التغابن ٤: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(افزودن سال نزول)
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::يَعْلَم|يَعْلَمُ‌]] [[کلمه غیر ربط::يَعْلَم| ]] [[شامل این ریشه::علم‌| ]][[ریشه غیر ربط::علم‌| ]][[شامل این کلمه::مَا|مَا]] [[شامل این ریشه::ما| ]][[شامل این کلمه::فِي|فِي‌]] [[شامل این ریشه::فى‌| ]][[شامل این کلمه::السّمَاوَات|السَّمَاوَاتِ‌]] [[کلمه غیر ربط::السّمَاوَات| ]] [[شامل این ریشه::سمو| ]][[ریشه غیر ربط::سمو| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::الْأَرْض|الْأَرْضِ‌]] [[کلمه غیر ربط::الْأَرْض| ]] [[شامل این ریشه::ارض‌| ]][[ریشه غیر ربط::ارض‌| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::يَعْلَم|يَعْلَمُ‌]] [[کلمه غیر ربط::يَعْلَم| ]] [[شامل این ریشه::علم‌| ]][[ریشه غیر ربط::علم‌| ]][[شامل این کلمه::مَا|مَا]] [[شامل این ریشه::ما| ]][[شامل این کلمه::تُسِرّون|تُسِرُّونَ‌]] [[کلمه غیر ربط::تُسِرّون| ]] [[شامل این ریشه::سرر| ]][[ریشه غیر ربط::سرر| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::مَا|مَا]] [[شامل این ریشه::ما| ]][[شامل این کلمه::تُعْلِنُون|تُعْلِنُونَ‌]] [[کلمه غیر ربط::تُعْلِنُون| ]] [[شامل این ریشه::علن‌| ]][[ریشه غیر ربط::علن‌| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::اللّه|اللَّهُ‌]] [[کلمه غیر ربط::اللّه| ]] [[شامل این ریشه::الله‌| ]][[ریشه غیر ربط::الله‌| ]][[شامل این ریشه::اله‌| ]][[ریشه غیر ربط::اله‌| ]][[شامل این ریشه::وله‌| ]][[ریشه غیر ربط::وله‌| ]][[شامل این کلمه::عَلِيم|عَلِيمٌ‌]] [[کلمه غیر ربط::عَلِيم| ]] [[شامل این ریشه::علم‌| ]][[ریشه غیر ربط::علم‌| ]][[شامل این کلمه::بِذَات|بِذَاتِ‌]] [[کلمه غیر ربط::بِذَات| ]] [[شامل این ریشه::ب‌| ]][[ریشه غیر ربط::ب‌| ]][[شامل این ریشه::ذات| ]][[ریشه غیر ربط::ذات| ]][[شامل این کلمه::الصّدُور|الصُّدُورِ]] [[کلمه غیر ربط::الصّدُور| ]] [[شامل این ریشه::صدر| ]][[ریشه غیر ربط::صدر| ]]'''}}
{{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::يَعْلَم|يَعْلَمُ‌]] [[کلمه غیر ربط::يَعْلَم| ]] [[شامل این ریشه::علم‌| ]][[ریشه غیر ربط::علم‌| ]][[شامل این کلمه::مَا|مَا]] [[شامل این ریشه::ما| ]][[شامل این کلمه::فِي|فِي‌]] [[شامل این ریشه::فى‌| ]][[شامل این کلمه::السّمَاوَات|السَّمَاوَاتِ‌]] [[کلمه غیر ربط::السّمَاوَات| ]] [[شامل این ریشه::سمو| ]][[ریشه غیر ربط::سمو| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::الْأَرْض|الْأَرْضِ‌]] [[کلمه غیر ربط::الْأَرْض| ]] [[شامل این ریشه::ارض‌| ]][[ریشه غیر ربط::ارض‌| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::يَعْلَم|يَعْلَمُ‌]] [[کلمه غیر ربط::يَعْلَم| ]] [[شامل این ریشه::علم‌| ]][[ریشه غیر ربط::علم‌| ]][[شامل این کلمه::مَا|مَا]] [[شامل این ریشه::ما| ]][[شامل این کلمه::تُسِرّون|تُسِرُّونَ‌]] [[کلمه غیر ربط::تُسِرّون| ]] [[شامل این ریشه::سرر| ]][[ریشه غیر ربط::سرر| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::مَا|مَا]] [[شامل این ریشه::ما| ]][[شامل این کلمه::تُعْلِنُون|تُعْلِنُونَ‌]] [[کلمه غیر ربط::تُعْلِنُون| ]] [[شامل این ریشه::علن‌| ]][[ریشه غیر ربط::علن‌| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::اللّه|اللَّهُ‌]] [[کلمه غیر ربط::اللّه| ]] [[شامل این ریشه::الله‌| ]][[ریشه غیر ربط::الله‌| ]][[شامل این ریشه::اله‌| ]][[ریشه غیر ربط::اله‌| ]][[شامل این ریشه::وله‌| ]][[ریشه غیر ربط::وله‌| ]][[شامل این کلمه::عَلِيم|عَلِيمٌ‌]] [[کلمه غیر ربط::عَلِيم| ]] [[شامل این ریشه::علم‌| ]][[ریشه غیر ربط::علم‌| ]][[شامل این کلمه::بِذَات|بِذَاتِ‌]] [[کلمه غیر ربط::بِذَات| ]] [[شامل این ریشه::ب‌| ]][[ریشه غیر ربط::ب‌| ]][[شامل این ریشه::ذات| ]][[ریشه غیر ربط::ذات| ]][[شامل این کلمه::الصّدُور|الصُّدُورِ]] [[کلمه غیر ربط::الصّدُور| ]] [[شامل این ریشه::صدر| ]][[ریشه غیر ربط::صدر| ]]'''}}
 
{| class="ayeh-table mw-collapsible mw-collapsed"
 
  !کپی متن آیه
|-
|يَعْلَمُ‌ مَا فِي‌ السَّمَاوَاتِ‌ وَ الْأَرْضِ‌ وَ يَعْلَمُ‌ مَا تُسِرُّونَ‌ وَ مَا تُعْلِنُونَ‌ وَ اللَّهُ‌ عَلِيمٌ‌ بِذَاتِ‌ الصُّدُورِ
|}
'''ترجمه '''
'''ترجمه '''
<tabber>
<tabber>
خط ۱۵: خط ۱۸:
|-|صادقی تهرانی=آنچه را که در آسمان‌ها و زمین است می‌داند و آنچه را که پنهان می‌کنید و آنچه را که آشکار می‌دارید (نیز) می‌داند. و خدا به (راز) ذاتی سینه‌ها(تان) بسی داناست.
|-|صادقی تهرانی=آنچه را که در آسمان‌ها و زمین است می‌داند و آنچه را که پنهان می‌کنید و آنچه را که آشکار می‌دارید (نیز) می‌داند. و خدا به (راز) ذاتی سینه‌ها(تان) بسی داناست.
|-|معزی=داند آنچه در آسمانها و زمین است و می‌داند آنچه را نهان دارید و آنچه آشکار کنید و خدا دانا است بدانچه در سینه‌ها است‌
|-|معزی=داند آنچه در آسمانها و زمین است و می‌داند آنچه را نهان دارید و آنچه آشکار کنید و خدا دانا است بدانچه در سینه‌ها است‌
|-|</tabber><br />
|-|english=<div id="qenag">He knows everything in the heavens and the earth, and He knows what you conceal and what you reveal. And Allah knows what is within the hearts.</div>
|-|</tabber>
<div class="audiotable">
<div id="quran_sound">ترتیل: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/parhizgar/064004.mp3"></sound></div>
<div id="trans_sound">ترجمه: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/makarem/064004.mp3"></sound></div>
</div>
{{آيه | سوره = سوره التغابن | نزول = [[نازل شده در سال::8|٨ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::4|٤]] | قبلی = التغابن ٣ | بعدی = التغابن ٥  | کلمه = [[تعداد کلمات::18|١٨]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره التغابن | نزول = [[نازل شده در سال::8|٨ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::4|٤]] | قبلی = التغابن ٣ | بعدی = التغابن ٥  | کلمه = [[تعداد کلمات::18|١٨]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
خط ۲۶: خط ۳۴:
<tabber>
<tabber>
المیزان=
المیزان=
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۳۸#link331 | آيات ۱ - ۱۰، سوره تغابن]]
{{ نمایش فشرده تفسیر|
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۳۸#link332 | ذكر پاره اى از اسماء حسنى و صفات علياى خداىمتعال كه وجود قيامت و بعث و جزا را اقتضاء دارند]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۳۸#link331 | آيات ۱ - ۱۰  سوره تغابن]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۳۸#link333 | معناى جمله ((و صوركم فاءحسن صوركم ))]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۳۸#link332 | ذكر پاره اى از اسماء حُسناى خداوند كه بر بعث و جزا دلالت دارند]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۳۸#link334 | خطاب به مشركين كه از سرنوشت اقوام گذشته عبرت بگيرند]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۳۸#link333 | معناى جملۀ «وَ صَوَّرَكُم فَأحسَنَ صُوَرَكُم»]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۳۸#link335 | بيان بهانه مشرك كفار در همه اعصار بر عدم پذيرش رسالت الهي]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۳۸#link334 | ای مشركان! از سرنوشت اقوام گذشته عبرت بگيرید]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۳۸#link336 | معناى جمله ((و استغنى الله )) و مراد از استغناى خداى سبحان]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۳۸#link335 | بهانۀ مشترك كفار در همه عصرها بر عدم پذيرش رسالت الهی]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۳۸#link337 | بيان ركنى ديگر از اركان كفر بت پرستان]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۳۸#link336 | معناى جملۀ «وَ استَغنَى اللهُ» و مراد از بی نیازى خداى سبحان]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۳۸#link338 | اشاره به آياتى كه در آنها براى وقوع و تحقق قيامت قسم ياد شده است]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۳۸#link337 | بيان ركن ديگری از اركان كفر بت پرستان]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۳۸#link339 | آياتى كه بر جمع شدن مردم در قيامت براىفصل قضاء دلالت مى كنند.]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۳۸#link338 | آياتى كه در آن ها، براى وقوع قيامت، سوگند ياد شده است]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۳۸#link340 | ((اليوم التغابن )) چه روزى است ؟ و چه كسانى معنبون مى شوند؟]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۳۸#link340 | چه كسانى در روز قیامت، مغبون مى شوند؟]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۳۹#link341 | (چند روايت درباره نام هاى روز قيامت و ((يوم التغابن )) بودن آن و...)]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۳۹#link341 | بحث روایتی: (چند روايت درباره نام هاى روز قيامت)]]


}}
|-|نمونه=
|-|نمونه=
{{ نمایش فشرده تفسیر|
*[[تفسیر:نمونه جلد۲۴_بخش۹#link85 | تفسیر آیات]]
*[[تفسیر:نمونه جلد۲۴_بخش۹#link85 | تفسیر آیات]]
}}
|-| تفسیر نور=
===تفسیر نور (محسن قرائتی)===
{{ نمایش فشرده تفسیر|
يَعْلَمُ ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ يَعْلَمُ ما تُسِرُّونَ وَ ما تُعْلِنُونَ وَ اللَّهُ عَلِيمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ «4»
آنچه در آسمان‌ها و زمين است مى‌داند و آنچه را پنهان مى‌كنيد و آنچه را آشكار مى‌سازيد، مى‌داند و خداوند به آنچه در سينه‌هاست به خوبى آگاهى دارد.
===نکته ها===
در اين آيه سه مرتبه از علم خداوند سخن به ميان آمده است: علم به تمام موجودات هستى‌ «ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ»، علم به آشكار و نهان انسان‌ها «ما تُسِرُّونَ وَ ما تُعْلِنُونَ»، علم به افكار و نيّت‌ها «بِذاتِ الصُّدُورِ». آن هم علم دائمى كه از قالب فعل مضارع‌ «يَعْلَمُ» استفاده مى‌شود و علم عميق كه از قالب‌ «عَلِيمٌ» استفاده مى‌شود.
ايمان به اينكه خداوند ناظر بر اعمال ما مى‌باشد و همه چيز را مى‌داند، بهترين وسيله براى دورى از گناه و حفظ تقوا است.
با توجه به اينكه در آيه قبل فرمود: «وَ إِلَيْهِ الْمَصِيرُ» بازگشت همه به سوى اوست، اين آيه‌
جلد 10 - صفحه 73
به منزله پاسخ از يك سؤال مقدّر است و آن اينكه: انسان‌هايى كه بعد از مردن، پوسيده و متلاشى و پراكنده مى‌شوند چگونه به سوى خدا بازمى‌گردند؟! آيه پاسخ مى‌دهد: خداوند به تمام ذرّات متلاشى و پراكنده شده آگاه است و مخلوط شدن اجزاى مردگان، سبب گم‌شدن و از بين رفتن آنها نمى‌شود.
===پیام ها===
1- علم خداوند، محدود به زمان و مكان و اشيا يا امور خاص نيست. هم به آسمان‌ها و زمين علم دارد و هم به آنچه پنهانى يا علنى انجام شود، آگاه است.
يَعْلَمُ ما فِي السَّماواتِ‌ ... يَعْلَمُ ما تُسِرُّونَ‌ ...
2- انسان، رها نيست، بلكه زير نظر خداست. «يَعْلَمُ ما تُسِرُّونَ وَ ما تُعْلِنُونَ»
3- پنهان و آشكار براى خداوند يكسان است. تُسِرُّونَ‌ ... تُعْلِنُونَ‌
4- خداوند، هم به كارهاى مخفيانه انسان آگاه است و هم به افكار و انگيزه‌ها و اسرار نهفته در سينه او. تُسِرُّونَ‌ ... بِذاتِ الصُّدُورِ
}}
|-|
اثنی عشری=
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)===
{{نمایش فشرده تفسیر|
يَعْلَمُ ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ يَعْلَمُ ما تُسِرُّونَ وَ ما تُعْلِنُونَ وَ اللَّهُ عَلِيمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ «4»
يَعْلَمُ ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ‌: مى‌داند به علم كامل خود آنچه در آسمانهاست از اصناف مكونات و آنچه در زمين است از انواع مخترعات، وَ يَعْلَمُ ما تُسِرُّونَ‌: و مى‌داند آنچه مخفى دارند بر يكديگر، وَ ما تُعْلِنُونَ‌: و آنچه آشكارا مى‌كنند، وَ اللَّهُ عَلِيمٌ‌: و خدا داناست، بِذاتِ الصُّدُورِ: بر آنچه در سينه‌هاست از خواطر و افكار، يعنى عالم است به كل معلومات از جزئى و كلى و نهانى و آشكارا.
تنبيه: در اين آيه حق تعالى تنبيه فرموده به علم ازلى خود به آنچه در آسمان و زمين است، و بعد از آن به عالم بودن آنچه نهان و آشكاراى بندگان است، و بعد از آن به عالميت خود به خفاياى صدور، و بر آنكه هيچ چيز از كليات و جزئيات بر او مخفى نيست. پس سزاوار است كه بندگان در جميع حالات از ذات سبحانى ترسان و هراسان باشند، و بر هيچ چيز كه مخالف رضاى او باشد جرئت ننمايند. و تكرير علم در آن، در معنى تكرير وعيد است.
}}
|-|
روان جاوید=
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)===
{{نمایش فشرده تفسیر|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌
يُسَبِّحُ لِلَّهِ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ لَهُ الْمُلْكُ وَ لَهُ الْحَمْدُ وَ هُوَ عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ قَدِيرٌ «1» هُوَ الَّذِي خَلَقَكُمْ فَمِنْكُمْ كافِرٌ وَ مِنْكُمْ مُؤْمِنٌ وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ «2» خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ بِالْحَقِّ وَ صَوَّرَكُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَكُمْ وَ إِلَيْهِ الْمَصِيرُ «3» يَعْلَمُ ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ يَعْلَمُ ما تُسِرُّونَ وَ ما تُعْلِنُونَ وَ اللَّهُ عَلِيمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ «4»
أَ لَمْ يَأْتِكُمْ نَبَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَبْلُ فَذاقُوا وَبالَ أَمْرِهِمْ وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ «5»
ترجمه‌
64/ 5- 1
تسبيح ميكند خدا را آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است براى او است پادشاهى و مر او را است ستايش و او است بر همه چيز توانا
او است آنكه آفريد شما را پس بعضى از شما كافر و بعضى از شما مؤمنند و خدا بآنچه ميكنيد بينا است‌
آفريد آسمانها و زمين را براستى و مصوّر فرمود شما را پس نيكو گردانيد صورتهاى شما را و بسوى او است بازگشت‌
ميداند آنچه را كه در آسمانها و زمين است و ميداند آنچه را پنهان ميكنيد و آنچه را آشكار ميسازيد و خدا دانا است بآنچه در سينه‌ها است‌
آيا نيامد شما را خبر آنانكه كافر شدند پيش از اين پس چشيدند عقوبت كار خود را و براى آنها عذابى است دردناك.
تفسير
تسبيح و تنزيه تمام موجودات بحال و مقال از ذات ذو الجلال مكرّر ذكر و بيان شده و اختصاص سلطنت تامّه و ستايش كامل باو و عموم قدرتش واضح است او خداوندى است كه خلق فرموده بشر را پس بعضى از آنها نشناختند او را و منكر صفاتش شدند و شكر نعمتش را بجا نياوردند چون مراجعه بعقل خود ننمودند و بعضى شناختند او را بحسب استعدادشان و شكر نعمتش را بجا آوردند بقدر
----
جلد 5 صفحه 213
امكانشان و خداوند بتمام اعمال و افعال بندگان خود بينا و بصير است و جزاى آنرا خواهد داد خلق فرموده آسمانها و زمين را براستى و درستى و بر طبق حكمت و مصلحت و بنى آدم را آراسته بصورت زيبا و قد رعنا و زبان گويا و دل دانا و امتياز داده آنها را بر تمام حيوانات بصورت و سيرت و قرار داده آن موجود صغير را نمونه‌ئى از عالم كبير و تمام موجودات و قابل فرموده او را از براى بازگشت به پيشگاه الهى و نيل بنعم نامتناهى ميداند آنچه را در آسمانها و زمين است از جزئى و كلّى و درونى و بيرونى و ميداند آنچه را بنى آدم پنهان نمايند در ضمائر خودشان و آشكار كنند در خارج و دانا است بحقيقت و ذات دلها كه در سينه‌ها جاى دارد و خوبى و بدى و روشنى و تاريكى آنها و تذكّر ميدهد بندگانرا در آيه اخيره بأحوال امم ماضيه از قبيل قوم نوح و هود و صالح (ع) كه كافر شدند و با انبياء خودشان مخالفت نمودند و نتيجه گران كردار بد آنها در دنيا و اصل بآنها شد چون اصل وبال سنگينى است و عذاب آخرت آنها بجاى خود باقى و برقرار است و اين تذكّرات از خداوند هر قدر تكرار شود براى بندگان مفيد است چون موعظه و ارشاد و تهديد و انذار بتأكيد و تكرار در نفوس جاى‌گير و برقرار ميشود و چنانچه در اوائل كتاب ذكر شد بنظر حقير از لوازم وعظ و خطابه است.
}}
|-|
اطیب البیان=
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)===
{{نمایش فشرده تفسیر|
يَعلَم‌ُ ما فِي‌ السَّماوات‌ِ وَ الأَرض‌ِ وَ يَعلَم‌ُ ما تُسِرُّون‌َ وَ ما تُعلِنُون‌َ وَ اللّه‌ُ عَلِيم‌ٌ بِذات‌ِ الصُّدُورِ «4»
ميداند آنچه‌ ‌در‌ آسمانها و زمين‌ ‌است‌ و ميداند آنچه‌ پنهان‌ ميكنيد و آنچه‌ ظاهر مينمائيد و ‌خدا‌ عالم‌ بذات‌ صدور و سينه‌ها ‌است‌.
جلد 17 - صفحه 34
توضيح‌: ‌اينکه‌ ‌که‌ علم‌ و قدرت‌ و حيات‌ و ساير صفات‌ كماليه‌ عين‌ ذات‌ اقدس‌ ربوبي‌ ‌است‌ زايد ‌بر‌ ذات‌ و عارض‌ ‌بر‌ ذات‌ نيست‌ زيرا ‌اگر‌ زايد و عارض‌ ‌باشد‌ ‌پس‌ احتياج‌ باين‌ صفات‌ دارد و احتياج‌ نقص‌ ‌است‌ و ذات‌ اقدس‌ خالي‌ ‌از‌ نقص‌ و عيب‌ ‌است‌، بعلاوه‌ تركيب‌ لازم‌ ميآمد و ذات‌ اقدس‌ بسيط ‌است‌ لذا ‌از‌ امير المؤمنين‌ ‌است‌:
«و كمال‌ توحيده‌ نفي‌ الصفات‌ عنه‌ لشهادة ‌کل‌ موصوف‌ ‌أنه‌ ‌غير‌ الصفة و شهادة ‌کل‌ صفة أنها ‌غير‌ الموصوف‌، فمن‌ وصفه‌ فقد قرنه‌، و ‌من‌ قرنه‌ فقد جزاه‌، و ‌من‌ جزاه‌ فقد جهله‌ و ‌هو‌ ‌في‌ حد الشرك‌ باللّه‌»
و ذات‌ اقدس‌ حق‌ ‌که‌ اعلي‌ مراتب‌ وجود ‌است‌ و حدي‌ ‌از‌ ‌براي‌ وجودش‌ نيست‌ أزلا و أبدا حاوي‌ جميع‌ مراتب‌ وجود هست‌ يك‌ مرتبه‌ وجود علم‌ يك‌ مرتبه‌ قدرت‌ يك‌ مربته‌ حياة و هكذا. لذا مي‌گوييم‌ ‌آن‌ صفات‌ منتزع‌ ‌از‌ ذات‌ اقدس‌ ‌است‌ نه‌ عارض‌ ‌بر‌ ذات‌، و همين‌ نحوي‌ ‌که‌ ذات‌ مقدسش‌ محدود نيست‌ و ‌غير‌ متناهي‌ ‌است‌ و علم‌ و قدرت‌ و حياة ‌هم‌ محدود نيست‌ و ‌غير‌ متناهي‌ ‌است‌ لذا ميفرمايد:
يَعلَم‌ُ ما فِي‌ السَّماوات‌ِ ‌از‌ ملائكه‌ و كرات‌ جويه‌ و بهشت‌ و حوريه‌ و غلمان‌ و آنچه‌ ‌که‌ ‌لا‌ يعلمه‌ الا ‌هو‌ و هكذا.
وَ الأَرض‌ِ و بالجمله‌ ‌اگر‌ بگوئيم‌ ‌از‌ فوق‌ عرش‌ ‌الي‌ تخوم‌ الارض‌ كوتاه‌ گفته‌ايم‌ زيرا ‌از‌ فوق‌ عرش‌ ‌تا‌ تخوم‌ ارض‌ محدود ‌است‌ و علم‌ نامحدود.
وَ يَعلَم‌ُ ما تُسِرُّون‌َ ‌که‌ پنهان‌ ميكنيد كسي‌ مطلع‌ نشود ‌حتي‌ ملائكه‌ ‌بر‌ ‌خدا‌ مستور نيست‌، و ‌در‌ حديث‌ ‌است‌ ميفرمايد:
«و ‌لا‌ تهتكوا أستاركم‌ عند ‌من‌ يعلم‌ أسراركم‌»
وَ ما تُعلِنُون‌َ ‌که‌ علنا مرتكب‌ ميشويد بالاخص‌ امروز ‌که‌ بكلي‌ حيا و شرم‌ ‌از‌ ‌بين‌ رفته‌ و نوعا متجاهر بفسق‌ هستند و علنا ‌در‌ مرئي‌ و منظر مردم‌ ‌در‌ خيابانها و مراكز فحشاء چه‌ ميكنند ‌تا‌ ‌به‌ نتيجه عاقبتش‌ برسند.
لطف‌ حق‌ ‌با‌ تو مداراها كند ||  چون‌ ‌که‌ ‌از‌ حد بگذرد رسوا كند
وَ اللّه‌ُ عَلِيم‌ٌ بِذات‌ِ الصُّدُورِ ‌که‌ ‌هر‌ كس‌ ‌در‌ قلبش‌ چه‌ دارد ايمان‌ ‌ يا ‌ كفر و ضلالت‌، اخلاق‌ فاضله‌ ‌ يا ‌ ملكات‌ رذيله‌، خيالات‌ حسنه‌ ‌ يا ‌ سيئه‌ بالجمله‌ چيزي‌ ‌بر‌ ‌او‌ مخفي‌ نيست‌: يَومَئِذٍ تُعرَضُون‌َ لا تَخفي‌ مِنكُم‌ خافِيَةٌ الحاقه‌ آيه 18. بلكه‌ فرداي‌
جلد 17 - صفحه 35
قيامت‌ مشهود ملائكه‌ و اهل‌ محشر مؤمن‌ و كافر ميگردد و نزد همه‌ رسوا ميشود بخصوص‌ موقعي‌ ‌که‌ نامه عملش‌ بدستش‌ ميدهند كتبه اعمال‌ شهادت‌ ميدهند، اعضاء و جوارح‌ بروز ميدهند، انبياء و ائمه‌ شاهد ميشوند و ‌غير‌ اينها.
}}
|-|
برگزیده تفسیر نمونه=
===برگزیده تفسیر نمونه===
{{نمایش فشرده تفسیر|
]
(آیه 4)- و از آنجا که انسان برای هدف بزرگی آفریده شده باید دائما تحت مراقبت پروردگار باشد، پروردگاری که، از درون و برون او با خبر است، لذا در این آیه می‌فرماید: «آنچه را در آسمانها و زمین است می‌داند، و از آنچه پنهان یا آشکار می‌کنید با خبر است، و خداوند از آنچه در درون سینه‌هاست، آگاه است» (یعلم ما فی السماوات و الارض و یعلم ما تسرون و ما تعلنون و الله علیم بذات الصدور).
این آیه ترسیمی است از علم بی‌پایان خداوند، در سه مرحله: نخست علم او نسبت به تمامی موجودات آسمانها و زمین، سپس علم او به همه اعمال انسانها و آنچه را پنهان می‌دارند یا آشکار می‌سازند، و در مرحله سوم مخصوصا روی عقائد باطنی و چگونگی نیّتها و آنچه بر قلب و جان انسان، حاکم است، تکیه می‌کند.
مسلما توجه به این حقیقت در اصلاح و تربیت انسان فوق العاده مؤثر است، و انسان را برای وصول به هدف آفرینش و قانون تکامل آماده می‌سازد.
}}
|-|تسنیم=
|-|تسنیم=
{{ نمایش فشرده تفسیر|
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]]
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]]
|-|نور=
}}
*[[تفسیر:نور  | تفسیر آیات]]
 
|-|</tabber>
|-|</tabber>


خط ۷۵: خط ۲۱۹:
[[رده:تعدد آسمان ها]][[رده:علم خدا به آفرینش]][[رده:علم خدا به اعمال]][[رده:علم خدابه رازها]][[رده:علم خدا به موجودات]][[رده:علم غیب خدا]][[رده:وسعت علم خدا]][[رده:موانع عصیان]][[رده:آثار عقیده به علم خدا]][[رده:ناظران عمل]][[رده:موانع گناه]]
[[رده:تعدد آسمان ها]][[رده:علم خدا به آفرینش]][[رده:علم خدا به اعمال]][[رده:علم خدابه رازها]][[رده:علم خدا به موجودات]][[رده:علم غیب خدا]][[رده:وسعت علم خدا]][[رده:موانع عصیان]][[رده:آثار عقیده به علم خدا]][[رده:ناظران عمل]][[رده:موانع گناه]]
[[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره التغابن ]]
[[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره التغابن ]]
{{#seo:
|title=آیه 4 سوره تغابن
|title_mode=replace
|keywords=آیه 4 سوره تغابن,تغابن 4,يَعْلَمُ‌ مَا فِي‌ السَّمَاوَاتِ‌ وَ الْأَرْضِ‌ وَ يَعْلَمُ‌ مَا تُسِرُّونَ‌ وَ مَا تُعْلِنُونَ‌ وَ اللَّهُ‌ عَلِيمٌ‌ بِذَاتِ‌ الصُّدُورِ,تعدد آسمان ها,علم خدا به آفرینش,علم خدا به اعمال,علم خدابه رازها,علم خدا به موجودات,علم غیب خدا,وسعت علم خدا,موانع عصیان,آثار عقیده به علم خدا,ناظران عمل,موانع گناه,آیات قرآن سوره التغابن
|description=يَعْلَمُ‌ مَا فِي‌ السَّمَاوَاتِ‌ وَ الْأَرْضِ‌ وَ يَعْلَمُ‌ مَا تُسِرُّونَ‌ وَ مَا تُعْلِنُونَ‌ وَ اللَّهُ‌ عَلِيمٌ‌ بِذَاتِ‌ الصُّدُورِ
|image=Wiki_Logo.png
|image_alt=الکتاب
|site_name=الکتاب
}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ تیر ۱۴۰۱، ساعت ۰۲:۵۸

کپی متن آیه
يَعْلَمُ‌ مَا فِي‌ السَّمَاوَاتِ‌ وَ الْأَرْضِ‌ وَ يَعْلَمُ‌ مَا تُسِرُّونَ‌ وَ مَا تُعْلِنُونَ‌ وَ اللَّهُ‌ عَلِيمٌ‌ بِذَاتِ‌ الصُّدُورِ

ترجمه

آنچه را در آسمانها و زمین است می‌داند، و از آنچه پنهان یا آشکار می‌کنید با خبر است؛ و خداوند از آنچه در درون سینه‌هاست آگاه است.

آنچه را كه در آسمان‌ها و زمين است مى‌داند، و آنچه را پنهان كنيد و آنچه را آشكار سازيد مى‌داند، و خدا به راز دل‌ها داناست
آنچه را كه در آسمانها و زمين است مى‌داند، و آنچه را كه پنهان مى‌كنيد و آنچه را كه آشكار مى‌داريد [نيز] مى‌داند، و خدا به راز دلها داناست.
او آنچه را که در آسمانها و زمین است و آنچه را که شما پنهان و آشکار کنید همه را می‌داند و خدا به اسرار دلها هم داناست.
آنچه را که در آسمان ها و زمین است می داند، و [نیز] آنچه را پنهان می کنید و آنچه را آشکار می نمایید، می داند و خدا به نیّات و اسرار سینه ها داناست.
هر چه را در آسمانها و زمين است مى‌داند و به آنچه پنهان مى‌داريد يا آشكار مى‌سازيد آگاه است، و خدا به هر چه در دلها مى‌گذرد عالم است.
آنچه در آسمانها و زمین است می‌داند و آنچه پنهان می‌دارید و آنچه آشکار می‌دارید، می‌داند، و خداوند به راز دلها داناست‌
آنچه را در آسمانها و زمين است مى‌داند، و آنچه را پنهان مى‌كنيد و آنچه را آشكار مى‌كنيد مى‌داند، و خدا به آنچه در سينه‌هاست- نيّتها و رازها- داناست.
او می‌داند که در آسمانها و زمین چه چیزهائی است، و از آنچه شما پنهان یا آشکار می‌دارید با خبر است، و خدا بس آگاه از عقائد و نیّاتی است که در درون سینه‌ها است.
آنچه را که در آسمان‌ها و زمین است می‌داند و آنچه را که پنهان می‌کنید و آنچه را که آشکار می‌دارید (نیز) می‌داند. و خدا به (راز) ذاتی سینه‌ها(تان) بسی داناست.
داند آنچه در آسمانها و زمین است و می‌داند آنچه را نهان دارید و آنچه آشکار کنید و خدا دانا است بدانچه در سینه‌ها است‌

He knows everything in the heavens and the earth, and He knows what you conceal and what you reveal. And Allah knows what is within the hearts.
ترتیل:
ترجمه:
التغابن ٣ آیه ٤ التغابن ٥
سوره : سوره التغابن
نزول : ٨ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٨
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«مَا تُسِرُّونَ وَ مَا تُعْلِنُونَ»: (نگا: نحل / ).


تفسیر


تفسیر نور (محسن قرائتی)


يَعْلَمُ ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ يَعْلَمُ ما تُسِرُّونَ وَ ما تُعْلِنُونَ وَ اللَّهُ عَلِيمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ «4»

آنچه در آسمان‌ها و زمين است مى‌داند و آنچه را پنهان مى‌كنيد و آنچه را آشكار مى‌سازيد، مى‌داند و خداوند به آنچه در سينه‌هاست به خوبى آگاهى دارد.

نکته ها

در اين آيه سه مرتبه از علم خداوند سخن به ميان آمده است: علم به تمام موجودات هستى‌ «ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ»، علم به آشكار و نهان انسان‌ها «ما تُسِرُّونَ وَ ما تُعْلِنُونَ»، علم به افكار و نيّت‌ها «بِذاتِ الصُّدُورِ». آن هم علم دائمى كه از قالب فعل مضارع‌ «يَعْلَمُ» استفاده مى‌شود و علم عميق كه از قالب‌ «عَلِيمٌ» استفاده مى‌شود.

ايمان به اينكه خداوند ناظر بر اعمال ما مى‌باشد و همه چيز را مى‌داند، بهترين وسيله براى دورى از گناه و حفظ تقوا است.

با توجه به اينكه در آيه قبل فرمود: «وَ إِلَيْهِ الْمَصِيرُ» بازگشت همه به سوى اوست، اين آيه‌

جلد 10 - صفحه 73

به منزله پاسخ از يك سؤال مقدّر است و آن اينكه: انسان‌هايى كه بعد از مردن، پوسيده و متلاشى و پراكنده مى‌شوند چگونه به سوى خدا بازمى‌گردند؟! آيه پاسخ مى‌دهد: خداوند به تمام ذرّات متلاشى و پراكنده شده آگاه است و مخلوط شدن اجزاى مردگان، سبب گم‌شدن و از بين رفتن آنها نمى‌شود.

پیام ها

1- علم خداوند، محدود به زمان و مكان و اشيا يا امور خاص نيست. هم به آسمان‌ها و زمين علم دارد و هم به آنچه پنهانى يا علنى انجام شود، آگاه است.

يَعْلَمُ ما فِي السَّماواتِ‌ ... يَعْلَمُ ما تُسِرُّونَ‌ ...

2- انسان، رها نيست، بلكه زير نظر خداست. «يَعْلَمُ ما تُسِرُّونَ وَ ما تُعْلِنُونَ»

3- پنهان و آشكار براى خداوند يكسان است. تُسِرُّونَ‌ ... تُعْلِنُونَ‌

4- خداوند، هم به كارهاى مخفيانه انسان آگاه است و هم به افكار و انگيزه‌ها و اسرار نهفته در سينه او. تُسِرُّونَ‌ ... بِذاتِ الصُّدُورِ

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)



يَعْلَمُ ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ يَعْلَمُ ما تُسِرُّونَ وَ ما تُعْلِنُونَ وَ اللَّهُ عَلِيمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ «4»

يَعْلَمُ ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ‌: مى‌داند به علم كامل خود آنچه در آسمانهاست از اصناف مكونات و آنچه در زمين است از انواع مخترعات، وَ يَعْلَمُ ما تُسِرُّونَ‌: و مى‌داند آنچه مخفى دارند بر يكديگر، وَ ما تُعْلِنُونَ‌: و آنچه آشكارا مى‌كنند، وَ اللَّهُ عَلِيمٌ‌: و خدا داناست، بِذاتِ الصُّدُورِ: بر آنچه در سينه‌هاست از خواطر و افكار، يعنى عالم است به كل معلومات از جزئى و كلى و نهانى و آشكارا.

تنبيه: در اين آيه حق تعالى تنبيه فرموده به علم ازلى خود به آنچه در آسمان و زمين است، و بعد از آن به عالم بودن آنچه نهان و آشكاراى بندگان است، و بعد از آن به عالميت خود به خفاياى صدور، و بر آنكه هيچ چيز از كليات و جزئيات بر او مخفى نيست. پس سزاوار است كه بندگان در جميع حالات از ذات سبحانى ترسان و هراسان باشند، و بر هيچ چيز كه مخالف رضاى او باشد جرئت ننمايند. و تكرير علم در آن، در معنى تكرير وعيد است.


تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌

يُسَبِّحُ لِلَّهِ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ لَهُ الْمُلْكُ وَ لَهُ الْحَمْدُ وَ هُوَ عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ قَدِيرٌ «1» هُوَ الَّذِي خَلَقَكُمْ فَمِنْكُمْ كافِرٌ وَ مِنْكُمْ مُؤْمِنٌ وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ «2» خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ بِالْحَقِّ وَ صَوَّرَكُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَكُمْ وَ إِلَيْهِ الْمَصِيرُ «3» يَعْلَمُ ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ يَعْلَمُ ما تُسِرُّونَ وَ ما تُعْلِنُونَ وَ اللَّهُ عَلِيمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ «4»

أَ لَمْ يَأْتِكُمْ نَبَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَبْلُ فَذاقُوا وَبالَ أَمْرِهِمْ وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ «5»

ترجمه‌

64/ 5- 1

تسبيح ميكند خدا را آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است براى او است پادشاهى و مر او را است ستايش و او است بر همه چيز توانا

او است آنكه آفريد شما را پس بعضى از شما كافر و بعضى از شما مؤمنند و خدا بآنچه ميكنيد بينا است‌

آفريد آسمانها و زمين را براستى و مصوّر فرمود شما را پس نيكو گردانيد صورتهاى شما را و بسوى او است بازگشت‌

ميداند آنچه را كه در آسمانها و زمين است و ميداند آنچه را پنهان ميكنيد و آنچه را آشكار ميسازيد و خدا دانا است بآنچه در سينه‌ها است‌

آيا نيامد شما را خبر آنانكه كافر شدند پيش از اين پس چشيدند عقوبت كار خود را و براى آنها عذابى است دردناك.

تفسير

تسبيح و تنزيه تمام موجودات بحال و مقال از ذات ذو الجلال مكرّر ذكر و بيان شده و اختصاص سلطنت تامّه و ستايش كامل باو و عموم قدرتش واضح است او خداوندى است كه خلق فرموده بشر را پس بعضى از آنها نشناختند او را و منكر صفاتش شدند و شكر نعمتش را بجا نياوردند چون مراجعه بعقل خود ننمودند و بعضى شناختند او را بحسب استعدادشان و شكر نعمتش را بجا آوردند بقدر


جلد 5 صفحه 213

امكانشان و خداوند بتمام اعمال و افعال بندگان خود بينا و بصير است و جزاى آنرا خواهد داد خلق فرموده آسمانها و زمين را براستى و درستى و بر طبق حكمت و مصلحت و بنى آدم را آراسته بصورت زيبا و قد رعنا و زبان گويا و دل دانا و امتياز داده آنها را بر تمام حيوانات بصورت و سيرت و قرار داده آن موجود صغير را نمونه‌ئى از عالم كبير و تمام موجودات و قابل فرموده او را از براى بازگشت به پيشگاه الهى و نيل بنعم نامتناهى ميداند آنچه را در آسمانها و زمين است از جزئى و كلّى و درونى و بيرونى و ميداند آنچه را بنى آدم پنهان نمايند در ضمائر خودشان و آشكار كنند در خارج و دانا است بحقيقت و ذات دلها كه در سينه‌ها جاى دارد و خوبى و بدى و روشنى و تاريكى آنها و تذكّر ميدهد بندگانرا در آيه اخيره بأحوال امم ماضيه از قبيل قوم نوح و هود و صالح (ع) كه كافر شدند و با انبياء خودشان مخالفت نمودند و نتيجه گران كردار بد آنها در دنيا و اصل بآنها شد چون اصل وبال سنگينى است و عذاب آخرت آنها بجاى خود باقى و برقرار است و اين تذكّرات از خداوند هر قدر تكرار شود براى بندگان مفيد است چون موعظه و ارشاد و تهديد و انذار بتأكيد و تكرار در نفوس جاى‌گير و برقرار ميشود و چنانچه در اوائل كتاب ذكر شد بنظر حقير از لوازم وعظ و خطابه است.

اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)


يَعلَم‌ُ ما فِي‌ السَّماوات‌ِ وَ الأَرض‌ِ وَ يَعلَم‌ُ ما تُسِرُّون‌َ وَ ما تُعلِنُون‌َ وَ اللّه‌ُ عَلِيم‌ٌ بِذات‌ِ الصُّدُورِ «4»

ميداند آنچه‌ ‌در‌ آسمانها و زمين‌ ‌است‌ و ميداند آنچه‌ پنهان‌ ميكنيد و آنچه‌ ظاهر مينمائيد و ‌خدا‌ عالم‌ بذات‌ صدور و سينه‌ها ‌است‌.

جلد 17 - صفحه 34

توضيح‌: ‌اينکه‌ ‌که‌ علم‌ و قدرت‌ و حيات‌ و ساير صفات‌ كماليه‌ عين‌ ذات‌ اقدس‌ ربوبي‌ ‌است‌ زايد ‌بر‌ ذات‌ و عارض‌ ‌بر‌ ذات‌ نيست‌ زيرا ‌اگر‌ زايد و عارض‌ ‌باشد‌ ‌پس‌ احتياج‌ باين‌ صفات‌ دارد و احتياج‌ نقص‌ ‌است‌ و ذات‌ اقدس‌ خالي‌ ‌از‌ نقص‌ و عيب‌ ‌است‌، بعلاوه‌ تركيب‌ لازم‌ ميآمد و ذات‌ اقدس‌ بسيط ‌است‌ لذا ‌از‌ امير المؤمنين‌ ‌است‌:

«و كمال‌ توحيده‌ نفي‌ الصفات‌ عنه‌ لشهادة ‌کل‌ موصوف‌ ‌أنه‌ ‌غير‌ الصفة و شهادة ‌کل‌ صفة أنها ‌غير‌ الموصوف‌، فمن‌ وصفه‌ فقد قرنه‌، و ‌من‌ قرنه‌ فقد جزاه‌، و ‌من‌ جزاه‌ فقد جهله‌ و ‌هو‌ ‌في‌ حد الشرك‌ باللّه‌»

و ذات‌ اقدس‌ حق‌ ‌که‌ اعلي‌ مراتب‌ وجود ‌است‌ و حدي‌ ‌از‌ ‌براي‌ وجودش‌ نيست‌ أزلا و أبدا حاوي‌ جميع‌ مراتب‌ وجود هست‌ يك‌ مرتبه‌ وجود علم‌ يك‌ مرتبه‌ قدرت‌ يك‌ مربته‌ حياة و هكذا. لذا مي‌گوييم‌ ‌آن‌ صفات‌ منتزع‌ ‌از‌ ذات‌ اقدس‌ ‌است‌ نه‌ عارض‌ ‌بر‌ ذات‌، و همين‌ نحوي‌ ‌که‌ ذات‌ مقدسش‌ محدود نيست‌ و ‌غير‌ متناهي‌ ‌است‌ و علم‌ و قدرت‌ و حياة ‌هم‌ محدود نيست‌ و ‌غير‌ متناهي‌ ‌است‌ لذا ميفرمايد:

يَعلَم‌ُ ما فِي‌ السَّماوات‌ِ ‌از‌ ملائكه‌ و كرات‌ جويه‌ و بهشت‌ و حوريه‌ و غلمان‌ و آنچه‌ ‌که‌ ‌لا‌ يعلمه‌ الا ‌هو‌ و هكذا.

وَ الأَرض‌ِ و بالجمله‌ ‌اگر‌ بگوئيم‌ ‌از‌ فوق‌ عرش‌ ‌الي‌ تخوم‌ الارض‌ كوتاه‌ گفته‌ايم‌ زيرا ‌از‌ فوق‌ عرش‌ ‌تا‌ تخوم‌ ارض‌ محدود ‌است‌ و علم‌ نامحدود.

وَ يَعلَم‌ُ ما تُسِرُّون‌َ ‌که‌ پنهان‌ ميكنيد كسي‌ مطلع‌ نشود ‌حتي‌ ملائكه‌ ‌بر‌ ‌خدا‌ مستور نيست‌، و ‌در‌ حديث‌ ‌است‌ ميفرمايد:

«و ‌لا‌ تهتكوا أستاركم‌ عند ‌من‌ يعلم‌ أسراركم‌»

وَ ما تُعلِنُون‌َ ‌که‌ علنا مرتكب‌ ميشويد بالاخص‌ امروز ‌که‌ بكلي‌ حيا و شرم‌ ‌از‌ ‌بين‌ رفته‌ و نوعا متجاهر بفسق‌ هستند و علنا ‌در‌ مرئي‌ و منظر مردم‌ ‌در‌ خيابانها و مراكز فحشاء چه‌ ميكنند ‌تا‌ ‌به‌ نتيجه عاقبتش‌ برسند.

لطف‌ حق‌ ‌با‌ تو مداراها كند

برگزیده تفسیر نمونه


]

(آیه 4)- و از آنجا که انسان برای هدف بزرگی آفریده شده باید دائما تحت مراقبت پروردگار باشد، پروردگاری که، از درون و برون او با خبر است، لذا در این آیه می‌فرماید: «آنچه را در آسمانها و زمین است می‌داند، و از آنچه پنهان یا آشکار می‌کنید با خبر است، و خداوند از آنچه در درون سینه‌هاست، آگاه است» (یعلم ما فی السماوات و الارض و یعلم ما تسرون و ما تعلنون و الله علیم بذات الصدور).

این آیه ترسیمی است از علم بی‌پایان خداوند، در سه مرحله: نخست علم او نسبت به تمامی موجودات آسمانها و زمین، سپس علم او به همه اعمال انسانها و آنچه را پنهان می‌دارند یا آشکار می‌سازند، و در مرحله سوم مخصوصا روی عقائد باطنی و چگونگی نیّتها و آنچه بر قلب و جان انسان، حاکم است، تکیه می‌کند.

مسلما توجه به این حقیقت در اصلاح و تربیت انسان فوق العاده مؤثر است، و انسان را برای وصول به هدف آفرینش و قانون تکامل آماده می‌سازد.

نکات آیه

۱ - خداوند، به همه موجودات هستى احاطه علمى دارد. (یعلم ما فى السموت و الأرض)

۲ - جهان طبیعت، داراى آسمان هاى متعدد (السموت)

۳ - خداوند، به تمامى حرکت ها و رفتارهاى نهانى و آشکاراى انسان ها آگاه است. (و یعلم ما تسرّون و ما تعلنون)

۴ - خداوند، به رازها و اسرار نهفته در سینه ها آگاهى کامل دارد. (و اللّه علیم بذات الصدور)

۵ - علم خداوند، مطلق و فراگیر همه ذرّات نهان و آشکار جهانِ هستى است. (یعلم ما فى السموت ... و ما تعلنون و اللّه علیم بذات الصدور) یادآورى آگاهى خداوند از موجودات آسمان ها و زمین و نیز رفتارهاى نهانى و آشکارا و رازهاى دل بشر، اشاره به علم مطلق و فراگیر خداوند است.

۶ - آگاهى و عقیده به علم همه جانبه خداوند به جهان و انسان، بازدارنده انسان ها از نافرمانى و گناه (یعلم ما فى السموت ... و ما تعلنون واللّه علیم بذات الصدور)

موضوعات مرتبط

  • آسمان: تعدد آسمان ها ۲
  • خدا: علم خدا به آفرینش ۱; علم خدا به اعمال ۳; علم خدابه رازها ۳، ۴; علم خدا به موجودات ۱، ۵، ۶; علم غیب خدا ۳، ۴، ۵، ۶; وسعت علم خدا ۱، ۵
  • عصیان: موانع عصیان ۶
  • عقیده: آثار عقیده به علم خدا ۶
  • عمل: ناظران عمل ۳
  • گناه: موانع گناه ۶

منابع