النساء ١٧٣: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
QRobot edit
(افزودن سال نزول) |
(QRobot edit) |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
<tabber> | <tabber> | ||
المیزان= | المیزان= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۵_بخش۱۴#link1 | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۵_بخش۱۴#link1 | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-|نمونه= | |-|نمونه= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:نمونه جلد۴_بخش۴۰#link206 | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۴_بخش۴۰#link206 | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-| تفسیر نور= | |||
===تفسیر نور (محسن قرائتی)=== | |||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فَيُوَفِّيهِمْ أُجُورَهُمْ وَ يَزِيدُهُمْ مِنْ فَضْلِهِ وَ أَمَّا الَّذِينَ اسْتَنْكَفُوا وَ اسْتَكْبَرُوا فَيُعَذِّبُهُمْ عَذاباً أَلِيماً وَ لا يَجِدُونَ لَهُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلِيًّا وَ لا نَصِيراً «173» | |||
---- | |||
«1». بحار، ج 94، ص 92. | |||
جلد 2 - صفحه 221 | |||
پس آنان كه ايمان آورده وكارهاى شايسته انجام داده‌اند، خداوند پاداش آنان را كامل مى‌دهد واز فضل خويش به ايشان افزون‌تر مى‌بخشد و امّا آنان كه سرپيچى كردند و تكبّر ورزيدند، خداوند آنان را به عذابى دردناك كيفرشان مى‌دهد و در برابر (قهر) خدا براى خود دوست و ياورى نخواهند يافت. | |||
===نکته ها=== | |||
اهل كتاب، يا پيامبر خود را برتر مى‌دانستند و درباره‌ى او غلوّ مى‌كردند و يا خود را برتر مى‌دانستند و مى‌گفتند: «نَحْنُ أَبْناءُ اللَّهِ» «1» و يا ديگران را تحقير مى‌كردند. «قالَتِ الْيَهُودُ لَيْسَتِ النَّصارى عَلى شَيْ‌ءٍ ...» «2» در حالى كه در قيامت هيچكدام از اينها كارساز نيست و ايمان و عمل لازم است. | |||
===پیام ها=== | |||
1- راه نجات، ايمان و عمل صالح است. «آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فَيُوَفِّيهِمْ أُجُورَهُمْ» | |||
2- ايمان مقدّم بر عمل است و اعمال بدون ايمان، مانند اسكناس بى‌پشتوانه است. «آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فَيُوَفِّيهِمْ أُجُورَهُمْ» | |||
3- اگر مى‌خواهيد اخلاق الهى داشته باشيد، اجرت كارگر را كامل بپردازيد و چيزى هم اضافه دهيد. «فَيُوَفِّيهِمْ أُجُورَهُمْ وَ يَزِيدُهُمْ مِنْ فَضْلِهِ» | |||
4- بدون ايمان و عمل، انتظار هيچ شفاعتى از مسيح و ديگران نداشته باشيد. | |||
«لا يَجِدُونَ لَهُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلِيًّا وَ لا نَصِيراً» | |||
}} | |||
|-| | |||
اثنی عشری= | |||
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فَيُوَفِّيهِمْ أُجُورَهُمْ وَ يَزِيدُهُمْ مِنْ فَضْلِهِ وَ أَمَّا الَّذِينَ اسْتَنْكَفُوا وَ اسْتَكْبَرُوا فَيُعَذِّبُهُمْ عَذاباً أَلِيماً وَ لا يَجِدُونَ لَهُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلِيًّا وَ لا نَصِيراً (173) | |||
بعد از آن، در تفصيل مجازات عامه كه فحواى كلام دال است بر آن، مى‌فرمايد: | |||
تفسير اثنا عشرى، ج2، ص: 666 | |||
فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ: پس اما آن كسانى كه ايمان آورده‌اند و عمل صالح نموده‌اند، فَيُوَفِّيهِمْ أُجُورَهُمْ: پس تمام و وافى عنايت فرمايد خداوند، اجر و مزدهاى موعود ايشان را، وَ يَزِيدُهُمْ مِنْ فَضْلِهِ: و زياد فرمايد بر جزاى ايشان از فضل و كرم خود كه ده برابر عمل باشد يا هفتاد يا هفتصد و مازاد، به حدى كه هيچكس نتواند توصيف آن را نمايد. وَ أَمَّا الَّذِينَ اسْتَنْكَفُوا وَ اسْتَكْبَرُوا: و اما آن كسانى كه از عبادت حق استنكاف مى‌كنند و استكبار مى‌ورزند، فَيُعَذِّبُهُمْ عَذاباً أَلِيماً: پس عذاب نمايد ايشان را عذابى دردناك، وَ لا يَجِدُونَ لَهُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلِيًّا وَ لا نَصِيراً: و نيابند براى خود بجز خدا، دوستدارى و نه يارى كه دفع عذاب از آنها نمايد. | |||
على بن ابراهيم به سند كالصحيح از ابو بصير روايت نموده كه به حضرت صادق عليه السّلام عرض كردم: يابن رسول اللّه مرا بترسان كه دلم سنگين شده. | |||
حضرت فرمود: مهيا شو براى زندگى دراز، بدرستى كه جبرئيل آمد به نزد رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم به حالت ترشروئى، حضرت سبب را سؤال نمود. جبرئيل عرض كرد: امروز دمها آتش جهنم را كه مى‌دميدند، واگذاشتند. فرمود: دمهاى جهنم چيست. جبرئيل گفت: حق تعالى امر فرمود كه هزار سال بر آتش جهنم دميدند تا سفيد شد. پس هزار سال ديگر دميدند تا سرخ شد. و هزار سال ديگر دميدند تا سياه شد. و اكنون سياه و تاريك است. و اگر قطره‌اى از ضريع [كه عرق اهل جهنم و چرك و ريم فرجهاى زناكاران كه در ديگهاى جهنم جوشيده و به عوض آب به اهل جهنم مى‌خورانند] «1» در آبهاى دنيا بريزد، هر آينه جميع اهل دنيا از گندش بميرند. و اگر يك حلقه از زنجير هفتاد ذرعى كه بر گردن اهل جهنم مى‌گذارند بر دنيا بگذارند، از حرارت آن تمام محترق شوند. و اگر پيراهنى از پيراهنهاى اهل جهنم را در ميان آسمان و زمين بياويزند، اهل دنيا از بوى آن هلاك شوند. چون جبرئيل اينها را بيان | |||
---- | |||
«1» ما بين دو علامت در حديث بحار نيست. | |||
تفسير اثنا عشرى، ج2، ص: 667 | |||
نمود، حضرت پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم و جبرئيل هر دو گريستند. پس حق تعالى ملكى را فرستاد كه پروردگار شما، شما را سلام مى‌رساند و مى‌فرمايد: شما را ايمن مى‌گردانم از آنكه گناهى بكنيد كه مستوجب عذاب من شويد. بعد از آن هرگاه جبرئيل خدمت آن حضرت مى‌آمد متبسم بود. پس حضرت صادق عليه السّلام فرمود: در آن روز اهل آتش، عظمت جهنم و عذاب الهى را مى‌دانند، و اهل بهشت عظمت بهشت و نعيم آن را مى‌دانند. و اهل جهنم هفتاد سال سعى كنند تا خود را بالاى جهنم رسانند، «1» ملائكه گرزهاى آهن بر سر آنها مى‌زنند تا به قعر جهنم برمى‌گردند، [اين سخن خداى عزّ و جل است كه: «هر هنگام كه مى‌خواهند از شدّت غم و اندوه از آن خارج شوند، به آن برگردانده مى‌شوند و به ايشان گفته مى‌شود: عذاب آتش را بچشيد.] «2» سپس پوستهايشان را تغيير حاصل شده [و به غير پوست اول تبديل مى‌شود.] «3» | |||
}} | |||
|-| | |||
روان جاوید= | |||
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فَيُوَفِّيهِمْ أُجُورَهُمْ وَ يَزِيدُهُمْ مِنْ فَضْلِهِ وَ أَمَّا الَّذِينَ اسْتَنْكَفُوا وَ اسْتَكْبَرُوا فَيُعَذِّبُهُمْ عَذاباً أَلِيماً وَ لا يَجِدُونَ لَهُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلِيًّا وَ لا نَصِيراً (173) | |||
ترجمه | |||
پس اما آنانكه ايمان آوردند و بجا آوردند كارهاى شايسته را پس عطا ميكند بآنها مزدهاشانرا و زياده ميدهد بآنها از كرم خود و اما آنانكه استنكاف نمودند و استكبار ورزيدند پس عذاب ميكند آنها را عذابى دردناك و نمى‌يابند براى خودشان از غير خدا دوستى و نه ياورى. | |||
بيان | |||
مفاد اين آيه واضح است و بعضى آنرا در آيه دانسته‌اند. | |||
}} | |||
|-| | |||
اطیب البیان= | |||
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحات‌ِ فَيُوَفِّيهِم أُجُورَهُم وَ يَزِيدُهُم مِن فَضلِه‌ِ وَ أَمَّا الَّذِينَ استَنكَفُوا وَ استَكبَرُوا فَيُعَذِّبُهُم عَذاباً أَلِيماً وَ لا يَجِدُونَ لَهُم مِن دُونِ اللّه‌ِ وَلِيًّا وَ لا نَصِيراً (173) | |||
بعد از اينكه تمام در روز حشر مجتمع شدند آنها را دو دسته ميكنند پس كساني که ايمان آوردند و عمل صالح نمودند اجر و مزد آنها را بمقدار كافي و وافي عنايت ميفرمايد بلكه زيادتر از مقدار كافي بفضل و كرم خود مرحمت ميكند، و اما كساني که استنكاف از توحيد نمودند و مشرك شدند و تكبر ورزيدند و زير بار انبياء نرفتند پس آنها را عذاب ميكند عذاب دردناكي و يافت نميشود براي آنها | |||
جلد 6 - صفحه 282 | |||
جز خدا ولي و نه ياوري. | |||
فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا بتمام انبياء و آنچه شرط ايمان است وَ عَمِلُوا الصّالِحات‌ِ مراد اينکه نيست که تمام اعمال صالحه را بجا بياورند زيرا ممكن نيست و مراد اينکه نيست که تمام اعمال آنها صالحه باشد زيرا اعمال مباحه يا مكروهه هم از آنها صادر ميشود بلكه مراد اتيان بواجبات و ترك محرمات است. | |||
فَيُوَفِّيهِم أُجُورَهُم تعبير باجر نوع تفضل است زيرا استحقاق براي احدي نيست بلكه مراد آنكه خداوند بوعده‌هايي که بر هر يك از اعمال صالحه در كتابش يا بلسان انبياء و ائمه عليهم السلام داده وفاء ميفرمايد وَ يَزِيدُهُم مِن فَضلِه‌ِ بيش از آنچه وعده داده عنايت ميكند تفضلا. | |||
وَ أَمَّا الَّذِينَ استَنكَفُوا استنكاف از توحيد مثل نصاري که قائل بتثليث و يهود که بشرك رفتند و ساير طبقات مشركين وَ استَكبَرُوا که مخالفت انبياء و دستورات الهي كردند فَيُعَذِّبُهُم عَذاباً أَلِيماً. | |||
وَ لا يَجِدُونَ لَهُم مِن دُونِ اللّه‌ِ وَلِيًّا وَ لا نَصِيراً اشاره باينست که مثل حضرت عيسي يا مريم يا روح القدس از نصاري بيزارند و اينکه توهّمي که ميكنند که آنها نجاتشان ميدهند توهّم فاسدي است و همچنين حضرت موسي و ساير انبياء بني اسرائيل يهود را نجات مي‌بخشند و هم بتهاي مشركين آنها را شفاعت ميكنند غلط است جز خدا ولي‌ّ و ناصري نخواهند يافت. | |||
}} | |||
|-| | |||
برگزیده تفسیر نمونه= | |||
===برگزیده تفسیر نمونه=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
}} | |||
|-|تسنیم= | |-|تسنیم= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-|</tabber> | |-|</tabber> | ||
