نتایج جستجو

کلمه جوز (۵ بار) گذشتن از محل با سير در آن (قاموس - اقرب) [احقاف:16] از سيئات آنها مى‏گذريم [بقره:249 ]چون او و مؤمنان از كنار نهر گذشتند . طبرسى در ذيل

عَمِلُوا رُسُلُنَا لَمّا إِذَا مَن کَان جَاءَت يَلْحَقُوا وَاقِع إِنّه أَو سَيّئَات رَحِيم لَکُم ثُم ظَنّوا فِيهَا کَسَبُوا الْعَذَاب مِنْهُم هٰذَا مَرْحَبا

صفحه 382 فَوَقاه‌ُ اللّه‌ُ سَيِّئات‌ِ ما مَكَرُوا بعض‌ مفسرين‌ گفتند ‌او‌ ‌را‌ گرفتند و قطعه‌ قطعه‌ كردند و مراد ‌از‌ حفظ سيّئات‌ حفظ دين‌ ‌او‌ ‌بود‌ لكن‌

كلام‌ بحث‌ ‌از‌ مسئله‌ احباط و تكفير دارند ‌که‌ آيا عبادات‌ مكفر سيئات‌ ميشود ‌ يا ‌ سيئات‌ عبادات‌ ‌را‌ حبط ميكند ‌ يا ‌ نه‌ بحث‌ مبسوطيست‌ و آنچه‌ بنظر

نداشته باشد لابد سيئه خواهد داشت، پس سبك بودن ميزان لازم گرفته كه اين شخص سيئات دارد و مستحق آتش است. 3- جمع آمدن موازين مى‏فهماند كه هر عمل نيك ثقل به خصوصى

در كار نيك مثل [نساء:32]. وَ مَا اللّه بِمَا لَهُم مِمّا لا الّذِين مِن سَيّئَات عَلَى أَ عَنْهُم شَيْء أُولٰئِک هُو يَقْدِرُون عَذَاب بِهِم هُم کَانُوا

(آیه 115)- به دنبال برنامه انسان ساز نماز و بیان تأثیری که حسنات در زدودن سیئات دارد در این آیه فرمان به «صبر» می‌دهد، و می‌گوید: «و شکیبا باش که خدا اجر

احسان به والدین و... یاد شده است; در حقیقت عامل اصلى براى اغماض خداوند از سیئات انسان مى باشد. واژه «اُولئک» این ارتباط تنگاتنگ را برقرار کرده است. ۸- انسان هاى

با معنى ثبوت و لزوم مناسب است . وَ مَا بِهِم کَانُوا بِه يَسْتَهْزِءُون سَيّئَات عَمِلُوا اللّه لَهُم مِن بِآل مَکَرُوا فِرْعَوْن کَسَبُوا بَدَا عَنْهُم

محل ملكين ترقوه باشد. ملك دست راست مى‌نويسد حسنات را و ملك دست چپ مى‌نويسد سيئات را و دو ملك روز مى‌نويسند اعمال روز را و دو ملك شب مى‌نويسند اعمال شب را

استناد به «كبائر» نشان مى‏دهد كه صغائر هم داريم و در آيه اول به قرينه مقابله «سيئّات» را صغائر داسته‏اند و مورد عفو، البته در صورت اجتناب از كبائر. ظاهراً نمى‏شود

است. سرانجام همه‌ی کارها به خدا بازگشت داده می‌شود (و حسنات را پاداش، و سیّئات را پادافره می‌دهد). و هر کس (چهره‌ی خود را) - در حالی‌که نیکوکار باشد- برای

آنها که هر یک از دیگری ارزنده‌تر است اشاره می‌کند این اعمال عبارتند از «دفع سیئات به وسیله حسنات» «انفاق از نعمتهای الهی» و «بر خورد بزرگوارانه با جاهلان»

الشهوات ... ; از امام باقر(ع) درباره سخن خدا که مى فرماید: «کسانى که کسب سیئات کرده اند ... » روایت شده است: اینان اهل بدعتها، شبهه ها و شهوتهایند ... »

موكّلند بر افراد انسان مبادرت مينمايند بنوشتن حسنات و تأنّى ميكنند در نوشتن سيّئات شايد گناهكاران توبه و استغفار نمايند و در كافى از امام كاظم عليه السّلام

وجوهى كه در معناى تبديل سيئات به حسنات (فاولئكيبدل الله سيئاتهم حسنات ) گفته شد. حسنه يا سيئه بودن عمل منوط به آثار عمل است وتبديل سيئات به حسنات نيز به معناى

وجوهى كه در معناى تبديل سيئات به حسنات (فاولئكيبدل الله سيئاتهم حسنات ) گفته شد. حسنه يا سيئه بودن عمل منوط به آثار عمل است وتبديل سيئات به حسنات نيز به معناى

العَظِيم‌ُ «9» و بازدار ‌آنها‌ ‌را‌ ‌از‌ معاصي‌ و سيّئات‌ و كسي‌ ‌را‌ ‌که‌ تو باز داري‌ ‌از‌ سيّئات‌ ‌پس‌ ‌به‌ تحقيق‌ رحم‌ فرموده‌اي‌ ‌او‌ ‌را‌ و ‌اينکه‌

السَّيِّئات‌ِ عفو الهي‌ گذشت‌ پروردگار ‌است‌ و سيّئات‌ جمع‌ محلّي‌ بالف‌ و لام‌ افاده عموم‌ دارد شامل‌ جميع‌ سيئات‌ ميشود و سيئه‌ معناي‌ عمل‌ بد ‌است‌ مقابل‌

موكّلند بر افراد انسان مبادرت مينمايند بنوشتن حسنات و تأنّى ميكنند در نوشتن سيّئات شايد گناهكاران توبه و استغفار نمايند و در كافى از امام كاظم عليه السّلام