نتایج جستجو

خدا ۷ ; خیانت به خدا ۱، ۲، ۵ خود: خیانت به خود ۴ خیانت: اجتناب از خیانت ۳ ; خیانت حرام ۱ ; زشتى خیانت ۷ مؤمنان: حفظ امانت مؤمنان ۸ ; خیانت به مؤمنان ۵ ;

مؤمنان ۷ ; هشدار به مؤمنان ۱ مال: آثار علاقه به مال ۳، ۴ محمد(ص): خیانت به محمد(ص) ۴ مسلمانان: صدر اسلام ۴ منافع مادى: اعراض از منافع مادى ۸

۴ ; عوامل غضب خدا ۷، ۸، ۹ ; غضب خدا ۱، ۲، ۱۱ خیانت:۶، ۹ آثار ترک خیانت ۶، ۹ ۳ ; آثار خیانت ۶، ۹ ۷ دزدى: آثار دزدى ۷ راه خدا:۴ رشد: عوامل رشد ۳ شهادت:۴ عذاب:

لوط(ع) ۲، ۸; همسر لوط(ع) در جهنم ۱۰ محمد(ص): فرجام شوم توطئه علیه محمد(ص) ۱۳; قصه همسران محمد(ص)۱۳; هشدار به همسران محمد(ص) ۱۳ مرد: زمینه انحراف مردان ۱۴;

توطئه علیه محمد(ص) ۱۰; تکرار خیانت با محمد(ص) ۱۰; توصیه به همسران محمد(ص) ۱; توطئه علیه محمد(ص) ۹، ۱۵، ۱۶; توطئه همسران محمد(ص) ۹، ۱۵; حامى محمد(ص) ۱۳، ۱۴،

خدا ۳ خیانت: آثار خیانت ۴ رستگارى: زمینه رستگارى اخروى ۱; عوامل محرومیت از رستگارى اخروى ۴ عهد: آثار وفاى به عهد ۱; اهمیت وفاى به عهد ۳ عهدشکنى: آثار عهدشکنى

عهدشکنى کافران ۲، ۹ کفر: آثار اصرار بر کفر ۴ محمد(ص): علم محمد(ص) ۷ ; عهد محمد(ص) با یهود ۳ ; محمد(ص) و عهدشکنى یهود ۷ ; معاهدات محمد(ص) ۱، ۳ معاهدات: بینخالمللى

خدعه و خیانت به خویشتن است. (و لاتجدل عن الذین یختانون انفسهم) در آیه شریفه خیانت به دیگران، خیانت به نفس شمرده شده است. ۴- مجموعه افراد جامعه به منزله

خدا: آثار حکمت خدا ۷; آثار قضاى خدا ۴; قضاى خدا ۱; مقدرات خدا ۳ عذاب: اهل عذاب ۲، ۵ کافران: حتمیت عذاب اخروى کافران ۶; منشأ مهلت به کافران ۷; مهلت به کافران

ترجمه کامل آن به زبان «اردو» در (27) جلد نیز بارها به چاپ رسیده است، و ترجمه کامل آن به زبان «عربی» نیز به نام تفسیر «الأمثل» اخیرا در بیروت به چاپ رسید و

گرایشها : گرایش به زنان پلید ۹; گرایش به زنان عفیف ۹; گرایش به مردان پلید ۹; گرایش به مردان عفیف ۹ محمد(ص): تنزیه همسر محمد(ص) ۱۲; عفت همسر محمد(ص) ۱۲ مردان:

الناس نيام» «9» 10. ذكر صلوات بر محمد و آل محمد. «من لم يقدر على ما يكفر به ذنوبه فليكثر من الصلوات على محمد و آل محمد فانها تهدم الذنوب ذنبا» «10» حساب

آن [عهد و کتاب] را ترک کردند و به آن اعتنایی ننمودند، و در برابر ترک آن اندک بهایی به دست آوردند؛ و بد چیزی است آنچه به دست می آورند. خدا از اهل كتاب پيمان

اخبار بود به ثبوت برائت. و دوم، اخبار به وجوب اعلام به برائت؛ و يا اول براى نقض عهد و برائت، و ثانى براى قطع موالات و احسان، و لذا آن را معلق نساخت به ناس،

ناگوار ۷ خدا: آثار رحمت خدا ۱۳; اختصاصات خدا ۱۱; حافظ بودن خدا ۱۱ خیانت: زمینه خیانت ۱۵ شرک: حقیقت شرک ۱۰ عبرت: عوامل عبرت ۸ مردم: اعتماد به مردم و توکل

مؤثر در سرنوشت ۵ عمل: آثار عمل ۵ کیفر: مراتب کیفر ۹ محمد(ص): آثار دشمنى با محمد(ص) ۱، ۲; آثار مخالفت با محمد(ص) ۴; کیفر دشمنان محمد(ص) ۳

آيه شريفه كه از خيانت به خدا و رسول (ص ) نهى مى كند نهى از خيانت به خدا و رسول (ص ) ناظر به عمل بعضى از مسلمين بوده است كه تصميمات سرى را به دشمن اطلاع مى

محرومیت کافران ۱۳ کفر: ظلم کفر ۱۳ مؤمنان: صفات مؤمنان ۱۴ محمد(ص): انذارهاى محمد(ص) ۱، ۴; رسالت محمد(ص) ۱، ۴ مرگ: سختى مرگ ۸; شدت اندوه هنگام مرگ ۸; نزدیکى

آنجا که تکفیر و غفران سیئات به یک معناست، مى توان تکرار آن را اشاره به آثار دنیوى گناهان (آثار سوء اجتماعى، روحى و ... ) و آثار اخروى آنها دانست. که در صورت

کانوا یفترون) آخرت: آثار تکذیب آخرت ۲ افترا: آثار افترا به خدا ۱ ایمان: آثار ایمان به معبودان باطل ۴ خود: آگاهى از عقیده باطل خود ۵; زیان به خود ۱، ۲، ۴ زیان:

اهمیّت وفاى به عهد ۱۱ ; پاداش وفاى به عهد ۲۸ ; وفاى به عهد ۶، ۳۳ عهدشکنى: آثار عهدشکنى ۳۰، ۳۲ قرض: آداب قرض ۱۷، ۱۸ ; قرض به خدا ۱۷، ۱۸، ۱۹ کفر: آثار کفر ۲۹،

[تورات] را به ارث بردند به جای ایشان قرار گرفتند، [آنان] متاع پست و از دست رفتنی این دنیا [یِ زودگذر] را [از هر راه نامشروعی] به چنگ می زنند و [به ناحق] می

نورانیت اخروى مؤمنان ۱۲; نیازهاى مؤمنان ۲ محمد(ص): عزت اخروى محمد(ص) ۹; فضایل محمد(ص) ۹; محمد(ص) و ذلت ۹; محمد(ص)و رسوایى ۹ نور: درخواست ازدیاد نور ۱۳ نورانیت:

است. آخرت: آثار تکذیب آخرت ۷، ۱۰; ظلم مکذبان آخرت ۷; محرومیت مکذبان آخرت ۷ احکام: تنزیه احکام ۵ افترا: آثار افترا به خدا ۹ ایمان: آثار ایمان به آخرت ۸ دین:

«تبارك»، هر دو برگرفته از آيه اول است و به ترتيب به معناى «فرمانروايى» و «پر بركت» مى‌باشند. محتواى اين سوره به طور كلى شامل سه محور زير است: 1. مباحثى

۱۰، ۱۴ ایمان: آثار ایمان به خدا ۱۱; آثار ایمان به قدرت خدا ۱۰; آثار ایمان به قرب خدا ۱۰; ایمان به اجابت دعا ۱۳; ایمان به خدا ۸، ۱۲; ایمان به قدرت خدا ۹;

استکبار: آثار اجتناب از استکبار ۱۱ اقرار: به توحید ۴ ایمان: آثار ایمان ۲، ۱۱ ; ایمان به خدا ۱، ۲، ۱۰، ۱۱ ; ایمان به قرآن ۲، ۴، ۱۰، ۱۱ ; ایمان به محمّد (ص) ۲،

نبود.» بگویید: «ما به خدا و به آنچه سوی ما فرود آمده و به آنچه سوی ابراهیم و اسحاق و یعقوب و فرزندان و نوادگان(‌شان) نازل شده، و به آنچه به موسی و عیسی داده

آن قطره به آسمان، اشاره به آنكه به آسمان عروج كند. و آن قطره در زمين، اشاره به آنكه در زمين مدفون شود. و آن قطره‌اى كه انداخت به دريا، اشاره به آنكه علم

نمى‌خواهم نسبت به آنچه شما را از آن نهى مى‌كنم، خود مخالفت كنم (ومرتكب آن شوم). من به جز اصلاح به مقدار توانم، خواسته‌ى ديگرى ندارم و جز به لطف خداوند، توفيقى

امکانات مادى ۶ انسان: عوامل ظهور باطن انسان ۴ جنگ: آثار جنگ ۴; آثار سختى جنگ ۵ جهاد: آثار تخلف از جهاد ۱۱; آثار جهاد ۴; دروغگویى متخلفان از جهاد ۱۴; عوامل تخلف

كارى را كه كردنى بود به انجام رساند، تا آن كه [به گمراهى‌] هلاك مى‌شود به حجتى روشن هلاك شود و آن كه [به هدايت‌] زنده مى‌ماند به حجتى روشن زنده بماند و

طارى شود تمام به استحقاق است نه جزاف. يا زياد شود عذاب رؤسا به سبب كفرشان و منع مردمان از راه حق و دعوت به باطل و كتمان. اين عذاب و زيادتى آن به جهت آن است

حکومت اسلامى ۴; موقعیت اجتماعى کافران ۵ محمد(ص): تکلیف محمد(ص) ۱; جهاد محمد(ص) ۱; روش برخورد محمد(ص) ۲; مسؤولیت محمد(ص) ۲ منافقان: خطر منافقان ۷; روش برخورد

اجیر کن. او را به کار گمار. «إِسْتَأْجَرْتَ»: اجیر کرده‌ای. به کار گمارده‌ای. ذکر فعل به صورت ماضی و اراده معنی به صورت مضارع، اشاره دارد به این که، او آزموده

و سلّم از بيت المقدس به امر الهى روى به طرف كعبه نمود، از پيروى حضرت خارج شدند. دوم: مشركين به جهت تألّف آنان به كعبه، چون حضرت به بيت المقدس متوجه شد جمعى

سير اعتبارى نما. اگر به گلشن تواريخ و آثار گذشتگان به قدم هوشمندى بگذرى و بر گلهاى تبدلات و تلونات اوضاع و اطوار جهان بوقلمون به ديده‌ «1» مدرك سابق. جلد

«يُخادِعُونَ» (كلمه «خدعه» به معناى پنهان كردن امرى و اظهار نمودن امر ديگر، به منظور ضربه زدن است.) «1» 3- آثار نيرنگ، به صاحب نيرنگ بر مى‌گردد. «وَ ما

فرمود تا به اطراف او آمده، به بالهاى خود، او را سايه انداختند. فرعون امر كرد سنگى بزرگ آوردند به روى سينه او نهند. آسيه چون آن سنگ را ديد، دعا كرد به نجات

را به فرزندى دانا بشارت دهيم (۵۳) گفت آيا بشارتم مى دهيد ( به فرزنددار شدن ) با اين پيرى و ضعف كه مراست ، ديگر چه بشارتى بمن مى دهيد؟ (۵۴) گفتند به حق

ذيل آيه «و سيعلم الذين ظلموا (آل محمد حقهم)» آمده كه جمله «آل محمد حقهم» به منظور بيان يكى از مصاديق ظلم آورده شده ، نه به عنوان متن آيه. و روايتى كه در خصوص

صحيح است . قابل توجه اينكه تعبير به «قوا» (نگاهداريد) اشاره به اين است كه اگر آنها را به حال خود رها كنيد خواه ناخواه به سوى آتش دوزخ پيش ‍ مى روند شما هستيد

از دايره افق به هيجده درجه زير افق برسد، آنگاه به تدريج رو به گسترش نهاده از بين مى رود، و چون ريسمانى سفيد رنگ به آخر افق مى افتد، و به صورت فجر دوم در

الْمُحْسِنِينَ كلمه «تمكين » به معناى قدرت دادن ، و كلمه «تبوء» به معناى جاى گرفتن است ، و كلمه «كذلك » اشاره است به داستانى كه تا رسيدن يوسف به مقام عزيزى مصر بيان

قال امير المومنين ع في وصيته لابنه محمد بن الحنفيه رضي الله عنه : و أمير المؤمنين عليه السّلام در وصيّت بپسرش محمّد بن اللَّه عنه- فرمود: فرزند عزيزم،

روايت آمده كه گفت: به حضرت رضا «عليه السلام» عرضه داشتم: بعضى از اصحاب ما قائل به جبرند، و بعضى ديگر به استطاعت. شما چه مى فرمایى؟ به من فرمود: بنويس: «خدای

اعتقاد به درستى و نادرستى ، و خوف از نادرستى ، و رجاء به درستى ، و رغبت به منافع ، و ترس از ضررها منشاء مى گيرد لاجرم آن افاضه خدائى لازم است متوجه به دعوت

آيه مورد بحث به طورى كه راغب گفته به معناى صداى خفى است و ((همس الاقدام (( به معناى آهسته ترين صداى پاهاست . همچنانكه در قرآن به همين معنا به كار رفته آنجا

مسلمانان ، از مكه به مدينه مهاجرت نمودند و از خانه و زندگى خود دور شدند مشركان دست تجاوز به اموال آنها دراز كرده به تصرف خود در - آوردند و به هر كس ‍ دست مى

امر آن جناب تخلف كرده و گفتند: محمد و طرفدارانش به جنگ مردمى مى روند، كه ديروز در كنج خانه خود، به دست ايشان كشته دادند و به طور قطع، از اين سفر بر نمى گردند

تعالى رسول اسلام را رو به كعبه گردانيد، مسلمانان به رسولخدا (ص ) گفتند: پس تكليف ما نسبت به نمازهائيكه در اين مدت (۱۷ ماهه ) رو به بيت المقدس خوانديم چه

منوالكم در اين آيه التفاتى از خطاب به بنى اسرائيل ، خطاب به رسولخدا (ص ) مسلمانان بكار رفته ، و با اينكه قبلا همه جا خطاب به يهود بود، در اين آيه يهود غايب

است و به محمد (ص) فرمود: (۱۶۳ سوره نساء): «به راستى ما به تو وحى كرديم چونان كه وحى كرديم به نوح و پيغمبران بعد از او» و به هر پيغمبرى فرمان داد تا به راه