نتایج جستجو

گسترش افق عقل آدمى است; زیرا پذیرا شدن حق، احتیاج به گذشت هاى فراوانى از منافع شخصى دارد که جز صاحبان ارواح وسیع و افکار بلند آمادگى براى آن نخواهند داشت

لغو قوانين، هوس‌ها و منافع شخصى طاغوت‌هاست. (قانون قتلِ عام نوزادانِ پسر، بر اساس منافع شخصى فرعون وضع شد و باز بر پايه‌ى اميد به منافع آينده در مورد نوزاد

کان لکم فتح من اللّه ... و نمنعکم من المؤمنین) ۳- رسیدن به دنیا و تأمین منافع شخصى، تعیین کننده خط مشى منافقان در برقرارى روابط دوستى و اجتماعى است. (الذین

برطرف شده وحكومت حقّ وعدل بر جهان حاكم مى‌شود. 1- وعده‌هاى الهى به خاطر منافع شخصى و مادّى افراد نيست، بلكه براى تحقّق حقّ و محو باطل است. «لِيُحِقَّ الْحَقَّ»

(فیقسمان باللّه ... إنّا اذاً لمن الاثمین) ۱۷- شاهدان نباید به بهانه منافع شخصى و یا خویشاوندى، در شهادتهاى خویش خیانت کنند (لانشترى به ثمناً و لو کان

سياق گويند. آيه دوم «لَكُمْ فيها مَنافِعُ...» مؤيد اين تفسير است بعضى آن را مطلق محلهاى طاعت گفته‏اند. درباره تعيين منافع كه پيش از نحر از آنها مى‏توان برد

مَعَكَ نُتَخَطَّفْ» (آرى، گروهى حقّانيّت اسلام را مى‌فهمند، ولى بخاطر حفظ منافع شخصى از آن سرباز مى‌زنند.) 4- انسان، وطن‌دوست است. «مِنْ أَرْضِنا» 5- ترس از

خلاف مؤمنان، وحدت عميق و پيوند ولايت در ميان منافقان نيست و هنگام بروز منافع شخصى، وفادار نيستند و وحدتشان ظاهرى و صورى است، به قول قرآن: «تَحْسَبُهُمْ

از معامله، زيرا اين سعى منتج منافع باقيه است، و بيع مثمر فايده فانيه، إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ‌: اگر هستيد كه مى‌دانيد منافع امور و مضار آن را، و مصالح

گذشته خواندیم که یهود به خاطر این که این پیامبر از بنی اسرائیل نیست، و منافع شخصی آنها را به خطر می‌اندازد از اطاعت و ایمان به او سر باز زدند. در تعقیب

عاشقانه به دنبال حقيقتى مى دود، ولى هنگامى كه به آن رسيد و آن را مخالف منافع شخصى خود ديد بر اثر هوا پرستى به آن پشت پا مى زند و آن را وداع مى گويد بلكه

عزّوجلّ مى فرماید: «لیشهدوا منافع لهم» پس به امام(ع) عرض کردم: منظور از منافع، منافع دنیایى است یا اخروى؟ فرمود: تمام منافع». ۲۱ - «و روى عن الصادق(ع) أنّ

بازگردد به خدا، يعنى از انكار و معصيت بازگشته روى به اطاعت و عبادت او آورد، چه شخصى كه جازم است در امرى، نظر در منافى آن نمى‌كند بلكه هميشه منظور نظر او به چيزى

که مالک شخصى دارد، باشد. بنابر احتمال دوم معناى «فذروها ... » چنین مى شود: ناقه را آزاد بگذارید. آن ناقه در زمین خدا مى چرد و به زمینهاى شخصى شما تعرضى

دردناك، بشارت بده! معناى احبار و رهبان در آيه‌ى 31 گذشت. علماى يهود به‌خاطر منافع مادّى خود، حقّ را كتمان كردند وبه حقانيّت دين اسلام اعتراف نكردند، يا رشوه

پیامبر از خواب برخاست، جبرئیل در آن وقت آمد و گفت: یا رسول اللّه از میان آنان شخصى را حکم قرار بده. پیامبر به آنان فرمود که سبرة بن عمرو را که بر آئین خود آن‌ها

توحيد انحراف يابند، خود خواهى و خودپرستى جاى اخوت اسلامى را گرفت ، منافع شخصى بر منافع عمومى مقدم داشته شد و هر كس به فكر خويشتن بود و دستورات خداوند به

شدند به خاطر حسد، يا به خاطر اينكه اين پيامبر از بنى اسرائيل نيست ، و منافع شخصى آنها را به خطر مى اندازد از اطاعت و ايمان به او سرباز زدند. در تعقيب آن

سياق گويند. آيه دوم «لَكُمْ فيها مَنافِعُ...» مؤيد اين تفسير است بعضى آن را مطلق محلهاى طاعت گفته‏اند. درباره تعيين منافع كه پيش از نحر از آنها مى‏توان برد

تاءكيد كرده است ، و اگر اين پيوند تحت تاثير روابط دوستى و خويشاوندى و منافع شخصى قرار گيرد اركان مذهب متزلزل خواهد شد. بعلاوه ارزش نهائى در ايمان و تقوا

الهى، در حفظ منافع صالحان و فرزندان آنان، دخالت دارد. (فأراد ربّک أن یبلغا أشدّهما و یستخرجا کنزهما رحمة من ربّک) داستان تعمیر دیوار و حفظ منافع یتیمان، گرچه

كند و خود را بزرگ نمايد. ۴ - او آنچه مى گويد از طريق دلسوزى مى گويد و منافع شخصى و خصوصى در اين كار ندارد. ۵ - او براى طرف مقابل احترام قائل است و به همين

كه از روى محبّت انجام شود، و تنها براى خود خدا صورت بگيرد، نه منافع شخصى، و يا دفع ضرر شخصى، بلكه خدا را عبادت كنى بدان جهت كه خدا است. يعنى به ذات خود،

خرما و انگور. و تخصيص اين دو به جهت فضيلت و شرف با كثرت منافع آنها است. يا مراد به ثمرات منافع است، تفسير اثنا عشرى، ج‌1، ص: 486 يعنى آن باغ مشتمل به انواع

سياق گويند. آيه دوم «لَكُمْ فيها مَنافِعُ...» مؤيد اين تفسير است بعضى آن را مطلق محلهاى طاعت گفته‏اند. درباره تعيين منافع كه پيش از نحر از آنها مى‏توان برد

حقوقى نسبت به اموال شخصى افراد (و لا تؤتوا السّفهاء اموالکم) نسبت دادن اموال شخصى سفیهان به جامعه، مى رساند که جامعه در اموال شخصى افراد، حقوقى دارد. ۷-

خدا (... و لكن يناله التقوى منكم ) بحث روايتى رواياتى درباره منافع مترتب بر حج (لشهيدوا منافع لهم ) رواياتى ديگر در ذيل آيات راجع به مناسك حج و وجه تسميه

حضرت موسى و هارون از پيغمبران بنى اسرائيل بنبوّت و رسالت و معجزات بسيار و منافع دينى و دنيوى بيشمار و نجات داد آن دو و تمام آنطائفه را كه دوازده قبيله بودند

گفتند باران داده شديم به جهت نزول و صعود فلان و فلان ستاره و شبهه‌اى نيست هر شخصى عقيده اش اين از انواء باشد، كافر است؛ زيرا منكر خالق شده، لكن اگر معتقد او

آمد و پس از آن به توسط دكتر «منكهوس» به زبان انگليسى ترجمه شد، در سال 1908 شخصى بنام دكتر خليل سعادت آن را به زبان عربى ترجمه كرد و در اين اواخر علامه معظم

رهبران جامعه اسلامى، به جهت طمع شخصى نیست; بلکه براى در اختیار گرفتن ثروت و نیروى انسانى کافران و صرف آنها در جهت مصالح و منافع مسلمین است; ولى چون این کار

خود سراغ نداريم، و اگر هم از كسى ديده و شنيده باشيم، از كسانى شنيده ايم كه منافع و اغراض مادى محركشان بوده است، اينك حق داريم بگوئيم كه شما مى خواهيد ما را

است و اين آسمانها و زمين و اهل آنرا بدون غرض عقلائى خلق ننموده و براى نفع شخصى نيست و نتيجه بگيرند كه براى احسان بر بندگان بقدر قابليّت و استعداد ايشان

خدا (... و لكن يناله التقوى منكم ) بحث روايتى رواياتى درباره منافع مترتب بر حج (لشهيدوا منافع لهم ) رواياتى ديگر در ذيل آيات راجع به مناسك حج و وجه تسميه

به مال ۳، ۴ محمد(ص): خیانت به محمد(ص) ۴ مسلمانان: صدر اسلام ۴ منافع مادى: اعراض از منافع مادى ۸

نظر انسان، گاهى از طريق خيالات شخصى و گاهى از سوى شيطان و گاهى از جانب اطرافيان متملّق صورت مى‌گيرد. از طريق اوهام شخصى: «يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ

حضرت پرسيدند مراد از «مَنْ دَخَلَهُ» كعبه است يا حرم؟ حضرت فرمودند: حرم. «3» شخصى از امام صادق عليه السلام درباره‌ى‌ «مَنْ دَخَلَهُ كانَ آمِناً» سؤال كرد:

كنند او را، و زمانى كه عبادت كنند او را، مستغنى شوند از عبادت غير او؛ پس شخصى عرض كرد: اى پسر رسول خدا، پدر و مادرم فداى تو، پس چيست معرفت خدا؟ حضرت فرمود:

ميشدند براى انكار دلائل توحيد همين طور بودند كه رؤساء و بزرگانشان باغراض شخصى آنها را گمراه نموده بودند خداوند زمين را قرارگاه شما قرار داد و آسمان را

الف: راه الهى ثابت است، بر خلاف راه‌هاى طاغوت‌ها و هوس‌هاى مردم و هوس‌هاى شخصى كه هر روز تغيير مى‌كنند. ب: يك راه بيشتر نيست، در حالى كه راه‌هاى ديگر متعدّد

رضا عليه السلام از معناى اين آيه سؤال كرد: «ذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّى» شخصى گفت: هرگاه نام خدا را برد نماز بخواند. امام فرمود: اين تكليف سختى است كه

و دقّت باشد، نه غافلانه. امام باقر عليه السلام پس از تلاوت اين آيه فرمود: شخصى زراعتى داشت كه تمام محصولاتش را صدقه مى‌داد و خود و عيالش بى‌چيز مى‌ماندند

الْأَنْعامَ» 4. پوشش: «لَكُمْ فِيها دِفْ‌ءٌ» جلد 4 - صفحه 604 5. منافع حيوانات: «وَ مَنافِعُ» 6. گوشت: «مِنْها تَأْكُلُونَ» 7. جمال و زيبايى: «فِيها جَمالٌ»

بتوسط انبياء عظام پيمان محكمى را نسبت به صفات و علائم خاصه تو كه چون چنين شخصى مبعوث به نبوت شود بايد كما هو حقه بيان نمائيد علائم و اوصافرا و تغيير و تبديلى

شد لذا راه خود را کج کرده به طرف شام عازم گردیدند در عین حال ابوسفیان به شخصى به نام ضمضم خزاعى ده دینار با یک شتر ماده داد و از او خواست که به طرف کاروان

زيرا تعيّش انسان موقوف است بر تعارف و مودّت و رحمت. در منهج- مروى است كه شخصى خدمت حضرت رسالت صلّى اللّه عليه و آله آمد عرض كرد: يا رسول اللّه مرا از كارى

بالجمله اين از مجملاتى است كه محتاج به سنت باشد. و تخصيص اكل به جهت اعظم منافع و از باب اطلاق ملزوم و اراده لازم كه مطلق تصرف باشد. پس عموميت دارد جميع

ظالمانه و استبدادى (و اتبعوا أمر کل جبار عنید) ۱۰- تعالیم هود(ع) ، ناسازگار با منافع سران جبار و سرکش قوم عاد (و اتبعوا أمر کل جبار عنید) ۱۱- تسلط متکبران و سرکشان

است. «1». بقره، 258. «2». انبياء، 58. «3». شعراء، 83. جلد 1 - صفحه 206 چنين شخصى به جاى نوشيدنى‌هاى مفيد و حلال، به سراغ آشاميدنى مضرّ و حرام مى‌رود. آرى،

اجر و بهره و نفع از شخصى، عقاب نخواهد بود، و الّا لازم آيد كه انبياء و اولياء هميشه معاقب باشند؛ زيرا قدرت الهى نسبت به اجر و منافع كه مى‌تواند به آنها