الشعراء ١٦١: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=گاهی که گفت بدیشان برادرشان لوط چرا پرهیزکاری نکنید
|-|معزی=گاهی که گفت بدیشان برادرشان لوط چرا پرهیزکاری نکنید
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره الشعراء | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::161|١٦١]] | قبلی = الشعراء ١٦٠ | بعدی = الشعراء ١٦٢  | کلمه = [[تعداد کلمات::8|٨]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره الشعراء | نزول = [[نازل شده در سال::3|٣ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::161|١٦١]] | قبلی = الشعراء ١٦٠ | بعدی = الشعراء ١٦٢  | کلمه = [[تعداد کلمات::8|٨]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«أَلا تَتَّقُونَ»: (نگا: شعراء / .
«أَلا تَتَّقُونَ»: (نگا: شعراء / .

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۵:۰۹


ترجمه

هنگامی که برادرشان لوط به آنان گفت: «آیا تقوا پیشه نمی‌کنید؟!

آن‌گاه كه برادرشان لوط به آنها گفت: آيا [از خدا] پروا نمى‌كنيد
آنگاه برادرشان لوط به آنان گفت: «آيا پروا نداريد؟
هنگامی که مهربان برادر آنها لوط به آنان گفت: آیا خدا ترس و پرهیزکار نمی‌شوید؟
هنگامی که که برادرشان لوط به آنان گفت: آیا [از سرانجام شرک و طغیان که خشم و عذاب خداست] نمی پرهیزید؟
آنگاه كه برادرشان لوط گفت: آيا پروا نمى‌كنيد؟
چنین بود که برادرشان لوط به آنان گفت آیا [از شرک‌] پروا نمی‌کنید؟
آنگاه كه برادرشان لوط به آنها گفت: آيا [از زشتكارى‌] نمى‌پرهيزيد؟
آن زمان که برادرشان لوط بدیشان گفت: هان! پرهیزگاری کنید.
چون برادرشان -لوط- بدیشان گفت: «آیا پروا نمی‌دارید؟»
گاهی که گفت بدیشان برادرشان لوط چرا پرهیزکاری نکنید


الشعراء ١٦٠ آیه ١٦١ الشعراء ١٦٢
سوره : سوره الشعراء
نزول : ٣ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٨
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«أَلا تَتَّقُونَ»: (نگا: شعراء / .


تفسیر

نکات آیه

۱ - لوط(ع)، پیامبرى از نژاد قوم خود و داراى پیوند خویشاوندى با آنان (إذ قال لهم أخوهم لوط) قید «أخوهم» مى تواند براى بیان پیوند خویشاوندى نسبى لوط(ع) با قومش باشد. و نیز مى تواند تعبیرى کنایى از شفقت و دلسوزى آن حضرت نسبت به آنان باشد.

۲ - سخن دلسوزانه لوط(ع) با قوم خود، در دعوت آنان به تقوا و پرهیز از گناه (إذ قال لهم أخوهم لوط ألاتتّقون) وجود لحن مشفقانه در تعبیر «ألا تتّقون» (آیا نمى خواهید تقوا پیشه کنید) حکایت از مطلب یاد شده دارد.

۳ - موضع رهبران الهى در میان امت، موضعى مشفقانه و نه همراه با برترى جویى (إذ قال لهم أخوهم لوط ألاتتّقون)

۴ - قوم لوط، مردمى بى تقوا و گناه پیشه بودند. (إذ قال لهم أخوهم لوط ألاتتّقون)

۵ - دعوت به تقوا، محور تبلیغات و هدایت گرى لوط(ع) (إذ قال لهم أخوهم لوط ألاتتّقون)

۶ - قوم لوط، مورد سرزنش وى به خاطر بى تقوایى و گنه پیشگى (إذ قال لهم أخوهم لوط ألاتتّقون) استفهام در جمله«ألا تتّقون» مى تواند براى توبیخ و سرزنش باشد.

۷ - دعوت به تقوا، لازمه اخوت و برادرى راستین (إذ قال لهم أخوهم لوط ألاتتّقون) برداشت یاد شده بدان احتمال است که اطلاق «أخ» نه صرفاً از جهت انتساب نژادى باشد; بلکه به منظور بیان دلسوزى و خیرخواهى نیز باشد که دعوت به تقوا لازمه حتمى آن خواهد بود.

موضوعات مرتبط

  • برادرى: آثار برادرى ۷
  • تقوا: اهمیت تقوا ۵; دعوت به تقوا ۲، ۵; زمینه دعوت به تقوا ۷
  • رهبران دینى: اهمیت دلسوزى رهبران دینى ۳; روش برخورد رهبران دینى ۳; مسؤولیت رهبران دینى ۳
  • قوم لوط: بى تقوایى قوم لوط ۴، ۶; دعوت از قوم لوط ۲; سرزنش قوم لوط ۶; گناهکارى قوم لوط ۴، ۶
  • گناه: دعوت به ترک گناه ۲
  • لوط(ع): خویشاوندى لوط(ع) با قوم لوط ۱; دلسوزى لوط(ع) ۲; روش تبلیغ لوط(ع) ۲; سرزنشهاى لوط(ع) ۶; قصه لوط(ع) ۶; مهمترین رسالت لوط(ع) ۵; نژاد لوط(ع) ۱; هدایتگرى لوط(ع) ۵

منابع