نتایج جستجو

(۲۶۴۹ بار) قلم‌ (۴ بار) آلت نوشتن [قلم:1]. سوگند به قلم و آنچه مى‏نويسند. [علق:3-4]. بخوان خداى محترم تو همان است كه با قلم بياموخت. اصل قَلْم (بر وزن فلس)

مى‌توان با قلم، عزيز يا ذليل كرد. قلم يك فرياد ساكت است. قلم سند رسمى است. قلم گزارشگر تاريخ است. سوگند به قلم، نشانه فرهنگ و تمدن است. تكيه بر قلم، تكيه بر

بوسیله قلم تعلیم نمود، همان كه به وسيله قلم آموخت همان كس كه به وسيله قلم آموخت. آن خدایی که بشر را علم نوشتن به قلم آموخت. همان که به وسیله قلم آموخت،

طبرسى اين شعر را نقل مى‏كند. زنيم ليس بعرف من ابوه بغىّ الام ذو حسب لئيم‏ [قلم:12و13]. زنيم را در آيه متّهم در نسب (حرامزاده)، لئيم معروف بلئامت، شخص معروف

حلف سوگندى است كه با آن پيمان گرفته مى‏شود سپس در هر سوگند به كار مى‏رود. [قلم:10] حلّاف كسى است كه زياد قسم مى‏خورد. سوگند خوردن از نظر اسلام خوب نيست و

[ابراهيم:22] مرا ملامت نكنيد خود را ملامت كنيد. تلاوم: ملامت كردن يكديگر است [قلم:30]. بعضى به بعضى روكردندو همديگر را سرزنش مى‏نموده‏اند. لَوْمَة: به معنى

وَسَمَ الشَّىْ‏ءَ وَسْماً» يعنى او را علامت گذارى كرد و علامت را سِمَة گويند [قلم:16]. حتما بر بينى او علامت و داغ ذلت مى‏نهيم. رجوع شود به «خرطوم». [حجر:75]

‌در‌ قسمت‌ مجردات‌ عالم‌ مثال‌ و ‌در‌ قسمت‌ ماديات‌ و اجسام‌ عرش‌ كرسي‌ لوح‌ قلم‌ سماوات‌ شمس‌ قمر كواكب‌ و ‌غير‌ اينها و اما عالم‌ سفلي‌ زمين‌ ماء هوا حيوانات‌

مى‌توان با قلم، عزيز يا ذليل كرد. قلم يك فرياد ساكت است. قلم سند رسمى است. قلم گزارشگر تاريخ است. سوگند به قلم، نشانه فرهنگ و تمدن است. تكيه بر قلم، تكيه بر

يَوم‌َ يُكشَف‌ُ عَن‌ ساق‌ٍ وَ يُدعَون‌َ إِلَي‌ السُّجُودِ فَلا يَستَطِيعُون‌َ قلم‌ آيه 42. اقول‌: ركوع‌ تعظيم‌ ‌است‌ چنانچه‌ ‌در‌ مقابل‌ سلاطين‌ خم‌ ميشوند

مى‌توان با قلم، عزيز يا ذليل كرد. قلم يك فرياد ساكت است. قلم سند رسمى است. قلم گزارشگر تاريخ است. سوگند به قلم، نشانه فرهنگ و تمدن است. تكيه بر قلم، تكيه بر

آیات شامل این کلمه «اعلام» جمع «عَلمَ» (بر وزن قلم) به معناى «کوه» است; ولى در اصل به معناى علامت و اثرى است که از چیزى خبر مى دهد; مانند «عَلم الطریق»

صرماً: قطعه بائناً - صرم النخل و الشجر: جزّه» [قلم:17]. قسم خوردند كه ميده‏هاى باغ را وقت صبح بچينند. [قلم:22]. صبح در كشت خويش باشيد اگر مى‏خواهيد بچينيد

صرماً: قطعه بائناً - صرم النخل و الشجر: جزّه» [قلم:17]. قسم خوردند كه ميده‏هاى باغ را وقت صبح بچينند. [قلم:22]. صبح در كشت خويش باشيد اگر مى‏خواهيد بچينيد

آنها به اوّلشان رسيد (اقرب) راغب گفته: اغلب استعمال آن درياى و نعمت است مثل [قلم:49]. ناگفته نماند: تفاعل گاهى به معنى مجرّد مى‏آيد مثل «فَتَعالَى اللّهُ الْمَلِكُ

ولى، گاه کنایه از بلا و مصیبتى است که در شب روى مى دهد، و منظور در سوره «قلم» همین است. طوف‌ (۴۱ بار) دور زدن. «طافَ حَوْلَ الشَّىْ‏ءِ: دارَ حَوْلَهُ»

مى‌توان با قلم، عزيز يا ذليل كرد. قلم يك فرياد ساكت است. قلم سند رسمى است. قلم گزارشگر تاريخ است. سوگند به قلم، نشانه فرهنگ و تمدن است. تكيه بر قلم، تكيه بر

20 و اطلاق‌ ‌بر‌ سازش‌ ‌با‌ طرف‌ ‌شده‌ وَدُّوا لَو تُدهِن‌ُ فَيُدهِنُون‌َ قلم‌ آيه 9 و اطلاق‌ ‌بر‌ مسامحه‌ و سهل‌ انگاري‌ ‌شده‌ مثل‌ همين‌ ‌آيه‌، ‌يعني‌

بتوان‌ درك‌ كرد خلقت‌ انوار قدسيّه‌ و ارواح‌ و سرادقات‌ و ملائكه‌ و لوح‌ و قلم‌ و سدرة المنتهي‌ و جنّة المأوي‌ و عرش‌ و كرسي‌ و كرات‌ جويّه‌ ‌از‌ شمس‌ و

آیات شامل این کلمه «حَکَم» از مادّه «حُکْم» (بر وزن قلم) به معناى داور و قاضى و حاکم است و بعضى آن را با حاکم از نظر معنا مساوى دانسته اند. ولى جمعى از

«سطر الكتاب ستراً:كتب» سطر هم نوشتن و هم به معنى خط و كتابت است. [قلم:1و2] قسم به قلم و آنچه مى‏نويسد تو به سبب وحى ديوانه نيستى و [اسراء:58]، [قمر:53]

و شاهد ‌بر‌ ‌اينکه‌ دعوي‌ كلام‌ ثاني‌ ‌است‌ ‌که‌ موقعي‌ ‌که‌ پيغمبر طلب‌ قلم‌ و دوات‌ كرد و فرمود: بياوريد ‌تا‌ چيزي‌ بنويسم‌ ‌که‌ هرگز گمراه‌ نشويد ‌گفت‌:

ارواح‌ و ملائكه‌ و تمام‌ كرات‌ جويّه‌ و عرش‌ اعظم‌ و حمله‌ عرش‌ و لوح‌ و قلم‌ و بهشت‌ و حور العين‌ و ‌غير‌ اينها ‌که‌ خالق‌ تمام‌ ‌آنها‌ ‌است‌ و مالك‌

بعذابش‌ دچار ميگردد و ظلم‌ بجان‌ ‌خود‌ كرده‌ و گمان‌ نكند ‌که‌ اعمالش‌ ‌از‌ قلم‌ الهي‌ ميافتد و ‌خدا‌ بجزاي‌ عملش‌ نميپردازد ‌که‌ مفاد جمله‌ دوم‌ ‌است‌ وَ

ياد فرموده‌ و اينها اموري‌ ‌است‌ ‌که‌ ‌از‌ فهم‌ بشر خارج‌ ‌است‌ مثل‌ لوح‌ و قلم‌ و امثال‌ اينها، و بعضي‌ ‌از‌ عرفا عرش‌ ‌را‌ گفتند عبارت‌ ‌از‌ علم‌ الهي‌

را از خون بسته آفريد. بخوان كه پروردگار تو از همه گرامى‌تر است. او كه با قلم آموخت. آنچه را انسان نمى‌دانست به او آموخت. پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود:

requires Javascript to function. آيات ۱ - ۳۳ سوره قلم محتويات سوره «قلم» و محل نزول آن وجوهى كه درباره سوگند به «قلم» و «مَا يَسطُرُون» گفته شده است مراد از نعمت

مجردات‌ عالم‌ عقول‌ و نفوس‌ و ارواح‌ و ماديات‌ ‌از‌ عرش‌ و كرسي‌ و لوح‌ و قلم‌ و كرات‌ جويه‌ و آنچه‌ ‌در‌ ‌آنها‌ خلق‌ فرموده‌ ‌از‌ ملائكه‌ و ‌غير‌ ‌آنها‌

او رسد بسيار مانع و بخيل است. مَنَّاع نيز مبالغه است به معنى شديد المنع [قلم:12]. وَ أَن النّاس مَا يُؤْمِنُوا إِذ جَاءَهُم مِمّن إِلاّ مَسَاجِد الْهُدَى

آیات شامل این کلمه خرطم‌ (۱ بار) بينى (قاموس - اقرب - صحاح) [قلم:16] حتماً روى بينى او علامت مى‏گذاريم گويا منظور از علامت، عاروننگى است كه هميشگى باشد

نيز نشنود. * [طه:103] ميان خويش آهسته سخن گويند كه توقف نكرديد مگر ده روز. [قلم:23] به راه افتادند در حاليكه به آرامى مى‏گفتند: امروز فقيرى در آن باغ پيش

ندارد. متين فقط سه بار در قرآن مجيد بكار رفته است: [اعراف:183]. [ذاريات:58]. [قلم:45]. ال فَإِن لِلّذِين الْقُوّة ذُو ظَلَمُوا ذَنُوبا الرّزّاق مِثْل هُو ذَنُوب

كه مراد از آن زندگى در نور ايمان است. گاهى از آن سخن چينى اراده شود مثل [قلم:11]. عيبجو و سخن چين است. * [لقمان:19]. ظاهرا مراد از آن راه رفتن است مثل

تکرار در قرآن: ۱(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... [قلم:11-10]. نمّ به معنى سخن چينى است نميم و نميمه اسم است ازآن يعنى: اطاعت نكن از هر قسم خوار

requires Javascript to function. آيات ۱ - ۳۳ سوره قلم محتويات سوره «قلم» و محل نزول آن وجوهى كه درباره سوگند به «قلم» و «مَا يَسطُرُون» گفته شده است مراد از نعمت

وَسَمَ الشَّىْ‏ءَ وَسْماً» يعنى او را علامت گذارى كرد و علامت را سِمَة گويند [قلم:16]. حتما بر بينى او علامت و داغ ذلت مى‏نهيم. رجوع شود به «خرطوم». [حجر:75]

ميزان‌ نهاده‌ ميشود حسناتشان‌ مي‌چربد) 1 باب‌ 7 ص‌ 346 ‌در‌ ضمن‌ حديث‌ خلقت‌ قلم‌ ‌از‌ نور ‌محمّد‌ ص‌ 2‌-‌ لالي‌ باب‌ 7 ص‌ 347 جلد 1 - صفحه 87 و ‌در‌ لآلي‌«1»

پشت سر انداختند و اهميت ندادند. ايضا در [همزه:4]. ولى در آيه [صافات:145]. [قلم:49]. كه هر دو در باره يونس «عليه‏السلام»است ظاهرا مطلق انداختن مراد باشد.

حقير و قليل معنى كرده‏اند [مرسلات:20]. آيا شما را از آب ناچيزى نيافريديم؟ [قلم:10]. به هر سوگند خوار پست اطاعت نكن. مِن وَ لا مَاء ثُم هَمّاز فَجَعَلْنَاه

[ابراهيم:22] مرا ملامت نكنيد خود را ملامت كنيد. تلاوم: ملامت كردن يكديگر است [قلم:30]. بعضى به بعضى روكردندو همديگر را سرزنش مى‏نموده‏اند. لَوْمَة: به معنى

‌که‌ ‌شما‌ بجا ميآوريد ‌از‌ نيك‌ و بد. چنانچه‌ قبلا بيان‌ شد ‌يعني‌ ‌از‌ قلم‌ ‌آنها‌ نميافتد آنچه‌ ‌را‌ ‌که‌ ‌شما‌ عمل‌ ميكنيد كوچك‌ و بزرگ‌ ‌که‌ ‌به‌

‌ما يشي‌ء وجوده‌ و تمام‌ موجودات‌ امكاني‌ ‌از‌ عالم‌ عقول‌ و نفوس‌ و لوح‌ و قلم‌ و عالم‌ ارواح‌ و ملائكه‌ و جن‌ و انس‌ و عرش‌ و كرسي‌ و سماوات‌ و ارض‌ و ‌ما

بعذابش‌ دچار ميگردد و ظلم‌ بجان‌ ‌خود‌ كرده‌ و گمان‌ نكند ‌که‌ اعمالش‌ ‌از‌ قلم‌ الهي‌ ميافتد و ‌خدا‌ بجزاي‌ عملش‌ نميپردازد ‌که‌ مفاد جمله‌ دوم‌ ‌است‌ وَ

requires Javascript to function. آيات ۱ - ۳۳ سوره قلم محتويات سوره «قلم» و محل نزول آن وجوهى كه درباره سوگند به «قلم» و «مَا يَسطُرُون» گفته شده است مراد از نعمت

ندارد. متين فقط سه بار در قرآن مجيد بكار رفته است: [اعراف:183]. [ذاريات:58]. [قلم:45]. وَ کَيْدِي إِن لَهُم أُمْلِي أَ مِن يَعْلَمُون أَم تَسْأَلُهُم أَجْرا

یا شترى که شیر آن نیز قطع شده به کار مى رود). حرد (۱ بار) (بروزن فلس) منع [قلم:25] صبح برون شدند در حاليكه فقط به منع مستمند قادر بودند. در مجمع گويد: حرد

ندارد. متين فقط سه بار در قرآن مجيد بكار رفته است: [اعراف:183]. [ذاريات:58]. [قلم:45]. هم انن ى ل کيد ف ا ام سئل قوى لم علم فکر الذين ذو ملو ذنب ما رزق من اجر

ه‌ (۳۵۷۶ بار) جمع كردن است به طور اختيار و برگزيدن (مفردات،مجمع البيان) [قلم:50] پس پروردگارش او را برگزيد و از نيكوكاران گردانيد. [اعراف:203] و آنگاه

requires Javascript to function. آيات ۱ - ۳۳ سوره قلم محتويات سوره «قلم» و محل نزول آن وجوهى كه درباره سوگند به «قلم» و «مَا يَسطُرُون» گفته شده است مراد از نعمت

requires Javascript to function. آيات ۱ - ۳۳ سوره قلم محتويات سوره «قلم» و محل نزول آن وجوهى كه درباره سوگند به «قلم» و «مَا يَسطُرُون» گفته شده است مراد از نعمت