نتایج جستجو

پيمانه و ترازو را جلد 3 صفحه 102 همانا من مى‌بينم شما را با ثروت و همانا من ميترسم بر شما عذاب روزى را فرا گيرنده‌ و اى قوم من تمام كنيد پيمانه و ترازو را بعدالت

مقدمه اى اجمالى باشد براى شناختن وظيفه بطور تفصيل - بلكه واجب است ترازو دار و قپاندار در ترازو و قپان خود ايفاء كند يعنى حق آن دو را بدهد و در حقيقت خود ترازودار

از ميزان دوم انصاف است و هر چه بآن چيزى سنجيده شود و مراد از ميزان سوّم ترازو است و زمين را وضع و پهن فرمود براى خلق از جنّ و انس تا در آن سكونت و سير

پيمانه و ترازو را جلد 3 صفحه 102 همانا من مى‌بينم شما را با ثروت و همانا من ميترسم بر شما عذاب روزى را فرا گيرنده‌ و اى قوم من تمام كنيد پيمانه و ترازو را بعدالت

تنگى و سختى آمد به حدى كه محتاج شدند به آن كوه، و تقسيم مى‌كردند بين خود به ترازو. على بن ابراهيم‌ «2» فرمايد: آيه شريفه در حق اين جماعت نازل شد. تنبيه: آيه

محمد سنگين‏تر نيست. و به درستى كه كسى هست كه كردارهايش را در ترازو مى‏گذارند، پس آن كردارها ترازو را ميل مى‏دهند به اينكه پلّه گناهانش بر ثواب‏هايش راجح مى‏شود

‌عليه‌ و آله‌ و سلّم‌ فرمود ‌اگر‌ ايمان‌ جن‌ّ و انس‌ ‌را‌ ‌در‌ يك‌ كفه‌ ترازو بگذارند و ايمان‌ پسر عمّم‌ ‌علي‌ ‌را‌ ‌در‌ كفه‌ ديگر ‌بر‌ تمام‌ ‌آنها‌ سنگين‌تر

نیست. بی‌گمان، شما را از جانب پروردگارتان برهانی روشن آمده. پس پیمانه و ترازو را تمام نهید و چیزهای مردمان را زیان‌بار و بی‌مقدار نگردانید و در زمین -

ترازوهاى بدون زبانه حركات كفه ها را به طور دقيق نشان نمى دهد، اما هنگامى كه ترازو زبانه داشته باشد كمترين حركات كفه ها روى زبانه منعكس مى شود، و عدالت كاملا

جلد ۶ صفحه ۹۱ و ترازو، در آن جهان ، همانند وزن و ترازو در اين جهان است ، و از طرفى اعمال انسان سنگينى و وزنى ندارد كه بتوان آن را با ترازو سنجيد، ناچار شده

او، كه همان ساختن درب و پنجره باشد، يكديگر را كمك مى كنند. و مثل دو كفه ترازو است كه در عين ناسازگارى با هم، در سنجيدن كالا مطيع صاحب خويش اند. ترجمه تفسير

آغوشى و هماهنگى هر موجودى را به نتيجه و اثر رسانده است ، عينا مانند دو كفه ترازو، كه در عين ناسازگارى با هم و اختلاف شديدى كه با هم دارند، به طورى كه هر يك

قاف و ضم آن (بر وزن مقياس و گاهى هم بر وزن قرآن نيز استعمال شده ) به معنى ترازو است ، بعضى آن را كلمه اى رومى ، و بعضى عربى مى دانند، و گاهى گفته مى شود

مختلف كند، كه در ذات و آثار با هم مختلف باشند، چون فعل ارادى بمنزله دو كفه ترازو است ، كه اگر در يكى از آنها سنگى نيندازند، بر ديگرى رجحان پيدا نمى كند، فعل

در آخرت، و بركت ده مرا در زندگى و مردگى و جاى ايستادن و زنده شدن و شمار و ترازو و ترس‏هاى روز قيامت، و سالم بدار مرا بر صراط و بگذران مرا بر آن، و روزى كن

«كيل» - كه مصدر فعل «كَالُوا» است، به معناى كيل دادن به مردم است، (كه خود من ترازو دارم). وقتى گفته مى شود: «كَالَهُ الطعَام و وَزَنهُ»، معنايش اين است كه:

دو آيه دستور مى دهد به اينكه كم فروشى نكنند و در دادن و گرفتن كالا كيل و ترازو را درست به كار ببرند. «وَ لا تَبْخَسوا النَّاس أَشيَاءَهُمْ وَ لا تَعْثَوْا

مسائل اعتقادى و اخلاقى و عملى ، زن و مرد را در كنار يكديگر همچون دو كفه يك ترازو قرار مى دهد، و براى هر دو پاداشى يكسان بدون كمترين تفاوت قائل مى شود. به

مى كند، خلاصه ياد خدا، و موانعى كه از اثر او جلو مى گيرند، مانند دو كفه ترازو هستند، هر وقت كفه ياد خدا چربيد، نمازگزار گناه نمى كند، و هر جا كفه آن موانع

از اين دو نوع، مختلف است. يكى سعادت را دنبال دارد و آن، اعمالى است كه در ترازو سنگين باشد؛ و ديگرى شقاوت را. و ما در تفسير سوره هاى قبلى، در معناى «ميزان»