هود ٨

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۵۲ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

و اگر مجازات را تا زمان محدودی از آنها به تأخیر اندازیم، (از روی استهزا می‌گویند: «چه چیز مانع آن شده است؟!» آگاه باشید، آن روز که (عذاب) به سراغشان آید، از آنها بازگردانده نخواهد شد؛ (و هیچ قدرتی مانع آن نخواهد بود؛) و آنچه را مسخره می‌کردند، دامانشان را می‌گیرد!

و اگر عذاب را تا چند گاهى از آنان به تأخير اندازيم، [به ريشخند] خواهند گفت: چه چيزى مانع آن مى‌شود؟ آگاه باش، روزى كه عذابشان فرا رسد از آنها بازگردانده نشود، و آنچه مسخره‌اش مى‌كردند آنها را فرا گيرد
و اگر عذاب را تا چندگاهى از آنان به تأخير افكنيم، حتماً خواهند گفت: «چه چيز آن را باز مى‌دارد؟» آگاه باش، روزى كه [عذاب‌] به آنان برسد از ايشان بازگشتنى نيست، و آنچه را كه مسخره مى‌كردند آنان را فرو خواهد گرفت.
و اگر ما عذاب را از آن منکران معاد تا وقت معین (هنگام مرگ) به تعویق اندازیم آنها گویند: چه موجب تأخیر عذاب شده؟ آگه باشند که چون هنگام عذاب برسد هرگز از آنان بازگردانده نشود و آنچه بدان تمسخر می‌کردند سخت آنان را فرا گیرد.
و اگر عذاب را از آنان تا مدتی اندک به تأخیر اندازیم، مسلماً [از روی استهزا] خواهند گفت: چه عاملی آن را [از آمدن] باز می دارد؟! آگاه باشید! روزی که عذاب به آنان رسد، از آنان بازگشتنی و بازداشتنی نیست و عذابی را که همواره مسخره می کردند، آنان را فراخواهد گرفت.
و اگر چندگاهى عذابشان را به تأخير بيفكنيم مى‌پرسند: چه چيز مانع آن شده است؟ آگاه باشيد چون عذابشان فرا رسد، آن را باز نگردانند، و آنچه مسخره‌اش مى‌كردند آنان را در بر خواهد گرفت.
و اگر عذاب را به مدت اندکشماری به تاخیر اندازیم، خواهند گفت چه چیزی آن را بازداشت؟ بدانید روزی که بر آنان فرود آید، از آنان بازداشته نمی‌گردد، و آنچه به ریشخند می‌گیرند فرو می‌گیردشان‌
و اگر عذاب را از آنان تا مدّتى چند به تأخير اندازيم، [به ريشخند] خواهند گفت: چه چيز آن را باز مى‌دارد؟ آگاه باشيد، روزى كه آنان را فرارسد از آنها باز گردانده نشود و آنچه بدان ريشخند مى‌كردند آنان را فراگيرد.
اگر عذاب را تا مدّت زمان محدودی (که پایان عمر جهان و آغاز قیامت است) به تأخیر اندازیم، (از روی استهزاء) می‌گویند: چه چیز مانع آن (از رسیدن به ما الآن) شده است؟ (اگر وعده‌ی خدا راست است، عذاب را همین الآن بر سر ما بیاورد و ما را مهلت ندهد). هان! روزی عذاب به سراغ آنان می‌آید و دیگر از ایشان دور نمی‌گردد (و دست از سرشان برنمی‌دارد) وچیزی را که در (دنیا) مسخره می‌کردند، از هر سو دربرشان می‌گیرد.
و اگر همواره عذاب را تا زمانی چند از آنان به تأخیر اندازیم، بی‌چون همی خواهند گفت: «چه چیزی آن را (از ما) باز می‌دارد؟» هان! روزی که (عذاب) به آنان در رسد، آن را بازگشتی نیست و آنچه را که مسخره می‌کرده‌اند (همان) آنان را فراخواهد گرفت.
و اگر دور کنیم از ایشان عذاب را تا امّتی شمرده گویند چه بازدارد آن را همانا روزی که می‌آید ایشان را نیست برگرداننده از ایشان و فرود آمد بر ایشان آنچه بودند بدان استهزاءکنان‌


هود ٧ آیه ٨ هود ٩
سوره : سوره هود
نزول : ٨ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٢٤
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«أُمَّةٍ»: مدّتی از زمان (نگا: یوسف / ). «مَعْدُودَةٍ»: اندک. کم (نگا: یوسف / ). «یَحْبِسُهُ»: آن را باز می‌دارد و به تأخیر می‌اندازد. «یَوْمَ»: روزی. مراد قیامت است. «مَصْرُوف»: برگردانده. دفع شده. «حَاقَ بِهِمْ»: آنان را فرو گرفت. ایشان را احاطه کرد.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- کافران به قرآن و پیامبر(ص) و قیامت ، مستحق عذاب دنیوى اندو به آن تهدید شده اند. (و لئن أخّرنا عنهم العذاب) جمله «ما یحبسه» (چه چیز مانع نزول آن عذاب است؟) مى رساند که مراد از «العذاب» عذاب دنیوى است و نیز حکایت از این دارد که کفرپیشگان ، به آن عذاب تهدید شده بودند.

۲- زمانهاى تعیین شده براى عذابها و وعیدهاى خداوند ، قابل تأخیر و به تعویق افتادن است. (و لئن أخّرنا عنهم العذاب) کلمه تأخیر (مصدر أخّرنا) گاهى به معناى قرار دادن چیزى در زمان بعد است و گاهى به معناى به تعویق انداختن و از زمان تعیین شده دیرتر آوردن است. برداشت فوق ، براساس معناى دوم است. جمله «ما یحبسه» مى تواند مؤید این معنا باشد.

۳- زمان تأخیر و تعویق عذاب کافران ، زمانى اندک است. (و لئن أخّرنا عنهم العذاب إلى أُمّة معدودة) کلمه «اُمّة» در آیه شریفه ، به معناى وقت و زمان است.

۴- کفرپیشگان ، تأخیر عذاب را نشانه بى پایه بودن تهدیدهاى پیامبر دانسته و آنها را به استهزا مى گیرند. (لئن أخّرنا ... لیقولنّ ما یحبسه) استفهام در جمله «ما یحبسه» به قرینه «ماکانوا به یستهزءون» به داعى استهزا و تمسخر ایراد شده است. بنابراین «لیقولنّ ...;»; یعنى ، از سر استهزا و تمسخر مى پرسند: چه چیز مانع نزول آن عذاب و تحقق تهدیدها شده است؟

۵- کفرپیشگان ، در زمانى نه چندان دور به عذاب الهى گرفتار خواهند شد. (إلى أُمّة معدودة ... ألا یوم یأتیهم لیس مصروفاً عنهم) ضمیر فاعلى در «یأتیهم» به عذاب برمى گردد و «یوم» ظرف براى «مصروفاً» است.

۶- عذاب الهى پس از نزول بر کفرپیشگان، از آنان برداشته نخواهد شد. (ألا یوم یأتیهم لیس مصروفاً عنهم)

۷- عذاب الهى ، کفرپیشگان را احاطه خواهد کرد. (ألا یوم یأتیهم ... و حاق بهم ما کانوا به یستهزءون) جمله «حاق بهم» عطف بر «لیس مصروفاً» است و به قرینه «یأتیهم» فعل ماضى «حاق» به معناى مضارع «یحیق» (احاطه خواهد کرد) مى باشد. مراد از «ما کانوا ...» عذابهاى الهى است.

۸- کفرپیشگان ، در صورت مواجه شدن با عذابهاى الهى ، از نجات دادن خویش ناتوان خواهند بود. (و حاق بهم ما کانوا به یستهزءون) جمله «لیس مصروفاً عنهم» بیان مى دارد که عذاب از کفرپیشگان بازگردانده نمى شود و جمله «حاق بهم ...» به این نکته اشاره مى کند که آنان نیز نمى توانند از عذاب بگریزند.

۹- کفرپیشگان ، عذابهاى موعود از ناحیه پیامبران را همواره به استهزا و تمسخر مى گیرند. (و حاق بهم ما کانوا به یستهزءون)

موضوعات مرتبط

  • انبیا: استهزاگران انبیا ۹; استهزاى تهدیدهاى انبیا ۹
  • خدا: احاطه عذابهاى خدا ۷; استهزاىوعیدهاى خدا ۹ ; تأخیر در عذابهاى خدا ۲;تأخیر در وعیدهاى خدا ۲;عذابهاى خدا ۵،۶
  • عذاب: انذار از عذاب دنیوى ۱; اهل عذاب ۱
  • قرآن: کافران به قرآن ۱
  • قیامت: کافران به قیامت ۱
  • کافران: استهزاهاى کافران ۴، ۹; بینش کافران ۴; تأخیر عذاب کافران ۳; تداوم عذاب کافران ۶; تهدید کافران ۱; حتمیت عذاب کافران ۵، ۸; عجز کافران ۸; عذاب کافران ۷; کافران و محمد(ص) ۴;کافران هنگام عذاب ۸; ویژگیهاى کافران ۹
  • محمد(ص): استهزاگران محمد(ص)۴; استهزاى تهدیدهاى محمد(ص) ۴; کافران به محمد(ص)۱

منابع