نتایج جستجو

كه انسان از آن جدا شده است. «تُؤْوِيهِ» از «مأوى» به معناى پناه دادن است. «لَظى‌» شعله خالص آتش است. «اوعى» از «وعاء» به معناى ظرف است و مراد از آن، ذخيره

موجب صبر تو باشد بر تكذيب قوم و ترساندن آنان از وقوع مثل آن عقاب بر ايشان و ظفر و نصرت تو بر آنها. چنانچه انبياء بر اعداء مظفّر و منصور شدند. و از جمله

دادند، تا (خود و دیگران را) از راه او گمراه کنند. بگو: «(از بهره‌های حیوانی) برخوردار شوید. پس (از آن) بی‌چون بازگشت شما سوی آتش است.» و قرار دادند برای خدا

كه انسان از آن جدا شده است. «تُؤْوِيهِ» از «مأوى» به معناى پناه دادن است. «لَظى‌» شعله خالص آتش است. «اوعى» از «وعاء» به معناى ظرف است و مراد از آن، ذخيره

آله و سلّم: ضريع چيزى است در ميان آتش جهنّم و مشابه خار است، تلخ‌تر از صبر و گنديده‌تر از مردار و حرارت آن بيشتر از آتش است و حق تعالى آن را ضريع نام نهاده‌

و مى‌بينى تو آنها را كه عرضه داشته ميشوند بر آتش جهنّم در حال خضوع و خشوع از ذلّت و خوارى كه مينگرند به آتش از زير چشم مانند كسانى كه براى كشتن حاضر كرده

آنزمين بعد از ايشان اين از براى كسى است كه بترسد از مقام من و بترسد از وعده عذاب من‌ و طلب فتح نمودند و بى‌بهره ماند هر گردن كش حقّ ناپذيرى‌ از پس او دوزخ

(بتوانم) مقدارى از آن را براى شما بياورم يا به واسطه‌ى (آن) آتش، راهى بيابم. «قبس» به قطعه‌اى از آتش مى‌گويند كه از مجموعه آن جدا شده باشد. در بخشى از سوره فرازهايى

دیده، و انگار آتش آن) جامه‌هائی (است که به تن آنان چست بوده و) برای آنان از آتش بریده (و دوخته) شده است. (علاوه بر آن) از بالای سرهایشان (بر آنان) آب بسیار

السلام ) در نجات يافتن از مصر وازدواج با دختر شعيب و اقامت در مدين و... مراد از فتنه در (و فتناك فتونا) و وجه موسى را منت شمرده است مراد از جمله : ((واصطنعتك

آنها جامه‌هائى از آتش ريخته ميشود از بالاى سرهاشان آب گرم‌ گداخته ميشود بآن آنچه در شكمهاى آنها است و پوستهاشان‌ و از براى آنها است گرزهائى از آهن‌ هر گاه

نميشود قصّه از اين قرار است كه زبانه و شعله خالص آتش جهنّم است و محتمل است ضمير در انّها بعذاب كه آتش جهنّم است عود نمايد و ميشود مراد از لظى جهنّم يا

آنها جامه‌هائى از آتش ريخته ميشود از بالاى سرهاشان آب گرم‌ گداخته ميشود بآن آنچه در شكمهاى آنها است و پوستهاشان‌ و از براى آنها است گرزهائى از آهن‌ هر گاه

انبیا: محدودیت علم انبیا ۱۴ اوّاه: مراد از اوّاه ۱۹ تبرى: اهمیّت تبرى ۱۰; تبرى از آزر ۹، ۱۶; تبرى از دشمنان خدا ۱۰; تبرى از مشرکان ۱۲ دشمنان: دشمنان خدا ۲،

نميشود قصّه از اين قرار است كه زبانه و شعله خالص آتش جهنّم است و محتمل است ضمير در انّها بعذاب كه آتش جهنّم است عود نمايد و ميشود مراد از لظى جهنّم يا

سوره بروج مضامين سوره مباركه بروج مراد از ذات البروج بودن آسمان اقوال گوناگون مفسّران درباره مراد از «شاهد و مشهود» اقوال از «أصحاب الأخدود» و معناى «قُتل

ايشان از چه بوده. بعد از اخراج ناقه از سنگ به صالح خطاب فرمود: فَارْتَقِبْهُمْ وَ اصْطَبِرْ: پس نگهبان ايشان باش كه با ناقه چه مى‌كنند و صبر نما بر آزار

تهذيب از امام باقر عليه السّلام نقل نموده كه مراد از دو طرف روز نماز صبح و مغرب است و مراد از ساعات نزديك بروز از شب نماز عشاء است و عيّاشى ره از امام صادق

و آله و سلّم نقل نموده كه آن چيزى است در آتش شبيه به خار تلخ‌تر از صبر و بدبوتر از مردار و پر حرارت‌تر از آتش خداوند آنرا ضريع ناميده و با اين همه پليدى

آن‌گاه كه در آتش به مجادله برخيزند، ضعيفان به مستكبران گويند: ما پيرو شما بوديم آيا مى‌توانيد مقدارى از اين آتش را از ما دفع كنيد و آنگاه كه در آتش شروع به