نتایج جستجو

آیات شامل این کلمه ليل‌ (۹۲ بار) وَ سَبْع فَخَرَج سَوِيّا الْفَجْر ثَلاَث عَشْر عَلَيْهِم عَلَى ثَمَانِيَة النّاس الشّفْع أَيّام عَاتِيَة سَخّرَهَا قَوْمِه

آیات شامل این کلمه ليل‌ (۹۲ بار) وَ نَهَارا هٰؤُلاَء الْمَسْجِد مِن الّذِي طَوِيلا أَمْرُنَا بِعَبْدِه بِعِبَادِي إِنّکُم سَبّحْه إِن أَو قَوْمِي مُتّبَعُون

آیات شامل این کلمه ليل‌ (۹۲ بار) شب. لَيْل و لَيْلَة هر دو به يك معنى است. به قولى ليل مفرد است به معنى جمع و لَيْلَة براى واحد است ولى در قرآن هر دو براى

لات لبث لبس لحم لسن لظى لعل لغو لفف لقى لمز لن لهب لهو لو لوح لولو لوم ليس ليل ما متع مثل مدد مرء مرج مرر مرى مزن مسس مطو معن ملء ملک من مناة منع منن منى

تکرار در قرآن: ۱(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... قوم ها ليل الا ايى نصف قلل يا ه او

نصف مال زنانتان اگر فرزندى نداشته باشند. ل ه ما ف ها من ان فرض هن ترک ثلث ليل او الا کون على قلل کم قوم وحد ابو علم ک حکم حصن عفو هو زمل زوج نقص طوف ب دنو

شود، اين لفظ دو بار بيشتر در قرآن مجيد نيامده است. رکب اذا قمر طبق ما ل وسق ليل نن شفق ب ف قسم عن لا

کم ل فى کتب لعل قول نفس قرب ف حقق من الله کون ها اله وله ا قرع سوع دين انن ليل قدر نا علم ايى عقب سجن سقر طرق علو حطم فصل او نور لم على وزن درى ثم ام هم

باز ندارد هلاك مى‏گردى. [صافات:56]. گفت به خدا قسم نزديك بود هلاكم كنى. [ليل:11]. يعنى چون در معرض هلاكت قرار گيرد مال وى بى نيازش نمى‏كنند مترّديه به

بعد اسرائيل رشد بغى نقم يوم قرع طغى ام جعل قرء وسم عزز جناح جنح لو سمو صدد ليل وفى

نفس عزز اجر نحن سبح رضو سوق رعد سرح خلق لما س جهد کتب انس شرر خرج ورى علم ليل فلح قلل سبل اخر وقت حقق على ا کما اما الو حمد نفش هى روح طمع

ذيل آيه فوق. ف من ه کم ل ان ما هم لا اله قول کون ب فى يوم وله ربع الله هن ليل ثنى على الا ک انن ثلث الذين لم ربب اذا صحب بعد ذلک يمن شهر خلق نسو انس نصف

قبل اله شمس ه الى فى ل لا ان وله الله کون ما وجد هم اذا ک قول ارض طلع سبح ليل سبب ذات بلغ زيت بتل غرب برک لون عين خلف ولى کم برر قوم حمء کما حتى الو کذب

ساعات‌ ليل‌ ‌است‌ چنانچه‌ ميفرمايد أَمَّن‌ هُوَ قانِت‌ٌ آناءَ اللَّيل‌ِ ساجِداً وَ قائِماً زمر ‌آيه‌ 12. وَ هُم‌ يَسجُدُون‌َ ظاهرا اشاره‌ بصلاة ليل‌ ‌است‌

دائب‌ بمعني‌ دوام‌ ‌است‌ ‌يعني‌ هميشه‌ شمس‌ ‌براي‌ ضوء نهار و قمر ‌براي‌ نور ليل‌ ‌که‌ ميفرمايد هُوَ الَّذِي‌ جَعَل‌َ الشَّمس‌َ ضِياءً وَ القَمَرَ نُوراً يونس‌

آیات شامل این کلمه «بُخْل» در سوره «لیل» نقطه مقابل «اعطاء» است که در گروه سخاوتمندان سعادتمند بیان شد، وَ اسْتَغْنى: «بى نیازى بطلبد». یا بهانه اى است

است [انسان:26]. طبرسى آن را صفت ليل فرموده يعنى «فى لَيْلٍ طَويلٍ» و از حضرت رضا عليه السلام نقل كرده كه مراد صلوة ليل است. احتمال دارد صفت مفعول مطلق

است [انسان:26]. طبرسى آن را صفت ليل فرموده يعنى «فى لَيْلٍ طَويلٍ» و از حضرت رضا عليه السلام نقل كرده كه مراد صلوة ليل است. احتمال دارد صفت مفعول مطلق

منظور این است: آنها کمتر اتفاق مى افتاد تمام شب را بخوابند، و به تعبیر دیگر «لیل» (شب) به صورت جنس و عموم در نظر گرفته شده. هجع‌ (۱ بار) هُجُوع به معنى خواب

و عمل آن دو در صورت بدون «ما» است. *** در آيات [ليل:3]. [شمس:7-5]. [مؤمنون:6]. مراد از «ما» در سوره ليل و شمس خدا و در سوره مؤمنون كنيزانند در اينصورت اطلاق

تبع فرعون غرق خشى ى کلا خبر نفق ايان عدو جند نور فتل بين کظم رسل موسى يبس ليل بحر صحب سبق مع شعر ب اخو لن سلط ظلم امن شمس وقع نهر وجد الله ندى جىء لعن برج

انجام گرفته است. ولى معناى اول از همه مناسب تر به نظر مى رسد. «وجه» در سوره «لیل» به معناى «ذات» است، و منظور رضایت و خشنودى ذات پاک او است. وجه‌ (۷۸ بار)

دوم‌: صبر مشقت‌ و زحمت‌ عبادت‌ و اداء فرائض‌ و نوافل‌ مثل‌ صلاة بالاخص‌ صلاة ليل‌ وقت‌ آخر شب‌ و صبر ‌بر‌ صوم‌ و اداء حقوق‌ واجبه‌ ‌از‌ اخماس‌ و زكوات‌ و بذل‌

را سكون گفته‏اند «سجى سجوداً: سكن ودام» در نهج البلاغه خطبه 161 آمده «فى لَيْلٍ داجٍ وَ لا غَسَقٍ ساجٍ» يعنى در شب تار و در ظلمت ساكن و آرام. معنى آيه:

عظم نا على کلب کون قد سوى حبب جمع الى طرق زرع مدد نبت اذا حجج مرر رجل فتى ليل سلک سرج دئب عرش شىء قضى ثنى غيب بنى لن طوع موسى سلسل نفد وعد قمر فتو ايى نطح

جعل على لبس قد علم ما امن هما انتم حقق وقى رئى هن حلى ذهب الله ذلک سوء اله ليل وله سور خرج خلق رجل لولو کون نهر نوم سبت ريش ورى جنن ف ى سندس فلک بطل الى

آنها را بخدا واگذار فرمايد. قُم‌ِ اللَّيل‌َ إِلاّ قَلِيلاً «2» قيام‌ ‌در‌ ليل‌ ‌براي‌ تهجد و نماز شب‌ ‌است‌ ‌که‌ ‌بر‌ پيغمبر واجب‌ ‌بود‌ چنانچه‌ ميفرمايد:

‌اينکه‌ نحوه‌ ‌با‌ نحوه‌ اولي‌ تفاوتي‌ ندارد. نحوه‌ ثالثه‌‌-‌ اينكه‌ بيان‌ ليل‌ ‌باشد‌ ‌يعني‌ بعض‌ ليالي‌ ‌که‌ عذري‌ دارند مثل‌ مرض‌ و مسافرت‌ ‌ يا ‌ شغل‌

‌تا‌ 73. تنبيه‌: ‌در‌ دو آيه قبلي‌ تعبير بعليكم‌ فرموده‌ ‌که‌ ليل‌ بدون‌ نهار و نهار بدون‌ ليل‌ ‌بر‌ ضرر ‌شما‌ ‌است‌ و ‌در‌ آيه اخيره‌ تعبير فرمود بلكم‌ ‌که‌

انتقالي‌ زمين‌ ‌است‌ دور كره شمس‌ ‌در‌ مدت‌ يك‌ سال‌. سؤال‌: وجه‌ تقديم‌ ليل‌ ‌بر‌ نهار چيست‌!‌-‌ جواب‌: تقدم‌ زماني‌ دارد قبل‌ ‌از‌ خلقت‌ شمس‌ و زمين‌

۱(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... ل صلو شمس حول قوم الى نا غسق سنن ليل قرء وجد فجر لا انن

دائب‌ بمعني‌ دوام‌ ‌است‌ ‌يعني‌ هميشه‌ شمس‌ ‌براي‌ ضوء نهار و قمر ‌براي‌ نور ليل‌ ‌که‌ ميفرمايد هُوَ الَّذِي‌ جَعَل‌َ الشَّمس‌َ ضِياءً وَ القَمَرَ نُوراً يونس‌

ها نبت شمس بشر الذى ه امن سبع هو اذن انن عصر فوق موه برج هن عيش ل سمو خرج ليل ثجج بنى ارض هم نهر طبق خلف الى دعو برک

مختلف نبات را دلهاى آنها مختلف و پراكنده است وحدت كلمه و وحدت عقيده ندارند [ليل:4]. سعى مطلق و در معنى مطلق و در معنى جمع و به جاى آمده است. [زلزله:6]. آن

عوم انن حرم لم قول فى ه ک ف ها شدد کون ما عدد قوم سبل صوب هى ارض ان عدو علم ليل کم نشء حلل امن ثقل مول خمص على نهر کلل عرر نسو سبح الا دور شىء ب قدر غير الذين

اعضاء به خاك مى‏افتد. ها انن ف فى ک کان قوم هم رئى عجز حسم نخل يوم خوى ثمن ليل

به «ذباب» رجوع شود. ه قدر ما طلب ضعف الله اله من ب وله ف حوط نهر نقذ حقق ليل ل ثمر حثث شمس لا غشى صبح طوع لن قمر غشو عرش نجم شىء غور سخر على قلب سوى امر

حسين‌ گرد جلد 4 - صفحه 234 و ليلي‌ و مجنون‌، شيرين‌ و فرهاد و داستانهاي‌ الف‌ ليل‌ و فردوسي‌ و امثال‌ ‌آنها‌ ‌که‌ ميتوان‌ ‌گفت‌ يك‌ صدم‌ ‌آنها‌ واقعية ندارد

عن خلف صدق خرج حمد کبر برک لم غير اول فطر اتى اذا ظلم اوى حقق لعل او ائى ليل ولى سبل دين عند س موه امر جىء وفى خبر فصل قرء

[مزّمل:20] داند به سر بردن آن نتوانيد. آيه درباره عبادت شب است و ضمير «تحصوه» به ليل كه در صدر آيه است بر مى‏گردد و منظور از احصاء، شب را در حال عبادت به روز آوردن

مال نبود بلکه از جهت عطش و حرارت هوا و غيره نيز بود. عُسْرى: مؤنث اعسر است [ليل:8-10]. «العسرى» در آيه موصوفى دارد مثل حالت و نظير آن. يعنى آن كه از انفاق

سفن الا قمر نا نن دنو نخل صور دعو خرج زين کذب رجل ظهر يا مثل رحم ايى عن خوف ليل عزل طلع سمو طلق وعد الذى ثم وسم دين انن خضر رئف حيى سلط وجف رسل کفر خلف هى

ذلک ذا سجد وقى کلل شرق اسحاق غرب طيب شىء زيت قدر ذکر ايى ملک يدى خير فرق ليل ندى صلح يا نفر عبد سبل حسن هدى امم تبع دبر بقع اين طوع رحم انت ندو ثم صدق

قول شهد ن عند اجر کلب ربب على عهد بين لم خفى لو بخس نزل عدو ثنى بطن هن حجج ليل يمن نعم کتب اياى صدد حسم عرض عدد بئس درهم ويل قبل غيب رئى علم عمل ترک ضئن

مال نبود بلکه از جهت عطش و حرارت هوا و غيره نيز بود. عُسْرى: مؤنث اعسر است [ليل:8-10]. «العسرى» در آيه موصوفى دارد مثل حالت و نظير آن. يعنى آن كه از انفاق

«اِنا» (بر وزن رضا) به معناى «وقت» گرفته شده. در حال بارگیری... من ها هم ليل ب ل ف ايى طعم نور سجد بين امن اله الله وله الى طوف ذلل ليس ه اذا عين قبل لم

ب ک ما اله ف الله ربب وله قول من فى کون هم لا سمو نا ان حمد عن انن علو ها ليل علم عبد ذکر على الذى ى وسم هو الا سبح ولد شرک سبق ارض نهر سجد کم کبر بکر قبل

راحت رفتن در آن ملحوظ است كه سرازيرى در معنى اوّلى آن قيد شده. ه ب ف ل من ليل لما بحر جوز نهر فى قول خفى عقب هو سبل فتو فتى اخذ بين هما حوت جهر نسى

راهها از حق منحرف اند اگر خدا ميخواست همه شما را اجباراً هدايت ميكرد. مثل [ليل:12]. * [لقمان:32]. مقتصد كسى است كه راه راست رود و در كارش مستقيم باشد يعنى

حسب مرر اول دخل الذى قول کلل ها جمد نا جعل ى زجر عن کم عبد وحد ابو ا اذا فى ليل کبر شىء شمل سمو يمن من الذين الا