النمل ٢٦

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۵:۱۰ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

خداوندی که معبودی جز او نیست، و پروردگار عرش عظیم است!

|خداوندى كه هيچ خدايى جز او نيست، صاحب عرش بزرگ است
خداى يكتا كه هيچ خدايى جز او نيست، پروردگار عرش بزرگ است.»
در صورتی که خدای یکتا که جز او هیچ خدایی نیست پروردگار عرش با عظمت (و ملک بی‌نهایت) است (و تنها سزاوار پرستش اوست).
خدای یکتا که معبودی جز او نیست، پروردگار عرش بزرگ است.
خداى يكتا كه هيچ خدايى جز او نيست. پروردگار عرش عظيم.
خداوند است که خدایی جز او نیست و او پروردگار عرش عظیم است‌
خداى يكتا، خدايى جز او نيست، پروردگار عرش بزرگ است.
جز خدا که صاحب عرش عظیم (و حکمفرمائی بر کائنات) است معبودی نیست. (پس چرا باید جز او را بپرستند؟!).
خدا -هیچ معبودی جز او نیست- پروردگار عرشِ بزرگ است.
خدا که نیست خدائی جز او پروردگار عرش بزرگ‌


النمل ٢٥ آیه ٢٦ النمل ٢٧
سوره : سوره النمل
نزول : ٨ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٨
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«اللهُ»: خبر مبتدای محذوف است و تقدیر چنین است: هُوَ اللهُ. «الْعَرْشِ الْعَظِیمِ»: (نگا: اعراف / ). اشاره به این است که: تخت بلقیس کجا و تخت فرماندهی کلّ کائنات کجا؟

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - خدا، تنها معبود راستین و شایسته پرستش (ألاّیسجدوا للّه ... اللّه لا إله إلاّ هو)

۲ - خدا، یگانه پروردگار و مدبر نظام آفرینش (ربّ العرش) «عرش» معادل تخت است و مقصود از آن در این جا مرکز تدبیر امور عالم است.

۳ - خورشید و تمام مظاهر آفرینش، خود تحت تدبیر و ربوبیت خداوند قرار دارند و سزاوار الوهیت و پرستش نیستند. (یسجدون للشمس ... اللّه لا إله إلاّ هو ربّ العرش العظیم) بیان توحیدى و استدلالى آیه یاد شده، تعریضى نسبت به عمل نارواى قوم سبا در پرستش خورشید است.

۴ - عرش الهى (مرکز حاکمیت و تدبیر خدا)، بسیار عظیم و گسترده (ربّ العرش العظیم)

۵ - علم و قدرت بى کران خدا، اساس ربوبیت و تدبیر او بر نظام هستى (الذى یخرج الخبء ... و یعلم ماتخفون و ما تعلنون... ربّ العرش العظیم) «یخرج الخبء» - در آیه پیش- بیانگر قدرت بى کران و «یعلم ما تخفون...» بیانگر علم همه جانبه خداوند است. ارتباط این آیه با آیه قبل مى رساند که ربوبیت و تدبیر خدا، بر پایه قدرت و علم همه جانبه است.

۶ - تنها قدرت حاکم بر نظام تدبیر جهان، شایسته الوهیت (اللّه لا إله إلاّ هو ربّ العرش العظیم) در این آیه، به دو حقیقت «الوهیت» و «ربوبیت خدا بر نظام هستى» اشاره شده است. - از ارتباط این دو بخش - مطلب یاد شده استفاده مى شود.

۷ - پادشاهى و فرمانروایى انسان ها، امرى اعتبارى بوده و این مقام در حقیقت تنها از آنِ خدا است. (امرأة تملکهم ... و لها عرش عظیم ...اللّه لا إله إلاّ هو ربّ العرش العظیم) یادآورى الوهیت و ربوبیت مطلق خدا بر جهان و نیز عرش عظیم او (پس از ذکر عرش و فرمانروایى بزرگ ملکه سبا) مى تواند گویاى برداشت یاد شده باشد.

روایات و احادیث

۸ - «حنان بن سدیر قال: سألت أباعبداللّه(ع) عن العرش و الکرسى: فقال إنّ للعرش صفات کثیرة مختلفة... فقوله «ربّ العرش العظیم» یقول الملک العظیم;[۱] حنان بن سدیر مى گوید: از امام صادق(ع) درباره عرش و کرسى پرسیدم، فرمود: براى عرش صفات زیاد و گوناگونى هست ... و در این سخن خداوند «ربّ العرش العظیم» مراد ملک عظیم است».

موضوعات مرتبط

  • آفرینش: تدبیر آفرینش ۲، ۳; مربى آفرینش ۲، ۳; مرکز تدبیر آفرینش ۴
  • الوهیت: تدبیر در الوهیت ۶; قدرت در الوهیت ۶; ملاک الوهیت ۶
  • انسان: ناپایدارى حاکمیت انسان ها ۷
  • توحید:
  • جهان بینى: جهان بینى توحیدى ۱، ۲
  • خدا: آثار علم خدا ۵; آثار قدرت خدا ۵; اختصاصات خدا ۷; تدبیر خدا ۳; حاکمیت خدا ۴، ۷; ربوبیت خدا ۳; عظمت عرش خدا ۴; مراد از عرش خدا ۸; ملاک ربوبیت خدا ۵
  • خورشید: مخلوقیت خورشید ۳
  • عرش: نقش عرش ۴
  • معبودراستین :۱

منابع

  1. توحید صدوق، ص ۳۲۱، ب ۵۰، ح ۱; نورالثقلین، ج ۲، ص ۲۸۷، ح ۴۳۶.