القمر ١٢

وَ فَجَّرْنَا الْأَرْضَ‌ عُيُوناً فَالْتَقَى‌ الْمَاءُ عَلَى‌ أَمْرٍ قَدْ قُدِرَ

ترجمه

و زمین را شکافتیم و چشمه‌های زیادی بیرون فرستادیم؛ و این دو آب به اندازه مقدّر با هم درآمیختند (و دریای وحشتناکی شد)!

|و زمين را به صورت چشمه‌هايى شكافتيم تا آب [زمين و آسمان‌] براى امرى كه تقدير شده بود به هم پيوست

و از زمين چشمه‌ها جوشانيديم تا آب [زمين و آسمان‌] براى امرى كه مقدّر شده بود به هم پيوستند.

و در زمین چشمه‌ها جاری ساختیم تا آب آسمان و زمین با هم به طوفانی که مقدّر حتمی بود اجتماع یافت.

و زمین را به [جوشیدن] چشمه هایی [پر آب] شکافتیم؛ پس آبِ آسمان و زمین برای کاری که مقدّر شده بود به هم پیوستند،

و از زمين چشمه‌ها شكافتيم تا آب به آن مقدار كه مقدر شده بود گرد آمد.

و از زمین چشمه‌هایی بر شکافتیم، سپس آب [بسیار] برای کاری که مقدر بود، به هم بر آمد

و زمين را به چشمه‌هاى روان بشكافتيم پس آب [آسمان و زمين‌] بر كارى مقدر فراهم آمد.

و از زمین چشمه‌ساران زیادی برجوشاندیم (بگونه‌ای که گوئی تمام زمین یکپارچه به چشمه تبدیل شده است) و آبها در هم آمیختند، برای اجرای فرمانی که (از جانب خدا صادر و) مقدّر شده بود.

و زمین را با انفجاری سراسری تبدیل به چشمه‌هایی کردیم. پس آب (فراگیر) بر کاری که به‌راستی مقدر شده بود در رسید.

و بشکافتیم زمین را چشمه‌هائی پس به هم پیوستند آبها بر کاری مقدّرشده‌

القمر ١١	آیه ١٢	القمر ١٣
سوره : سوره القمر نزول : ٤ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ١٠ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«عُیُوناً»: جمع عَین، چشمه‌ها. تمییز است. «إِلْتَقَی»: بهم رسید. در هم آمیخت. مراد مخلوط شدن آبهای آسمان، و زمین و نواحی مختلف آن است. «الْمَآءُ»: جنس آب مراد است. «عَلی أَمْرٍ ...»: واژه (عَلی) به معنی لام تعلیل است، یعنی بخاطر (نگا: المصحف المیسر). مراد از (أَمْرٍ) غرق کردن قوم طاغی و یاغی نوح است. «قُدِرَ»: اندازه‌گیری شده بود. معین و مقدر گشته بود.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

حَتَّى‌ إِذَا جَاءَ أَمْرُنَا وَ فَارَ... (۱) فَافْتَحْ‌ بَيْنِي‌ وَ بَيْنَهُمْ‌... (۰) وَ ذَا النُّونِ‌ إِذْ ذَهَبَ‌ مُغَاضِباً... (۱)

تفسیر

• آيات ۹ - ۴۲، سوره قمر
• وجه تكرار تكذيب در آيه : ((كذبت قلبهم قوم نوح فكذبوا عبدنا...))
• بيان چگونگى و فور آب بر سراسر زمين پس از نفرين نوح عليه السلام
• توضيحى درباره اين كه راجع به كشتى نوح (عليه السلام ) فرمود: ((و لقد تركناهاآية ...))
• معناى ((ذكر)) و مقصود از تيسير قرآن براى آن ذكر
• بيان كيفيت عذاب قوم عاد
• ۱ سعادت و نحوست ايام (از نظر عقل ، قرآن و سنت )
• سعادت و نحوست در آيات قرآن كريم
• سعادت و نحوست در احاديث و روايات
• نمونه اى از احاديث ائمه اطهار عليه السلام كه دلالت بر عدم نحوست ذاتى زمان مى كند
• رواج عقيده به سعادت و نحوست ايام در بين اهل سنت وحمل روايات وارده از طرق شيعه در اين باره بر تقيه
• ۲ سعادت و نحوست كواكب (از نظر عقل و شرع )
• اقوال منجمين درباره ارتباط كواكب با حوادث زمينى
• اقسام رواياتى كه در اين باره وارد شده اند
• حمل آن دسته روايات كه بر سعد و نحس بودن بعضى كواكب دلالت دارند بر تقيه ووجوهى ديگر در اين باره
• ۳ تفال خوب و بد
• بيان اينكه تاءثير تفال و تطير مربوط به حالت نفسانى كسى است كهتفال و تطير مى كند
• نهى از فال بد زدن و توصيه توكل بر خدا در موارد تطير
• بحث از ساير امورى كه در نظر عامه مردم شوم و نحس است
• مقصود از تكذيب قوم ثمود به ((نذر))
• ناقه صالح و آزمايش الهى قوم ثمود
• سرگذشت قوم لوط عذابى كه دامنگيرشان شد
• (چند روايت در ذيل برخى آيات گذشته )

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - انفجار و جوشش چشمه هاى زمین به اراده الهى، براى انتقام گرفتن از قوم نوح (و فجّرنا الأرض عیونًا)

۲ - پیوستن آب هاى آسمان و زمین به یکدیگر، براى محقق ساختن اراده الهى علیه قوم نوح (ففتحنا أبوب السّماء ... و فجّرنا الأرض عیونًا فالتقى الماء على أمر قد قدر)

۳ - هماهنگى عوامل طبیعى در آسمان و زمین، براى عذاب قوم نوح، براساس برنامه دقیق الهى (فالتقى الماء على أمر قد قدر)

۴ - رخدادها و حوادث جهان، مسبوق به تقدیر و برنامه از پیش تعیین شده خداوند (فالتقى الماء على أمر قد قدر)

۵ - عوامل طبیعى، مجراى اراده الهى (ففتحنا أبوب السّماء بماء منهمر . و فجّرنا الأرض ... على أمر قد قدر)

موضوعات مرتبط

• آفرینش: تقدیر تحولات آفرینش ۴
• چشمه: منشأ جوشش چشمه ها ۱
• خدا: آثار اراده خدا ۱; اراده خدا ۲; عذابهاى خدا ۱; قانونمندى عذابهاى خدا ۳; مجارى اراده خدا ۵; مقدرات خدا ۴
• عذاب: ابزار عذاب ۱، ۲; عذاب با آب ۲; عذاب با باران ۲
• عوامل طبیعى: نقش عوامل طبیعى ۵; هماهنگى عوامل طبیعى ۳
• قوم نوح: تاریخ قوم نوح ۲، ۳; عذاب قوم نوح ۱، ۲، ۳