روایت:الکافی جلد ۱ ش ۵۴۰

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

الحسين بن محمد عن معلي بن محمد عن محمد بن اورمه عن علي بن حسان عن عمه عبد الرحمن بن كثير قال :

قُلْتُ‏ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ فَسْئَلُوا أَهْلَ اَلذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لاََ تَعْلَمُونَ‏ قَالَ اَلذِّكْرُ مُحَمَّدٌ ص‏ وَ نَحْنُ أَهْلُهُ اَلْمَسْئُولُونَ‏ قَالَ قُلْتُ قَوْلُهُ وَ إِنَّهُ لَذِكْرٌ لَكَ وَ لِقَوْمِكَ وَ سَوْفَ تُسْئَلُونَ‏ قَالَ إِيَّانَا عَنَى وَ نَحْنُ أَهْلُ اَلذِّكْرِ وَ نَحْنُ اَلْمَسْئُولُونَ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۲, ۱۵۵

عبد الرحمن بن كثير گويد: به امام صادق (ع) گفتم: «فَسْئَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ» (چه معنى دارد؟) فرمود: ذكر، محمد (ص) است و ما خاندان او هم مسئول‏ها هستيم، گويد: گفتم: قول خدا: «وَ إِنَّهُ لَذِكْرٌ لَكَ وَ لِقَوْمِكَ وَ سَوْفَ تُسْئَلُونَ» (يعنى چه؟) فرمود: مقصود، ما هستيم، ما هستيم اهل ذكر و ما هستيم مسئول.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۱, ۳۰۴

ابن كثير گويد: از امام صادق عليه السلام آيه «اگر خودتان نميدانيد، از اهل ذكر بپرسيد» را پرسيدم، فرمود: مقصود از ذكر محمد صلّى اللَّه عليه و آله است و ما هستيم اهل او كه پرسيده ميشويم، بحضرت عرضكردم: خداى تعالى فرمايد: «قرآن ذكر است براى تو و قومت و بزودى از آن پرسيده ميشويد» فرمود: تنها ما را قصد كرده، مائيم اهل ذكر و مائيم پرسش‏شوندگان.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۱, ۶۸۵

حسين بن محمد، از مُعلّى بن محمد، از محمد بن اورَمَه، از على بن حسّان، از عمويش عبدالرحمان بن كثير روايت كرده است كه گفت: به امام جعفر صادق عليه السلام عرض كردم: «فَسْئَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ» «۱». حضرت فرمود كه: «ذكر، محمد است صلى الله عليه و آله، و ما، اهل اوييم كه سؤال مى‏شويم» (يعنى بايد كه از ما سؤال شود). راوى مى‏گويد كه: عرض كردم كه: مقصود از قول آن جناب: «وَ إِنَّهُ لَذِكْرٌ لَكَ وَ لِقَوْمِكَ وَ سَوْفَ تُسْئَلُونَ» «۲»، كيست؟ حضرت فرمود كه: «ما را قصد فرموده و ما اهل ذكريم، و ماييم سؤال شدگان». __________________________________________________

(۱). نحل، ۴۳.
(۲). زخرف، ۴۴.