روایت:الکافی جلد ۱ ش ۱۱۵۷

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

محمد بن يحيي عن احمد بن محمد بن عيسي عن ابن محبوب عن محمد بن النعمان عن سلام قال :

سَأَلْتُ‏ أَبَا جَعْفَرٍ ع‏ عَنْ قَوْلِهِ تَعَالَى اَلَّذِينَ يَمْشُونَ‏ عَلَى اَلْأَرْضِ هَوْناً قَالَ هُمُ اَلْأَوْصِيَاءُ مِنْ مَخَافَةِ عَدُوِّهِمْ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۳, ۲۱۱

سلام گويد: از امام باقر (ع) پرسيدم از تفسير قول خدا تعالى (۶۳ سوره فرقان): «آن كسانى كه روى زمين آرام و آهسته و با وقار راه مى‏روند» فرمود: آنها اوصياء هستند كه براى ترس از دشمن آهسته راه مى‏روند.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۳۰۲

سلام گويد: از امام باقر عليه السلام اين قول خداى تعالى را پرسيدم: «كسانى كه بر زمين آهسته راه ميروند- ۶۳ سوره ۲۵-» فرمود: ايشان اوصياء هستند كه از بيم دشمنشان (آهسته راه ميروند).

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۴۶۳

محمد بن يحيى، از احمد بن محمد بن عيسى، از ابن محبوب، از محمد بن نعمان، از سلّام روايت كرده است كه گفت: از امام محمد باقر عليه السلام سؤال كردم از قول خدا:

«الَّذِينَ يَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْناً» «۲»، يعنى: «و بندگان مخصوص خداوند مهربان، آنانند كه مى‏روند بر روى زمين از روى خوارى و شكستگى»، و حضرت فرمود كه: «ايشان اوصيايند كه چنين مى‏روند از ترس دشمنان خويش».                                                __________________________________________________

(۲). فرقان، ۶۳.