التوبة ٩٩: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
QRobot edit
(افزودن سال نزول) |
(QRobot edit) |
||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
__TOC__ | __TOC__ | ||
== نزول == | |||
مجاهد گوید: این آیه درباره طایفه مقرون از اعراب نازل شده است که آیه ۹۲ نیز براى آنها نازل گردیده بود و از عبدالرحمن بن معقل المزنى روایت نمایند که گوید ما ده نفر از اولاد مقرن بودیم که این آیه درباره ما نازل شده است.<ref> تفسیر جامع البیان.</ref> | |||
== تفسیر == | == تفسیر == | ||
<tabber> | <tabber> | ||
المیزان= | المیزان= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۹_بخش۴۱#link274 | آيات ۱۰۶ - ۹۷، سوره توبه]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۹_بخش۴۱#link274 | آيات ۱۰۶ - ۹۷، سوره توبه]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۹_بخش۴۲#link275 | بيان آيات شريفه مربوط به وضع اعراب از لحاظ كفر و نفاق و ايمان]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۹_بخش۴۲#link275 | بيان آيات شريفه مربوط به وضع اعراب از لحاظ كفر و نفاق و ايمان]] | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۹: | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۹_بخش۴۳#link290 | گفتارى پيرامون زكات و ساير صدقات (نظر اسلام درباره اجتماع و حقوق مالى آن و مزايا و ويژگيهاى نظام ماليه عمومى در اسلام )]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۹_بخش۴۳#link290 | گفتارى پيرامون زكات و ساير صدقات (نظر اسلام درباره اجتماع و حقوق مالى آن و مزايا و ويژگيهاى نظام ماليه عمومى در اسلام )]] | ||
}} | |||
|-|نمونه= | |-|نمونه= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:نمونه جلد۸_بخش۴۶#link64 | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۸_بخش۴۶#link64 | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-| تفسیر نور= | |||
===تفسیر نور (محسن قرائتی)=== | |||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ مِنَ الْأَعْرابِ مَنْ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ يَتَّخِذُ ما يُنْفِقُ قُرُباتٍ عِنْدَ اللَّهِ وَ صَلَواتِ الرَّسُولِ أَلا إِنَّها قُرْبَةٌ لَهُمْ سَيُدْخِلُهُمُ اللَّهُ فِي رَحْمَتِهِ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ «99» | |||
امّا برخى از عربهاى باديه‌نشين، كسانى هستند كه به خداوند و روز قيامت ايمان دارند و آنچه را انفاق مى‌كنند، وسيله‌ى قرب به خدا و (جلب) دعا و صلوات رسول مى‌دانند. آگاه باشيد كه همين انفاقها، براى آنان موجب قرب است. به زودى خدا آنان را در رحمت خويش وارد مى‌كند. همانا خداوند آمرزنده و مهربان است. | |||
===پیام ها=== | |||
1- اگر گروهى را سرزنش مى‌كنيم، خوبان آنها را فراموش نكنيم. بدنبالِ «الْأَعْرابُ أَشَدُّ كُفْراً» مى‌فرمايد: وَ مِنَ الْأَعْرابِ مَنْ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ ... | |||
2- باديه‌نشينى و محيط اجتماعى، اختيار رشد را از انسان نمى‌گيرد. وَ مِنَ الْأَعْرابِ مَنْ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ ... | |||
3- ايمان، زمينه‌ساز انفاق و آرامش است. «يُؤْمِنُ، يَتَّخِذُ ما يُنْفِقُ قُرُباتٍ» | |||
4- از امكانات مادّى براى رسيدن به قرب الهى بهره بگيريم. «يَتَّخِذُ ما يُنْفِقُ قُرُباتٍ» | |||
5- آنچه موجب قرب به خداست، نيّت خالص است، نه صِرف عمل. مؤمن و منافق هر دو انفاق مى‌كنند، ولى انفاق مؤمن ستوده است. «أَلا إِنَّها قُرْبَةٌ» | |||
جلد 3 - صفحه 493 | |||
6- كار كردن براى جلب رضايت رسول خدا، با توحيد مخالفتى ندارد. «إِنَّها قُرْبَةٌ» | |||
7- مؤمنِ انفاق‌گر، مشمول دعاى رسول‌خدا قرار مى‌گيرد. «صَلَواتِ الرَّسُولِ» | |||
8- مؤمن، غرق در رحمت الهى است، «فِي رَحْمَتِهِ» و منافق، غرق در حوادث تلخ است. «عَلَيْهِمْ دائِرَةُ السَّوْءِ» (آيه قبل) | |||
9- انفاق خالصانه‌ى باديه‌نشينان كه از محيطِ بى‌فرهنگ‌اند، بيشتر مورد تقدير و تمجيد است. «أَلا، إِنَّها، فِي رَحْمَتِهِ، غَفُورٌ، رَحِيمٌ» | |||
}} | |||
|-| | |||
اثنی عشری= | |||
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ مِنَ الْأَعْرابِ مَنْ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ يَتَّخِذُ ما يُنْفِقُ قُرُباتٍ عِنْدَ اللَّهِ وَ صَلَواتِ الرَّسُولِ أَلا إِنَّها قُرْبَةٌ لَهُمْ سَيُدْخِلُهُمُ اللَّهُ فِي رَحْمَتِهِ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (99) | |||
بعد از آن بيان حال مؤمنين مخلصين از اعراب را فرمايد: | |||
وَ مِنَ الْأَعْرابِ: و بعضى از عربهاى باديه نشين. مَنْ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ: كسانى هستند كه ايمان مى‌آورند به خداى تعالى و روز قيامت و تصديق مى‌نمايند وحدانيت الهى و بهشت و جهنم را. مراد بنو مقرن‌اند از | |||
ج5، ص 184 | |||
جهينه. يا عبد اللّه ذى النحادين و قوم اويند. وَ يَتَّخِذُ ما يُنْفِقُ: و فرا مى‌گيرند برخلاف منافقان آنچه را كه انفاق و تصديق نمايند. قُرُباتٍ عِنْدَ اللَّهِ: اسباب قربت نزد خداى تعالى، يعنى تقرب مى‌جويند به صدقات و انفاقات خود را، و وسيله مى‌سازند آن را به قرب الهى و رحمت سبحانى. وَ صَلَواتِ الرَّسُولِ: و سبب دعاى پيغمبر كه پيوسته متصدقان را به خير و بركت دعا مى‌فرمايد و آمرزش طلبد نزد اخذ صدقات، چنانكه فرموده: اللّهم صلّ على آل ابى اوفى: | |||
و نزد بعضى مراد استغفار است. | |||
أَلا إِنَّها قُرْبَةٌ لَهُمْ: آگاه باشيد كه صلوات رسول سبب نزديكى است مر ايشان را به بارگاه عنايت ربانى و وسيله قرب مكانت و منزلت به درگاه سبحانى است. يا نفقات ايشان موجب نزديكى آنها است به خداى تعالى. | |||
سَيُدْخِلُهُمُ اللَّهُ فِي رَحْمَتِهِ: (سين براى تحقيق است) زود باشد كه درآورد محققا خداوند متعال اين جماعت منفقين مخلصين را در بهشت خود كه محل نزول رحمت واسعه الهى است. و در اين آيه مبالغه است به اينكه رحمت سبحانى فراگيرد ايشان را. إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ: بتحقيق خداى تعالى آمرزنده است متصدقان را، مهربان است بر متقربان به طاعت. | |||
}} | |||
|-| | |||
روان جاوید= | |||
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
الْأَعْرابُ أَشَدُّ كُفْراً وَ نِفاقاً وَ أَجْدَرُ أَلاَّ يَعْلَمُوا حُدُودَ ما أَنْزَلَ اللَّهُ عَلى رَسُولِهِ وَ اللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ (97) وَ مِنَ الْأَعْرابِ مَنْ يَتَّخِذُ ما يُنْفِقُ مَغْرَماً وَ يَتَرَبَّصُ بِكُمُ الدَّوائِرَ عَلَيْهِمْ دائِرَةُ السَّوْءِ وَ اللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ (98) وَ مِنَ الْأَعْرابِ مَنْ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ يَتَّخِذُ ما يُنْفِقُ قُرُباتٍ عِنْدَ اللَّهِ وَ صَلَواتِ الرَّسُولِ أَلا إِنَّها قُرْبَةٌ لَهُمْ سَيُدْخِلُهُمُ اللَّهُ فِي رَحْمَتِهِ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (99) | |||
ترجمه | |||
باديه‌نشينان عرب شديدترند از راه كفر و نفاق و سزاوارترند بآنكه ندانند حدّهاى آنچه را نازل نموده است خدا بر پيغمبرش و خداوند داناى درست كار است | |||
و بعضى از باديه‌نشينان كسانى هستند كه مى‌پندارند آنچه را انفاق ميكنند غرامت و انتظار ميبرند بشما گردشهاى روزگار را بر ايشان باد گردش بدو خدا شنونده دانا است | |||
و بعضى از اعراب باديه‌نشين كسانى هستند كه ميگروند بخدا و روز بازپسين و مى‌شمارند آنچه را انفاق مى‌كنند موجبات تقرب نزد خدا و دعاهاى پيغمبر آگاه باش كه آن موجب قربت است براى آنها زود باشد كه داخل كند آنها را خدا در رحمت خود بدرستيكه خدا آمرزنده مهربان است. | |||
تفسير | |||
اعراب صحرانشين كفر و نفاقشان بيشتر از اهل بلاد و شهرنشين‌ها است چون از معارف و احكام اسلام دورند و بجهالت و قساوت و ضلالت نزديكند و انس بتعقّل و تدبّر و تفكر در حقائق امور ندارند و متوّحش از اين معانى هستند و بهمين لحاظ سزاوارترند بآنكه ندانند حدود واجبات و مستحبات و مباحات شريعت مطهره را كه خداوند به پيغمبر خاتم نازل فرموده و خداوند ميداند حدود و موازين اهل بلاد و باديه را و بر طبق حكمت در دنيا و آخرت با آنها رفتار ميفرمايد و پاره از اعراب از فرط جهالت آنچه را مجبور شدند بصدقه دادن براى خودشان ضرر و خسارت بحساب ميآورند چون معتقد بثواب اخروى نيستند | |||
---- | |||
جلد 2 صفحه 614 | |||
و تصور ميكنند مسلمانان از آنها پول زورى ميگيرند لذا انتظار دارند گردش روزگار قدرت اسلام را از بين ببرد و آنها از اين تحميلات آسوده شوند خدا روزگار را ببدى حال آنها بگردش آورد و خواهد آورد اگر چه در آخرت باشد و سوء بضم سين نيز قرائت شده است و خداوند از گفتار و كردار ظاهرى و باطنى آنها آگاه است و پاره از آنها بر عكس كسانى هستند كه مؤمن بمبدء و معادند و هر چه انفاق كنند از موجبات تقرب بخدا و ادعيه پيغمبر (ص) ميدانند چون آنحضرت پس از اخذ صدقات دعا ميفرمود براى صاحبان آنها بخير و بركت و استغفار مينمود براى آنان اين در صورتى است كه صلوات عطف بر قربات باشد چنانچه بنظر حقير ظاهر است و بعضى گفته‌اند صلوات عطف است بر ما ينفق يعنى ميگيرند آنچه را انفاق مينمايند و ادعيه پيغمبر را موجبات تقرب نزد خدا در هر- حال خداوند تصديق فرموده است اعتقاد آنها را و تحقيق نموده اميد آنانرا و تقرير فرموده رحمت و مغفرت خود را براى ايشان و مژده داده كه در مقابل دائره سوء و عذاب براى فرقه سابقه براى اينها دائره رحمت است كه داخل در آن مى‌شوند و بر ايشان احاطه دارد .. | |||
}} | |||
|-| | |||
اطیب البیان= | |||
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ مِنَ الأَعراب‌ِ مَن يُؤمِن‌ُ بِاللّه‌ِ وَ اليَوم‌ِ الآخِرِ وَ يَتَّخِذُ ما يُنفِق‌ُ قُرُباتٍ عِندَ اللّه‌ِ وَ صَلَواتِ الرَّسُولِ أَلا إِنَّها قُربَةٌ لَهُم سَيُدخِلُهُم‌ُ اللّه‌ُ فِي رَحمَتِه‌ِ إِنَّ اللّه‌َ غَفُورٌ رَحِيمٌ (99) | |||
و بعض اعراب باديه‌نشين هستند که از روي حقيقت و واقعيت ايمان بخدا و روز قيامت آورده‌اند و آنچه انفاق ميكنند قربة عند اللّه که تقرّب ميجويند و مشمول دعاهاي حضرت رسالت ميشوند آگاه باشيد که همين انفاقات آنها باعث قرب آنها شده زود باشد که خداوند آنها را داخل رحمت خود فرمايد محققا خدا آمرزنده و رحم‌كننده است. | |||
اينکه آيه شريفه براي اتمام حجت براي اعراب منافقين است که نتوانند | |||
جلد 8 - صفحه 300 | |||
فرداي قيامت عذري در پيشگاه احديت بياورند که بگويند ما نظر به اينكه ناقص العقل بوديم و دور دست از علم و معرفت و معجزات و احكام بوديم لذا ايمان نياورديم خداوند اينکه طائفه را حجت بر آنها قرار داده که اينها هم مثل شما بودند و ايمان آوردند چنانچه همين حجت را خدا در جميع طبقات ناس قرار داده از يهود و نصارا و مشركين و مخالفين و نساء و فسّاق و اغنياء و فقراء و ظلمه و سلاطين و متسلطين و امراء که يك قسمت آنها را مؤمن و صالح و متقي قرار ميدهد که بر ديگران حجت باشند مثل آسيه زن فرعون و اسماء زن ابي بكر براي زنهايي که شوهرهاي فاسد دارند و همچنين امروز خانم امين بر تمام زنها و از اينکه قبيل بسيارند لذا ميفرمايد وَ مِنَ الأَعراب‌ِ از همين باديه‌نشينان مَن يُؤمِن‌ُ بِاللّه‌ِ وَ اليَوم‌ِ الآخِرِ كساني که خداوند شهادت بايمان آنها دهد معلوم است چه درجه از ايمان را دارند وَ يَتَّخِذُ ما يُنفِق‌ُ قُرُباتٍ عِندَ اللّه‌ِ در مقابل آنهايي که يتخذون ما ينفقون غرامة و جرما وَ صَلَواتِ الرَّسُولِ که ميفرمايد خُذ مِن أَموالِهِم صَدَقَةً تُطَهِّرُهُم وَ تُزَكِّيهِم بِها وَ صَل‌ِّ عَلَيهِم إِنَّ صَلاتَك‌َ سَكَن‌ٌ لَهُم شرحش در چهار آيه بعد ميآيد. | |||
أَلا إِنَّها قُربَةٌ لَهُم بمقصود و منظور خود نائل شدند و بمقام قرب الهي رسيدند سَيُدخِلُهُم‌ُ اللّه‌ُ فِي رَحمَتِه‌ِ فرداي قيامت هم مشمول رحمت الهي ميشوند إِنَّ اللّه‌َ غَفُورٌ از گناهان قبل از اسلام آنها ميگذرد و ميآمرزد که فرمود | |||
(الاسلام يجب‌ّ ما قبله) | |||
رحيم و مشمول رحمت خود ميگرداند. | |||
}} | |||
|-| | |||
برگزیده تفسیر نمونه= | |||
===برگزیده تفسیر نمونه=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
] | |||
(آیه 99)- و در این آیه به گروه دوم یعنی مؤمنان با اخلاص بادیه نشین اشاره کرده، می‌گوید: «گروهی از این عربهای بادیه نشین کسانی هستند که ایمان به خدا و روز رستاخیز دارند» (وَ مِنَ الْأَعْرابِ مَنْ یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ). | |||
به همین دلیل هیچ گاه انفاق در راه خدا را غرامت و زیان، نمی‌دانند، بلکه با توجه به پاداشهای وسیع الهی در این جهان و سرای دیگر، «این کار را وسیله نزدیکی به خدا و مایه توجه و دعای پیامبر صلّی اللّه علیه و آله» که افتخار و برکت بزرگی است می‌دانند (وَ یَتَّخِذُ ما یُنْفِقُ قُرُباتٍ عِنْدَ اللَّهِ وَ صَلَواتِ الرَّسُولِ). | |||
در اینجا خداوند این طرز فکر آنها را با تأکید فراوان تصدیق می‌کند و می‌گوید: «آگاه باشید که این انفاقها بطور قطع مایه تقرب آنها در پیشگاه خداوند است» (أَلا إِنَّها قُرْبَةٌ لَهُمْ). | |||
و به همین دلیل «خدا آنان را به زودی در رحمت خود فرو می‌برد» (سَیُدْخِلُهُمُ اللَّهُ فِی رَحْمَتِهِ). | |||
و اگر لغزشهایی از آنها سرزده باشد به خاطر ایمان و اعمال پاکشان آنها را می‌بخشد «زیرا خداوند آمرزنده و مهربان است» (إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ). | |||
ج2، ص246 | |||
}} | |||
|-|تسنیم= | |-|تسنیم= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-|</tabber> | |-|</tabber> | ||
