نتایج جستجو

اشتهار ابراهیم (ع) ۲; پدر ابراهیم (ع) ۱، ۳، ۱۳; قصه ابراهیم (ع) ۲، ۳، ۶; موقعیت اجتماعى ابراهیم (ع) ۲; ناپدرى ابراهیم (ع) ۳ انبیا: احتجاج انبیا ۱۰; الگوگیرى

ءالهتکم إن کنتم فعلین ) ابراهیم(ع): احتجاج ابراهیم(ع) ۳; سوزاندن ابراهیم(ع) ۱، ۲، ۶; شدت آتش قصه ابراهیم(ع) ۲; قتل ابراهیم(ع) ۴; قصه ابراهیم(ع) ۱، ۳، ۴، ۶; کیفر

إذ تدعون) ابراهیم(ع): استمداد مشرکان دوران ابراهیم(ع) ۵; پرسش ابراهیم(ع) ۱، ۴; تذکر ابراهیم(ع) ۲; روش احتجاج ابراهیم(ع) ۴; روش تبلیغ ابراهیم(ع) ۴; قصه

بت پرستى ۴ عقیده: برهان در عقیده ۳ قوم ابراهیم: بت پرستى قوم ابراهیم ۱; سرزنش قوم ابراهیم ۱; منشأ تحریک قوم ابراهیم ۲

أهلها کانوا ظلمین) ابراهیم(ع): بشارت به ابراهیم(ع) ۴; ابراهیم(ع) و ملائکه ۱; تبلیغ رسالت ابراهیم(ع) ۲; قصه ابراهیم(ع) ۴; مسکن ابراهیم(ع) ۶ اسحاق(ع): قصه

الغبرین) ابراهیم(ع): ابراهیم(ع) و قوم لوط ۴; اطمینان به ابراهیم(ع) ۵; گفتگوى ابراهیم(ع) با ملائکه ۲; محدوده علم ابراهیم(ع) ۴; نگرانى ابراهیم(ع) ۱، ۲ انبیا:

عوامل زیان ۲; مراتب زیان ۶ قوم ابراهیم: تاریخ قوم ابراهیم ۴; توطئه قوم ابراهیم ۳; زیانکارى قوم ابراهیم ۲، ۴; ناکامى قوم ابراهیم ۱ مردم: زیانکارترین مردم

نیز دارد. ابراهیم(ع): عبرت از قصه ابراهیم(ع) ۱ عبرت: عوامل عبرت ۱، ۲ قوم ابراهیم: اقلیت قوم ابراهیم ۴; اکثریت قوم ابراهیم ۳; تاریخ قوم ابراهیم ۳; حق ناپذیرى

شکنى ابراهیم(ع) ۱، ۳، ۷; تدبیر ابراهیم(ع) ۱; سوگند ابراهیم(ع) ۱; شجاعت ابراهیم(ع) ۴; شرک ستیزى ابراهیم(ع) ۳، ۴، ۷; فضایل ابراهیم(ع) ۴ ; قاطعیت ابراهیم(ع)

یضرّون) ابراهیم(ع): تذکر ابراهیم(ع) ۱; روش تبلیغ ابراهیم(ع) ۲; قصه ابراهیم(ع) ۲ بتها: زیان رسانى بتها ۱; عجز بتها ۱; منفعت رسانى بتها ۱ قوم ابراهیم: تذکر

آسمان: ملکوت آسمان ۳، ۴ ابراهیم(ع): ارائه ملکوت به ابراهیم(ع) ۱، ۳، ۴، ۸، ۹; بصیرت ابراهیم(ع) ۸; قصه ابراهیم(ع) ۹; مقامات ابراهیم(ع) ۴ انبیا: هدایت انبیا

مغلوب اند. آتش: شعور آتش ۳ ابراهیم(ع): امداد به ابراهیم(ع) ۴; انقیاد آتش قصه ابراهیم(ع) ۱; سردى آتش قصه ابراهیم(ع) ۱; فضایل ابراهیم(ع) ۴ امدادهاى خدا: مشمولان

نجات از عذاب ۱۸ قوم لوط: آثار عذاب قوم لوط ۱۱; تاریخ قوم لوط ۱۷; تجاوز قوم لوط ۶; عذاب قوم لوط ۱۲، ۱۴; عمومیت عذاب قوم لوط ۱۷ کافران :۱۶ لوط(ع): ایمان

اشاره دارد. ابراهیم(ع): آثار صداقت ابراهیم(ع) ۷; آثار نبوت ابراهیم(ع) ۷; راستگویى ابراهیم(ع) ۶; صداقت ابراهیم(ع) ۵، ۶; عبرت از قصه ابراهیم(ع) ۳; فضایل

آنان به احتجاج و دلیل آوردن (و إذ یتحاجّون فى النار فیقول الضعفؤا للذین استکبروا) ۲ - پدیدآمدن اختلاف میان مستضعفان و مستکبران، در آتش دوزخ و احتجاج و دلیل آوردن

باره قهرمان توحید ابراهیم بت شکن (بخش نیایشهای او) نازل گردیده است. بخش دیگری از این سوره اشاره به تاریخ انبیای پیشین همچون نوح، موسی و قوم عاد و ثمود، و درسهای

دوران لوط(ع) ۹ قوم لوط: بدعتگذارى قوم لوط ۸; تاریخ قوم لوط ۴، ۵، ۷; سرزنش قوم لوط ۵; شیوع لواط در قوم لوط ۴; لواط در قوم لوط ۵، ۷; همجنس بازى قوم لوط ۴، ۵ لواط:

توضيح سخن ابراهيم (عليه السلام ) به قوم خود در مقام دعوت به توحيد و عبادت خدا وابطال بت پرستى احتجاج بر مساءله معاد با اشاره به آغاز خلقت خلق احتجاج بر مساءله

از ما اهل البیت به دور داشته است. در تفسیر على ابراهیم چنین آمده که این آیه درباره ماریه قبطیه مادر ابراهیم نازل شده است و سبب آن چنین بوده که عائشه به رسول

می‌داریم که همچون چنین ذرّاتی قابل جمع نبوده و مفید فائده‌ای نباشند (نگا: ابراهیم / ). وَ قَالَ‌ الَّذِينَ‌ اتَّبَعُوا لَوْ... (۱) مَثَلُ‌ الَّذِينَ‌ کَفَرُوا

تعالى در داستان دعوت فرزندش ادب ابراهيم (ع ) در احتجاج با قوم خود و در دعا و درخواست هايش از خداوند مقام رفيع حضرت ابراهيم (ع ) و جايگاه والاى او نزد تمام

/ و انبیاء / . «کِتَاب»: مراد جنس کتاب است و شامل تورات و انجیل و صُحُف ابراهیم می‌گردد. عطف آن بر ما قبل خود، عطف عامّ بر خاصّ است. «مُنِیر»: روشنگر راه

خدا ۴ فاسقان: آثار عذاب فاسقان ۵ قوم لوط: آثارباستانى قوم لوط ۲، ۳، ۴; تاریخ قوم لوط ۱; عذاب قوم لوط ۱، ۴; ویرانى شهر قوم لوط ۱ ملائکه: ملائکه عذاب ۱ هدایت:

موارد فسق ۷ قوم لوط: تاریخ قوم لوط ۱، ۲، ۳، ۴، ۶; زلزله در قوم لوط ۳; سختى عذاب قوم لوط ۲; عذاب قوم لوط ۳، ۴; عوامل عذاب قوم لوط ۶; فسق قوم لوط ۵، ۶; نزول

ربوبیت خدا ۲ دعا: زمینه دعا ۲ راهزنى: فساد راهزنى ۳ قوم لوط: افساد قوم لوط ۷; تاریخ قوم لوط ۷; عمل ناپسند قوم لوط ۴ گناه: فساد گناه آشکار ۳ لواط: فساد لواط ۳

بشر ۱۹ ; قوم ثمود و شتر صالح ۲۱ ; منافع قوم ثمود ۲۳ ; هشدار به قوم ثمود ۲۲ قوم عاد: عقیده قوم عاد ۱۹ ; قوم عاد و نبوت بشر ۱۹ قوم نوح: عقیده قوم نوح ۱۹ ;

توضيح سخن ابراهيم (عليه السلام ) به قوم خود در مقام دعوت به توحيد و عبادت خدا وابطال بت پرستى احتجاج بر مساءله معاد با اشاره به آغاز خلقت خلق احتجاج بر مساءله

توضيح سخن ابراهيم (عليه السلام ) به قوم خود در مقام دعوت به توحيد و عبادت خدا وابطال بت پرستى احتجاج بر مساءله معاد با اشاره به آغاز خلقت خلق احتجاج بر مساءله

توضيح سخن ابراهيم (عليه السلام ) به قوم خود در مقام دعوت به توحيد و عبادت خدا وابطال بت پرستى احتجاج بر مساءله معاد با اشاره به آغاز خلقت خلق احتجاج بر مساءله

ناپسند آشکار ۷ قوم لوط: استهزاهاى قوم لوط ۱۰; بى اعتقادى قوم لوط ۱۳; پرتاب سنگریزه در قوم لوط ۱۶، ۱۷; پوشیدن لباس زرد در قوم لوط ۱۷; تاریخ قوم لوط ۲، ۳، ۵،

كردند كه آنان بر چه دينى بوده‌اند؟ فرمود: در خانه كعبه بر دين حضرت ابراهیم|ابراهيم نماز مى‌گذاردند و متمسك به آئين او بوده‌اند، - ابن طاووس در كتاب طرائف

توضيح سخن ابراهيم (عليه السلام ) به قوم خود در مقام دعوت به توحيد و عبادت خدا وابطال بت پرستى احتجاج بر مساءله معاد با اشاره به آغاز خلقت خلق احتجاج بر مساءله

۱۱، ۱۴ قوم ثمود: آثارباستانى قوم ثمود ۲، ۳; بصیرت قوم ثمود ۱۳; تاریخ قوم ثمود ۱، ۲، ۴، ۱۳; تکذیبگرى قوم ثمود ۴; عذاب قوم ثمود ۱، ۲; عمل ناپسند قوم ثمود ۸،

روايتى : روايت در بيان اينكه ((كهيعص (( اشاره به برخى اسماء حسناى الهى است احتجاج حضرت زهرا(س ) عليه ابوبكر در غصب فدك به (شيرينى و يرث منآل يعقوب ...) استدلال

توضيح سخن ابراهيم (عليه السلام ) به قوم خود در مقام دعوت به توحيد و عبادت خدا وابطال بت پرستى احتجاج بر مساءله معاد با اشاره به آغاز خلقت خلق احتجاج بر مساءله

توضيح سخن ابراهيم (عليه السلام ) به قوم خود در مقام دعوت به توحيد و عبادت خدا وابطال بت پرستى احتجاج بر مساءله معاد با اشاره به آغاز خلقت خلق احتجاج بر مساءله

سوره شعرا وجه اينكه قوم نوح را مكذب همه مرسيلن خوانده و فرموده است : ((كذبت قوم نوح المرسلين )) در گفتگوى نوح عليه السّلام با قوم خود، آنان ايمان آوردن

متعدّده‌اى كه براى صمد در روايات ذكر شد همه بجاى خود صحيح است و در لغت هم به بزرگ قوم و پاينده و بلند و بى‌نياز و محكم و متين ترجمه شده ولى ظاهرا معناى حقيقى آن

سليمان عليه السّلام به ملكه سبا مشاوره ملكه با قوم خود درباره جنگ يا تسليم راءى ملكه سبا پس از مشورت با قوم خود سبائيان براى سليمان هديه مى فرستند و او هديه

Javascript to function. چه بسیار آبادیهای ستمگری را در هم شکستیم؛ و بعد از آنها، قوم دیگری روی کار آوردیم! |و چه بسيار شهرهايى را كه [مردمش‌] ستمكار بودند درهم

الْوَاقِعَةُ (۰) Tabber requires Javascript to function. آيات ۲۱ - ۳۱، سوره فرقان احتجاج ديگر كفار در رد رسالت رسول الله (صلى اللّه عليه و آله وسلم ): چرا ملائكه

دادند، نجاشى هم هدايا را قبول كرد. عمروعاص به نجاشى گفت: اى پادشاه عده اى از قوم ما كه از آئين و دين ما برگشته اند و به خدايان ما دشنام مي‌دادند، اينك نزد

۲، ۸ ابراهیم(ع): انذارهاى ابراهیم(ع) ۱; تلاش ابراهیم(ع) ۲; روش تبلیغ ابراهیم(ع) ۸; روش هدایتگرى ابراهیم(ع) ۸; قصه ابراهیم(ع) ۱، ۲، ۸; مواعظ ابراهیم(ع) ۱;

دادند، نجاشى هم هدايا را قبول كرد. عمروعاص به نجاشى گفت: اى پادشاه عده اى از قوم ما كه از آئين و دين ما برگشته اند و به خدايان ما دشنام مي‌دادند، اينك نزد

باشد، مشورت كنيم. بعد از مراجعت، عاقب كه عالم آنها و صاحب رأى بود گفت: اى قوم، اگر اين شخص فردا با تمام اصحاب بيرون آيد، هيچ انديشه نكنيد و بدانيد او بر

سليمان عليه السّلام به ملكه سبا مشاوره ملكه با قوم خود درباره جنگ يا تسليم راءى ملكه سبا پس از مشورت با قوم خود سبائيان براى سليمان هديه مى فرستند و او هديه

سليمان عليه السّلام به ملكه سبا مشاوره ملكه با قوم خود درباره جنگ يا تسليم راءى ملكه سبا پس از مشورت با قوم خود سبائيان براى سليمان هديه مى فرستند و او هديه

از جنّيان كه عدد آنها از ده نفر كمتر بود گوش دادند و ايمان آوردند و رفتند قوم خودشان را دعوت باسلام نمودند و بعدا خدمت پيغمبر خاتم رسيدند و قبول اسلام كردند

دادند، نجاشى هم هدايا را قبول كرد. عمروعاص به نجاشى گفت: اى پادشاه عده اى از قوم ما كه از آئين و دين ما برگشته اند و به خدايان ما دشنام مي‌دادند، اينك نزد

خودشان در دنيا و آخرت چنانچه از امام صادق عليه السّلام نقل شده كه مراد از قوم عابدين شيعيان ما ميباشند و رحمت بودن وجود مبارك حضرت ختمى مرتبت براى جهانيان

تعالى در داستان دعوت فرزندش ادب ابراهيم (ع ) در احتجاج با قوم خود و در دعا و درخواست هايش از خداوند مقام رفيع حضرت ابراهيم (ع ) و جايگاه والاى او نزد تمام

عياشى نيز اين حديث را نقل نموده بدون ذيل آن كه كلام امام صادق (ع) است و در احتجاج در ذيل حديثى كه سابقا در تفسير آيه‌ لِلَّهِ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي

به منزله دليل «انى» است. از خواننده گرامى تمنا مى شود در اين بيان شيرين و احتجاج «سهل و ممتنع» كه قرآن كريم، در كوتاه ترين عبارت، در اختيار متدبرين خود قرار

خودشان در دنيا و آخرت چنانچه از امام صادق عليه السّلام نقل شده كه مراد از قوم عابدين شيعيان ما ميباشند و رحمت بودن وجود مبارك حضرت ختمى مرتبت براى جهانيان

عبادت كنيد او را اين است راه راست. تفسير - حضرت مريم بعد از شنيدن مقالات قوم كه در آيات سابقه ذكر شد در مقام جواب اشاره نمود بحضرت عيسى يعنى از اين بچه

أَنْتَ‌ بِهَادِي‌ الْعُمْيِ‌... (۱) این آیه درباره کفار قریش نازل گردیده، آن هم قوم مخصوصى که در علم خدا گذشته است که هرگز ایمان نخواهند آورد بلکه در کفر خویش

شده سخن بى‌ادبانه گفت. ابن رواحه در مقابل كلامى گفت و كار به منازعه كشيد، قوم هر دو اوس و خزرج به حمايت برخاستند به عصا و چوب و كفش دست تعدى گشودند، حضرت

كلمه توحيدو نفى بغى و فساد مى باشد نفى بغى و فساد در گفتگوهاى بين پيامبران و قوم آنان ويژگيهاى دين فطرى افراد انسان ، ابعاض و اجزاى يك حقيقت هستند و خضوع وتذلل

سليمان عليه السّلام به ملكه سبا مشاوره ملكه با قوم خود درباره جنگ يا تسليم راءى ملكه سبا پس از مشورت با قوم خود سبائيان براى سليمان هديه مى فرستند و او هديه

) ترقى درجه به درجه افترائات كفار عليه پيامبر اسلام (ص ) پاسخ خداوند به احتجاج مشركين بر نفى نبوت به بشر بودن پيامبر(ص ) انحلال آيه شريفه به دو حجت حلى

الله اكبر) گفته اند مقصود از مجادله نيكو با اهل كتاب كه بدان امر فرموده است احتجاج بر اثبات اينكه قرآن نازل از ناحيه خداى سبحان است بحث روايتى رواياتى در ذيل

به طور قطع به وسيله آن به احتجاج مى پرداخت و به مجرد اعراض آنان قانع نمى شد، همچنانكه مى بينيم كه در موارد مختلفى با آنان احتجاج نموده و روايات ، احتجاجات

السموات و ما فى الارض )) نكوهش از مجادله بدون علم و از روى تقليد درباره خدا احتجاج بر وحدانيت خداى تعالى در الوهيت و ربوبيت ، از طريق انحصار ملك حقيقى در او،

من قرار مى دهى؟ فرمود: نه، زمامدارى، نه براى تو است و نه براى قوم تو، وليكن زمامدارى قوم خودت را خواهى داشت. اربد گفت: پس كرك (پشم جانداران) را براى من

و ليكن اين احتجاج ، خود احتجاج جداگانه و اولين احتجاجى است كه آنجناب با قوم و پدر خود كرده است و احتجاجات ديگرش يكى مناظرهاى است كه با قوم خويش در باره

ذكر مى كند كه آنرا به پيغمبر عظيم الشان حضرت ابراهيم (عليه السلام ) داده بود تا با آن عليه مشركين احتجاج نموده و آنان را به دينى كه خدايش به سوى آن هدايت

عالميان كرديم (۱۵) ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۱۶۸ و بيادآور ابراهيم را كه به قوم خود گفت خدا را بپرستيد و از او بترسيد كه اين براى شما اگر بدانيد

اجمعين ). از جمله آداب انبياء، ادبى است كه خداوند آنرا از ابراهيم خليل (عليه السلام ) در احتجاجش با قوم خود نقل كرده : «قال افرايتم ما كنتم تعبدون انتم و اباوكم

فرموده است : اين بود داستان اين قوم كه آيت خداى تعالى را متضمن بود، ولى بيشتر آن قوم ايمان آور نبودند، همچنان كه بيشتر قوم تو اى محمد(صلى اللّه عليه و آله

رود و هم در مذكر. وجه اينكه قوم نوح را مكذب همه مرسيلن خوانده و فرموده است : «كذبت قوم نوح المرسلين » و اگر در جمله مورد بحث قوم نوح را تكذيب كننده همه مرسلين

پيامبرشان بوده. فلان قوم وقتى دعوت پيغمبر خود را نپذيرفتند، در عصر همان پيامبر مبتلا به عذاب مى شده و هلاك مى گرديده. مانند: قوم نوح، هود و صالح، كه همه

«نَبَؤُا الخَصم»، و حاصل معنا اين است كه: اين قوم داخل شدند بر داوود، در حالى كه آن جناب در محرابش بود، و اين قوم از راه معمولى و عادى بر او وارد نشدند، بلكه

صالح و شعيب و ابراهيم هم هست، خداى عز و جل آن را خبر داده (۱۸ و ۱۹ سوره اعلى‏): «به راستى اين در صحف نخست است صحف ابراهيم و موسى» صحف ابراهيم كجا است؟ همانا

قلبى). ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۲۳۴ اين روايات در داستان احتجاج كردن ابراهيم با قوم خود و شكستن بت ها و در آتش افكندنش، در تفسير سورۀ «انعام»، «مريم»،

پيروزى آنان عليه شما است آگاه مى كنيد تا روز قيامت نزد پروردگارتان عليه شما احتجاج كنند چرا تعقل نمى كنيد (۷۶) آيا اينان نمى دانند كه خدا بآنچه كه پنهان ميدارند

درست نيست زيرا مي‌توان گفت آيه سوم براى تمام مؤمنين نازل شده و آيه چهارم به قوم مخصوصى از مؤمنين مزبور اختصاص داشته باشد زيرا تخصيص آيه چهارم مستلزم تخصيص

در برابر تكذيب خود ديدند نقل كرده است تا آن جناب از تكذيب قوم خود دل سرد و غمناك نگردد و نيز قوم آن جناب از شنيدن سرگذشت اقوام گذشته عبرت بگيرند. و اين سوره

آيه فوق استدلال كرد خود شاهد ديگرى بر اين مدعى است . مرحوم طبرسى در كتاب «احتجاج » از بانوى اسلام (عليهاالسلام ) چنين نقل مى كند: هنگامى كه خليفه اول تصميم

كس از آن گذشت نمى شود، همان طور كه در امت هاى گذشته از قبيل قوم نوح ، عاد، ثمود، قوم ابراهيم ، لوط، شعيب و موسى جريان يافت ، و جمعى استقامت ورزيده و جمعى

گفت «عاص بن وائل» بوده است. مؤيّد آن، روايتى است كه مرحوم طبرسى، آن را در احتجاج، از حسن بن على «عليهماالسلام» نقل كرده كه آن جناب، در حديثى كه روى سخنش