روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۶۱۲

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج

و قال ع :

إِذَا دَعَا اَلرَّجُلُ لِأَخِيهِ بِظَهْرِ اَلْغَيْبِ نُودِيَ مِنَ‏ اَلْعَرْشِ‏ وَ لَكَ مِائَةُ أَلْفِ ضِعْفِ مِثْلِهِ وَ إِذَا دَعَا لِنَفْسِهِ كَانَتْ لَهُ وَاحِدَةٌ فَمِائَةُ أَلْفٍ مَضْمُونَةٌ خَيْرٌ مِنْ وَاحِدَةٍ لاَ يُدْرَى يُسْتَجَابُ لَهُ أَمْ لاَ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۳ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۲

و هم آن حضرت عليه السّلام فرمود: چون كسى در غياب برادر خود را دعا كند وى را از فراز عرش ندا دهند كه: و براى تو صد هزار برابر آنچه براى برادر خود خواستى مقرّر است، و چون براى خود دعا كند همان يك چيز كه خواسته است به او داده خواهد شد، بنا بر اين آن صد هزار ضمانت شده از اين يك كه اجابتش معلوم نيست بهتر است.