روایت:الکافی جلد ۲ ش ۷۳۸

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

محمد بن يحيي عن احمد بن محمد بن عيسي عن عمر بن عبد العزيز عن جميل بن دراج عن ابي عبد الله ع قال :

مَنْ كَسَا أَخَاهُ كِسْوَةَ شِتَاءٍ أَوْ صَيْفٍ كَانَ حَقّاً عَلَى اَللَّهِ أَنْ يَكْسُوَهُ مِنْ ثِيَابِ‏ اَلْجَنَّةِ وَ أَنْ يُهَوِّنَ عَلَيْهِ سَكَرَاتِ اَلْمَوْتِ وَ أَنْ يُوَسِّعَ عَلَيْهِ فِي قَبْرِهِ وَ أَنْ يَلْقَى‏ اَلْمَلاَئِكَةَ إِذَا خَرَجَ مِنْ قَبْرِهِ بِالْبُشْرَى وَ هُوَ قَوْلُ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِي‏ كِتَابِهِ‏ وَ تَتَلَقََّاهُمُ اَلْمَلاََئِكَةُ هََذََا يَوْمُكُمُ‏ اَلَّذِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۶۰۷

از امام صادق (ع) فرمود: هر كه به برادر مؤمن خود جامه‏اى براى زمستان يا تابستان بپوشاند، بر خدا سزا است كه به او از جامه‏هاى بهشت بپوشاند، و سختى جان‏كندن را آسان كند و گورش را گشاد كند و چون از گور بر آيد فرشته‏ها را با دريافت مژده، ملاقات كند و اين است معنى قول خدا عز و جل در قرآنش (۱۰۳ سوره انبياء): «و برخورند بدانها فرشتگان كه اين است روز شما آن روزى كه به شما وعده داده مى‏شد».

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۲۹۲

امام صادق عليه السلام فرمود: هر كه لباسى زمستانى يا تابستانى ببرادرش بپوشاند، سزاوار است بر خدا كه او را از جامه‏هاى بهشتى پوشاند، و سختى‏هاى مردن را بر او آسان كند و در قبرش بر او گشايش دهد، و چون از قبر درآيد فرشتگان با مژدگانى از او ملاقات كنند، اين است قول خداى عز و جل در كتابش: «و فرشتگان به پيشواز آنها روند كه امروز است آن روزى كه بشما وعده داده شده، ۱۰۳ سوره ۲۱».

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۵۱۳

محمد بن يحيى، از احمد بن محمد بن عيسى، از عمر بن عبدالعزيز، از جميل بن درّاج، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «هر كه برادر خويش‏ را بپوشاند به جامه‏اى كه در زمستان يا تابستان مى‏پوشند، بر خدا سزاوار و لازم است كه او را از جامه‏هاى بهشت بپوشاند، و سختى‏هاى مرگ را بر او آسان گرداند، و بر او در قبرش وسعت دهد و گشاده گرداند، و فرشتگان را به استقبال او فرستد، يا به استقبال آيند با بشارت، چون از قبرش بيرون آيد. و اين است معنى قول خداى عز و جل كه در كتاب خويش مى‏فرمايد: «وَ تَتَلَقَّاهُمُ الْمَلائِكَةُ هذا يَوْمُكُمُ الَّذِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ» «۱»؛ يعنى: «و پيش‏باز آيند و پيش‏استقبال نمايند آن بهشتيان را فرشتگان در وقت بيرون آمدن از قبور، و ايشان را تهنيت مى‏گويند و مى‏گويند كه اين روز، روز شما است كه در دنيا پيوسته وعده داده مى‏شديد» (يعنى روز ثواب و كرامت شما است و رسيدن به مطالب خويش). __________________________________________________

(۱). انبيا، ۱۰۳.