يس ٣٧: تفاوت میان نسخه‌ها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=و آیتی برای ایشان شب است که برکنیم از آن روز را ناگاه ایشانند به تاریکی‌شدگان | |-|معزی=و آیتی برای ایشان شب است که برکنیم از آن روز را ناگاه ایشانند به تاریکی‌شدگان | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره يس | نزول = | {{آيه | سوره = سوره يس | نزول = [[نازل شده در سال::5|٥ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::37|٣٧]] | قبلی = يس ٣٦ | بعدی = يس ٣٨ | کلمه = [[تعداد کلمات::10|١٠]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«نَسْلَخُ»: بیرون می‌کشیم. برمی‌گیریم. سلخ در اصل به معنی کندن پوست حیوان است. در اینجا انگار روشنائی روز را از پیکر سیاه شب می‌کنند، و ظلمت موجود در جو زمین، هویدا می‌گردد. «مُظْلِمُونَ»: به تاریکی افتادگان. ظلمت زدگان. | «نَسْلَخُ»: بیرون می‌کشیم. برمی‌گیریم. سلخ در اصل به معنی کندن پوست حیوان است. در اینجا انگار روشنائی روز را از پیکر سیاه شب می‌کنند، و ظلمت موجود در جو زمین، هویدا می‌گردد. «مُظْلِمُونَ»: به تاریکی افتادگان. ظلمت زدگان. | ||
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۵:۱۶
ترجمه
| يس ٣٦ | آیه ٣٧ | يس ٣٨ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«نَسْلَخُ»: بیرون می‌کشیم. برمی‌گیریم. سلخ در اصل به معنی کندن پوست حیوان است. در اینجا انگار روشنائی روز را از پیکر سیاه شب می‌کنند، و ظلمت موجود در جو زمین، هویدا می‌گردد. «مُظْلِمُونَ»: به تاریکی افتادگان. ظلمت زدگان.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
فَالِقُ الْإِصْبَاحِ وَ جَعَلَ... (۱) إِنَ رَبَّکُمُ اللَّهُ الَّذِي... (۲) وَ جَعَلْنَا اللَّيْلَ وَ النَّهَارَ... (۷) إِنَ رَبَّکُمُ اللَّهُ الَّذِي... (۲) ذٰلِکَ بِأَنَ اللَّهَ يُولِجُ... (۲)
تفسیر
- آيات ۳۳ - ۴۷ سوره يس
- توضيح مفردات و مفاد آيات شريفه اى كه آيات مربوط به تدبير امر رزق مردم را بيان مى كنند
- توضيح جمله : و ما عملته ايديهم در آيه : لياءكلوا من ثمره و ما عملته ايديهم ...
- بيان مفاد آيه : سبحان الذى خلق الازواج كلها مما تُنبِتُ الارض ...
- مراد از بيرون كشيدن روز از شب و آية لهم الليل نسلخ منه النهار
- معناى آيه : والشمس تجرى لمستقرلها
- مقصود از اينكه فرمود: والقمر قدرناه حتى عاد كالعرجون القديم
- شمس و قمر تابع تدبير خدا و ملازم مسير خود هستند و خورشيد به ماه نمى رسد و شب ازروز جلو نمى افتد
- معناى جمله اتقوا ما بين ايديكم و ما خلفكم و جواب كفار به دعوت به تقوى پروا از خالق
- عكس العمل كفار در برابر دعوت به انفاق شفقت و خدمت به خلق
- رواياتى در ذيل آيه : والشمس تجرى لمستقرلها...
- و رد سخنى از آلوسى درباره روايتى از امام رضا (ع ) راجع به تقدم روز بر شب
نکات آیه
۱ - شب، آن گاه که روشنایى روز از آن رفته باشد، از آیات بزرگ خداوند و از نشانه هاى قدرت او است. (و ءایة لهم الّیل نسلخ منه النهار) «سلخ» (مصدر «نسلخ») در اصل به معناى ازاله پوست حیوان است و در آیه شریفه، کنایه از اخراج و ازاله روشنایى روز از شب است. جمله «نسلخ منه...» یا استئناف بیانى است و یا حال براى «اللیل» مى باشد. گفتنى است تنکیر «آیة» بر تعظیم دلالت دارد.
۲ - با رفتن روشنایى روز، اهل زمین ناگهان در تاریکى فرو مى روند. (الّیل نسلخ منه النهار فإذا هم مظلمون)
۳ - نظام حاکم بر شب و روز و توالى نور و ظلمت بر زندگى اهل زمین، به تقدیر و تدبیر خدا است. (و ءایة لهم الّیل نسلخ منه النهار فإذا هم مظلمون)
موضوعات مرتبط
- آیات خدا: آیات آفاقى ۱
- تاریکى: عوامل تاریکى ۲
- خدا: آثار تدبیر خدا ۳; مقدرات خدا ۳; نشانه هاى قدرت خدا ۱
- روز: فواید روز ۲
- شب: تتابع شب و روز ۳; شب از آیات خدا ۱
