تفسیر:المیزان جلد۱ بخش۵: تفاوت میان نسخه‌ها

در انجيل نامبرده كه به عربى ترجمه شده، چنين می خوانيم: «پدر ما آن كسى است كه در آسمان هاست، نام تو متقدّس باد، و فرمانت نافذ، و مشيّتت در زمين مجرى، همان طور كه در آسمان مجرى است، نان ما كفاف ماست، امروز ما را بده و ديگر هيچ، و گناه ما بيامرز، همان طور كه ما گناهكاران به خويشتن را مى بخشيم، (يعنى از ما ياد بگير)، و ما را در بوته تجربه و امتحان قرار مده، بلكه در عوض از شرّ شرير نجات ده».

و ثانيا درباره پدرش دعاى خير كند، كه اميدوارم نامت متقدّس باشد. (البته فراموش نشود كه متقدّس باشد، نه مقدّس، و خلاصه قداست قلابى هم داشته باشد، كافى است)، و نيز اميدوارم كه فرمانت در زمين مجرى، (و تيغت بُرّا) باشد، همان طور كه در آسمان هست.  

حال چه كسى می خواهد دعاى اين بنده را درباره خدايش مستجاب كند؟ نمی دانيم، آن هم دعایی كه به شعارهاى احزاب سياسى شبيه تر است، تا به دعاى واقعى.

<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱ صفحه : ۶۵ </center>

و ثالثا از خدا و يا بگو پدرش درخواست كند: كه تنها نان امروزش را بدهد، و در مقابل بخشش و مغفرتى كه او نسبت به گنهكاران خود مى كند، وى نيز نسبت به او با مغفرت خود تلافى نمايد، و همان طور كه او در مقابل جفاكاران از حق خود اغماض مى كند، خدا هم از حق خود نسبت به او اغماض كند. حالا اين نمازگزار مسيحى چه حقّى از خودش دارد كه از خود او باشد، و خدا به او نداده باشد؟ نمي دانيم.

و رابعا از پدر بخواهد كه او را امتحان نكند، بلكه از شرّ شرير نجات دهد، و حال آن كه اين درخواست، درخواست امرى است محال و نشدنى. براى اين كه اين جا، دارِ امتحان و استكمال است، و اصلا نجات از شرير بدون ابتلاء و امتحان معنا ندارد.

<span id='link77'><span>