القصص ١٦

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۵:۱۱ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

(سپس) عرض کرد: «پروردگارا! من به خویشتن ستم کردم؛ مرا ببخش!» خداوند او را بخشید، که او غفور و رحیم است!

|گفت: پروردگارا! من بر خويشتن ستم كردم، مرا ببخش! پس [خدا] از او درگذشت كه او آمرزنده‌ى مهربان است
گفت: «پروردگارا، من بر خويشتن ستم كردم، مرا ببخش.» پس خدا از او درگذشت كه وى آمرزنده مهربان است.
(آن‌گاه موسی) گفت: ای خدا، من بر خویش ستم کردم (که به این عمل خود را به فتنه فرعونیان انداختم) تو از من در گذر، خدا هم از او در گذشت که اوست بسیار آمرزنده و مهربان.
گفت: پروردگارا! [از اینکه از جایگاهم درآمدم و وارد شهر شدم] به خود ستم کردم [مرا از شرّ دشمنانم حفظ کن] و آمرزشت را نصیب من فرما. پس خدا او را آمرزید؛ زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است.
گفت: اى پروردگار من، من به خود ستم كردم، مرا بيامرز. و خدايش بيامرزيد. زيرا آمرزنده و مهربان است.
گفت پروردگارا من بر خود ستم کردم، مرا بیامرز، آنگاه [خداوند] او را آمرزید، چرا که او آمرزگار مهربان است‌
گفت: پروردگارا، من به خود ستم كردم- به كشتن قبطى-، مرا بيامرز پس او را آمرزيد، كه اوست آمرزگار و مهربان.
(موسی از کرده‌ی خود پشیمان شد و رو به درگاه خدا کرد و) گفت: پروردگارا! من بر خویشتن (با کشتن یک تن) ستم کردم، پس (به فریادم رس و) مرا ببخش. (خدا دعایش را اجابت کرد) و او را بخشید، چرا که خدا بس آمرزگار و مهربان (درباره‌ی بندگان پشیمان و توبه‌کار) است.
گفت: «پروردگارم! من بر خویشتن ستم کردم، پس برایم پوششی (از این کشتن ناخواسته) بنه.» در نتیجه خدا (هم) برای او (این جریان را) پوشید. او، بی‌گمان (هم)او، بسی پوشنده‌ی رحمتگر بر ویژگان است.
گفت پروردگارا همانا ستم به خود نمودم پس بیامرز مرا پس آمرزید او را که او است آمرزنده مهربان‌


القصص ١٥ آیه ١٦ القصص ١٧
سوره : سوره القصص
نزول : ١١ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٣
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«ظَلَمْتُ نَفْسِی»: (نگا: نمل / ).

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - قتل مرد قبطى، ظلم موسى(ع) به خود و باعث به خطر افتادن جان او از سوى فرعونیان (فوکزه موسى فقضى علیه ... قال ربّ إنّى ظلمت نفسى) موسى(ع) در پیشگاه پروردگار اعتراف کرد که مرتکب خطاى بزرگى شده و با کشتن مرد قبطى، در معرض خطرى جدى قرار گرفته است.

۲ - اعتراف صریح موسى(ع) در پیشگاه پروردگار، به اشتباه خویش در قتل مرد قبطى و درخواست آمرزش از ساحت او و نجات از شرّ فرعونیان (قال ربّ إنّى ظلمت نفسى فاغفرلى) مقصود موسى(ع) از آمرزش در «اغفرلى» زدوده شدن پى آمد کار وى و رهایى از انتقام فرعونیان است.

۳ - ارتکاب هر عمل خطا و ناپسند، ظلم به خویشتن است. (قال ربّ إنّى ظلمت نفسى فاغفرلى)

۴ - پذیرفته شدن تقاضاى موسى(ع) از سوى خداوند و تعلق اراده او بر بخشودن خطاى موسى(ع) و نجات وى از فرعونیان (قال ربّ ... فاغفرلى فغفر له)

۵ - بخشودن گناه گنه کاران، مقتضاى آمرزش گرى و مهرورزى خدا نسبت به بندگان (فغفر له إنّه هو الغفور الرحیم)

۶ - خداوند، غفور (آمرزنده) و رحیم (مهربان) است. (إنّه هو الغفور الرحیم)

۷ - تشویق شدن گنه کاران به آمرزش خواهى از ساحت پروردگار و نوید غفران و رحمت به آنان (إنّه هو الغفور الرحیم)

موضوعات مرتبط

  • آمرزش: مشمولان آمرزش ۴; منشأ آمرزش ۵
  • استغفار: تشویق به استغفار ۷
  • اسماء و صفات: رحیم ۶; غفور ۶
  • اقرار: اقرار به خطا ۲
  • بشارت: بشارت آمرزش ۷; بشارت رحمت خدا ۷
  • خدا: آثار رحمت خدا ۵; آثار مهربانى خدا ۵; آمرزشهاى خدا ۴; بشارتهاى خدا ۷; تشویقهاى خدا ۷; نجات بخشى خدا ۴
  • خطا: آثار خطا ۳
  • خود: ظلم به خود ۱، ۳
  • عمل: آثار عمل ناپسند ۳
  • فرعونیان: آثار قتل فرعونى ۱; درخواست نجات از فرعونیان ۲
  • گناه: آمرزش گناه ۵
  • گناهکاران: آمرزش گناهکاران ۷; رحمت بر گناهکاران ۷
  • موسى(ع): آمرزش موسى(ع) ۴; اجابت دعاى موسى(ع) ۴; استغفار موسى(ع) ۲; اقرار موسى(ع) ۲; خطاى موسى(ع) ۲; دعاى موسى(ع) ۲; زمینه ناامنى موسى(ع) ۱; قصه موسى(ع) ۱، ۲; موسى(ع) و ظلم ۱; نجات موسى(ع) ۴

منابع