تفسیر:المیزان جلد۱ بخش۱۲: تفاوت میان نسخه‌ها

==معيارها و اساس قوانين عقلائى معيار و اساس و قوانين شرعى است ==

اين معنا وقتى روشن شد، از سوى ديگر مى بينيم كه خدايتعالى خود را در مقام تشريع و قانونگذارى قرار داده ، و در اين قانون گذارى ، خود را عينا مانند يكى از عقلا بحساب آورده ، كه كارهاى نيك را نيك ميداند، و بر آن مدح و شكر مى گذارد، و كارهاى زشت را زشت دانسته ، بر آن مذمت مى كند، مثلا فرموده : «'''ان تبدوا الصدقات فنعما هى '''»، (اگر صدقات را آشكارا بدهيد خوب است )، و نيز فرموده : «'''بئس الاسم الفسوق '''»، (فسق نام زشتى است )، و نيز فرموده : كه آنچه از قوانين براى بشر تشريع كرده ، بمنظور تاءمين مصالح انسان ، و دورى از مفاسد است ، و در آن رعايت بهترين و مؤ ثرترين راه براى رسيدن انسان بسعادت ، و جبران شدن نواقص شده است ، و در اين باره فرموده : «'''اذا دعاكم لما يحييكم '''»، (دعوت خدا را بپذيريد، وقتى شما را بچيزى ميخواند كه زنده تان مى كند)، و نيز فرموده : «'''ذلكم خير لكم ان كنتم تعلمون '''»، (اين براى شما بهتر است اگر علم داشته باشيد)، و نيز فرموده : «'''ان اللّه يامر بالعدل و الاحسان '''»، (تا آنجا كه مى فرمايد) «'''و ينهى عن الفحشاء و المنكر و البغى '''»، (خدا بعدل و احسان امر مى كند، و از فحشاء و منكر و ظلم نهى مى نمايد)، و نيز فرموده : «'''ان اللّه لا يامر بالفحشاء'''»، (خدا بكارهاى زشت امر نمى كند)، و آيات بسيارى از اين قبيل .