غافر ٤٤
| کپی متن آیه |
|---|
| فَسَتَذْکُرُونَ مَا أَقُولُ لَکُمْ وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ |
ترجمه
| غافر ٤٣ | آیه ٤٤ | غافر ٤٥ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«أُفَوِّضُ»: واگذار می‌کنم. می‌سپارم.
تفسیر
- آيات ۲۱ - ۵۴ سوره مؤمن
- داستان ارسال موسى «ع»، به سوى فرعون
- هشدار مؤمن آل فرعون، به فرعونيان، درباره قتل موسى «ع»
- دلیل نامگذاری روز قيامت، به «يَومُ التّنَاد»
- مقصود از فرعون، كه به وزير خود گفت: «يَا هَامَانُ ابنِ لِى صَرحاً لَعَلّی أبلُغُ الأسبَاب...»
- اركان دين حق و راه سعادت، در بیان مؤمن آل فرعون
- اشاره به مقامات سه گانه عبوديت: «توكل»، «تفويض» و «تسليم»
- نكاتى درباره كيفيت عذاب آل فرعون، در برزخ و قيامت
- محاجّۀ زیردستان آل فرعون با قدرتمندان متکبر، درباره آتش جهنم و پاسخ آن ها
- التماس دوزخيان به نگهبانان جهنم، در تخفيف پاره اى از عذاب
- بحث روایتی: (رواياتى درباره برخی از آیات گذشته)
تفسیر نور (محسن قرائتی)
فَسَتَذْكُرُونَ ما أَقُولُ لَكُمْ وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ «44»
پس به زودى آن چه را براى شما مى‌گويم متذكّر خواهيد شد و من كارم را به خدا واگذار مى‌كنم زيرا كه او به (احوال) بندگان بيناست.
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
فَسَتَذْكُرُونَ ما أَقُولُ لَكُمْ وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ (44)
مرحله نهم: حزبيل در مقام تهديد برآمده كه:
فَسَتَذْكُرُونَ ما أَقُولُ لَكُمْ: پس زود باشد كه ياد كنيد در وقت مشاهده عذاب و عقاب، راستى آنچه مى‌گويم شما را از نصيحت و موعظه، وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ: و تفويض مى‌كنم و وا مى‌گذارم امر خود را به خدا و بر او توكل مى‌كنم و به لطف او اعتماد مى‌نمايم تا مرا از شما نگاهدارد، إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ: بدرستى كه خداى تعالى بينا است به بندگان خود، يعنى دانا به افعال آنها از طاعت و معصيت. اين جواب توعيد ايشان است مر او را كه مفهوم مى‌شود
جلد 11 - صفحه 314
از آيه.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
وَ يا قَوْمِ ما لِي أَدْعُوكُمْ إِلَى النَّجاةِ وَ تَدْعُونَنِي إِلَى النَّارِ (41) تَدْعُونَنِي لِأَكْفُرَ بِاللَّهِ وَ أُشْرِكَ بِهِ ما لَيْسَ لِي بِهِ عِلْمٌ وَ أَنَا أَدْعُوكُمْ إِلَى الْعَزِيزِ الْغَفَّارِ (42) لا جَرَمَ أَنَّما تَدْعُونَنِي إِلَيْهِ لَيْسَ لَهُ دَعْوَةٌ فِي الدُّنْيا وَ لا فِي الْآخِرَةِ وَ أَنَّ مَرَدَّنا إِلَى اللَّهِ وَ أَنَّ الْمُسْرِفِينَ هُمْ أَصْحابُ النَّارِ (43) فَسَتَذْكُرُونَ ما أَقُولُ لَكُمْ وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ (44) فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا وَ حاقَ بِآلِ فِرْعَوْنَ سُوءُ الْعَذابِ (45)
النَّارُ يُعْرَضُونَ عَلَيْها غُدُوًّا وَ عَشِيًّا وَ يَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ أَدْخِلُوا آلَ فِرْعَوْنَ أَشَدَّ الْعَذابِ (46)
ترجمه
و اى قوم من چيست مرا كه ميخوانم شما را بسوى نجات و ميخوانيد مرا بسوى آتش ميخوانيد
مرا كه كافر شوم بخدا و شريك سازم با او آنچه را نيست مرا بآن دانشى و من ميخوانم شما را بسوى خداى غالب آمرزنده
ناچار آنكه آنچه ميخوانيد مرا بسوى آن نيست براى آن خواندنى در دنيا و نه در آخرت و همانا بازگشت ما بسوى خدا است و هر آينه تجاوز كنندگان آنانند اهل آتش
پس بزودى متذكّر ميشويد آنچه را ميگويم براى شما و واميگذارم كارم را بخدا همانا خدا بينا است باحوال بندگان
پس نگهدارى نمود او را خدا از بديهاى آنچه حيله نمودند و احاطه كرد بكسان فرعون بدى عقوبت
آتش عرضه ميشوند بر آن بامداد و شبانگاه و روز كه برپا ميشود قيامت گفته شود داخل كنيد كسان فرعون را در سخت‌ترين عذاب.
تفسير
مؤمن آل فرعون براى تأكيد ملاطفت خطاب را تجديد نموده ميفرمايد نميدانم چه موجب شده كه من شما را بتوحيد خدا و تصديق پيغمبرش دعوت ميكنم كه موجب نجات و رستگارى در دنيا و آخرت است و شما مرا دعوت ميكنيد بانكار توحيد خدا و شريك نمودن در پرستش و ستايش با او چيزيرا كه معلوم نيست شركت او با خدا كه اين موجب دخول در آتش جهنّم است چون كسيكه ميگويد فرعون يا بت را بايد ستايش و پرستش نمود بايد بداند شركت آنرا و بتواند دليلى بر آن اقامه نمايد و شما دليلى نداريد بلكه دليل بر بطلان ادّعاء شما قائم است و آن خداوندى كه من شما را باو دعوت مينمايم غالب و قادر است و شما را بر ترك عبادت خود و عبادت غير عذاب ميكند و اگر از اعمال ناشايسته
جلد 4 صفحه 530
خود كه تا كنون مينموديد توبه كنيد ميپذيرد و شما را مى‌آمرزد جز اين نيست و اين مسلّما حق است كه آنچه ميخوانيد شما مرا بسوى آن چه فرعون باشد چه بت حقّ و قابليّت دعوت مردم را باطاعت و عبادت خود در دنيا و آخرت ندارد چون اگر فرعون باشد مخلوقى است مانند ما و اگر بت باشد جماد است كه تمكّن از دعوت هم ندارد و بازگشت و مرجع تمام خلق بخدا است و روز قيامت معبودهاى باطل خودشان از عبادت كنندگانشان تبرّى ميجويند و خداوند تجاوز كنندگان از حقوق و حدود بشريّت و بندگى را مخلّد در آتش خواهد فرمود اگر فعلا نصايح مرا قبول نكنيد در آتيه نزديك يا محقّقى متذكّر و متنبّه خواهيد شد كه آنچه من بشما گفتم حق و صدق بوده چون يا در دنيا معذّب ميشويد يا در آخرت و من از حق گوئى باك ندارم امر خود را بخدا واگذار مينمايم و خدا ميداند كه غرضى جز نصيحت و دلالت شما نداشته و ندارم و بعضى گفته‌اند اينكه فرموده نيست براى او دعوتى مراد نداشتن غير خدا قوّه اجابت دعا است از احدى در دنيا و آخرت و پس از اين مواعظ گفته‌اند فرعونيان خواستند مؤمن را بگيرند و سياست نمايند او فرار كرد و بعدا باصحاب حضرت موسى ملحق شد و از دريا عبور نمود و خداوند او را از شرّ آنها حفظ فرمود و اتباع فرعون و خودش كه رأس آنها بود در دريا غرق شدند و اين عذاب بد آنها در دنيا بود و در عالم برزخ تا روز قيامت بر حسب روايات عديده و ظاهر آيه شريفه همه روزه صبح و شام بآتش معذّب ميشوند و عذاب شديدتر دائم آنها در قيامت است و فرموده‌اند چون در آخرت آفتاب و ماه و صبح و شامى نيست و امر خداوند بداخل شدن يا داخل كردن آل فرعون را در عذاب شديدتر كه آتش جهنّم است شامل فرعون بطور يقين و طريق اولى خواهد بود علاوه بر آنكه آل شخص در اين مقامات شامل خود شخص هم ميشود و امثال و نظائر آن گذشته است و ادخلوا بهمزه وصل نيز قرائت شده و بنابر اين حرف ندا قبل از آل حذف شده است و بر هر تقدير قول مقدّر است يعنى خدا بملائكه ميفرمايد داخل كنيد آل فرعون را يا داخل شويد اى آل فرعون در اشدّ العذاب.
جلد 4 صفحه 531
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
فَسَتَذكُرُون‌َ ما أَقُولُ لَكُم وَ أُفَوِّضُ أَمرِي إِلَي اللّه‌ِ إِنَّ اللّه‌َ بَصِيرٌ بِالعِبادِ (44)
پس زود باشد که متذكّر شويد آنچه را که من ميگويم براي شما و من تفويض ميكنم تمام كار خود را و تمام امور را بخداي متعال محقّقا خداوند بينا است به جميع بندگان.
فَسَتَذكُرُون‌َ ما أَقُولُ لَكُم موقعي که بلاء متوجّه شد بشما و عذاب نازل شد و در صحراي محشر وارد شديد لكن اينکه تذكّر ديگر بر شما نتيجه و فائده ندارد.
وَ أُفَوِّضُ أَمرِي إِلَي اللّه‌ِ تفويض امر بخدا موجب اينکه ميشود که خداوند تمام كارهاي او را اصلاح ميكند چنانچه در آيه بعد اشاره دارد:
تو كار خود بخدا واگذار و خوش دل باشبرگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 44)- و در آخرین سخنش با تهدیدی پر معنی گفت: «به زودی آنچه را من امروز به شما می‌گویم به خاطر خواهید آورد» (فَسَتَذْکُرُونَ ما أَقُولُ لَکُمْ).
و هنگامی که آتش خشم و غضب الهی دامانتان را در این جهان و آن جهان بگیرد به
ج4، ص275
صدق گفتار من پی می‌برید.
اما افسوس که آن زمان دیر است، اگر در آخرت باشد راه بازگشت وجود ندارد، و اگر در دنیا باشد به هنگام نزول عذاب تمام درهای توبه بسته می‌شود.
سپس افزود: «و من تمام کارهای خود را به خداوند یگانه یکتا واگذار می‌کنم که او نسبت به بندگانش بیناست» (وَ أُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَی اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِیرٌ بِالْعِبادِ).
و به همین دلیل نه از تهدیدهای شما می‌ترسم، و نه کثرت و قدرت شما و تنهایی من مرا به وحشت می‌افکند.
نکات آیه
۱ - هشدار تهدیدآمیز مؤمن آل فرعون به قوم خود، از دچار شدن آنان به سرنوشتى شوم بر اثر غفلت و بى توجهى شان به خیرخواهى هاى او (فستذکرون ما أقول لکم)
۲ - فرعونیان، سخن حکیمانه و خیرخواهانه مؤمن آل فرعون را، به خوبى درک نکرده و در غفلت شدید به سر مى بردند. (فستذکرون ما أقول لکم)
۳ - هدایت ها و خیر خواهى هاى مؤمن آل فرعون، در قومش تأثیر نگذاشت. (فستذکرون ما أقول لکم)
۴ - مؤمن آل فرعون، پس از تلاش گسترده هدایتگرانه اش، از تأثیرپذیرى قومش مأیوس شد. (فستذکرون ما أقول لکم) از تعبیر و آهنگ «فستذکرون ما أقول لکم» (پس به زودى آنچه را به شمامى گویم به یاد خواهید آورد) استفاده مى شود که مؤمن آل فرعون، از هدایت پذیرى مردم مأیوس بود.
۵ - بیدار شدن انسان هاى غافل، پس از گرفتار شدن به سرنوشت شوم رفتار خویش (فستذکرون ما أقول لکم)
۶ - مؤمن آل فرعون، پس از تلاش گسترده خیرخواهانه خود براى هدایت قومش، کار و سرنوشت خویش را به خدا واگذاشت و بر او توکل کرد. (و أُفوّض أمرى إلى اللّه)
۷ - مؤمن آل فرعون، از سوى فرعونیان مورد تهدید سخت قرار گرفته بود. (و أُفوّض أمرى إلى اللّه) گفتنى است که واگذارکردن کار خود به خدا از سوى مؤمن آل فرعون (به قرینه جمله «فوقاه اللّه سیّئات ما مکروا» در آیه بعد) بیانگر وجود نوعى تهدید و ارعاب از جانب فرعونیان است.
۸ - لزوم توکل و واگذاشتن کارها و نتایج و پیامدهاى آن به خدا، پس از تلاش گسترده خیرخواهانه براى هدایت و تربیت مردم (و أُفوّض أمرى إلى اللّه)
۹ - انسان مؤمن، موظف به انجام تکلیف خویش است، نه مأمور به نتیجه. (و أُفوّض أمرى إلى اللّه)
۱۰ - خداوند، به تمامى امور بندگانش بصیرت و آگاهى کامل دارد. (إنّ اللّه بصیر بالعباد)
۱۱ - عالَم، محضر خدا است. (إنّ اللّه بصیر بالعباد) لازمه بصیرت و آگاهى داشتن خداوند بر احوال بندگان، حضور همه چیز در پیشگاه او است.
۱۲ - بصیرت و آگاهى کامل خداوند براحوال بندگان، مقتضى توکل و واگذارى کارها به او است. (و أُفوّض أمرى إلى اللّه إنّ اللّه بصیر بالعباد) برداشت یاد شده به این خاطر است که جمله «إنّ اللّه بصیر بالعباد» در مقام تعلیل براى جمله «اُفوّض أمرى ...» است; یعنى، کار خود را به خدا وامى گذارم; چون او بر احوال بندگان آگاه است.
۱۳ - اعتقاد به بصیرت و آگاهى کامل خداوند بر احوال بندگان، زمینه ساز پرهیز آدمى از گناه و حق ناپذیرى است. (إنّ اللّه بصیر بالعباد) یادآورى بصیرت و آگاهى خداوند بر احوال بندگان، براى کسانى که در گناه افراط کرده، حق را نمى پذیرند (أنّ المسرفین هم أصحاب النار)، مى تواند گویاى مطلب یاد شده باشد.
۱۴ - بصیرت و آگاهى کامل شخص، شرط واگذارى کارها به او است. (و أُفوّض أمرى إلى اللّه إنّ اللّه بصیر بالعباد) از این که مؤمن آل فرعون، کارهایش را به دلیل بصیر بودن خداوند به او واگذار کرد، مى توان برداشت یادشده را به دست آورد.
موضوعات مرتبط
- آفرینش: حاکم آفرینش ۱۱
- آل فرعون: انذارهاى مؤمن آل فرعون ۱; تلاش مؤمن آل فرعون ۶; توکل مؤمن آل فرعون ۶; تهدید مؤمن آل فرعون ۷; خیرخواهى مؤمن آل فرعون ۱، ۲، ۳; هدایتگرى مؤمن آل فرعون ۳; یأس مؤمن آل فرعون ۴
- انذار: انذار از فرجام شوم ۱
- بصیرت: اهمیت بصیرت ۱۴
- تربیت: روش تربیت ۸
- تنبه: عوامل تنبه ۵
- توکل: اهمیت توکل بر خدا ۸; زمینه توکل بر خدا ۱۲
- حق: زمینه حق پذیرى ۱۳
- خدا: آثار بصیرت خدا ۱۲; اهمیت تفویض به خدا ۸; بصیرت خدا ۱۰; تفویض به خدا ۶، ۱۲; حاکمیت خدا ۱۱; علم غیب خدا ۱۰; محضر خدا ۱۱
- عقیده: آثار عقیده به بصیرت خدا ۱۳
- غافلان: ویژگیهاى غافلان ۵
- فرجام: آثار فرجام شوم ۵
- فرعونیان: آثار غفلت فرعونیان ۱; انذار فرعونیان ۱; تهدیدهاى فرعونیان ۷; حق ناپذیرى فرعونیان ۳; غفلت فرعونیان ۲; فرجام شوم فرعونیان ۱
- گناه: موانع گناه ۱۳
- مؤمنان: عمل به تکلیف مؤمنان ۹; محدوده مسؤولیت مؤمنان ۹
- مسؤولیت: شرایط اعطاى مسؤولیت ۱۴
- هدایت: روش هدایت ۸
- یأس: یأس از هدایت فرعونیان ۴
منابع
