الأنبياء ١٢

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۵:۰۴ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

هنگامی که عذاب ما را احساس کردند، ناگهان پا به فرار گذاشتند!

|پس چون عذاب ما را احساس كردند، به ناگاه از شهر مى‌گريختند
پس چون عذاب ما را احساس كردند، بناگاه از آن مى‌گريختند.
پس هنگامی که آن ستمکاران عذاب ما را به چشم مشاهده کردند از آن دیار رو به فرار نهادند.
پس هنگامی که عذاب ما را احساس کردند، ناگهان از آن می گریختند.
چون عذاب ما را حس مى‌كردند به ناگاه از آنجا مى‌گريختند.
و چون عذاب ما را احساس کردند، آنگاه بود که از آن گریختند
پس چون عذاب را دريافتند آنگاه به تك از آن مى‌گريختند.
آنان هنگامی که عذاب ما را احساس کرده‌اند، ناگهان پای به فرار گذاشته‌اند (و برای نجات خویش همچون چهارپایان به این سو و آن سو گریخته‌اند).
پس چون برخورد شدیدمان را احساس کردند ناگهان از آن می‌گریزند.
تا گاهی که احساس کردند خشم ما را ناگاه از آن می‌دوند


الأنبياء ١١ آیه ١٢ الأنبياء ١٣
سوره : سوره الأنبياء
نزول : ٦ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٧
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«أَحَسُّوا»: احساس کرده‌اند. پی برده‌اند. این قسمت، تفصیل بخش اجمالی سابق است. چرا که احساس، پیش از هلاک است. «بَأْسَنا»: عذاب ما. «یَرْکُضُونَ»: از ماده (رکض) به معنی تند دویدن، اسب را تاختن، و پا بر زمین کوبیدن است (نگا: ص / ).

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- اقوام و جوامع ستمگر، هنگام احساس نزول عذاب الهى مى گریختند. (فلمّا أحسّوا بأسنا إذا هم منها یرکضون ) «رکض» (مصدر «یرکضون») در اصل به معناى «پا به زمین زدن» است و آن گاه که به فردى نسبت داده شود به معناى فرار و حرکت سریع خواهد بود.

۲- ظهور علایم و نشانه هاى عذاب، قبل از هلاکت و نابودى جوامع ستمگر (فلمّا أحسّوا بأسنا ) برداشت یاد شده مبتنى براین نکته است که مقصود از احساس عذاب، مشاهده علایم و نشانه هاى عذاب باشد. فرار عذاب شوندگان دراین هنگام، مؤید همین مطلب است; زیرا اگر خودِ عذاب احساس مى شد، فرصت و راهى براى فرار وجود نمى داشت.

۳- وحشت و اضطراب شدید و ناگهانى جوامع ستمگر، هنگام ظهور علایم و نشانه هاى عذاب الهى (فلمّا أحسّوا ... إذا هم منها یرکضون ) مطلب یاد شده از «إذا»ى فجائیه - که دلالت بر امر ناگهانى و به دور از انتظار مى کند - استفاده شده است; زیرا فرار ناگهانى دلیل بر وجود نوعى اضطراب و وحشت است.

۴- عذاب نازل بر جوامع ستمگر، تدریجى بود. (فلمّا أحسّوا ... یرکضون ) باتوجه به این که در آیه شریفه، از فرار عذاب شوندگان حکایت شده است، به دست مى آید که بین آغاز احساس عذاب و نابودى آنان - که در سه آیه بعد از آن یاد مى شود - فاصله اى وجود داشته است.

موضوعات مرتبط

  • اقوام پیشین: تاریخ اقوام پیشین ۱; عذاب تدریجى اقوام پیشین ۴; هلاکت اقوام پیشین ۲
  • ظالمان: اضطراب ظالمان ۳; ترس ظالمان ۳; ظالمان هنگام عذاب ۱، ۳; عذاب تدریجى ظالمان ۴; فرار ظالمان ۱; هلاکت ظالمان ۲
  • عذاب: فرار از عذاب ۱; نشانه هاى عذاب ۲

منابع

برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=الأنبياء_١٢&oldid=111763»