روایت:الکافی جلد ۲ ش ۲۷۰

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

عده من اصحابنا عن احمد بن محمد عن ابن فضال عن حسن بن جهم عن ابي اليقظان عن عبيد الله بن الوليد قال سمعت ابا عبد الله ع يقول :

ثَلاَثٌ لاَ يَضُرُّ مَعَهُنَّ شَيْ‏ءٌ اَلدُّعَاءُ عِنْدَ اَلْكَرْبِ‏ وَ اَلاِسْتِغْفَارُ عِنْدَ اَلذَّنْبِ وَ اَلشُّكْرُ عِنْدَ اَلنِّعْمَةِ

ترجمه

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۲۵۹

چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‏اند، از احمد بن محمد، از ابن‏فضّال، از حسن بن جهم، از ابواليقظان، از عبيداللَّه بن وليد كه گفت: شنيدم از امام جعفر صادق عليه السلام كه مى‏فرمود: «سه چيز است كه به او، وجود آنها چيزى زيان نمى‏رساند: يكى دعا در نزد اندوه؛ و ديگرى طلب آمرزش در نزد گناه؛ و سيم شكر در نزد نعمت».