نتایج جستجو

احتجاج: با بدعتگذاران ۱ احکام:۴ افترا: به خدا ۲ بدعت: بیخاعتبارى بدعت ۶، ۷ ; عوامل بدعت ۷ ; منشأ بدعت ۱۰ بدعتگذاران: بیخمنطقى بدعتگذاران ۶ ; خطر پیروى

تکلیف جنیان ۷ ذکر: حوادث تاریخ ۲ رسولان خدا:۱ رسوم: بدعت رسوم ناپسند ۹ سرزنش: ملاک استحقاق سرزنش ۹ عمل: بدعت عمل ناپسند ۹ ; عمل ناپسند ۶ فحشا: مبارزه با فحشا

حرمت افترا به خدا ۲; ظلم افترا به خدا ۱ انسان: مدبر انسان ها ۵ بدعت: احکام بدعت ۲; حرمت بدعت ۲ خدا: ربوبیت خدا ۵; نشانه هاى ربوبیت خدا ۶ دین: آسیب شناسى دین

ترک امکانات دنیوى ۲۲ انسان: مصالح انسان ۱۰ ایمان: آثار ایمان ۱۶، ۱۷ بدعت: حرمت بدعت ۲ حلال: احکام تحریم حلال ۱ ; پاکیزگى حلال ها ۷ ; تحریم حلال ۴، ۱۳ ;

احکام ۱۸ انسان: خلقت انسان ۴; مسؤولیت انسان ۱۶; وحدت قلب انسان ۱ بدعت: اعراض از بدعت ۱۶ تشریع: حقانیت تشریع ۱۵; منشأ تشریع ۱۸ جاهلیت: رسوم جاهلیت ۷، ۱۱،

معاندان، گمراهان و مشرکان، هیچ کس را مخلّد در آتش نمى گرداند». بدعت: کیفر اخروى بدعت ۸; گناه بدعت ۸ جرایم: تناسب جرایم با مجازات ۱ جهنم: آتش جهنم ۱، ۳، ۶، ۷;

«رَحْمَةً» 6- نوآورى‌هاى سليقه‌اى و بدعت در دين، مورد پذيرش خداوند نيست. «رَهْبانِيَّةً ابْتَدَعُوها ما كَتَبْناها عَلَيْهِمْ» 7- بدعت، از آفات و آسيب‌هاى اديان

تحریف و تبدیل سخنان الهى که همان حقایق دینى است، از مصادیق ظلم مى باشد. بدعت: ظلم بدعت ۸ بنى اسرائیل: تاریخ بنى اسرائیل ۱، ۲ ; حرامخواران بنى اسرائیل ۲ ; ظالمان

لوط ۵، ۷; همجنس بازى قوم لوط ۴، ۵ لواط: اولین مبتلایان به لواط ۷، ۸، ۱۰; بدعت لواط ۸; مبارزه با لواط ۱۰; ناپسندى لواط ۶، ۱۰ لوط(ع): سرزنشهاى لوط(ع) ۵;

خوردنیهاى حلال ۲ دنیاطلبى: تشویق به دنیاطلبى ۱۲ ; عوامل دنیاطلبى ۱۲ دین: بدعت در دین ۴، ۵ زهد: منفى ۶ سوگند: ناپسند ۱۳ شتر: حلیت گوشت شتر ۲ ; گوشت شتر

گاه به گناهانى که موجب حد شرعى است. بعضى نیز، احتمال داده اند که اشاره به بدعت ها و ایجاد شبهات اعتقادى در اذهان مردم بوده باشد. ولى، اگر به معناى لغوى

بودن خطر است). لَأَتَّخِذَنَ‌ ... 7- شيطان، هر كس را به نحوى گمراه مى‌كند. بدعت در دين، تغيير در آفرينش. «لَأُمَنِّيَنَّهُمْ‌، فَلَيُبَتِّكُنَّ، فَلَيُغَيِّرُنَّ»

مى‏دانستند و اين تغيير را در ماه ذوالحجة اعلام مى‏كردند. آيه شريفه در رد اين بدعت نازل گرديد يعنى تأخير ماه حرام به ماه ديگر زياده روى در كفر است كفار در اين

اعمال از اهل تقوى، حكم سوگند و كفّاره آن، حد سارق، اخذ پيمان از اهل كتاب، بدعت بودن بحيره، سائبه، حام و... و غير اينها. در اين صورت مى‏شود گفت: «اُوفُوا

اعمال از اهل تقوى، حكم سوگند و كفّاره آن، حد سارق، اخذ پيمان از اهل كتاب، بدعت بودن بحيره، سائبه، حام و... و غير اينها. در اين صورت مى‏شود گفت: «اُوفُوا

بكشد بزرگنرين آيه را در كتاب خدا قصد كرده و پنداشته‏اند كه چون اظهارش كنند بدعت است و از امام باقر عليه السلام منقول است: گرامى‏ترين آيه را از كتاب خدا كه

دیگر و حکم ماه حرامی را در هر سه سال، سالی ده روز به ماهی متأخر انداختن که بدعت زمان جاهلیت بود) افزایش در کفر است که کافران را بدان به جهل و گمراهی کشند،

نمودند. پس اصحاب خود را گفت: آنچه من دعوت كردم شما را به آن، باطل بوده و من بدعت گذاردم. اصحاب تكذيب او را نموده، گفتند: حق همين بوده و تو به شك افتادى در

کان ... فمن افترى على اللّه الکذب) ۲ - افترا و دروغ بستن آگاهانه به خداوند (بدعت)، ظلمى است بزرگ. (فمن افترى ... فاولئک هم الظالمون) ضمیر فَصل، دلالت بر بزرگى

كسانى را كه گمراه نمودى. اصحاب را خواسته و گفت: آنچه شما را به آن دعوت كردم بدعت و باطل بود. مردم او را تكذيب و گفتند: آنچه تو پيش گفتى حق، و الآن شك كردى

امکانات و آسایش زندگى (و ءاوینهما إلى ربوة ذات قرار و معین) ۱۱ - رهبانیت، بدعت پیروان عیسى و انحراف از سیره آن حضرت بود. (و ءاوینهما إلى ربوة ذات قرار و

دين نموده بودند بطمع خوشنودى خدا و بعضى گفته‌اند مراد آنست كه رهبانيّت را بدعت گذاردند آنرا ما بر آنها واجب ننموده بوديم مگر طلب خوشنودى خداوند را و آن

أعلم بالمعتدین) ۱۷- تنها خداوند بهتر از هر کس متجاوزان به حدود الهى و اهل بدعت در احکام الهى را مى شناسد و معرفى مى کند. (إن ربک هو أعلم بالمعتدین) ضمیر

كافرند. دشمنان با شيوه‌هاى مختلف از راه خداوند جلوگيرى مى‌كنند، از جمله: بدعت، تهمت، تفسير به رأى، جعل حديث، ايجاد شبهه، ركود مساجد، كنار زدن اهل‌بيتِ

خواهند بود و بعضى زينت ما بين ايدى را بگناهان فعلى و ما خلف را بمئالى از قبيل بدعت و سنّت سيّئه تفسير نموده‌اند. فَإِن‌ يَصبِرُوا فَالنّارُ مَثوي‌ً لَهُم‌ وَ

آنستكه اگر خداوند نهى نفرموده بود از شرك و بدعت چرا بر كسانيكه تكذيب نمودند انبياء سابق را كه نهى از شرك و بدعت مينمودند عذاب نازل فرمود با اينحال اگر شما

مصرى سفيدتر باشد خداوند ميفرمايد ذرات پراكنده شويد و اين براى آنستكه چون اهل بدعت كار حرامى را براى آنها حلال مى‌نمودند قبول ميكردند و قمى ره از امام باقر

حرمت حكم ننمودن بما انزل اللّه و اخبار وجوب اظهار علم بر عالم در موقع ظهور بدعت استفاده ميشود و اينكه ائمه اطهار در مقام تفسير بذكر بعضى از مصاديق اكتفا

نكاتى كه از آيه : ((فكلوا مما رزقكم الله حلالا طيبا)) استفاده مى شود نهى از بدعت در دين در اين آيه تحريم طيبات براى بنى اسرائيل ناشى از ظلم خودشان و عقوبت

باشد كه شيطان، انسان را به عفو و بخشش خدا مغرور سازد و يا از طريق تحريف، بدعت و سهل‌انگارى نسبت به احكام و قانون الهى، به تكرار گناه وادار كند. آغاز اين

اللَّهِ» 3- دين‌تراش ودين‌ساز، با كافر در يك رديف هستند. «افْتَرى‌، كَذَّبَ» 4- بدعت، جرم است. «الْمُجْرِمُونَ» 5- مبلّغ دينى اگر تفكّرات خود را به اسم دين بگويد،

زشت خود را به خداوند نسبت دادن. ه) ادّعاى خدايى يا پيامبرى كردن. و) تحريف و بدعت در قوانين الهى. در روايات مى‌خوانيم: اگر شخصى حديثى را جعل كند و به امامان

بسيار بد ميداشتند لذا ميفرمايد: ] (آیه 57)- آنجا که تولد دختر ننگ بود! دومین بدعت شوم مشرکان این بود که: آنها (در پندار خود) برای خداوند دختران قرار می‌دهند

مصرى سفيدتر باشد خداوند ميفرمايد ذرات پراكنده شويد و اين براى آنستكه چون اهل بدعت كار حرامى را براى آنها حلال مى‌نمودند قبول ميكردند و قمى ره از امام باقر

مصرى سفيدتر باشد خداوند ميفرمايد ذرات پراكنده شويد و اين براى آنستكه چون اهل بدعت كار حرامى را براى آنها حلال مى‌نمودند قبول ميكردند و قمى ره از امام باقر

شد، فرمود: كفار اهل كتاب و يهود و نصارى‌اند. و بتحقيق بودند بر دين حق، پس بدعت گذاردند در ديانت خود، و گمان كردند كه كار نيكو بجا آوردند، بعد فرمود: اهل

خياليّات باشد شعر ناميده‌اند و در رواياتى از ائمه اطهار شعراء در آيه شريفه باهل بدعت و ضلالت و متفقّهين بى علم و معرفت و افسانه گويان بى درايت تفسير شده و فرموده‌اند

خياليّات باشد شعر ناميده‌اند و در رواياتى از ائمه اطهار شعراء در آيه شريفه باهل بدعت و ضلالت و متفقّهين بى علم و معرفت و افسانه گويان بى درايت تفسير شده و فرموده‌اند

در دنيا به چيزى كه خلاف امر الهى باشد؛ و آنها رهبانان و اصحاب صومعه و اهل بدعت و آراى باطله‌اند. 5- حضرت صادق عليه السّلام فرمايد: كلّ ناصب لنا و ان تعبّد

خياليّات باشد شعر ناميده‌اند و در رواياتى از ائمه اطهار شعراء در آيه شريفه باهل بدعت و ضلالت و متفقّهين بى علم و معرفت و افسانه گويان بى درايت تفسير شده و فرموده‌اند

در نسل‌ها بماند. امام باقر عليه السلام ذيل آيه فرمودند: هركس در دين الهى بدعت گذارد، در همين دنيا ذليل و خوار مى‌شود. «1» 1- انسان در انتخاب دين آزاد است،

حضرت صادق عليه السّلام كمتر چيزى كه به سبب آن، بنده كافر گردد. فرمود: اينكه بدعت گذارد چيزى را، پس دوستى نمايد بر آن و تبرى كند از كسى كه مخالفت آن نمايد

نكاتى كه از آيه : ((فكلوا مما رزقكم الله حلالا طيبا)) استفاده مى شود نهى از بدعت در دين در اين آيه تحريم طيبات براى بنى اسرائيل ناشى از ظلم خودشان و عقوبت

مصرى سفيدتر باشد خداوند ميفرمايد ذرات پراكنده شويد و اين براى آنستكه چون اهل بدعت كار حرامى را براى آنها حلال مى‌نمودند قبول ميكردند و قمى ره از امام باقر

مفسرين عامه در باره ((اياما معدودات )) و رد آن استحباب روزه در روز عاشورا از بدعت هاى ابداعى بنى اميه است روزه بر مريض و مسافر واجب نيست روزه بر مسافر و مريض

خياليّات باشد شعر ناميده‌اند و در رواياتى از ائمه اطهار شعراء در آيه شريفه باهل بدعت و ضلالت و متفقّهين بى علم و معرفت و افسانه گويان بى درايت تفسير شده و فرموده‌اند

استمرار بر ايمان تا وقت موت و بعضى عدم تشكيك در آن و بعضى اخذ بسنّت و ترك بدعت دانسته‌اند و خلاف ظاهر بودن همه ظاهر است و مواعده خدا با بنى اسرائيل بتوسط

استمرار بر ايمان تا وقت موت و بعضى عدم تشكيك در آن و بعضى اخذ بسنّت و ترك بدعت دانسته‌اند و خلاف ظاهر بودن همه ظاهر است و مواعده خدا با بنى اسرائيل بتوسط

خياليّات باشد شعر ناميده‌اند و در رواياتى از ائمه اطهار شعراء در آيه شريفه باهل بدعت و ضلالت و متفقّهين بى علم و معرفت و افسانه گويان بى درايت تفسير شده و فرموده‌اند

ديگرى آن بزرگواران را در حدّ خدا مى‌پندارد. يكى زيارت امامان معصوم و شهدا را بدعت مى‌داند و ديگرى حتّى به‌ «1». كسى كه مى‌گويد «الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ