نتایج جستجو

شود. «حکمت» در سوره «ص» به معناى علم و دانش و نیروى تدبیر امور کشور یا مقام نبوت، و یا همه اینها است. «حکمت» گاه، جنبه «علمى» دارد که از آن تعبیر به «معارف

است که علاوه بر مقام نبوت، مأمور به دعوت و تبلیغ به سوى آئین خدا و ایستادگى در این مسیر مى باشد. در حقیقت «رسالت» مقامى است بالاتر از نبوت، بنابراین در معناى

انبیا ۴; ملاکهاى گزینش انبیا ۷; نبوت انبیا ۵; نبوت برادران انبیا ۴; نبوت پدران انبیا ۴; نبوت خویشاوندان انبیا ۴; نبوت فرزندان انبیا ۴ خدا: افعال خدا ۱۲;

تقویت غریزه جنسى ۱۲ فکر: زمینه تمرکز فکر ۱۲ معجزه: نقش معجزه ۱۱، ۱۴ نبوت: مقام نبوت و آیات خدا ۳ نطفه: اهمیت انعقاد نطفه ۸ یحیى(ع): آیات خدا در ولادت یحیى(ع)

معتقدند که «ارث» در سوره «مریم»، ارث در اموال است; و گروهى، آن را اشاره به مقام نبوت دانسته اند. بعضى نیز، این احتمال را داده اند که منظور معناى جامعى است که

معتقدند که «ارث» در سوره «مریم»، ارث در اموال است; و گروهى، آن را اشاره به مقام نبوت دانسته اند. بعضى نیز، این احتمال را داده اند که منظور معناى جامعى است که

۵; دلایل عفت مریم(ع) ۵; قصه مریم(ع) ۱ نبوت: تفاوت نبوت با رسالت ۱۰; شرایط نبوت ۷، ۸، ۹; منشأ نبوت ۶ نوزادى: نبوت در نوزادى ۳ کافى، ج ۱، ص ۳۸۲، ح ۱; نورالثقلین،

كه قريب بهم‏اند نقل شده است و در بعضى از آنها فرموده كه بعضى از انبياء مقام نبوت و رسالت هر دو را داشته‏اند. على هذا آنطور كه از روايات اهل بيت «عليهم السلام»

از نعمت پروردگار خويش [با مردم‌] سخن گوى. و اما نعمت پروردگارت را (که مقام نبوت و تقرب کامل به خدا یافتی، بر امت) باز گو. و نعمت های پروردگارت را بازگو

خدا ۷ رحمت: تعدد خزاین رحمت ۴; خزاین رحمت ۱; منشأ رحمت ۱ نبوت: منشأ نبوت ۲، ۵ نعمت: نعمت نبوت ۲

به مقام نبوت است. (إنّه کان صدّیقًا نبیًّا) تقدیم «صدّیقاً» بر «نبیّاً» به نکته یاد شده اشاره دارد. ابراهیم(ع): آثار صداقت ابراهیم(ع) ۷; آثار نبوت ابراهیم(ع)

از رشد ، به مقام نبوّت نایل گردید. (و لما بلغ أشدّه ءاتینه حکمًا و علمًا) برداشت فوق ، بر اساس نظر برخى از مفسران است که «حکم» را به مقام نبوت و «علم» را

درس آموز است. (واذکر فى الکتب إدریس) ۳- حضرت ادریس(ع)، از صدّیقان و داراى مقام نبوت بود. (إنّه کان صدّیقًا نبیًّا) ۴- ادریس(ع)، شخصیتى در اوج راستى و درستى

محمد(ص) ۱۳ مرد: زمینه انحراف مردان ۱۴; زمینه حق ناپذیرى مردان ۱۴ مقام عبودیت :۶ نبوت: اهمیت نبوت ۵ نوح(ع): بى تأثیرى تلاش نوح(ع) ۹; تکفل همسر نوح(ع) ۳; خیانت

بهره مند ساخت و او را به مقام نبوت رسانید. (أرءیتم إن ... رزقنى منه رزقًا حسنًا) مقصود از «رزقاً حسناً» به مناسبت مورد ، مقام نبوت و پیامبرى است. ۹- برخوردارى

مطيع و منقاد فرمان تو و ممتثل امر تو باشد. تحقيق: اين مطلب محقق است كه مقام نبوت و ولايت مطلقه الهيه، جعل تشريعى استقلالى دارد. يعنى هيچيك از افراد بشر

روان به موسى(ع) ونصب هارون به مقام وزارت موسى(ع) بود. (قال ربّ اشرح ... قال قد أُتیت سؤلک) ۶ - هارون(ع) در وادى طوى به مقام نبوت و رسالت برگزیده شد. (هرون

تاریخ نبوت ۷; منشأ نبوت ۶; نبوت بشر ۷

آيه شريفه اشعار و تعريض است امت پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله را، زيرا مقام نبوت، متعالى است از تكاهل در اوامر الهيه، لذا حكم آيه عام است جميع مكلفين را

لزوم پاسخ گو بودن در برابر آن روشن مى شود. ۷ - هارون(ع) در عین دارا بودن مقام نبوت، موظف به پیروى از موسى(ع) و فرمان هاى او بود. (ما منعک ... ألاّتتّبعن أفعصیت

احتمالى مسؤولیت ها و ترس از ناکامى در ابلاغ رسالت هاى الهى، منافاتى با مقام نبوت و اخلاص در برابر خداوند ندارد. (واصطنعتک لنفسى ... إنّنا نخاف أن یفرط علینا

موسى(ع); این مرحله بندى، گویاى برداشت فوق است. ۷ - ترس از غیر خدا، منافاتى با مقام نبوت ندارد. (لاتخف) ۸ - اشیاى مادى با اذن و اراده خداوند، از حقیقت فعلى خود،

مكنيد و در طاعت و عبادت من ثابت قدم باشيد. تبصره: اين مطلب محقق است كه مقام نبوت و رسالت، اجل و اعظم باشد از آنكه شبهه قصور و فتور در مأموريت و تبليغ ايشان

مى‌شود و در صورتى كه ديگر شرايط فراهم باشد، او به مقام نبوّت يا امامت مى‌رسد. لذا هنگامى كه حضرت ابراهيم مقام امامت را براى فرزندانش طلب كرد و فرمود: «وَ مِنْ

نمى‌دانست كه حق تعالى احاطه علميه دارد به همه موجودات، هر آينه منافات با مقام نبوت او خواهد بود. حاصل آنكه متذكر الهى باش. بِالْغُدُوِّ وَ الْآصالِ‌: به هر

از دست رفتن یا انحراف آن پس از مرگ خود نگران بود، نبوت نبود، زیرا خداوند تنها صالحان را به مقام نبوت مى رساند، بلکه مناصب و موقعیت هاى دینى - اجتماعى او

تفويض امر باو پيغمبر (ص) فرمود اينان علما و حكمايند نزديك است از حكمت به مقام نبوت برسند بعد فرمود اگر راست ميگوئيد بنا نكنيد زيادتر از سكناى خودتان و جمع

‌اينکه‌ مبعوث‌ برسالت‌ و اولو العزمي‌ شد و هارون‌ ‌هم‌ مقام‌ نبوت‌ و ‌هم‌ مقام‌ رسالت‌ و ‌هم‌ مقام‌ وصايت‌ ‌را‌ دارا شد. ] (آیه 114)- مواهب الهی بر موسی

در پندار مشرکان، بشر بودن و همچون مردم عادى زیستن، ناسازگار با رسیدن به مقام نبوت و دریافت وحى از جانب خداوند (مالِ هذا الرسول یأکل الطعام و یمشى فى الأسواق)

الرُّوحَ مِنْ أَمْرِهِ عَلی مَنْ یَشاءُ مِنْ عِبادِهِ). این روح همان قرآن و مقام نبوت و وحی است که مایه حیات دلها و همانند روح در پیکر انسانی است. جالب این که

بى نیازى از تلاش اقتصادى، حداقل شرط پیامبرى و کمترین شایستگى لازم براى احراز مقام نبوت، در دیدگاه سران کفر و شرک (أو یلقى إلیه کنز أو تکون له جنّة یأکل منها)

پيغمبران، و القاى وحى بر او مستمر گردانيد. تنبيه: مقام شامخ انبياء منزه است از آنكه در تحمل زحمات رسالت و نبوت، تقصير يا قصورى داشته باشند. در قضيه حضرت يونس

آنان سپرد. بنابراین مؤثر دانستن افراد در حفاظت از چیزى شرک آور نیست و با مقام نبوت نیز ناسازگار نخواهد بود. ۱۱- خداوند ، بهترین حافظ و نگهبان است. (فالله

تفسير شده و بعضى بى‌نيازى آن حضرت را بقناعت و مقام رضاى او تفسير نموده‌اند و اقوال ديگرى هم در اين مقام از مفسّرين نقل شده كه چون منطبق با ظاهر آيات و

سلامتيها باشد كه اشاره شد و ظاهر آيات شريفه آنستكه آنحضرت در آنحال واجد مقام نبوّت و داراى كتاب و شريعت و ساير اوصاف مذكوره در آيات بوده چنانچه در كافى از

مراد دمشق است كه از بهترين مناطق شام است. «3» 1- مقام نبوّت، برترين مقام‌هاست. (نام عيسى به خاطر مقام نبوّت قبل از مادرش برده شده است). «ابْنَ مَرْيَمَ وَ

وثوق و اطمينان خلقان گردد؛ زيرا با صدور گناه قبل از نبوت، شايستگى مقام رسالت را نخواهد داشت، و بعد از نبوت اعتماد و اعتبارى به قول ايشان باقى نماند. بنابراين

عقیده قوم نوح۱۲ ملائکه: نبوت ملائکه ۹ نبوت: مکذبان نبوت بشر ۷; نبوت بشر ۱۱ نوح(ع): بشر بودن نوح(ع) ۶; تعالیم نوح(ع) ۴; تکذیب نبوت نوح(ع) ۶; تهمت برترى طلبى

ترجمه‌ و ياد كن در كتاب ابراهيم را همانا او بود بسيار راستگو و داراى مقام رفيع نبوت‌ وقتى كه گفت بپدرش اى پدر من چرا ميپرستى چيزى را كه نميشنود و نميبيند

ناقص نباشد، و عقاب عاصى زايد نگردد. تنبيه: آيه شريفه دال است بر آنكه مقام شامخ نبوت را شايسته نيست خيانت و غلول، يعنى كتمان چيزى از وحى الهى، يا تعدى نسبت

كنندگان در قدرت الهى. تبصره: به مراجعه ادله عقليه، اين مطلب محقق آيد كه مقام شامخ نبوت را شايسته شك و ترديد و نقص و عيب نيست، زيرا موجب سلب اطمينان و وثوق

بحبيب خود كه هميشه در مقام تسليت خاطر مبارك او است لابدّ بايد در مقابل امر منكرى العياذ باللّه واقع شده باشد و اعتذاراتى كه در اين مقام شده از قبيل آنكه پيغمبر

بحبيب خود كه هميشه در مقام تسليت خاطر مبارك او است لابدّ بايد در مقابل امر منكرى العياذ باللّه واقع شده باشد و اعتذاراتى كه در اين مقام شده از قبيل آنكه پيغمبر

بتوانند تو را از مال دنيا بى‌نياز كنند و خدا نتواند يا آنكه بتوانند كسيرا به مقام نبوّت برسانند كه دلخواه آنها باشد با آنكه خداوند عزيز و غالب و توانائى است كه

پدران انبيا افراد منحرف هم بوده‌اند ولى لحن آيات، در مقام برگزيدگى پدران براى نبوت است. نه در مقام كفر و ايمان آنان. «2» وَ مِنْ آبائِهِمْ وَ ذُرِّيَّاتِهِمْ

ترجمه‌ و ياد كن در كتاب ابراهيم را همانا او بود بسيار راستگو و داراى مقام رفيع نبوت‌ وقتى كه گفت بپدرش اى پدر من چرا ميپرستى چيزى را كه نميشنود و نميبيند

بحبيب خود كه هميشه در مقام تسليت خاطر مبارك او است لابدّ بايد در مقابل امر منكرى العياذ باللّه واقع شده باشد و اعتذاراتى كه در اين مقام شده از قبيل آنكه پيغمبر

اللّه عليه و آله و سلم ) را جداگانه اسم برده به خاطر احترام و تجليل از مقام نبوت است . آرى ، سنت خداى تعالى در كلامش بر همين منوال جريان يافته ، چنانكه

که به او پسرى عطا خواهد کرد. (یزکریا إنّا نبشّرک بغلم) ۳- زکریا(ع) از مقام نبوّت و تلقى وحى، برخوردار بود. (یزکریا إنّا نبشّرک بغلم) ظاهر آیه این است که

بحبيب خود كه هميشه در مقام تسليت خاطر مبارك او است لابدّ بايد در مقابل امر منكرى العياذ باللّه واقع شده باشد و اعتذاراتى كه در اين مقام شده از قبيل آنكه پيغمبر