نتایج جستجو

نرمش در گفتار و در پیش گرفتن روش هاى ملاطفت آمیز در تبلیغ دین، حتى در مورد سرکش ترین مردم (فقولا له قولاً لیّنًا) ۸ - گفتار همراه با ملاطفت و مهر در تبلیغ،

بنماز و زكوة ماداميكه باشم زنده‌ و گرداند مرا نيكوكار بمادرم و نگرداند مرا سركش فرمان نابردار و نازل شد سلامتى بر من در روز كه متولّد شدم و در روز كه ميميرم

پیشتر (از همه‌ی آنان) قوم نوح را، (که) بی‌گمان آنان ستمگرترین (ستمگران) و سرکش‌ترین (سرکشان) بودند و دروغ‌پردازان را فرو افکند. پس پوشاند بر آنان (از باران

القَوِي‌ُّ العَزِيزُ هود ‌آيه‌ 66. ] (آیه 14)- و در این آیه می‌گوید: این قوم سرکش اعتنائی به کلمات این پیامبر بزرگ و هشدارهای او نکردند «پس او را تکذیب و ناقه

مأیوس کرد، ولی یوسف که در این دور مبارزه در برابر آن زن عشوه‌گر و هوسهای سرکش نفس، پیروز شده بود احساس کرد که اگر بیش از این در آن لغزشگاه بماند خطرناک

اعلام می‌کند که اگر به زندگی حلال دنیا قناعت کنند و از لذات نامشروع و هوسهای سرکش و ظلم و ستم به دیگران بپرهیزند، خداوند لذاتی برتر و بالاتر در جهت مادی و

بنماز و زكوة ماداميكه باشم زنده‌ و گرداند مرا نيكوكار بمادرم و نگرداند مرا سركش فرمان نابردار و نازل شد سلامتى بر من در روز كه متولّد شدم و در روز كه ميميرم

بنماز و زكوة ماداميكه باشم زنده‌ و گرداند مرا نيكوكار بمادرم و نگرداند مرا سركش فرمان نابردار و نازل شد سلامتى بر من در روز كه متولّد شدم و در روز كه ميميرم

بنماز و زكوة ماداميكه باشم زنده‌ و گرداند مرا نيكوكار بمادرم و نگرداند مرا سركش فرمان نابردار و نازل شد سلامتى بر من در روز كه متولّد شدم و در روز كه ميميرم

زکات اموال خویش را می‌پردازد» (وَ یُؤْتُونَ الزَّکاةَ). 5- منافقان فاسقند و سرکش، و خارج از تحت فرمان حق، اما مؤمنان «اطاعت فرمان خدا و پیامبر او می‌کنند»

داستانهای سایر پیامبران که در قرآن آمده معمولا بیان شرح مبارزاتشان با اقوام سرکش و طغیانگر است. اما در داستان یوسف، سخنی از این موضوع به میان نیامده است بلکه

نموده: مردى خدمت حضرت امير المؤمنين عليه السّلام عرض كرد: مرا دابّه‌اى است كه سركش شده، تمكين نمى‌نمايد. حضرت فرمود: بخوان در گوش راست او: وَ لَهُ أَسْلَمَ

را و ثمود را پس باقى نگذارد و قوم نوح را پيشتر همانا آنها بودند ستمكارتر و سركش‌تر و سرزمين زير و زبر شده را سرنگون ساخت‌ پس فرا گرفت آنرا آنچه فرا گرفت‌

كه دوستشان بدارد و دوستش بدارند. در برابر مؤمنان فروتنند و در برابر كافران سركش؛ در راه خدا جهاد مى‌كنند و از ملامت هيچ ملامتگرى نمى‌هراسند. اين فضل خداست

يا ديوانه‌اى است‌ آيا سفارش كرده‌اند يكديگر را بآن نشايد بلكه آنها گروهى سركش و نافرمانند پس روى گردان از آنها پس نيستى تو ملامت شده و پند ده‌ و يادآورى

اشاره به نعمت آفرینش، نعمتهای دیگری را که در زمین قرار داده به این انسانهای سرکش یادآوری می‌کند: او کسی است که: «عمران و آبادی زمین را به شما سپرد و قدرت

اينها اهالى بلادى كه معذّب و هلاك نموديم آنها را در دنيا آيا اينها كه از آنها سركش‌ترند بعد از ظهور معجزه‌اى بدلخواه خودشان ايمان ميآورند نه چنين است اگر منصف

نزد خدا و نزد آنانكه گرويدند اينچنين مهر مينهد خدا بر هر دل مرد با تكبّر سركش. تفسير خداوند متعال احزاب نامبرده در آيات سابقه را بيان فرموده از قول مؤمن

باشد فورا از شما اعراض ميكنند و بآن جهت اقبال مينمايند و بشتاب مانند اسب سركش از دست شما فرار ميكنند. وَ يَحلِفُون‌َ بِاللّه‌ِ إِنَّهُم‌ لَمِنكُم‌ وَ ما

را و ثمود را پس باقى نگذارد و قوم نوح را پيشتر همانا آنها بودند ستمكارتر و سركش‌تر و سرزمين زير و زبر شده را سرنگون ساخت‌ پس فرا گرفت آنرا آنچه فرا گرفت‌

را و ثمود را پس باقى نگذارد و قوم نوح را پيشتر همانا آنها بودند ستمكارتر و سركش‌تر و سرزمين زير و زبر شده را سرنگون ساخت‌ پس فرا گرفت آنرا آنچه فرا گرفت‌

را و ثمود را پس باقى نگذارد و قوم نوح را پيشتر همانا آنها بودند ستمكارتر و سركش‌تر و سرزمين زير و زبر شده را سرنگون ساخت‌ پس فرا گرفت آنرا آنچه فرا گرفت‌

به يكديگر روى آورده در حالى كه به ملامت هم مى‌پرداختند. گفتند واى بر ماكه سركش بوديم. اميد است پروردگار ما بهتر از آن رابراى ما جايگزين كند، همانا ما به

به يكديگر روى آورده در حالى كه به ملامت هم مى‌پرداختند. گفتند واى بر ماكه سركش بوديم. اميد است پروردگار ما بهتر از آن رابراى ما جايگزين كند، همانا ما به

به يكديگر روى آورده در حالى كه به ملامت هم مى‌پرداختند. گفتند واى بر ماكه سركش بوديم. اميد است پروردگار ما بهتر از آن رابراى ما جايگزين كند، همانا ما به

خوب تندرو است و بعضى آنرا جمع جوديا جيّد دانسته‌اند و شيطان هر بد ذات خبيث سركش را گويند و بر جن و انس و ستور اطلاق ميشود مانند ديو در فارسى كه ظاهرا آنرا

بود و پر بركت بودن اراضى شام و بيت المقدّس قبلا بيان شد و از ديوان و عناصر سركش كسانى بودند كه خداوند آنها را مسخّر آنحضرت فرموده بود و براى او غوّاصى مينمودند

شاءَ أَنْشَرَهُ «22» كَلَّا لَمَّا يَقْضِ ما أَمَرَهُ «23» مرگ بر اين انسان (سركش) كه چه ناسپاس است. (مگر خداوند) او را از چه چيز آفريده است. از نطفه‌اى ناچيز

خوب تندرو است و بعضى آنرا جمع جوديا جيّد دانسته‌اند و شيطان هر بد ذات خبيث سركش را گويند و بر جن و انس و ستور اطلاق ميشود مانند ديو در فارسى كه ظاهرا آنرا

شاءَ أَنْشَرَهُ «22» كَلَّا لَمَّا يَقْضِ ما أَمَرَهُ «23» مرگ بر اين انسان (سركش) كه چه ناسپاس است. (مگر خداوند) او را از چه چيز آفريده است. از نطفه‌اى ناچيز

و آنها بعدل چون فتاحة بمعناى حكومة آمده است و خداوند اجابت فرمود و دشمنان سركش و متكبّر و معاند ايشان كه از قبول‌ جلد 3 صفحه 225 حقّ استنكاف و استكبار داشتند

معبود ديگرى پس بيافكنيد او را در عذاب سخت‌ گويد همنشين او پروردگارا طاغى و سركش نساختم او را ولى بود در گمراهى دور از حق و حقيقتى‌ گفت مخاصمه ننمائيد نزد

ايمان‌ ‌است‌ ‌که‌ بي‌ايمان‌ ‌از‌ دنيا مي‌رود. ] (آیه 7)- از آنجا که غریزه جنسی سرکش‌ترین غرائز انسان است و خویشتن داری در برابر آن نیاز به تقوا و پرهیزکاری فراوان

نيست تدريجى باشد. «فَإِذا هِيَ» (يعنى عصا ناگهان مار شد) 2- در برابر افراد سركش بايد كارى چشمگير وكوبنده انجام داد. «ثُعْبانٌ مُبِينٌ» جلد 6 - صفحه 310 3-

را و ثمود را پس باقى نگذارد و قوم نوح را پيشتر همانا آنها بودند ستمكارتر و سركش‌تر و سرزمين زير و زبر شده را سرنگون ساخت‌ پس فرا گرفت آنرا آنچه فرا گرفت‌

اعتقاد تفصيلى به حقايق دينى و بدنبال آن انجامعمل صالح مرتبه سوم : رام كردن نفس سركش و تسليم وجود انسان در برابر خدا مرتبه چهارم از اسلام : مرحله عبوديت و بندگى

انجام مكر و حيله آنها را كه چگونه خداوند هلاك فرمود آن نه نفر و ساير آنقوم سركش را بصيحه آسمانى و زلزله زمينى بتمامى و اين خانه‌هاى آنها است كه بى صاحب و

شاءَ أَنْشَرَهُ «22» كَلَّا لَمَّا يَقْضِ ما أَمَرَهُ «23» مرگ بر اين انسان (سركش) كه چه ناسپاس است. (مگر خداوند) او را از چه چيز آفريده است. از نطفه‌اى ناچيز

شاءَ أَنْشَرَهُ «22» كَلَّا لَمَّا يَقْضِ ما أَمَرَهُ «23» مرگ بر اين انسان (سركش) كه چه ناسپاس است. (مگر خداوند) او را از چه چيز آفريده است. از نطفه‌اى ناچيز

شاءَ أَنْشَرَهُ «22» كَلَّا لَمَّا يَقْضِ ما أَمَرَهُ «23» مرگ بر اين انسان (سركش) كه چه ناسپاس است. (مگر خداوند) او را از چه چيز آفريده است. از نطفه‌اى ناچيز

يا ديوانه‌اى است‌ آيا سفارش كرده‌اند يكديگر را بآن نشايد بلكه آنها گروهى سركش و نافرمانند پس روى گردان از آنها پس نيستى تو ملامت شده و پند ده‌ و يادآورى

من است روى ندهد با يكديگر برويد نزد فرعون همانا او طاغى و ياغى و متكبر و سركش شده ولى با ملايمت و متانت و احترام صورى با او صحبت كنيد و اسمش را در حضورش

معبود ديگرى پس بيافكنيد او را در عذاب سخت‌ گويد همنشين او پروردگارا طاغى و سركش نساختم او را ولى بود در گمراهى دور از حق و حقيقتى‌ گفت مخاصمه ننمائيد نزد

معبود ديگرى پس بيافكنيد او را در عذاب سخت‌ گويد همنشين او پروردگارا طاغى و سركش نساختم او را ولى بود در گمراهى دور از حق و حقيقتى‌ گفت مخاصمه ننمائيد نزد

اينها اهالى بلادى كه معذّب و هلاك نموديم آنها را در دنيا آيا اينها كه از آنها سركش‌ترند بعد از ظهور معجزه‌اى بدلخواه خودشان ايمان ميآورند نه چنين است اگر منصف

خوب تندرو است و بعضى آنرا جمع جوديا جيّد دانسته‌اند و شيطان هر بد ذات خبيث سركش را گويند و بر جن و انس و ستور اطلاق ميشود مانند ديو در فارسى كه ظاهرا آنرا

خوب تندرو است و بعضى آنرا جمع جوديا جيّد دانسته‌اند و شيطان هر بد ذات خبيث سركش را گويند و بر جن و انس و ستور اطلاق ميشود مانند ديو در فارسى كه ظاهرا آنرا

اينها اهالى بلادى كه معذّب و هلاك نموديم آنها را در دنيا آيا اينها كه از آنها سركش‌ترند بعد از ظهور معجزه‌اى بدلخواه خودشان ايمان ميآورند نه چنين است اگر منصف

اينها اهالى بلادى كه معذّب و هلاك نموديم آنها را در دنيا آيا اينها كه از آنها سركش‌ترند بعد از ظهور معجزه‌اى بدلخواه خودشان ايمان ميآورند نه چنين است اگر منصف

انجام مكر و حيله آنها را كه چگونه خداوند هلاك فرمود آن نه نفر و ساير آنقوم سركش را بصيحه آسمانى و زلزله زمينى بتمامى و اين خانه‌هاى آنها است كه بى صاحب و