الحجر ٢٥

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۶:۰۴ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

پروردگار تو، قطعاً آنها را (در قیامت) جمع و محشور می‌کند؛ چرا که او حکیم و داناست!

|و مسلما پروردگار تو هموست كه آنها را محشور خواهد كرد، [و] او حكيم داناست
و مسلماً پروردگار توست كه آنان را محشور خواهد كرد، چرا كه او حكيم داناست.
و البته خدای تو همه خلایق را در قیامت محشور خواهد کرد، که کار او از روی علم و حکمت است.
و مسلماً پروردگار توست که محشورشان می کند؛ زیرا او حکیم و داناست.
و پروردگار تو همه را محشور مى‌گرداند، زيرا اوست كه حكيم و داناست.
و بی‌گمان پروردگارت آنان را محشور می‌گرداند، که او فرزانه داناست‌
و همانا پروردگار تو [هنگام رستاخيز] آنان را برانگيزد و فراهم آرد، كه او استواركار و داناست.
و بی‌گمان پروردگار تو آنان را (روز قیامت در کنار هم) گرد می‌آورد (و به حساب و کتابشان رسیدگی می‌کند و پاداش و پادافره ایشان را می‌دهد، و این برابر حکمت و آگاهی انجام می‌پذیرد و) او حکیم و آگاه است.
و بی‌گمان پروردگار تو است که آنان را محشور خواهد کرد. به‌راستی او حکیمی بس داناست.
و همانا پروردگار تو برانگیزاندشان همانا او است حکیم دانا


الحجر ٢٤ آیه ٢٥ الحجر ٢٦
سوره : سوره الحجر
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٨
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«یَحْشُرُهُمْ»: پیشینیان و پسینیان و جمیع مردمان را گرد می‌آورد.


تفسیر

نکات آیه

۱- خداوند، همه انسانها را در قیامت جمع خواهد کرد. (و إن ربّک هو یحشرهم)

۲- ربوبیت خداوند براى انسانها، مقتضى گردآورى آنها در روز قیامت (و إن ربّک هو یحشرهم)

۳- احیاى اخروى انسانها، تنها به دست خداوند است. (إن ربّک هو یحشرهم) ذکر ضمیر فصل «هو» در آیه، براى بیان حصر فعل حشر به فاعل است و احیا لازمه حشر است.

۴- پیامبر(ص)، مورد توجه و عنایت خاص خداوند (و إن ربّک هو یحشرهم) از اینکه براى بیان حشر اخروى انسانها، صفت «رب» به کاف خطاب - که پیامبر(ص) است - اضافه شده است، مى تواند به خاطر نکته فوق باشد.

۵- خداوند، حکیم (کاردان) و علیم (بسیار دانا) است. (إنه حکیم علیم)

۶- حشر و رستاخیز انسانها، برخاسته از حکمت و علم خداوند است. (و إن ربّک هو یحشرهم إنه حکیم علیم)

۷- حیات انسانها با مرگ پایان نمى پذیرد و پس از آن نیز ادامه دارد. (و إنا لنحن نحى و نمیت ... و إن ربّک هو یحشرهم) از اینکه خداوند، در آیه ۲۳ فرمود: «ما انسانها را مى میرانیم» و در این آیه مى فرماید: «انسانها را گرد خواهیم آورد» حاکى از تداوم حیات انسان پس از مرگ است.

۸- به دست خداوند بودن مرگ و حیات انسانها، دلیل علم او بر احوال انسانها در گذشته و آینده (و إنا لنحن نحى و نمیت ... و لقد علمنا المستئخرین . و إن ربّک هو یحشرهم) برداشت فوق، بر این احتمال که ذکر «إنا لنحن نحیى و نمیت» قبل از «و لقد علمنا...» و ذکر «إن ربک هو یحشرهم» پس از آن، مى تواند به منظور اقامه دلیل براى آن باشد. طبق این احتمال، معناى آیه چنین مى شود: ما به احوال پیشینیان و آیندگان آگاهى داریم; چرا که خود ما میراننده و زنده کننده همه هستیم.

موضوعات مرتبط

  • آیندگان: علم به آیندگان ۸
  • اسماء و صفات: حکیم ۵; علیم ۵
  • انسان: تداوم حیات انسان ها ۷; حشر اخروى انسان ها ۱، ۲، ۶
  • پیشینیان: علم به پیشینیان ۸
  • توحید: توحید افعالى ۳
  • حیات: منشأ حیات ۸
  • خدا: آثار ربوبیت خدا ۲; اختصاصات خدا ۳; افعال خدا ۱; دلایل علم غیب خدا ۸; نقش حکمت خدا ۶; نقش علم خدا ۶
  • لطف خدا: مشمولان لطف خدا ۴
  • محمد(ص): لطف به محمد(ص) ۴
  • مردگان: احیاى اخروی مردگان ۳
  • مرگ: حقیقت مرگ ۷; منشأ مرگ ۸

منابع