نتایج جستجو

در میان قوم خویش (قبطیان) * (قال یقوم ألیس لى ... أفلاتبصرون) از یادکرد فرمانروایى مطلق و نیز ذکر در اختیار داشتن سرچشمه معیشت قبطیان بهوسیله فرعون، مطلب

پيش از ظهر گرد مى‌آيند.» موسی گفت: وعده ما و شما روز زینت (یعنی روز عید قبطیان) باشد و مردم پیش از ظهر (به موعد برای مشاهده) همه گرد آورده شوند. موسی گفت:

ذلک لأیة) ۴ - اکثریت فرعونیان (قبطیان)، حق ناپذیر و مصمم بر کفر (و ما کان أکثرهم مؤمنین) ۵ - وجود اقلیتى مؤمن در میان قبطیان (و ما کان أکثرهم مؤمنین) ۶ -

راندن قبطیان از مصر به وسیله سِحر، از جمله محورهاى تبلیغاتى فرعونیان علیه موسى(ع) (لسحرن یریدان أن یخرجاکم من أرضکم بسحرهما ) ۶ - فرعونیان (قبطیان) سرزمین

سلطه کامل فرعونیان و قبطیان بر سرزمین مصر در عصر حضرت موسى (لکم الملک الیوم ظهرین فى الأرض) ۴ - هشدار مؤمن آل فرعون به فرعونیان و قبطیان، درباره خطر عذاب الهى

آشکار است; چه این که موسى(ع) خواهان خارج ساختن بنى اسرائیل از مصر بود و نه قبطیان. و از سوى دیگر در مجموع کلام وى تزویر و فریبکارى نهفته است چه در گفتن «أرضکم»

سردادن فریاد کمک خواهى است. ۵ - درگیرى دوباره مرد اسرائیلى با فردى دیگر از قبطیان در روز بعد (فإذا الذى استنصره بالأمس یستصرخه) ۶ - نزاع مجدد مرد اسرائیلى

(فأرسل فرعون فى المدائن حشرین) ۴ - نیاز فرعون به استفاده از نیروى مردمى قبطیان، براى سرکوب بنى اسرائیل (فأرسل فرعون فى المدائن حشرین) برداشت یاد شده بدان

آياتٍ مُفَصَّلاتٍ فَاسْتَكْبَرُوا وَ كانُوا قَوْماً مُجْرِمِينَ (133) چون قبطيان عناد و انكار به سر حد اطناب رسانيده و طاغى گشتند: فَأَرْسَلْنا عَلَيْهِمُ

قال الذى ءامن یقوم إنّى أخاف علیکم مثل یوم الأحزاب) ۵ - مؤمن آل فرعون، از قبطیان بود. (یقوم) آل فرعون: انذارهاى مؤمن آل فرعون ۱، ۲; تشویقهاى مؤمن آل فرعون

به قتل موسى(ع) (و یقوم إنّى أخاف علیکم یوم التناد) ۲ - مؤمن آل فرعون از قبطیان بود. (یقوم) ۳ - مؤمن آل فرعون، برخوردار از موقعیت اجتماعى و نفوذ در جامعه

فرعون و عمله) ۱۰ - همسر فرعون، از خداوند خواستار نجات خود از شرّ مردم ستمگر (قبطیان و کارگزاران فرعون) (و نجّنى من القوم الظلمین) ۱۱ - همسر فرعون، افزون بر

بأسباط از دوازده پسر حضرت يعقوب ارهمّ و غم و اندوه بزرگى كه داشتند از تسلّط قبطيان و فوعون و فرعونيان بر آنها كه بر صغير و كبيرشان رحم نمى‌نمودند و شرح حالشان

(قوم ابراهيم- قوم لوط- قوم نوح) ولى موسى از طرف قومش تكذيب نشد بلكه از طرف قبطيان تكذيب شد. «كُذِّبَ مُوسى‌» و نفرمود: «قوم موسى» 6- سنّت خداوند بر فرستادن

كوتاه كرده ايشان را رها نمود. و چون اين قبطى ديروز در مجلس فرعون حاضر بود كه قبطيان نزد فرعون شكايت نموده كه اسرائيليان مردى را از ما كشته‌اند، فرعون گفت: بى‌حجت

مصر آمده همه اموال قبطيان را به حيطه تصرف درآوردند. اصح آنست كه در زمان سلطنت داود و سليمان بر ملك مصر استيلا يافته متصرف جهات قبطيان گشتند. در بعضى روايات

بأسباط از دوازده پسر حضرت يعقوب ارهمّ و غم و اندوه بزرگى كه داشتند از تسلّط قبطيان و فوعون و فرعونيان بر آنها كه بر صغير و كبيرشان رحم نمى‌نمودند و شرح حالشان