نتایج جستجو

مقابل‌ شمس‌ نوراني‌ ‌است‌ و نصف‌ ديگرش‌ ظلماني‌ و ‌در‌ دوازده‌ برج‌ سير دارد ‌در‌ برج‌ اول‌ نصف‌ مقابل‌ گوشه ‌آن‌ ‌بر‌ اهل‌ زمين‌ ظاهر ميشود مثل‌ هلال‌

بحر صحب سبق مع شعر ب اخو لن سلط ظلم امن شمس وقع نهر وجد الله ندى جىء لعن برج طرق قدم امم وقى ندو اجر شيد نبذ اذ الى رئى دخل اول ک لما نصر هجر شکک

زيج‌ قبل‌ ‌از‌ ظهر داخل‌ برج‌ ميشود ‌آن‌ روز ‌را‌ اول‌ برج‌ ميشمارند و زيج‌ ديگر ‌بعد‌ ‌از‌ ظهر ‌است‌ ‌آن‌ روز ‌را‌ آخر برج‌ ميدانند و همچنين‌ بعض‌ سالها

«صرح» به معناى قصر و بناى بلند است. مقصود از آن در این آیه، بناى بلند (مانند برج) و یا رصدخانه است. ۲ - فرمان فرعون به هامان، مبنى بر احداث رصدخانه (و قال

وله الله ان ربب الذين لا ثم توب جوب سوء ها على رئى عمل لکن فى بغى الى انتم برج حمى ا عرف ذلک نن اول عرض نا سلم امر ن بيت بعد ارض ظنن هدى کثر هن عذب جعل يا

صفحه 254 أَرى‌» پس از تلاش‌هاى مؤمن آل فرعون به جاى كشتن موسى به فكر ساختن برج براى يافتن خداى موسى افتاد. 1- طاغوت‌ها همين كه در ميدان منطق مى‌بازند، به

الله قمر وهج نزل شدد ها نبت شمس بشر الذى ه امن سبع هو اذن انن عصر فوق موه برج هن عيش ل سمو خرج ليل ثجج بنى ارض هم نهر طبق خلف الى دعو برک

كه از دور ديده مى‏شود (راغب) [شعراء:128]. در اقرب گويد: ريع به معنى صومعه، برج كبوتردو تپّه بلند است و از همين معنى است قول قرآن «اَتَبْنُونَ بِكُلِّ ريعٍ

بیان عظمت آن است و در این جا مراد از آن به قرینه «أتبنون...»، برج هاى عظیم و بلند است. ۲ - برج هاى برپا شده بر بلندى ها به وسیله قوم عاد، کارى بیهوده و خارج

غنى ب ان کون هم الله ف علم لا اله وله هن خير وسع عرف الذين زين جهل سوم وجد برج کبر حسب غير نکح فقر اکل ه فضل حتى بدر سئل ارض سمع فى انس سرف ثوب وضع ها ضرب

قلب علم بين کفر امن ظنن قد مول فرعون جعل قوم عند حبب بنو انس بدو سرف بصر عن برج الا صدد خير حرم اهل قدر اخذ کثر خرج کوکب غير لکن امم شىء متع زين شرق ى يوم

و تشكيل‌ سال‌ مي‌دهد و ‌اينکه‌ حركت‌ ‌بر‌ تواليست‌ ‌هر‌ ماهي‌ مطابق‌ يك‌ برج‌ ‌است‌ ‌از‌ فروردين‌ ‌تا‌ اسفند ‌از‌ حمل‌ ‌تا‌ حوت‌ و ‌اينکه‌ دو دائره‌ ‌در‌

بروج‌ دوازده‌ گانه‌ ‌را‌ ‌براي‌ تاريخ‌ اختيار نمودند و ‌هر‌ جلد 2 - صفحه 348 برج‌ ‌را‌ نامي‌ نهادند مانند فروردين‌، ارديبهشت‌، خرداد، و روميان‌ بنام‌ تشرين‌،

که براى [خورشید ]۳۶۰ برج است، که هر روز از برجى طلوع نموده و در برجى دیگر غایب مى شود و تا سال آینده مثل همین روز، دیگر به آن برج برنمى گردد...». آفرینش:

نام برده است و در علم هيئت ذكر شده و بنابراين اختلافى بين دو روايت نيست و برج در لغت بمعناى كوشك و قلعه و قصر است و باين مناسبت بر منازل آفتاب و ماه اطلاق

انقلاب تابستانى، از اجزاى شب كم كم مى‌كاهد و در اجزاء روز افزايد كه تا روز اول برج جدى كه كوتاه‌ترين روزهاى سال بود، در اول سرطان، بلندترين‌ تفسير اثنا عشرى،

است. «بروج» جمع «برج» به معناى امر ظاهر و آشكار است، چنانكه «تبرج» به معناى آشكار ساختن زينت است. اگر به عمارت‌هاى بلند و مرتفع، برج گفته مى‌شود، از آن

ذلِكَ وَ لا أَكْبَرُ» (چنانكه ديدن يك ميخ كوچك يا برج بلند براى چشم يكسان است و اين‌گونه نيست كه نگاه به برج فشار اضافه‌اى به چشم وارد كند، علم خداوند به اشياى

ميتواند از محلّ خود حركت كند و بگيرد جاى روز را و گفته‌اند چون آفتاب دوازده برج را در يك سال سير ميكند و ماه منازل خود را در يك ماه سير ماه سريعتر است و آفتاب

ندارد با «بِرَبِّ الْمَشارِقِ وَ الْمَغارِبِ» «1» زيرا براى آفتاب سيصد و شصت برج و هر روزى از برجى طلوع و غروب مى‌نمايد، چنانچه ماه در مدت بيست و هشت روز از

ميتواند از محلّ خود حركت كند و بگيرد جاى روز را و گفته‌اند چون آفتاب دوازده برج را در يك سال سير ميكند و ماه منازل خود را در يك ماه سير ماه سريعتر است و آفتاب

ميتواند از محلّ خود حركت كند و بگيرد جاى روز را و گفته‌اند چون آفتاب دوازده برج را در يك سال سير ميكند و ماه منازل خود را در يك ماه سير ماه سريعتر است و آفتاب

کنیم‌؟» و (این) بر رمیدنشان می‌افزاید. مبارک و بزرگوار است کسی که در آسمان برج‌هایی نهاد و در آن چراغی[:خورشیدی] و ماهی نوربخش قرار داد. و اوست کسی که -

ميتواند از محلّ خود حركت كند و بگيرد جاى روز را و گفته‌اند چون آفتاب دوازده برج را در يك سال سير ميكند و ماه منازل خود را در يك ماه سير ماه سريعتر است و آفتاب

مسمّى» به قرینه «ألم تر» آخر سال شمسى و قمرى باشد که خورشید، از نقطه فلکى برج فرضى، در آغاز سال شروع مى کند و در پایان یک سال، به آن نقطه مى رسد و ماه نیز

«2» «اقتباس» به معناى برگرفتن قطعه‌اى از آتش است. «سور» به معناى ديوار و برج و باروى بلندى است كه در قديم دور شهرها مى‌كشيدند تا مانع ورود بيگانه شود.

آياتش، در مكّه نازل شده. «وَ السمَاءِ ذَاتِ الْبرُوج»: كلمۀ «بروج»، جمع برج است، و «برج» به معناى هر چيز پيدا و ظاهر است. و اگر بيشتر در كاخ هاى عالى استعمال

پدرش نقل كرده كه گفت: امام صادق‏ عليه السّلام فرمود: هر كس در وقتى كه قمر در برج عقرب است ازدواج كند نيكى نبيند.

خوابند و توئى زنده و پاينده، از تو نهان نسازد چيزى را شب تار و نه آسمان پر از برج و نه زمين گسترده و نه درياى عميق ژرف و نه تاريكيهاى بر هم و درهم رحمت خود

‌اينکه‌ مسابقه‌ بزرگوار و ‌با‌ شرافتند. ‌پس‌ منهاج‌ و راه‌ ‌آن‌ ايمان‌ و منار و برج‌ روشني‌بخش‌ ‌آن‌ اعمال‌ شايسته‌، و چراغهاي‌ ‌آن‌ دانش‌ ‌در‌ دين‌! ميدان‌ ‌اينکه‌

شهَابٌ مُّبِينٌ كلمه «بروج » جمع «برج » و به معناى قصر است . و اگر منازلى را كه آفتاب و ماه در آسمان به حسب حس دارند برج ناميده از باب تشبيه آنست به قصرهايى

مجسم مى سازد. آرى ويرانه كاخهاى ستمگران ، و بناهاى شگفت انگيز اهرام مصر و برج بابل و كاخهاى كسرى و آثار تمدن قوم سباء و صدها نظائر آن كه در گوشه و كنار

است براى دستور مزبور، و معنايش اين است كه: اگر به تو دستور مى دهم براى من برج بلندى بسازى، علتش اين است كه اميدوارم به وسيلۀ آن و با صعود بر بالاى آن، به

معنى اول نخواهد داشت . تبرج به معنى آشكار شدن در برابر مردم است ، و از ماده برج گرفته شده كه در برابر ديدگان همه ظاهر است . اما اينكه منظور از جاهليت اولى

معنى دژ مى باشد، بنابراين «قرى محصنه » به آباديهائى گفته مى شود كه به وسيله برج و بارو يا تفسير نمونه جلد ۲۳ صفحه ۵۳۲ كندن خندق يا موانع ديگر از هجوم دشمن

گفت: بشماره سر جوزا طلاق واقع مى‏شود (يعنى سه طلاق واقع مى‏شود، زيرا جوزا برج سوم سالست) و باقى (تا بعدد ستاره‏هاى آسمان برسد) و بال و كيفر بر اوست. كلبى

ايـن مـيـدان شـركـت دارم ! (سوره انـفـال آيـه ۴۸. قـرآن پـس از ذكـر داسـتـان بـرج معروف فرعون مى گويد و كذلك زين لفـرعـون سوء عمله : اين چنين براى فرعون اعمال