روایت:الکافی جلد ۲ ش ۲۲۰

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

علي بن ابراهيم عن محمد بن عيسي عن يونس عن عمرو بن جميع عن ابي عبد الله ع قال قال رسول الله ص :

أَفْضَلُ اَلنَّاسِ مَنْ عَشِقَ‏ اَلْعِبَادَةَ فَعَانَقَهَا وَ أَحَبَّهَا بِقَلْبِهِ وَ بَاشَرَهَا بِجَسَدِهِ وَ تَفَرَّغَ لَهَا فَهُوَ لاَ يُبَالِي عَلَى مَا أَصْبَحَ‏ مِنَ اَلدُّنْيَا عَلَى عُسْرٍ أَمْ عَلَى يُسْرٍ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۲۵۵

رسول خدا (ص) فرمود: بهترين مردم كسى است كه عاشق عبادت است و آن را در آغوش كشد و از دل دوست دارد و با تن بدان در آميزد و خود را براى انجام آن فارغ سازد، او است كه باك ندارد در دنيا سختى كشد يا در رفاه باشد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۱۳۱

رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: بهترين مردم كسى است كه عاشق عبادت شود، با عبادت دست بگردن شود و آن را از دل دوست دارد و با تن خود انجام دهد و براى آن فارغ شود (بكار ديگر دل مشغول ندارد) چنين شخصى باك ندارد كه زندگى دنيايش بسختى گذارد يا بآسانى.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۲۲۹

على بن ابراهيم، از محمد بن عيسى، از يونس، از عمرو بن جميع، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود كه: بهترينِ مردمان كسى است كه به عبادتِ خدا عشق به هم رسانيده باشد؛ پس دست در گردن آن درآورد، و به دلِ خويش آن را دوست دارد، و به جسدِ خويش با آن مباشرت كند، كه در ميانه او و آن حائلى نباشد، و خود را از براى آن فارغ سازد؛ پس چنين كسى پروا ندارد كه بر هر حالى صبح كند از دنيا؛ خواه بر وجه دشوارى باشد و خواه بر وجه آسانى».