الشعراء ٢١٦
ترجمه
الشعراء ٢١٥ | آیه ٢١٦ | الشعراء ٢١٧ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«عَصَوْکَ»: از تو سرپیچی و سرکشی کردند و نافرمانی نمودند. مرجع ضمیر (و) خویشان نزدیک است. یا مرجع آن مؤمنین است که اگر در احکام و فروع اسلام از محمّد (پیروی نکنند، از ایشان و معاصی ایشان بیزاری میجوید.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۱۹۲ - ۲۲۷، سوره شعراء
- معناى ((انزال )) و ((تنزيل )) و موارد استعمال آن دو در آيات قرآن كريم
- توضيح و تفصيل معناى جمله : ((نزل به الروح الامين على قلبك ))
- بيان مراد از قلب ، و چگونگى دريافت وحى بوسيله قلب
- وجوه متعدد و بى پايه اى كه راجع به انزال وحى بر قلب پيامبر(صلى اللّه عليه و آلهوسلم ) گفته شده است
- اشاره به سخيف ترين قول در كيفيت نزول وحى توسط فرشته بر پيامبر صلى اللّهعليه و آله
- معناى اينكه فرمود قرآن در كتب انبياى گذشته آمده بود (انه لفى ذبر الاولين )
- تفسير ((ولو نزلناه على بعض الاءعجمين فقراه عليهم ما كانوا به مؤ منين )) و معناى((اعجمين ))
- معناى آيه شريفه : ((كذلك سلكناه فى قلوب المجرمين :اينچنين قرآن را در دلهاى مجرمانعبور مى دهيم )).
- هلاكت هر قومى بعد از اتمام حجت با آنان بوده است
- ظالم نبودن خدا به چه معنا است ؟
- پاسخ خداى تعالى به اين افتراى مشركين كه مى گفتند محمد (صلى اللّه عليه و آلهوسلم ) جنى دارد كه قرآن را برايش مى آورد
- زندگى خاكى ملازم با تكليف است و عصمت انبياء عليهم السلام با مكلف بودن ايشانمنافات ندارد
- اشاره به اينكه در دعوت دينى استثنا و تبعيض راه ندارد (و انذر عشيرتك الاقربين )
- توضيح اينكه شياطين بر هر افاك اثيم نازل مى شوند
- جواب به تهمت ديگرى كه مشركان بر پيامبر صلى اللّه عليه و آله وسلم مى زدند و اورا شاعر و كلام وحى را شعر مى خواندند
- روايات متعدد درباره آنچه كه پيامبر اكرم صلى اللّه عليه و آله بعد ازنزول آيه : ((و انذر عشيرتك الاقربين )) انجام داد
- نگرانى پيامبر صلى اللّه عليه و آله از سرنوشت امت پس از خود
- روايات متعدد درباره آنچه كه پيامبر گرامى صلى اللّه عليه و آله بعد ازنزول آيه : ((و انذر عشيرتك الاقربين )) انجام داد
- پيمان برادرى و يارى بستن على عليه السّلام بارسول الله صلى اللّه عليه و آله وسلم بعد از انذار عشيرة اقربين
- دو روايت در ذيل ((و تقلبك فى الساجدين )) در خطاب بر پيامبر اكرم صلى اللّه عليهو آله است
- روايتى درباره شعر و شعرا و نزول آيه : ((و الشعراء يتبعهم الغاوون ...))
نکات آیه
۱ - فرمان خدا به پیامبر(ص) مبنى بر اظهار بیزارى از رفتار شرک آمیز خویشاوندان خود در صورت امتناع از ایمان آوردن (و أنذر عشیرتک... فإن عصوک فقل إنّى برىءٌ ممّا تعملون) ضمیر فاعل در «عصوک» به «عشیرة» بازمى گردد.
۲ - کفر و عصیان، عامل بى اعتبارى مسؤولیت خویشاوندى (و أنذر عشیرتک ... فإن عصوک فقل إنّى برىءٌ ممّا تعملون)
۳ - لزوم بیزارى جستن انسان از هر عمل مخالف شریعت، هرچند که از خویشان و بستگان او صادر شده باشد. (و أنذر عشیرتک ... فإن عصوک فقل إنّى برىءٌ ممّا تعملون)
۴ - تعیین برنامه تبلیغى براى پیامبر(ص)، از سوى خداوند (و أنذر عشیرتک الأقربین . و اخفض جناحک... فإن عصوک فقل إنّى برىءٌ ممّا تعملون)
موضوعات مرتبط
- تبرى: اعلام تبرى از مشرکان ۱; تبرى از گناه ۳
- خدا: اوامر خدا ۱; نقش خدا ۴
- خویشاوندى: موانع خویشاوندى ۲
- عصیانگران: بى اعتبارى خویشاوندى عصیانگران ۲
- عصیان: آثار عصیان ۲
- کافران: بى اعتبارى خویشاوندى کافران ۲
- کفر: آثار کفر ۲
- محمد(ص): رسالت محمد(ص) ۱; منشأ رسالت محمد(ص) ۴