روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۲۱۵

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الصَّوْم

و روي عبد الله بن المغيره عن حبيب الخثعمي قال :

قُلْتُ‏ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ أَخْبِرْنِي عَنِ اَلتَّطَوُّعِ وَ عَنْ هَذِهِ اَلثَّلاَثَةِ اَلْأَيَّامِ إِذَا أَجْنَبْتُ مِنْ أَوَّلِ اَللَّيْلِ فَأَعْلَمُ أَنِّي قَدْ أَجْنَبْتُ فَأَنَامُ مُتَعَمِّداً حَتَّى يَنْفَجِرَ اَلْفَجْرُ أَصُومُ أَوْ لاَ أَصُومُ قَالَ صُمْ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۰۰

و عبد الله بن مغيره از حبيب خثعمى روايت كرده است كه گفت: به امام صادق عليه السّلام معروض داشتم كه مرا از تطوّع، و از اين سه روز بازگوى كه اگر از اول شب جنب شوم و بدانم كه جنب شده‏ام، ولى از روى تعمد بخوابم تا فجر بدمد، در اين صورت آيا روزه بدارم، يا ندارم فرمود: روزه بدار.