نتایج جستجو

احترام مساکین ۵ نفس راضیه: بهشت صاحبان نفس راضیه ۱; دعوت از صاحبان نفس راضیه ۱; فضایل اخروى صاحبان نفس راضیه ۱ نفس مرضیه: بهشت صاحبان نفس مرضیه ۱; دعوت از صاحبان

مقام عبودیت :۳ نفس راضیه: دعوت از صاحبان نفس راضیه ۱; مقامات صاحبان نفس راضیه ۲ نفس مرضیه: دعوت از صاحبان نفس مرضیه ۱; مقامات صاحبان نفس مرضیه ۲ نفس مطمئنه: دعوت

مقربان در قیامت ۴ نفس راضیه :۷ نفس مرضیه :۷ نفس مطمئنه: دعوت از صاحبان نفس مطمئنه ۱، ۲; فضایل اخروى صاحبان نفس مطمئنه ۱; موجبات اخروى نفس مطمئنه ۵ یتیم: احترام

مصونیت از گناه ۱۰; موانع گناه ۶ معصومین: ۹ نفس امّاره: نجات از نفس امّاره ۱۴; نفس امّاره و گناه ۶; نقش نفس امّاره ۳ هوشیارى: اهمیت هوشیارى ۱۰ یوسف(ع):

آیات شامل این کلمه نفس‌ (۲۹۸ بار) ال وَ لا الّتِي إِلاّ اللّه حَرّم تَقْتُلُوا مَا بِالْحَق إِن نَهَى لَأَمّارَة عَن بِالنّفْس أَيّتُهَا الْمُطْمَئِنّة

کردن او، عذاب نکند. و هیچ‌کس (هم) چون در بند کشیدن او، در بند نکشد. هان ای نفس مطمئنه‌[:آرمیده]‌! خشنود (از خدا) و خوشایند سوی پروردگارت باز گرد. پس در میان

ندامت بد كار در وقت ديدن جهنّم است لذا عنان صحبت به طرف مؤمن برگشته كه: اى نفس آرام و اى مؤمن مطمئن به سوى خداى خويش برگرد در حاليكه تو از خدا و رحمت خدا

مساکین: تأمین مساکین ۴; حسن معاشرت با مساکین ۵ نفس مطمئنه: آرامش اخروى صاحبان نفس مطمئنه ۱، ۲; مدح اخروى صاحبان نفس مطمئنه ۲ یتیم: احترام یتیم ۴; حسن معاشرت

شریعت کامل در امر دین مقرر فرمودیم. تو آن را کاملا پیروی کن و هیچ پیرو هوای نفس مردم (مشرک) نادان مباش. سپس تو را [در امر نبوّت و دین] بر آیینی ویژه و کامل

قيامت: «و جاء ربّك و الملك...» متذكّر شدن و «يا ليتنى» گفتن انسان در قيامت «نفس مطمئنة»، نفسى است كه با ايمان به پروردگار و ياد او سكونت يافته، به مقام رضا

مُكْرَمُونَ (42) فَواكِهُ‌: ميوه‌هاى متنوعه است كه مقصود از خوردن آن تلذذ نفس است نه تغذى و حفظ صحت و بدل ما يتحلل، زيرا ابدان ايشان محفوظ از تغير و فتور

قيامت: «و جاء ربّك و الملك...» متذكّر شدن و «يا ليتنى» گفتن انسان در قيامت «نفس مطمئنة»، نفسى است كه با ايمان به پروردگار و ياد او سكونت يافته، به مقام رضا

قرآنى كه دلالت بر برزخ دارند بحثى پيرامون تجرد نفس آياتى كه بر دوئيت و مغايرت بين نفس و بدن و تجرد نفس دلالت مى كنند. آياتى كه از آنها كيفيت ارتباط روح

كسى كه قرار ندهد صبر را ملكه راسخه در نفس خود كه دفع كند صولت نزول نوائب و مصائب را به سبب آن، عاجز شود طبع و نفس او از مقاومت و تحمل مشقات، پس هلاك شود

قيامت: «و جاء ربّك و الملك...» متذكّر شدن و «يا ليتنى» گفتن انسان در قيامت «نفس مطمئنة»، نفسى است كه با ايمان به پروردگار و ياد او سكونت يافته، به مقام رضا

خوشبوتر از مشك، و لطيف‌تر از عنبر از بدنش بيرون آيد. حاصل آنكه گويند: به طيب نفس تناول كنيد، بِما أَسْلَفْتُمْ‌: به سبب آنچه پيش فرستاده‌ايد از اعمال صالحه،

خوب است، لكن در صورتى كه به جهت قوّت در عبادت باشد نه براى شهوت رانى و هواى نفس، كه آن مذموم بلكه ممنوع خواهد بود. وَ كُلُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ حَلالاً

قيامت: «و جاء ربّك و الملك...» متذكّر شدن و «يا ليتنى» گفتن انسان در قيامت «نفس مطمئنة»، نفسى است كه با ايمان به پروردگار و ياد او سكونت يافته، به مقام رضا

دارند؟ و كسانى كه ستم كردند در پى آنچه در آن كامرانى يافتند رفتند- از آرزوهاى نفس پيروى كرده همه كوشش خود را صرف به دست آوردن اسباب شهوات گردانيدند- و بزهكار

قيامت: «و جاء ربّك و الملك...» متذكّر شدن و «يا ليتنى» گفتن انسان در قيامت «نفس مطمئنة»، نفسى است كه با ايمان به پروردگار و ياد او سكونت يافته، به مقام رضا

بر عاقل مادامى كه مغلوب نفس خود نباشد، لازم است براى او ساعاتى: ساعتى براى مناجات با پروردگار خود، و ساعتى در آن محاسبه نمايد نفس خود را، و ساعتى تفكر در

شنوائى كن اى عاقل موعظه را، و اعراض نكن، و غلبه نما بر هوى، و مجاهده كن با نفس، و فارغ كن قلب خود را؛ پس بدرستى كه مقرر شد گوش تا نگاه دارى به آن احكام شرع

بيان استهزاء كفار و پاسخ خداوند به اين عمل آنها مراد از معبود گرفتن هواى نفس و توضيحى درباره جمله : ((اتخذ الهه هويه )) نفى سمع و عقل از كفار و تشبيه آنان

فراموش گرديده آثار نخوت و تجبر از او ظاهر و اعراض نمايد از حق شناسى و دور كند نفس خود را از شكرگزارى؛ و اگر برسد همين انسانى را بدى و تنگى و ضرر و پريشانى كه

آداب و شرائط صحّت و قبول كفّاره گناه كارهاى بد است و آثار سوء آنها را از نفس انسانى زائل و بر طرف مينمايد و در حديث نبوى مشهور است كه همانا نماز تا نماز

بجانب خود از باب تكبّر و استغناء از ما دورى مينمايد و محتمل است از جانب مجازا نفس اراده شده باشد يعنى دور ميكند خود را و منحرف ميشود از ما و چون مبتلا ببلا

جمله : ((و ما كانوا يستطيعون السمع و ما كانوايبصرون )) گفته اند معناى خسران نفس و ضلال گم شدن متريات و مراد از اينكه كفار در آخرت ((اخسرون ))هستند معناى ((اجابت

روايات راجع به اعلان آيات برائت خدشه اى كه صاحب المنار خواسته است بر يكى بودن نفس پيامبر (ص ) و على (ع ) كه ازجمله وحى استفاده مى شود وارد كند و جواب او اشكال

نبايد پيغمبر خاتم از قومش گله داشته باشد كه چرا ايمان نميآورند اين سيره غير مرضيّه سلف است كه بخلف رسيده ولى خداوند توانا است و از آنها انتقام خواهد كشيد و

بيان استهزاء كفار و پاسخ خداوند به اين عمل آنها مراد از معبود گرفتن هواى نفس و توضيحى درباره جمله : ((اتخذ الهه هويه )) نفى سمع و عقل از كفار و تشبيه آنان

المؤمنين عليه السّلام فرمايد: «من عرف نفسه فقد عرف ربه» هر كه به حقيقت بشناسد نفس خود، پس بتحقيق شناخته پروردگار خود را. أ تزعم انك جرم صغير و فيك انطوى العالم

«2» همان مصدر. «3» همان مصدر. «4» تفسير كشاف ج 2 ص 433. جلد 6 - صفحه 150 بر نفس خود باشد به ارتكاب معاصى يا بر غير خود بر وجه تعدى. و آيه شريفه شامل باشد

چهار چيز: 1- ايمان به معتقدات حقه. 2- تقوى كه منبع اعمال حسنه و منشأ اخلاق مرضيه است. 3- طلب وسيله بسبب مقربان الهيه و انوار قدسيه. 4- جهاد در راه خدا به

بجانب خود از باب تكبّر و استغناء از ما دورى مينمايد و محتمل است از جانب مجازا نفس اراده شده باشد يعنى دور ميكند خود را و منحرف ميشود از ما و چون مبتلا ببلا

ديگر منازل پاكيزه و خوش كه نفوس آنان از آنها مستطيب شوند و زندگانى با طيب نفس و منزه از شوائب آزردگى خاطر باشد. مفسرين خاصه و عامه روايت نموده از پيغمبر

ايشان، ترسيدنى؛ در اين صورت جايز است كه با آنها اظهار دوستى كنيد مشروط بر آنكه نفس تو مطمئن باشد به دشمنى او و ترسان از ضرر جانى و مالى و عرضى بوده باشى كه پس

به نعمتهاى ارزانى شده به جوامع است. (لم یک مغیرا نعمة أنعمها على قوم) ۳- نفس آدمیان بر فطرت ایمان است. (ذلک بأن اللّه لم یک مغیرا نعمة أنعمها على قوم حتى

و قبول وجود صانع جلّ و علا؛ و لذا هنگام وقوع صدمه و ورود مهلكه و اضطراب، نفس، بى‌سبق رويه، روى فزع و استعانت به نگاهدارنده خود آورد به توجهى طبيعى كه تأمل

إِنَّا وَجَدْناهُ صابِراً: بدرستى كه ما يافتيم ايوب را صبر كننده در آنچه به نفس و مال و اولاد به او رسيد، نِعْمَ الْعَبْدُ: نيكو بنده‌اى است ايوب، إِنَّهُ

بيان استهزاء كفار و پاسخ خداوند به اين عمل آنها مراد از معبود گرفتن هواى نفس و توضيحى درباره جمله : ((اتخذ الهه هويه )) نفى سمع و عقل از كفار و تشبيه آنان

به خانه یا مسجدی درآیید بر مسلمانان و همدینان خودتان یا اگر کسی نباشد بر نفس خود باز سلام کنید و خلاصه باخبر وارد شوید) که سلام تحیّتی با برکت و نیکو از

بيان استهزاء كفار و پاسخ خداوند به اين عمل آنها مراد از معبود گرفتن هواى نفس و توضيحى درباره جمله : ((اتخذ الهه هويه )) نفى سمع و عقل از كفار و تشبيه آنان

آداب و شرائط صحّت و قبول كفّاره گناه كارهاى بد است و آثار سوء آنها را از نفس انسانى زائل و بر طرف مينمايد و در حديث نبوى مشهور است كه همانا نماز تا نماز

ص: 580 عبادت شمس و قمر و استعمال قوى و جوارح در امور باطله كه نه سبب كمال نفس است و نه موجب قرب الهى. از حضرت باقر و صادق عليهما السلام مروى است كه مراد،

۲۹ - و در سلك بندگانم داخل شو. ۳۰ - و در بهشتم ورود كن . تفسير : اى صاحب نفس مطمئنه ! بعد از ذكر عذاب وحشتناكى كه دامان طغيانگران و دنياپرستان را در قيامت

روايات راجع به اعلان آيات برائت خدشه اى كه صاحب المنار خواسته است بر يكى بودن نفس پيامبر (ص ) و على (ع ) كه ازجمله وحى استفاده مى شود وارد كند و جواب او اشكال

آيه چنين مى شود: هيچ كس در امروز، عذاب اين انسان و گرفتارى او را ندارد. «نفس مطمئنة» نفسى است كه با ايمان به پروردگار و ياد او سكونت يافته، به مقام رضا

آمده است : يا ايتها النفس المطمئنة ارجعى الى ربك راضية مرضية فادخلى فى عبادى و ادخلى جنتى : «اى نفس مطمئن و آرام ! به سوى پروردگارت باز گرد، در حالى كه هم

دلالت ندارد، براى اينكه در سابق توضيح داديم كه مراد از اين جهاد، جهاد با نفس است ، نه قتال با كفار، پس حق مطلب اين است كه : آيات شريفه هيچ دلالتى ندارد

دور داشته مى شود. ۱۸ - همان كس كه مال خود را (در راه خدا) مى بخشد تا تزكيه نفس ‍ كند. ۱۹ - و هيچ كس را نزد او حق نعمتى نيست تا بخواهد (به وسيله اين انفاق

ترجيح داد. پس از ميان همه مردم دنيا، كسى به سعادت زندگى آخرت نمى رسد، مگر نفس مطمئنه و كسى كه دلش به پروردگارش گرم است و تسليم امر اوست. و در نتيجه، بادهاى