نتایج جستجو

كه در بعضى از مواقف آن از شدّت وحشت و حيرت اهل جهنّم قدرت بر سخن گفتن ندارند و اذن سخن گفتن بآنها داده نميشود پس عذر خواهى نميكنند چون عذرى ندارند نه آنكه

رفت و حیران ماند; به گونه اى که سخت نیازمند راهنمایى روشن و صریح بود. ۳ - سخن گفتن بىواسطه خدا با موسى در وادى طور (فلمّا جاءها نودى ... إنّه أنا اللّه العزیز

پراکنده می‌کنند (و اخبار را به گوش دشمنان می‌رسانند). اگر این گونه افراد، سخن گفتن در این‌باره را به پیغمبر و فرماندهان خود واگذارند (و خبرهائی را که می‌شنوند

كه در بعضى از مواقف آن از شدّت وحشت و حيرت اهل جهنّم قدرت بر سخن گفتن ندارند و اذن سخن گفتن بآنها داده نميشود پس عذر خواهى نميكنند چون عذرى ندارند نه آنكه

وجوم مختلف درباره لفظ ((كان (( در جمله : ((كيف نكلم من كان فى المهد صبيا(( سخن گفتن عيسى (عليه السلام ) در گهواره با مردم :((قال انى عبدالله ...(( تقرير حجتى

پدرش(ع) از رسول خدا(ص) روایت شده که درباره «عرباً» در کلام خدا فرمود: [یعنى ]سخن گفتن آنان عربى است». بهشتیان: تمایلات جنسى بهشتیان ۴ حورالعین: بکارت حورالعین

به ((مسيح )) يهود و كلمه ((مسيح )) معناى كلمه ((عيسى )) اقوالى كه درباره سخن گفتن عيسى (ع )با مردم در سن كهولت ، گفته شده است مراد از ((تورات )) ((انجيل

آيه ادب سخن گفتن با رسول خدا را بيان مى‌كند، در اينجا مناسب است به دستوراتى كه اسلام براى نوع سخن و گوينده و چگونگى بيان او دارد، اشاره كنيم: 1. سخن بايد

واقعیت هاى هستى (تنزیل الکتب من اللّه ... الحکیم) توصیف خداوند به حکمت - در پى سخن گفتن از نزول قرآن - مى تواند ناظر به مطلب یاد شده باشد. ۷ - خداوند، «عزیز» (پیروزمند

تكلم نميكنند از آنان و مردم مگر كسانيكه مأذون باشند از طرف خداوند در سخن گفتن و سخن صواب و خوب و بسزا گويند و در مجمع از امام صادق و در كافى از امام كاظم

تكلم نميكنند از آنان و مردم مگر كسانيكه مأذون باشند از طرف خداوند در سخن گفتن و سخن صواب و خوب و بسزا گويند و در مجمع از امام صادق و در كافى از امام كاظم

تكلم نميكنند از آنان و مردم مگر كسانيكه مأذون باشند از طرف خداوند در سخن گفتن و سخن صواب و خوب و بسزا گويند و در مجمع از امام صادق و در كافى از امام كاظم

مى شود. ۶ - قیامت، داراى غم و اندوه کشنده و زجرآور، به گونه اى که کسى ناى سخن گفتن و فریاد زدن ندارد. (إذ القلوب لدى الحناجر کظمین) «کاظم» (مفرد «کاظمین»)

و گویا سخن گوید، بهترم؟ آيا من بهترم يا اين مرد خوار ذليل كه درست سخن‌گفتن نتواند؟ بلکه من بهترم از این کسی که بی‌مقدار است، و نزدیک نیست که سخن واضح بگوید

إِنَّ الْمُنافِقِينَ لَكاذِبُونَ» 9- بر خلاف اعتقاد، سخن گفتن دروغ است، گرچه آن سخن راست باشد. (خداوند، سخن منافقان را كه به پيامبر اسلام مى‌گفتند: تو پيامبر

بكمال لايق خود برسند و مستحقّ نعيم ابدى شوند و چون موعد مقرّر برسد ديگر جاى سخن گفتن در اطراف تقصير بندگان بعنوان اعتذار يا شفاعت يا توسل بوسائل نجات براى كسى

تكلم نميكنند از آنان و مردم مگر كسانيكه مأذون باشند از طرف خداوند در سخن گفتن و سخن صواب و خوب و بسزا گويند و در مجمع از امام صادق و در كافى از امام كاظم

[يكديگر را] تكذيب [كنند]. هرگز در آنجا سخن بیهوده و دروغ نشنوند. در آنجا نه سخن بیهوده ای می شنوند و نه دروغ و تکذیبی. نه سخن بيهوده شنوند و نه دروغ. در آنجا

در حالی که آهسته با همدیگر سخن می‌گفتند پس به راه افتادند و با هم آهسته مى‌گفتند: آنان پچ پچ کنان به راه افتادند (تا فقراء سخن ایشان را نشنوند و متوجّه آنان

مباش. سخن حق همان است که از جانب خدا به تو رسید، مبادا هیچ گاه در آن شکّ کنی! حق از [ناحیه] پروردگار توست؛ بنابراین از تردیدکنندگان مباش. اين سخن حق از

بشود پس گفتن هم لازم ندارد همان اراده‌اش گفتن است كه تحقق در خارج از آن حاصل ميشود و فعل و قول و اراده و ايجاد و وجود همه از خداوند يك امر است از گفتن بشو

فرمود: مراد از «یخوضون فى آیاتنا»، سخن گفتن در مورد ذات خداوند و مجادله کردن درباره قرآن است. «پس از آنان رویگردان شو تا به سخن دیگرى بپردازند» ... . ۲۰- عن

به ((مسيح )) يهود و كلمه ((مسيح )) معناى كلمه ((عيسى )) اقوالى كه درباره سخن گفتن عيسى (ع )با مردم در سن كهولت ، گفته شده است مراد از ((تورات )) ((انجيل

است که بحق با شما سخن می‌گوید (و اعمال شما را بازگو می‌کند)؛ ما آنچه را انجام می‌دادید می‌نوشتیم! |اين نامه ماست كه بر ضد شما به حق سخن مى‌گويد. همانا ما

نازل شدن این آیه چنین بوده كه مردم در حین خواندن نماز، سخن مى گفتند. سپس این آیه نازل شد و سخن گفتن موقع خواندن نماز حرام گردید. ابن زهرى گوید: درباره مردى

از ورود به مجلس پیامبر(ص)، در کنار مسلمانى قرار گرفت که در حال ارشاد و سخن گفتن با دیگرى بود. (أمّا من استغنى . فأنت له تصدّى ... و أمّا من جاءک یسعى)

استدلال، مباهله واعلام همسويى با عقايد و كتب آسمانى ديگر، جاى صراحت و بى‌پرده سخن گفتن است. جلد 1 - صفحه 556 1- اسلام، ناسخ همه اديان پيشين است. «وَ مَنْ يَبْتَغِ

لا یؤمنون ... إنا عملون) ۵- سخن اصحاب پیامبر و طریقه آنان ، همان سخن و طریقه پیامبر(ص) بود. (و قل ... إنا عملون) سخن گفتن پیامبر(ص) از جانب مؤمنان (إنا)

الْهُدى‌» «1». نازعات، 24. جلد 5 - صفحه 350 13- سلام دادن در پايان سخن، از آداب سخن است. «والسلام‌على ...» إِنَّا قَدْ أُوحِيَ إِلَيْنا أَنَّ الْعَذابَ

وجوم مختلف درباره لفظ ((كان (( در جمله : ((كيف نكلم من كان فى المهد صبيا(( سخن گفتن عيسى (عليه السلام ) در گهواره با مردم :((قال انى عبدالله ...(( تقرير حجتى

تكلم نميكنند از آنان و مردم مگر كسانيكه مأذون باشند از طرف خداوند در سخن گفتن و سخن صواب و خوب و بسزا گويند و در مجمع از امام صادق و در كافى از امام كاظم

تفسیر آیات ۱- خطاب استهزاگرانه و بى ادبانه کافران مکه به پیامبر(ص) به هنگام سخن گفتن با آن حضرت (و قالوا یأیها الذى نزّل علیه الذّکر) از اینکه کفار، در مخاطب

آیات بین اوصاف دو فرد تقابل شیوایى به نام احتباک پدید آمده است. این گونه سخن گفتن، نوعى بلاغت است که با ذکر وصف ثروتمندى در یک طرف (استغنى) اشاره به نبود

و منافقان) را که از نجوا و راز گفتن با هم ممنوع شدند ندیدی که باز هم با یکدیگر بر بزهکاری و دشمنی و مخالفت رسول راز گفتن از سرگرفتند؟ و هر گاه حضور تو آیند

بكمال لايق خود برسند و مستحقّ نعيم ابدى شوند و چون موعد مقرّر برسد ديگر جاى سخن گفتن در اطراف تقصير بندگان بعنوان اعتذار يا شفاعت يا توسل بوسائل نجات براى كسى

بسیار پائینی بودند، چرا که یکی از روشنترین نشانه‌های تمدن انسانی، همان سخن گفتن اوست. ج3، ص66 تفسیر آیات ۱- رسیدن ذوالقرنین به تنگه اى میان دو کوه سدآسا،

ص501 تفسیر آیات ۱ - سوگند خداوند به ابراهیم و اسماعیل(ع) (و والد و ما ولد) سخن گفتن از مکه در آغاز سوره، قرینه است بر این که «والد و ما ولد»، پدر و فرزندى اند

پیام از جانب خداوند (إذ أوحینا إلى أُمّک) «وحى» در آیه ممکن است به معناى سخن گفتن خداوند با مادر موسى(ع) باشد و ممکن است از آن الهام اراده شده باشد; برخى

خویشاوندى ۱۶ ; آثار روابط عاطفى ۱۶ سخن: اجتناب از سخن ناحق ۲۰ ; بیخعدالتى در سخن ۱۵ ; حرمت سخن ناحق ۱۵ ; زمینه سخن ناحق ۱۴ عدالت: اهمیت عدالت ۱۳ عهد: با

وجوم مختلف درباره لفظ ((كان (( در جمله : ((كيف نكلم من كان فى المهد صبيا(( سخن گفتن عيسى (عليه السلام ) در گهواره با مردم :((قال انى عبدالله ...(( تقرير حجتى

وجوم مختلف درباره لفظ ((كان (( در جمله : ((كيف نكلم من كان فى المهد صبيا(( سخن گفتن عيسى (عليه السلام ) در گهواره با مردم :((قال انى عبدالله ...(( تقرير حجتى

فروختن او و تنها گذاردن بن يامين و سوء سلوك آنها با او بود بطوريكه جرئت سخن گفتن با آنها را بطور عادى نداشت و با آنها نمى‌نشست و غذا نميخورد و مقصود سرزنش

بپردازيد. آمَنَّا ... تَوَكَّلْنا ... فَسَتَعْلَمُونَ‌ ... 8- قاطع و استوار سخن گفتن رهبر جامعه اسلامى، سبب دلگرمى خودى‌ها و دلهره بيگانگان مى‌شود. قُلْ هُوَ

ومعاندين مراعات مى نمودند خود را از مردم شمردن و متناسب با ميزان عقل مردم سخن گفتن ، از آداب انبياء (ع ) است در باطل و در حقى كه آميخته با باطل است ادب نيست

وجوم مختلف درباره لفظ ((كان (( در جمله : ((كيف نكلم من كان فى المهد صبيا(( سخن گفتن عيسى (عليه السلام ) در گهواره با مردم :((قال انى عبدالله ...(( تقرير حجتى

باشد، يعنى آنها به جاى پرستش فرشتگان، از شيطان پيروى مى‌كردند. 1- ادبِ سخن گفتن با خداوند را از فرشتگان بياموزيم. «سُبْحانَكَ أَنْتَ وَلِيُّنا» 2- تولّى

وجوم مختلف درباره لفظ ((كان (( در جمله : ((كيف نكلم من كان فى المهد صبيا(( سخن گفتن عيسى (عليه السلام ) در گهواره با مردم :((قال انى عبدالله ...(( تقرير حجتى

أجرهم مرّتین بما صبروا ... و إذا سمعوا اللّغو أعرضوا عنه) ۵ - رعایت ادب در سخن گفتن و پرهیز از بیهوده گویى، امرى ستوده و مورد توصیه خداوند (و إذا سمعوا اللّغو

وجوم مختلف درباره لفظ ((كان (( در جمله : ((كيف نكلم من كان فى المهد صبيا(( سخن گفتن عيسى (عليه السلام ) در گهواره با مردم :((قال انى عبدالله ...(( تقرير حجتى

نيروى خيال كاله را كوه و كوه را كاه مى‏بينند. [انبياء:5. در مجمع فرموده: اين سخن شخص متحير است كه آنچه شنيده مبهوش كرده گاهى مى‏گويد سحر است و گاهى شعر و گاهى