تفسیر:المیزان جلد۲۰ بخش۴۵: تفاوت میان نسخه‌ها

يحْسب أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ(۳)

َكلا لَيُنبَذَنَّ فى الحُْطمَةِ(۴)

الَّتى تَطلِعُ عَلى الاَفْئِدَةِ(۷)

إِنهَا عَلَيهِم مُّؤْصدَةٌ(۸)

اين سوره، تهديد شديدى است به كسانى كه عاشق جمع مالند، و مى خواهند با مال بيشتر خود، بر سر و گردن مردم سوار شوند، و بر آنان كبريايى بفروشند. و به همين جهت، از مردم عيب هايى مى گيرند كه عيب نيس. و اين سوره، در مكّه نازل شده است.

تهديد شديد به گردآورندگان مال و ذكر اوصاف آنان كه «'''همزه '''»اند و «'''لمزه '''» ومال خود را مايه جاودانى مى پندارند:

«'''وَيْلٌ لِّكلِّ هُمَزَةٍ لُّمَزَةٍ'''»:

الَّذِى جَمَعَ مَالاً وَ عَدَّدَهُ يحْسب أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ

اين آيه ، «'''همزه '''» و «'''لمزه '''» را بيان مى كند، و اگر كلمه «'''مالا'''» را نكره آورد به منظور تحقير و ناچيز معرفى كردن مال دنيا بوده ، چون مال هر قدر هم كه زياد و زيادتر باشد دردى از صاحبش را دوا نمى كند،

تنها سودى كه به حالش دارد همان مقدارى است كه به مصرف حوائج طبيعى خودش مى رساند، مختصرى غذا كه سيرش كند، و شر بتى آب كه سيرابش سازد، و دو قطعه جامه كه به تن كند.

و كلمه «'''عدده '''» از ماده «'''عدبه '''» معناى شمردن است ، مى فرمايد شخصى كه همزه و لمزه است از بس عاشق مال و حريص بر جمع آن است ، مال را روى هم جمع مى كند و پى در پى آن را مى شمارد، و از بسيار بودن آن لذت مى برد.

ولى بعضى گفته اند: معنايش اين است كه مال را عده و ذخيره مى كند براى روزى كه مورد هجوم ناملايمات روزگار واقع شود، كه بنابر اين ، كلمه «'''عدده '''» ديگر به معناى شمردن نيست .