التوبة ٣٠

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۵:۲۱ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

یهود گفتند: «عزیر پسر خداست!» و نصاری کفتند: «مسیح پسر خداست!» این سخنی است که با زبان خود می‌گویند، که همانند گفتار کافران پیشین است؛ خدا آنان را بکشد، چگونه از حق انحراف می‌یابند؟!

و يهود گفتند: عزير پسر خداست، و نصارا گفتند: مسيح پسر خداست. اين سخن [باطلى‌] است كه بر زبان مى‌آورند و به گفتار كسانى كه پيش از اين كافر شدند شباهت دارد. خدا بكشدشان، به كجا منحرف مى‌شوند
و يهود گفتند: «عُزَير، پسر خداست.» و نصارى گفتند: «مسيح، پسر خداست.» اين سخنى است [باطل‌] كه به زبان مى‌آورند، و به گفتار كسانى كه پيش از اين كافر شده‌اند شباهت دارد. خدا آنان را بكشد؛ چگونه [از حق‌] بازگردانده مى‌شوند؟
و یهود گفتند: عُزَیر پسر خداست و نصاری گفتند: مسیح پسر خداست! این سخنی است که تنها بر زبان می‌رانند و با گفتار و کیش کافران مشرک پیشین نزدیکی و مشابهت دارند، خدا آنها را هلاک و نابود کند! آنان را (از حق) به کجا می‌گردانند؟!
و یهود گفتند: عُزیر، پسر خداست. و نصاری گفتند: مسیح، پسر خداست. این گفتاری [بی دلیل و برهان] است که به زبان می آورند، و به گفتار کسانی که پیش از این [به حقایق] کفر ورزیدند، شباهت دارد؛ خدا آنان را نابود کند، چگونه [از حق به باطل] منحرف می شوند.
يهود گفتند كه عزير پسر خداست، و نصارى گفتند كه عيسى پسر خداست. اين سخن كه مى‌گويند همانند گفتار كسانى است كه پيش از اين كافر بودند. خدا بكشدشان. چگونه از حق منحرفشان مى‌كنند؟
و یهودیان می‌گویند عزیر پسر خداست و مسیحیان می‌گویند مسیح پسر خداست، این سخنی است [باطل‌] که به زبان می‌آورند و به سخن کافران پیشین تشبه می‌جویند، خداوند بکشدشان چگونه بیراهه می‌روند
جهودان گفتند: عزير پسر خداست و ترسايان گفتند: مسيح پسر خداست. اين گفتار آنهاست به دهانشان- كه حقيقتى ندارد- و گفتارشان به سخن كسانى ماند كه پيش از اين كافر شدند- مانند آنان كه فرشتگان را دختران خدا مى‌گفتند- خدايشان بكشد، چگونه و به كجا [از حق‌] گردانيده مى شوند؟!
یهودیان می‌گویند: عُزَیر پسر خدا است (چرا که آنان را بعد از یک قرن خواری و مذلّت از بند اسارت رهانید و تورات را که از حفظ داشت دوباره برای ایشان نگاشت و در دسترسشان گذاشت)، و ترسایان می‌گویند: مسیح پسر خدا است (چرا که او بی‌پدر از مادر بزاد). این، سخنی است که آنان به زبان می‌گویند (و ادّعائی بیش نیست و مبنی بر دلیل و برهانی نمی‌باشد. نه هیچ پیغمبری آن را گفته است و نه در هیچ کتاب آسمانی از سوی خدا آمده است. این گفتار) آنان به گفتار کافرانی می‌ماند که پیش از آنان همچنین می‌گفتند (و مثلاً معتقد به حلول خدا در برخی از مخلوقات بودند و یا این که فرشتگان را دختران خدا می‌دانستند). خداوند کافران را نفرین و نابود کند چگونه (دروغ می‌گویند و چگونه از حق با وجود این همه روشنی به دور می‌گردند و) بازداشته می‌شوند؟!
و یهودیان گفتند: «عزیر، پسر خداست‌.» و نصرانیان گفتند: «مسیح پسر خداست.» (در) این گفتارشان (که) به دهانهاشان (می‌آورند)، با گفتار کسانی که پیش از این کافر شده‌اند همانندی و هماهنگی دارند. خدا با آنان کشتارکرده. (و) کجا و چگونه (از حق) بازگردانده می‌شوند؟
و گفتند جهودان عزیر فرزند خدا است و گفتند ترسایان مسیح است فرزند خدا این است گفتارشان با دهانهاشان هم آهنگ شوند سخن آنان را که کفر ورزیدند از پیش بکشدشان خدا کجا به دروغ رانده می‌شوند


التوبة ٢٩ آیه ٣٠ التوبة ٣١
سوره : سوره التوبة
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٢٥
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«عُزَیْرٌ»: همان کسی است که اهل کتاب او را عزرا می‌نامند. «ذلِکَ قَوْلُهُمْ بِأَفْوَاهِهِمْ»: این سخنی است که به زبان می‌گویند و دلیلی بر صحّت آن ندارند. این سخنی است که می‌گویند و نشاید که چنین بگویند. «یُضَاهِئُونَ»: همچون ایشان می‌گویند. سخنشان به سخن کافرانی می‌ماند که. در اصل مضافی حذف شده است و ضمیر مضاف‌الیه به جای آن قرار گرفته و مرفوع شده است. تقدیر چنین است: یُضَاهی قَوْلُهُمْ قَوْلَ الَّذِینَ. از ماده (ضَها) یا (ضَهی) است و یاء به همزه تبدیل شده است. آن را (یُضاهُونَ) هم خوانده‌اند. «قاتَلَهُمُ اللهُ»: خدا با آنان بجنگد! سرنوشت کسی هم که خدا با او بجنگد نابودی و بدبختی است. مراد دعا است، یعنی خداوند ایشان را نفرین و از رحمت خود به دور کند. «أَنَّی»: چگونه. «یُؤْفَکُونَ»: بازداشته می‌شوند. منصرف گردانده می‌شوند (نگا: مائده / ).

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - یهودیان، «عزیر» را فرزند خدا خواندند. (و قالت الیهود عزیر ابن اللّه)

۲ - نصارا، «مسیح» (ع) را فرزند خدا خواندند. (و قالت النصرى المسیح ابن اللّه)

۳ - فرزند خدا خواندن «عزیر» و «مسیح»، سخنان نسنجیده و باطلى بود که یهود و نصارا به زبان آوردند. (و قالت ... ذلک قولهم بأفوههم)

۴ - پندار فرزند خدا بودن «عزیر» و «مسیح»، پندارى است سابقه دار در تاریخ یهود و نصارا. (یضهئون قول الذین کفروا من قبل)

۵ - تأثیرپذیرى فرهنگ دینى یهود و نصارا از عقاید کافران پیشین * (یضهئون قول الذین کفروا من قبل) برداشت فوق بر این اساس است که مراد از «الذین کفروا من قبل» جوامع کفرپیشه پیش از پیدایش دین یهود و نصارا باشد.

۶ - پندار فرزند داشتن خدا، داراى پیشینه اى قبل از پیدایش دین یهود و نصارا (یضهئون قول الذین کفروا من قبل)

۷ - اندیشه «فرزند داشتن خدا» اندیشه ایست کفرآمیز و معتقدان به آن، کافرند. (یضهئون قول الذین کفروا من قبل)

۸ - یهود و نصارا به دلیل فرزند خدا خواندن «عزیر» و «مسیح» کافرند. (یضهئون قول الذین کفروا من قبل)

۹ - نفرین خداوند به یهود و نصارا، به خاطر سخنان کفرآمیزشان (قتلهم اللّه أنى یؤفکون)

۱۰ - توبیخ یهود و نصارا از جانب خداوند، به خاطر ادعاى دروغین فرزند بودن عزیر و مسیح براى خدا (و قالت الیهود عزیر ابن اللّه ... أنى یؤفکون)

۱۱ - پندار فرزند داشتن خدا، انحراف از مسیر حق بوده و معتقدان به آن، گرفتار لعن و نفرین خدا خواهند بود. (و لا یدینون دین الحق ... و قالت الیهود عزیر ابن اللّه ... قتلهم اللّه أنى یؤفکون)

۱۲ - یهود و نصارا، به دلیل اعتقاد شرک آمیزشان (فرزند خدا خواندن عزیر و مسیح) مستحق کیفر مرگ (و قالت الیهود عزیر ابن اللّه ... قتلهم اللّه أنى یؤفکون)

موضوعات مرتبط

  • افترا: افترا به خدا ۱۰
  • انحراف: موارد انحراف ۱۱
  • خدا: انتساب فرزند به خدا ۱، ۲، ۳، ۴، ۷، ۸، ۱۰، ۱۱، ۱۲ ; تاریخ انتساب فرزند به خدا ۶ ; سرزنشهاى خدا ۱۰ ; نفرینهاى خدا ۹
  • شرک: تاریخ شرک ۶
  • عقیده: عقیده باطل ۱، ۲، ۳، ۴ ; کیفر عقیده باطل ۱۲
  • کافران: ۷، ۸
  • کفر: موجبات کفر ۷، ۸
  • کیفر: کیفر با مرگ ۱۲ ; مستحقان کیفر ۱۲
  • لعن: مشمولان لعن ۱۱
  • مسیحیان: افتراهاى مسیحیان ۱۰ ; سرزنش مسیحیان ۱۰ ; عقیده مسیحیان ۲، ۳، ۴ ; کفر مسیحیان ۸ ; کیفر شرک مسیحیان ۱۲ ; مسیحیان و عیسى (ع) ۲، ۳، ۴ ; منشأ عقیده مسیحیان ۵ ; نفرین بر مسیحیان ۹
  • منحرفان: ۱۱ نفرین شدگان: ۱۱
  • یهود: افتراهاى یهود ۱۰ ; سرزنش یهود ۱۰ ; عقیده یهود ۱، ۳، ۴ ; کفر یهود ۸ ; کیفر شرک یهود ۱۲ ; منشأ عقیده یهود ۵ ; نفرین بر یهود ۹ ; یهود و عزیر (ع) ۱، ۳، ۴

منابع

برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=التوبة_٣٠&oldid=7314»