نعم بهشتى ابرار، از حورالعين نام برده نشده است
| خط ۱۰۶: | خط ۱۰۶: | ||
<span id='link140'><span> | <span id='link140'><span> | ||
== | ==چرا در سوره «دهر»، از نعمت بهشتى «حورالعين» نام برده نشده است == | ||
اين را هم بايد دانست كه در آيات مورد بحث نعمت زنان بهشتى يعنى حور العين را جزو نعمت هاى بهشتى ذكر نكرده با اينكه در كلام مجيد خداى تعالى هر جا سخن از نعيم بهشت شده ، حور العين جزو مهم ترين آنها ذكر شده است . ممكن است از ظاهر جريان چنين فهميده شود كه علت آن اين بوده كه در بين ابرار مورد نظر | اين را هم بايد دانست كه در آيات مورد بحث نعمت زنان بهشتى يعنى حور العين را جزو نعمت هاى بهشتى ذكر نكرده با اينكه در كلام مجيد خداى تعالى هر جا سخن از نعيم بهشت شده ، حور العين جزو مهم ترين آنها ذكر شده است . ممكن است از ظاهر جريان چنين فهميده شود كه علت آن اين بوده كه در بين ابرار مورد نظر آيات، كسى از طايفه زنان بوده ، (و خداى تعالى براى رعايت حرمت او سخن از حور العين به ميان نياورده است). | ||
تفسير روح المعانى همين معنا را از لطايف قرآن دانسته و گفته : در صورتى كه آيات در باره اهل بيت (عليهم السلام ) نازل شده باشد، ذكر نشدن حور العين از لطيف ترين نكات خواهد بود، آرى اگر تصريح به «'''ولدان مخلدون '''» كرده و نامى از حور العين | |||
تفسير روح المعانى همين معنا را از لطايف قرآن دانسته و گفته: در صورتى كه آيات در باره اهل بيت (عليهم السلام) نازل شده باشد، ذكر نشدن حور العين از لطيف ترين نكات خواهد بود، آرى اگر تصريح به «'''ولدان مخلدون'''» كرده و نامى از حور العين نبرده، به خاطر رعايت احترام بتول و قره العين رسول بوده. | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۲۱۱ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۲۱۱ </center> | ||
<span id='link141'><span> | <span id='link141'><span> | ||
<center> «'''بحث روایی'''» </center> | |||
==چند روابت حاكى از مدنى بودن سوره هل اتى == | ==چند روابت حاكى از مدنى بودن سوره هل اتى == | ||
در كتاب «'''اتقان '''» سيوطى از بيهقى روايت كرده كه او در كتاب «'''دلائل النبوه '''» خود به سندى كه به عكرمه و حسين بن ابى الحسن داشته روايت كرده كه گفته اند: خداى تعالى از قرآن كريم سوره اقرء باسم ربك ، و سوره نو سوره مزمل را در مكه نازل كرد - تا آنجا كه گفته اند - و سوره هايى كه در مدينه نازل شد عبارتند از سوره ويل للمطففين ، بقره ، آل عمران ، انفال ، احزاب ، مائده ، ممتحنه ، نساء، اذا زلزلت ، حديد، محم د، رعد، الرحمان ، و هل اتى على الانسان ، - تا آخر حديث . | در كتاب «'''اتقان '''» سيوطى از بيهقى روايت كرده كه او در كتاب «'''دلائل النبوه '''» خود به سندى كه به عكرمه و حسين بن ابى الحسن داشته روايت كرده كه گفته اند: خداى تعالى از قرآن كريم سوره اقرء باسم ربك ، و سوره نو سوره مزمل را در مكه نازل كرد - تا آنجا كه گفته اند - و سوره هايى كه در مدينه نازل شد عبارتند از سوره ويل للمطففين ، بقره ، آل عمران ، انفال ، احزاب ، مائده ، ممتحنه ، نساء، اذا زلزلت ، حديد، محم د، رعد، الرحمان ، و هل اتى على الانسان ، - تا آخر حديث . | ||
