گمنام

تفسیر:المیزان جلد۲۰ بخش۲۷: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
جزبدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۵۱: خط ۵۱:
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۳۶۴ </center>
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۳۶۴ </center>
<span id='link242'><span>
<span id='link242'><span>
==آيات ۱ - ۱۹، سوره انفطار ==
==آيات ۱ - ۱۹  سوره انفطار ==
سوره انفطار مكى است و نوزده آيه دارد
سوره «انفطار»، مكّى است و نوزده آيه دارد.
بِسمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
 
بِسمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ *
إِذَا السمَاءُ انفَطرَت (۱)
إِذَا السمَاءُ انفَطرَت (۱)
وَ إِذَا الْكَوَاكِب انتَثرَت (۲)
وَ إِذَا الْكَوَاكِب انتَثرَت (۲)
خط ۵۹: خط ۶۰:
وَ إِذَا الْقُبُورُ بُعْثرَت (۴)
وَ إِذَا الْقُبُورُ بُعْثرَت (۴)
عَلِمَت نَفْسٌ مَّا قَدَّمَت وَ أَخَّرَت (۵)
عَلِمَت نَفْسٌ مَّا قَدَّمَت وَ أَخَّرَت (۵)
يَأَيهَا الانسنُ مَا غَرَّك بِرَبِّك الْكرِيمِ(۶)
يَاأَيهَا الإنسانُ مَا غَرَّك بِرَبِّك الْكرِيمِ(۶)
الَّذِى خَلَقَك فَسوَّاك فَعَدَلَك (۷)
الَّذِى خَلَقَك فَسوَّاك فَعَدَلَك (۷)
فى أَى صورَةٍ مَّا شاءَ رَكَّبَك (۸)
فى أَىّ صورَةٍ مَّا شاءَ رَكَّبَك (۸)
َكلا بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّينِ(۹)
َكلا بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّينِ(۹)
وَ إِنَّ عَلَيْكُمْ لحََفِظِينَ(۱۰)
وَ إِنَّ عَلَيْكُمْ لحََافِظِينَ(۱۰)
كِرَاماً كَتِبِينَ(۱۱)
كِرَاماً كَاتِبِينَ(۱۱)
يَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ(۱۲)
يَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ(۱۲)
إِنَّ الاَبْرَارَ لَفِى نَعِيمٍ(۱۳)
إِنَّ الاَبْرَارَ لَفِى نَعِيمٍ(۱۳)
خط ۷۳: خط ۷۴:
ثمَّ مَا أَدْرَاك مَا يَوْمُ الدِّينِ(۱۸)
ثمَّ مَا أَدْرَاك مَا يَوْمُ الدِّينِ(۱۸)
يَوْمَ لا تَمْلِك نَفْسٌ لِّنَفْسٍ شيْئاً وَ الاَمْرُ يَوْمَئذٍ لِّلَّهِ(۱۹)
يَوْمَ لا تَمْلِك نَفْسٌ لِّنَفْسٍ شيْئاً وَ الاَمْرُ يَوْمَئذٍ لِّلَّهِ(۱۹)
ترجمه آيات  
 
به نام خداى رحمان و رحيم . وقتى كه آسمان بشكافد (۱).
<center> «'''ترجمه آيات'''» </center>
و وقتى كه ستارگان پراكنده شود (۲).
 
و وقتى كه درياها به هم متصل گردد (۳).
به نام خداى رحمان و رحيم.
و زمانى كه گورها زير و رو شود و مردگان از آن بيرون شوند (۴).
 
در آن روز هر كس داند كه چه كرده و چه نكرده (۵).
وقتى كه آسمان بشكافد. (۱)
اى انسان چيست كه تو را به پروردگار كريمت مغرور كرده است ؟ (۶).
 
و وقتى كه ستارگان پراكنده شود. (۲)
 
و وقتى كه درياها به هم متصل گردد. (۳)
 
و زمانى كه گورها، زير و رو شود و مُردگان از آن بيرون شوند. (۴)
 
در آن روز، هر كس داند كه چه كرده و چه نكرده. (۵)
 
اى انسان! چيست كه تو را به پروردگار كريمت مغرور كرده است؟ (۶)
 
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۳۶۵ </center>
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۳۶۵ </center>
پروردگارى كه تو را آفريده و پرداخته و تناسب داده (۷).
پروردگارى كه تو را آفريده و پرداخته و تناسب داده. (۷)
و به هر صورتى كه خواسته تركيب كرده است (۸).
 
اصلا شما روز جزا را دروغ مى شماريد (۹).
و به هر صورتى كه خواسته، تركيب كرده است. (۸)
و گر نه او بر شما نگهبانان گماشته (۱۰).
 
كه نويسندگانى ارجمندند (۱۱).
اصلا، شما روز جزا را دروغ مى شماريد. (۹)
و هر چه بكنيد مى دانند (۱۲).
 
و در روز قيامت آنها كه نيكوكارند در نعيمند (۱۳).
و گرنه او بر شما نگهبانان گماشته. (۱۰)
و آنها كه بدكارند در جهنمند (۱۴).
 
روز جزا وارد آن شوند (۱۵).
كه نويسندگانى ارجمندند. (۱۱)
و از آن غائب نگردند (۱۶).
 
تو چه دانى كه روز جزا چيست ؟ (۱۷).
و هرچه بكنيد، مى دانند. (۱۲)
و باز چه دانى كه روز جزا چيست (۱۸).
 
روزى است كه كسى درباره كسى اختيارى ندارد و آن روز فرمان خاص ‍ خداست (۱۹).
و در روز قيامت، آن ها كه نيكوكارند، در نعيم اند. (۱۳)
بيان آيات  
 
اين سوره روز قيامت را با بعضى از علامت هاى متصل به آن تحديد مى كند، و خود آن روز را هم به بعضى از وقايعى كه در آن روز واقع مى شود معرفى مى كند، و آن اين است كه در آن روز تمامى اعمالى كه انسان خودش كرده و همه آثارى كه بر اعمالش مترتب شده ، و بوسيله ملائكه حفظه كه موكل بر او بوده اند محفوظ مانده ، در آن روز جزاء داده مى شود. اگر اعمال نيك بوده با نعيم آخرت ، و اگر زشت بوده و ناشى از تكذيب قيامت بوده ، با دوزخ پاداش داده مى شود، دوزخى كه خود او افروخته و جاودانه در آن خواهد زيست .
و آن ها كه بدكارند، در جهنّم اند. (۱۴)
آنگاه دوباره توصيف روز قيامت را از سر مى گيرد، كه آن روزى است كه هيچ كسى براى خودش مالك چيزى نيست ، و امر در آن روز تنها براى خداست . و اين سوره از آيات برجسته قرآن است ، و بدون هيچ اختلافى در مكه نازل شده است .
 
روز جزا وارد آن شوند. (۱۵)
 
و از آن غائب نگردند. (۱۶)
 
تو چه دانى كه روز جزا چيست؟ (۱۷)
 
و باز، چه دانى كه روز جزا چيست؟ (۱۸)
 
روزى است كه كسى درباره كسى اختيارى ندارد و آن روز، فرمان، خاصّ ‍ خداست. (۱۹)
 
<center> «'''بیان آيات'''» </center>
اين سوره، روز قيامت را با بعضى از علامت هاى متصل به آن، تحديد مى كند. و خود آن روز را هم، به بعضى از وقايعى كه در آن روز واقع مى شود، معرفى مى كند. و آن، اين است كه: در آن روز، تمامى اعمالى كه انسان خودش كرده و همۀ آثارى كه بر اعمالش مترتب شده، و به وسيله ملائكۀ حفظه - كه موكّل بر او بوده اند - محفوظ مانده، در آن روز جزاء داده مى شود. اگر اعمال نيك بوده، با نعيم آخرت؛ و اگر زشت بوده و ناشى از تكذيب قيامت بوده، با دوزخ پاداش داده مى شود. دوزخى كه خود او افروخته و جاودانه در آن خواهد زيست.
 
آنگاه دوباره توصيف روز قيامت را از سر مى گيرد كه: آن، روزى است كه هيچ كسى براى خودش مالك چيزى نيست و امر در آن روز، تنها براى خداست. و اين سوره، از آيات برجسته قرآن است و بدون هيچ اختلافى، در مكّه نازل شده است.
<span id='link243'><span>
<span id='link243'><span>
==بيان تعدادى از علامتهاى روز قيامت ==
==بيان تعدادى از علامتهاى روز قيامت ==
إِذَا السمَاءُ انفَطرَت
إِذَا السمَاءُ انفَطرَت
۱۵٬۹۷۷

ویرایش