نتایج جستجو

علتش غير معلوم باشد و لذا گفته شده كه تعجّب بر خداوند صحيح نيست زيرا او علّام غيوب است. [صافات:12] بلكه تو از انكار آنها تعجّب كردى و آنها از روى بى‏اعتنائى

فَإِنّمَا أَمّا مِثْلُه لَکُم يَقْطَع فَاسْتَجَاب بِذَات لَدُنّا لَمّا زَبَد عَلاّم الْوَيْل أَضِل خَلْفِه سُلْطَانا الصّدُور مَتَاع مِمّا رَبّهِم يَنْفَع تَنْزِيل

از«اَلْحَقَّ» قرآن است يعنى خدا قرآن را نازل مى‏كند و به قلبم مى‏اندازد و او علّام الغيوب است. [سباء:53]. مراد از قذف غيب ظاهرا ايرادات واهى بر معاد است وچون

إِبْرَاهِيم دُولَة الْجَنّة فِيه تَتّبِعَن قَوْلِهِم يَدَيْه بَعْدِه کَلِمَتُه عَلاّم السّمَاوَات در حال بارگیری...

أَتاكَ‌: و آيا آمد تو را «استفهام براى تفخيم و تنبيه بر آنكه اين از وحى ملك علام است نه از سخن پيغمبر و مراد از آن خبر است» يعنى البته آمده است به تو، حَدِيثُ

عرضه نميدارند و ميگويند خدايا تو ستّار العيوبى و بندگانت را بآن امر فرمودى و علام الغيوبى حاجت باظهار ما ندارى و براى اين كرام الكاتبين خوانده شده‌اند و آنها

عظيمى است به عاصيان و متجاسرين فرامين حضرت سبحان به مخاطره و ورود غضب ملك علام كه به محض اراده، در همان حال معصيت محو صورت يا مسخ حقيقت آنان گردد مانند

عرضه نميدارند و ميگويند خدايا تو ستّار العيوبى و بندگانت را بآن امر فرمودى و علام الغيوبى حاجت باظهار ما ندارى و براى اين كرام الكاتبين خوانده شده‌اند و آنها

عرضه نميدارند و ميگويند خدايا تو ستّار العيوبى و بندگانت را بآن امر فرمودى و علام الغيوبى حاجت باظهار ما ندارى و براى اين كرام الكاتبين خوانده شده‌اند و آنها

عرضه نميدارند و ميگويند خدايا تو ستّار العيوبى و بندگانت را بآن امر فرمودى و علام الغيوبى حاجت باظهار ما ندارى و براى اين كرام الكاتبين خوانده شده‌اند و آنها

عرضه نميدارند و ميگويند خدايا تو ستّار العيوبى و بندگانت را بآن امر فرمودى و علام الغيوبى حاجت باظهار ما ندارى و براى اين كرام الكاتبين خوانده شده‌اند و آنها

برزخ «آهسته با هم گفتگو می‌کنند (بعضی می‌گویند:) شما تنها ده شبانه روز در علام برزخ) توقف کردید» و نمی‌دانند چقدر طولانی بوده است (یَتَخافَتُونَ بَیْنَهُمْ

و وعده الهى تخلف پذير نيست، پس دعا را وسيله وصول به آن قرار داده. 2- ذات علام الغيوب در ازل آنچه اصلح و انسب به احوال و مآل عالم و آدم باشد همه را بالتفصيل

عرضه نميدارند و ميگويند خدايا تو ستّار العيوبى و بندگانت را بآن امر فرمودى و علام الغيوبى حاجت باظهار ما ندارى و براى اين كرام الكاتبين خوانده شده‌اند و آنها

اعمال كه اگر در عشرى از اعشار به مقدار ذره‌اى از ذرات شايبه‌اى باشد، البته علّام الغيوب عالم به آن، و بر وفق عدل مجازات خواهد داد. يَوْمَ نَطْوِي السَّماءَ

آيه نازل شد، پيغمبر جبرئيل را سؤال از آن. گفت: نمى‌دانم، تا سؤال نمايم ملك علام را. پس برفت و به اندك زمانى باز آمد، و عرض نمود: اى پيغمبر، بتحقيق خداى تعالى

نازل شده، زيرا در اين آيات اخبار است به آنچه بعد واقع شود و كسى به غير از علّام الغيوب عالم نبود؛ و خبر با مخبر مطابق شد كه پس از مدت چند سالى روميان بر

به معلوم، و كشف و تبين و ثبوت نزد مكلف و اتمام حجت است، و الّا ذات احديت علام الغيوب احاطه علميه دارد به تمام موجودات از ذره تا درّه و از ثرى تا ثريا و

ذلّت‌، مرض‌، صورت‌ ظاهرش‌ بلا ‌است‌ و ‌در‌ باطن‌ عين‌ تفضل‌ و عنايت‌ ‌است‌ و علام‌ الغيوب‌ ‌از‌ ظاهر و باطن‌ ‌هر‌ چيزي‌ مطلع‌ ‌است‌ و كساني‌ ‌که‌ ‌از‌ جانب‌

نباشد، بلكه به حسب مصلحت و حكمت بود، زيرا پيغمبر داراى صفات خاصه‌اى است كه جز علّام الغيوب كسى نداند، مانند عصمت و غير آن. پس تعيينش از جانب او خواهد بود. بعد