۱۴٬۱۱۵
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱ بخش۲: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←آيات ۱ ۵
بدون خلاصۀ ویرایش |
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱ صفحه : ۲۴ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱ صفحه : ۲۴ </center> | ||
<span id='link18'><span> | <span id='link18'><span> | ||
==آيات ۱ ۵ == | ==آيات ۱-۵ == | ||
بِسمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ(۱) | بِسمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ(۱) | ||
الْحَمْدُ للَّهِ رَب الْعَلَمِينَ(۲) | الْحَمْدُ للَّهِ رَب الْعَلَمِينَ(۲) | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
مَلِكِ يَوْمِ الدِّينِ(۴) | مَلِكِ يَوْمِ الدِّينِ(۴) | ||
إِيَّاك نَعْبُدُ وَ إِيَّاك نَستَعِينُ(۵) | إِيَّاك نَعْبُدُ وَ إِيَّاك نَستَعِينُ(۵) | ||
ترجمه آيات | |||
ترجمه آيات: | |||
ستايش مر خدا را كه مالك و مدبر همه عوالم است (۲) | به نام خدایى كه هم رحمتى عام دارد و هم رحمتى خاص به نيكان. (۱) | ||
ستايش مر خدا را كه مالك و مدبر همه عوالم است. (۲) | |||
هم رحمتى عام دارد و هم رحمتى خاص به نيكان (۳) | هم رحمتى عام دارد و هم رحمتى خاص به نيكان (۳) | ||
خدایى كه مالكيت على الاطلاقش در روز جزا براى همه مكشوف مي شود.(۳) | |||
تنها تو را مى پرستيم و تنها از تو يارى مى طلبيم . | تنها تو را مى پرستيم و تنها از تو يارى مى طلبيم. | ||
سبب ابتداء به «'''بسم الله '''» | سبب ابتداء به «'''بسم الله '''» | ||
بيان آيات | |||
بسم الله الرحمن الرحيم بسيار مى شود كه | بيان آيات | ||
بسم الله الرحمن الرحيم. بسيار مى شود كه مردم، عملى را كه مى كنند، و يا مى خواهند آغاز آن كنند، عمل خود را با نام عزيزى و يا بزرگى آغاز مى كنند، تا به اين وسيله مبارك و پر اثر شود، و نيز آبرویى و احترامى به خود بگيرد، و يا حداقل باعث شود كه هر وقت نام آن عمل و يا ياد آن به ميان مى آيد، به ياد آن عزيز نيز بيفتند. | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱ صفحه : ۲۵ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱ صفحه : ۲۵ </center> | ||
عين اين منظور را در | عين اين منظور را در نامگذاري ها رعايت مى كنند. مثلا مى شود كه مولودى كه برايشان متولد مى شود، و يا خانه و يا مؤ سسه اى كه بنا مى كنند، به نام محبوبى و يا عظيمى نام مى گذارند، تا آن نام با بقاء آن مولود و آن بناى جديد، باقى بماند، و مسماى اولى به نوعى بقاء يابد و تا مسماى دومى باقى است باقى بماند. مثل كسى كه فرزندش را به نام پدرش نام مى گذارد، تا همواره نامش بر سر زبان ها بماند، و فراموش نشود. | ||
<span id='link20'><span> | <span id='link20'><span> | ||
==آغاز با نام خدا ادب و عمل را خدائى و نيك فرجام مى كند == | ==آغاز با نام خدا ادب و عمل را خدائى و نيك فرجام مى كند == | ||
اين معنا در كلام خداى تعالى نيز جريان يافته ، خدايتعالى كلام خود را به نام خود كه عزيزترين نام است آغاز كرده ، تا آنچه كه در كلامش هست مارك او را داشته باشد، و مرتبط با نام او باشد، و نيز ادبى باشد تا بندگان خود را به آن ادب ، مودب كند، و بياموزد تا در اعمال و افعال و گفتارهايش اين ادب را رعايت نموده ، آن را با نام وى آغاز نموده ، مارك وى را به آن بزند، تا عملش خدائى شده ، صفات اعمال خدا را داشته باشد، و مقصود اصلى از آن اعمال ، خدا و رضاى او باشد، و در نتيجه باطل و هالك و ناقص و ناتمام نماند، چون به نام خدائى آغاز شده كه هلاك و بطلان در او راه ندارد. | اين معنا در كلام خداى تعالى نيز جريان يافته ، خدايتعالى كلام خود را به نام خود كه عزيزترين نام است آغاز كرده ، تا آنچه كه در كلامش هست مارك او را داشته باشد، و مرتبط با نام او باشد، و نيز ادبى باشد تا بندگان خود را به آن ادب ، مودب كند، و بياموزد تا در اعمال و افعال و گفتارهايش اين ادب را رعايت نموده ، آن را با نام وى آغاز نموده ، مارك وى را به آن بزند، تا عملش خدائى شده ، صفات اعمال خدا را داشته باشد، و مقصود اصلى از آن اعمال ، خدا و رضاى او باشد، و در نتيجه باطل و هالك و ناقص و ناتمام نماند، چون به نام خدائى آغاز شده كه هلاك و بطلان در او راه ندارد. | ||
