نتایج جستجو

هم هما همز هن هنء هو هوى هيم وتد وتر وجد وجف وجه وحد وحى ودد ودع ودى وذر ورى وزر وزن وسق وسم وسوس وصد وضع وضن وعد وعى وفق وقت وقد وقع وقى ولد وله ولى وهج

توارى: مستور شدن [ص:32]. تا آفتاب بپرده نهان شد. *** ايراء: آتش افروختن. «وَرِىَ الزَّنْدُ: خَرَجَتْ‏نارُهُ» آتش سنگ خارج شد [واقعة:71-72]. خبر دهيد از آتشى

زلزل ملک نفس عزز اجر نحن سبح رضو سوق رعد سرح خلق لما س جهد کتب انس شرر خرج ورى علم ليل فلح قلل سبل اخر وقت حقق على ا کما اما الو حمد نفش هى روح طمع

اله الله وله ا ابو حضر ام ذرر نفل نفس حکم ورث ربب الا قضى موت خلص تمم ويل ورى يدى عبد بصر هود نوح ايوب شهد حوج انتم رضو يونس ولد صلح ارث او ملل ذو شىء نصارى

ضحو علم کون ها قرب نفس بدو جنن قول ملک نحن يا ظما شجر قد هذه جدد ک آدم هل ورى دلل عن

اوى لکن اخذ طوف رسل هدى رئى ائى بحر لعل ولى کما اهل ايى جعل لما مع وجس کيف ورى حکم حسب ذلک حنذ فرى خسر ذکر قطع صبر لعن عهد لوط على عجل يا او وصل حذر انتما

کم ما ذلک اله ن وله الله نفس ا هو غير بسط ذکر خوف ل بغى قول بعض فضل ان کون ورى على نا ربب ملک يمن اول قسم حسر لو ک دحر جهنم انا يا الذى حسب عاد قعد اذ صفو

سبب ذات بلغ زيت بتل غرب برک لون عين خلف ولى کم برر قوم حمء کما حتى الو کذب ورى ايى وجه هدى بهت جنب کود اذ قرض بحث لکن سود اين هذا التى على يمن نا قضى بين

حلى ذهب الله ذلک سوء اله ليل وله سور خرج خلق رجل لولو کون نهر نوم سبت ريش ورى جنن ف ى سندس فلک بطل الى صنع حرير ذوق نسو طرو هزء کتم استبرق اول بعض او قوم

سکن ورث ه خلق هو بدل ان شىء رعب نا ثقل حبب نحن ل ارض عدو حرم ب قلب يوم وجه ورى اثم دور مثل فى الله اله سطر قذف خرج ا صيص ظهر

انن ذلک کون رود صلى فرعون خير سعر قرن ان يا ل فزز سوف من ظهر فى هم ک ام ارض ورى اهل ضيق ظنن ى جنن کتب ها غرق خلد بصر لقى

حلقم اخذ انتم ها نشء اذ التى منى لکن حرث لعل سبح حوت خلق مهن ذهب حين نحن ورى ايى علم لبث دون جعل لقم الله نظر شىء فى او رزق يوم ائى اله جىء قد مع وله

طَلَبُ السيئى فى التّرابَ». غرب فى وله ارض اله رئى الله ل ف ه بعث کيف خسر من ورى سوء اخو

اسباط ب جعل ک نبو قول ربب کلل اله ى ها ف ابو بشر عبد علم الى اتى صلح کون ورى حکم نزل ذرر عيسى هم برک اسحاق يا هدى قبل موسى ويل فى ان خلص وحد اول امن ا

است. هما على خصف ف ل سوء من ب ورق ها ى بدو مسح جنن ردد حجب سوق عنق قد شجر ورى حتى فتن عصو ندو ذوق ندى لما عصى آدم

وزن انس قسط اما ا الى کلل خمر يتم کما سقى وحد اول بين حبر سوف نکر سوى غصب ورى ها رشد رضو س ثنى صبر سرر بشر خلو الله طغى

وصى اکل قرب حکم تمم فوق ولد عن ک رجم ظهر قوم عشر ربع بعد ريب سبل عتو هاتين ورى سخر امم شطن کتم حسب معز اتى نن صرصر ابد

سحب رسل ها الذى من هم وله ب عمر صبح اله ذلل قوى ما الله غير قدح سقى بسط سوق ورى بقر انن نقع شدد کثر فى حرث کون سلم قول وسط الى صنع امن نصر قبل بلد وشى سمو

ل لما ودد ان ما ذهب حفظ ذو هل رود غفر من ق انن عن بيت حوط عود ابراهيم اتى ورى ک روع نذر بدء اهل کم على برک

انس عرض کفر بغى جىء فلک بعد بعض قوم عند بحر ضرر لعل وجه ظلم اتى هن سوء وحد ورى جزى حکم نفس رزق مول امر نهر حصن طوع حيى حقق ملک احد ذکر شکر او حتى دنو مثل

غلم کيف ربب وهب کذب دمدم صبح امن عن صحب سقى ندى على ندم ولى الذى امر ن متع ورى فى نذر ندو نا حضر لدن دور ان فعل ما خوف اننى شىء ثلث يا

لون خلف کبر الله فى ب طوع سود بوب ما لفو غرب انس حصر يوم ليس دبب دبر نبو ورى لدى فجر کم ثم عظم نعم ان کفر ضلل مثل عذب نشء صلح جهنم تمم قوم ثوى انث حمر

التى فرج رمى الله کون رحم خدن وله اله ه غفر اجر حلل کتب نا نفخ او لم بئس ملک ورى عرف دنو قرى خشع غفل مول نکح رود عذب فحش منع نسو نصف قبل عمران لعن لبس ظنن

ه هم على ما کم ل ب لا فى ف ها ان ک انن وله اله الله ربب دين الا الذين قول ورى علم بطن نعم حقق ى عن اتى ارض هو او کلل خرج رسل شىء کون انس هن حيى اثم لم کفر

قد جىء حيق رحم وجه ارض فرعون اخذ بدو رئى توب ا حسب ايى الى ائى قبل سبل ظنن ورى غير او لم جهنم بعد الذى عفو فحش خلد غفر التى لو کذب نذر اذ حيى وزر ذکر بنو

موهبت هاى اخروى، بهتر از بهره ورى هاى دنیایى و برتر از آن است. (فما أوتیتم ... و ما عند اللّه خیر) ۳ - نعمت ها و بهره ورى هاى جهان آخرت، جاویدان و زوال ناپذیر

موهبت هاى طبیعى، مانند دیگر مردمان (یأیّها الرسل کلوا من الطّیّبت) ۲ - بهره ورى از نعمت هاى الهى و تغذیه از غذاهاى پاکیزه، توصیه خداوند به یکایک پیامبران

آیات شامل این کلمه ورى‌ (۳۲ بار) مواراة به معنى پوشيدن و مستور كردن است. [مائده:31]. اى واى بر من آيا عاجز شدم از اينكه مانند اين زاغ باشم و جنازه برادرم

آیات شامل این کلمه کلمه «وَراء» از مادّه «وَرَىْ» گر چه به معناى پشت سر است (در برابر أَمام) ولى در این گونه موارد به معناى نتیجه و عاقبت کار مى آید، همان

آیات شامل این کلمه ورى‌ (۳۲ بار) مواراة به معنى پوشيدن و مستور كردن است. [مائده:31]. اى واى بر من آيا عاجز شدم از اينكه مانند اين زاغ باشم و جنازه برادرم

آیات شامل این کلمه کلمه «وَراء» از مادّه «وَرَىْ» گر چه به معناى پشت سر است (در برابر أَمام) ولى در این گونه موارد به معناى نتیجه و عاقبت کار مى آید، همان

را برای آزمایش و اتمام حجت و مقاصدی دیگر آزاد بگذارد. تفسیر آیات ۱ - بهره ورى کافران از منافع دنیا، محدود و ناچیز است. (و من کفر ... نمتّعهم قلیلاً) «قلیلاً»

آیات شامل این کلمه ف‌ (۲۹۹۹ بار) ورى‌ (۳۲ بار) مِن الْغُرَاب سَوْأَة هٰذَا أَخِي فَأَصْبَح مِثْل أَکُون أَن النّادِمِين عَجَزْت أَجْل أَ ذٰلِک وَيْلَتَا

آیات شامل این کلمه هم‌ (۳۸۹۶ بار) ورى‌ (۳۲ بار) مِن وَ فِي هُو بَل بَرْزَخ مُحِيط مُهِين جَهَنّم عَذَاب اللّه إِلَى قُرْآن لا تَکْذِيب لَهُم قَائِلُهَا

اشياء مجهوله، و لذا مسمى به اين اسم شده، چه آن نزد بعضى لفظ عربى مشتق از (ورى الزند) يعنى آتش را از آتش زنه بيرون آوردن. وَ لَقَدْ مَنَنَّا عَلى‌ مُوسى‌

فى يوم كذا» يعنى در فلان روز اخذ و مقبوض گرديد. هما حجر بين الى من هو ف لا ورى لقى بغى ايى ها يوم هم بحر الذى اذا جعل ب بعث خلق مرج کذب اجج الو کما ملح نفخ

و روال همیشگى است (مفردات راغب). ۳- خداوند، رام سازنده شب و روز براى بهره ورى انسان (و سخّر لکم الّیل و النهار) ۴- رام کردن خورشید، ماه و شب و روز براى

آیات شامل این کلمه هم‌ (۳۸۹۶ بار) ورى‌ (۳۲ بار) ورا به معنى پس و پيش است (امام و خلف) و در هر دو بكار مى‏رود چنانكه راغب و ديگران تصريح كرده اند در اقرب

ءایته) ۸ - استفاده از آیات الهى، در سایه بردبار بودن بر دشوارى هاى راه بهره ورى از آنها است. (لیریکم من ءایته إنّ فى ذلک لأیت لکلّ صبّار شکور) تعلیل ذیل آیه،

عذاب استیصال با محکومین آن، سخن نمى گوید. ۳ - امکان مؤثر بودن توبه و بهره ورى از نصرت خدا تا قبل از فرا رسیدن عذاب اخروى (لاتجئروا الیوم إنّکم منّا لاتنصرون)

برداشت فوق است. ۱۱- مسخّر و رام بودن کشتیها از سوى خداوند، به منظور بهره ورى و سود بردن انسان است. (و سخّر لکم الفلک) ۱۲- حرکت کشتیها و رام بودن آنها براى

جعل لکم من جلود الأنعم بیوتًا تستخفّونها یوم ظعنکم و یوم إقامتکم) ۶- بهره ورى انسان، از پوست دامها (شتر، گاو و گوسفند) براى ساختن سرپناه سبک و قابل انتقال،

خداوند فرمود: لباس دوزخیان از قطران است، ممکن است براى بیان مبالغه و کثرت شعله ورى و سوزندگى آتش جهنّم به بدن انسان دوزخى باشد و نیز بیانگر قابل اشتعال بودن

پروردگار انسان ها است. (و قل ربّ) ۵ - پاکسازى روح از آلایش گناه، زمینه ساز بهره ورى از رحمت خداوند (و قل ربّ اغفر و ارحم) تقدیم لفظى «اغفر» بر «ارحم»، مى تواند

را فتح مى کند، سلطان گفته مى شود. ۱۰ - معجزات حسى پیامبران، زمینه ساز بهره ورى مردم از منطق روشن آنان (ثمّ أرسلنا... بأیتنا و سلطن مبین) تقدیم «آیاتنا» (معجزات

برداشت یاد شده به دست مى آید. ۱۰ - خداوند، قادر به مجازات گمراهان و سلب بهره ورى هاى دنیوى ایشان است; ولى ریزنگرى ها و مشیت او در تدبیر جهان مانع از این اقدام

امکانات خدادادى به دو گونه تقسیم مى شود یکى استفاده به گونه حلال و دیگر بهره ورى به شیوه حرام. هر چند خود امکانات حلال و طیب باشند. ۵- رزق و روزیهاى الهى،

پرسيده خواهد شد. و در مال یتیم تصرّف نکنید مگر به شیوه‌ای که (در حفظ و بهره‌وری آن مفیدتر و) بهتر باشد. (بدین کار ادامه دهید) تا این که یتیم به سنّ بلوغ می‌رسد

انسان ها، حتى اهل یک زبان و لهجه باشد، نکته بالا قابل استفاده است. ۴ - بهره ورى دانشوران و عالِمان از آیات الهى است. (إنّ فى ذلک لأیت للعلمین) ۵ - آیه بودن

الله إن فى ذلک لأیت لقوم یؤمنون) ۸- داشتن روحیه حق پذیرى و حق جویى، شرط بهره ورى از آیات الهى (إن فى ذلک لأیت لقوم یؤمنون) آسمان: جو آسمان ۱، ۴ آفرینش: مطالعه

نمودى از فضل الهى است. (و یزیدهم من فضله) ۵ - ایمان و عمل نیک، زمینه بهره ورى از فضل و عنایات فزون تر خداوند (الذین ءامنوا و عملوا الصلحت و یزیدهم من فضله)

از زمین آفریده است و آبادانی آن را به شما واگذار نموده است (و نیروی بهره‌وری و بهره‌برداری از آن را به شما عطاء و در شما پدید آورده است). پس، از او طلب

عيسى عليهما السلام دهند و تكذيب حضرت خاتم را نمايند. نكته: تورات مشتق از «ورى الزند»، وقتى كه ظاهر شود نور دادن او؛ و اصل آن وورية به ابدال واو به تاء مثل

لتجرى الفلک بأمره) «لام» در «لتجرى» تعلیل براى فعل «یرسل» است. ۱۰ - بهره ورى از فضل و رحمت الهى، نیازمند به کار و تلاش است. (و لتبتغوا من فضله) «إبتغاء»

هدًى و بشرى للمسلمین) ۱۱- برخوردارى از روحیه تسلیم در برابر حق، شرط بهره ورى از هدایت و بشارت قرآن (و هدًى و بشرى للمسلمین) ۱۲- مؤمنان، برخوردار از روح

تمام همتشان دنیا باشد در آخرت بهره اى نخواهند داشت. پس آنچه مذموم است بهره ورى از دنیا نیست; بلکه دنیا محورى است. ۱۶ - ظهور قدرت و شکست ناپذیرى خداوند براى

خلق شده ذکر کرده، مى توان حدس زد که فواید مخلوقهاى جدید نیز در راستاى بهره ورى انسان است. ۷- علم و آگاهى انسان محدود است. (و یخلق ما لاتعلمون) ۸- آفرینش

با هم درگير مى‌شوند. «بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ» 5- زندگى دنيوى و بهره‌ورى از آن ابدى نيست. «إِلى‌ حِينٍ» 6- انسان، پس از مرگ دوباره زنده خواهد شد. «مِنْها

حاكم است و به هر كس بخواهد مكنت و قدرت مى‌دهد. «مَكَّنَّا لَهُ» ولى بهره‌ورى صحيح، در سايه‌ى حسن نيّت و حسن تدبير انسان است. «فَأَتْبَعَ سَبَباً» 2- گاهى

انسان داشته باشد، به قدرت خداست. (و الله جعل لکم ممّا خلق ظللاً) ۲- بهره ورى انسان از سایبان و سرپناه به وسیله اشیاى مختلف، از نعمتهاى الهى است. (و الله

برداشت فوق بدان احتمال است که «خوض» (فرو رفتن) به قرینه «استمتعوا» همان بهره ورى از مادیات و فرورفتن در منجلاب آن باشد. ۹ - مذمت الهى از غرق شدن در لذایذ و

معناى تربیت است (مفردات راغب) - مى تواند اشاره به این جهت داشته باشد که: بهره ورى پیامبر(ص) از ربوبیت خدا، مقتضى آن است که آن حضرت دیگران را نیز از ربوبیت خدا

بسیارى از موجودات طبیعت، چون شتر، گاو و گوسفند و نیز زنبورهاى عسل را براى بهره ورى انسانها آفریده است. این موضوع مى تواند حاکى از منزلت و شرافت ویژه انسان در

شدن انواع نعمت‌هاى الهى است. «1» گناهان و ستم‌ها، انسان را از لياقت بهره‌ورى از لطف الهى دور مى‌كند. چنانكه حضرت على عليه السلام در خطبه قاصعه بدان اشاره

23. جلد 7 - صفحه 283 5- تغييرات شب و روز وتسخير خورشيد و ماه، در جهت بهره‌ورى و استفاده‌ى انسان است. «أَنَّ اللَّهَ بِما تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ» (اعمال و رفتار

كند، و عورت آنها كه پنهان بود آشكار سازد (فوسوس لهما الشيطان ليبدى لهما ما ورى عنهما من سوآتهما. و براى رسيدن به اين هدف ، بهترين راه را اين ديد كه از عشق

اينكه فرمود: «ليبدى لهما ما ورى عنهما»، (تا ظاهر شود از آندو آنچه پوشانده شده بود از آنان )، و نفرمود: «ليبدى لهما ما كان ورى عنهما»، (تا ظاهر شود از آندو

لا تقربا هذه الشجرة فتكونا من الظالمين فوسوس لهما الشيطان ، ليبدى لهما ما ورى عنهما، من سواءتهما و قال : ما نهيكما ربكما عن هذه الشجرة ، الا ان تكونا ملكين

كنيم ، و بلا فاصله سخن از عذاب و مجازات آنها مى گويد، اشاره به اينكه بهره ورى از نعمت فراوان در افراد كم ظرفيت و ضعيف الايمان به جاى اينكه حس شكر گزارى

فَتَكُونَا مِنَ الظلِمِينَ(۱۹) فَوَسوَس لهَُمَا الشيْطنُ لِيُبْدِى لهَُمَا مَا وُرِى عَنهُمَا مِن سوْءَتِهِمَا وَ قَالَ مَا نهَاكُمَا رَبُّكُمَا عَنْ هَذِهِ الشجَرَةِ