نتایج جستجو

خواسته‌اى است كه هر مسلمان، در هر نماز از خداوند طلب مى‌كند، حتّى رسول‌اللَّه صلى الله عليه و آله و ائمّه اطهار عليهم السلام از خداوند ثابت ماندن در راه مستقيم

(و إلى اللّه عقبة الأُمور) آفرینش: هدفدارى آفرینش ۹ احسان: آثار احسان ۱، ۲; ارزش احسان ۴ اخلاص: آثار اخلاص ۲ اعتصام: آثار اعتصام به حبل الله ۶; اعتصام

بر پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله نازل گرديده است. شأن نزول آیات ۱۱۴ و ۱۱۵: از عبدالله بن مسعود روايت شده كه شبى رسول خدا صلى الله عليه و آله نماز عشاء

روايتى (رواياتى درباره : ((حق تقاته ))((حبل اللّه ))، فرقه ناجيه و امت واحده رواياتى كه دلالت دارند بر اينكه حبل اللّه همان قرآن است حديث ثقلين خبر متواتر

منصوص از جانب خدا. عرض كردند معنى معصوم چيست؟ فرمود: او متمسك به حبل الهى، و حبل اللّه قرآن است كه تا روز قيامت از يكديگر جدا نشوند، امام به سوى قرآن مى‌خواند

وسيع «ارتباط با خدا» كه از معنى «حبل الله » استفاده مى شود، جمع است . نكته جالب اينكه تعبير از اين امور به «حبل الله » در واقع اشاره به يك حقيقت است ،

است نقل سخنان و افترائات مكذبان پيامبر اكرم (صلى الله عليه و آله ) در تكذيب و انكار آنحضرت (صلى الله عليه و آله ) ترقى درجه به درجه افترائات كفار عليه

فراموش نگردد. در عيون- از حضرت رضا عليه السّلام در وصف قرآن فرمايد: هو حبل اللّه المتين و عروته الوثقى و طريقته المثلى، المؤدى الى الجنّة و المنجى من النّار

نيايند. هم کم قتل ف حيث ما من فى اين لا الا اخذ اله خرج عدو ب وله الله ل ان نن سبل على حبل اما سوى اولاء وقى کون لعن جعل قلل ذلل سنن ضلل حرب قد حبب ها شرد

كارهاى خير. در روايت آمده است؛ پيامبر فرمود: مراد از «حبل من اللّه» تمسك به قرآن و مراد از «حبل من النّاس» وصى من على بن ابيطالب است. «1» همان‌گونه كه

کون انن الله ربب اله وله لا اذا عدو سمع امر ل الى يوم ها موسى ن فى هى خوف ذلک تبع على عظم فرعون ضرب کم نجو يا سلم کفر الذين غير رئى عذب هن حبل صدق ا حجر

کلمات مشتق شده در حال بارگیری... عصو ف ه من ب ک ى هم ان رسل قول ما کون انن الله اله ربب لقى وله اذا عدو لا يوم امر سمع هى الى ن تبع ل ها فى عظم موسى خوف

در «طعام» ذيل عنوان «طعام اهل كتاب و زنان آنها» مشروحاً سخن گفته‏ايم. من الله اله وله ب ه ف لا ما ل قول کم الا هم ک انن کفر ن س ى موه سئل رسل ان الى انس

و خسارت شد. «1» در تاريخ آورده‌اند كه رسول خدا صلى الله عليه و آله مردم را به كلمه «لا اله الا الله» دعوت مى‌كرد و ابولهب از پشت سر او را تكذيب و به سوى

راستين او» (الا بحبل من الله ) «و يا وابستگى به مردم و اتكاء به ديگران » (و حبل من الناس ). گرچه درباره اين دو تعبير «حبل من الله » و «حبل من الناس » مفسران

مادّه «استمرار» اشاره به این است که، آنها معجزات مکرّرى از پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) دیده بودند، که «شقّ القمر» ادامه آن بود، آنها همه را بر تداوم

إلیه من حبل الورید) «ورید» ممکن است به معناى رگ هایى باشد که خون را به قلب مى رساند. ۶- خداوند، نزدیک تر از رگ گردن، به آدمى (و نحن أقرب إلیه من حبل الورید)

امْرَأَتُه تَب تَبّت جِيدِهَا حَبْل حَمّالَة ذَات سَيَصْلَى عَنْه لَهَب مَالُه مَسَد نَارا يَدَا کَسَب

ثُقِفُوا لا إِلاّ ثُم اللّه بَاءُوا سَأَلْتُم بِحَبْل بِغَضَب الْأَدْبَار يُوَلّوکُم لَکُم يُقَاتِلُوکُم فَإِن ذٰلِک مِصْرا حَبْل بِأَنّهُم اهْبِطُوا در

نَعْلَم إِلَيْه فَأَصْبَح ذٰلِک الْإِنْسَان حَبْل فَبَعَث النّار الْخَاسِرِين إِذ الْوَرِيد أَصْحَاب خَلَقْنَا اللّه لَقَد در حال بارگیری...

گرداندن است، معنى آيه در «صفح» گذشت. وَ عَلَيْهِم الذّلّة الْمَسْکَنَة مَا مِن اللّه يُنْصَرُون بِغَضَب لا بَاءُوا سَأَلْتُم ثُم الْأَدْبَار أَيْن ذٰلِک بِأَنّهُم

السّمَاء السّمَاوَات السّمْع الشّدِيد الشّمَال الشّمْس الصّور الصّيْحَة اللّه اللّيْل النّخْل الْأَرْض الْأَوّل الْأَيْکَة الْإِنْسَان الْبِلاَد الْجَنّة

سكوت در مقابل ظالم به اميد بخشش گناهان نيست. در حديثى از پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله مى‌خوانيم: «محلّ حادثه، كوه قاسِيون در دمشق است». «2» امام سجاد

و خسارت شد. «1» در تاريخ آورده‌اند كه رسول خدا صلى الله عليه و آله مردم را به كلمه «لا اله الا الله» دعوت مى‌كرد و ابولهب از پشت سر او را تكذيب و به سوى

از ریسمان و چوب براى انجام سحر خود (فألقوا حبالهم و عصیّهم) «حبال» (جمع «حبل») به معناى ریسمان ها و «عِصّى» (جمع «عصا») به معناى چوبدستى ها است. ۲ - اقدام

وَ نَعْلَمُ ما تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ وَ نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ «16» إِذْ يَتَلَقَّى الْمُتَلَقِّيانِ عَنِ الْيَمِينِ وَ عَنِ

النَّاسِ وَ لا يَسْتَخْفُونَ مِنَ اللَّهِ وَ هُوَ مَعَهُمْ إِذْ يُبَيِّتُونَ ما لا يَرْضى‌ مِنَ الْقَوْلِ وَ كانَ اللَّهُ بِما يَعْمَلُونَ مُحِيطاً «108»

مطالبى كه سوره مباركه سجده متضمن است مقصود از قومى كه پيش ز پيامبر اسلام (صلى الله عليه و اله و سلم )، پيامبر بهسويشان فرستاده نشده بود (ما اتيهم ن نذير من

الرَّسِّ وَ ثَمُودُ «12» بعد از آن به جهت تسلى خاطر مبارك سيد انبياء صلّى اللّه عليه و آله از تكذيب معاندان، حال مكذبان امم ماضيه را فرمايد: كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ‌:

بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. شأن نزول: «شیخ طوسی» گوید: از حسن بصرى روايت شده كه شخصى از رسول خدا صلى الله عليه و آله سؤال كرد:

حال آنكه برهان عقلى قائم است به اثبات معاد. در كتاب توحيد- ابن بابويه رحمه اللّه از حضرت باقر عليه السّلام سؤال شد از اين آيه، فرمود: تأويل آن آنكه خداى تعالى

تابيدن و محكم كردن و در اينجا به معناى تصميم جدّى بر توطئه عليه پيامبر صلى الله عليه و آله و نپذيرفتن آيين اوست. 1- عذاب الهى بعد از اتمام حجّت است. «إِنَّكُمْ

ادْعُونِي‌... (۰) أَ لَمْ‌ تَرَ أَنَ‌ اللَّهَ‌ يَعْلَمُ‌... (۱) محل نزول: این آیه در مدینه بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. شأن نزول:

يبدء ببسم‌ اللّه‌ فهو ابتر) و ‌در‌ حديث‌ ‌است‌ (ذكر اللّه‌ حسن‌ ‌في‌ ‌کل‌ حال‌) و مراد ‌از‌ وَ سَبِّح‌ بِحَمدِ رَبِّك‌َ خصوص‌ سبحان‌ اللّه‌ و الحمد للّه‌

بِغَضَب‌ٍ مِن‌َ اللّه‌ِ بقره‌ ‌آيه‌ 58، و نيز ميفرمايد ضُرِبَت‌ عَلَيهِم‌ُ الذِّلَّةُ أَين‌َ ما ثُقِفُوا إِلّا بِحَبل‌ٍ مِن‌َ اللّه‌ِ وَ حَبل‌ٍ مِن‌َ النّاس‌ِ

صدق تكلم خدا با موسى شرح خطاب خداى تعالى به موسى (عليه السلام ): ((اننى انا الله لا اله الا انافاعبدنى ...(( وجوه عديده اى كه در ذيل جمله : ((واقم الصلوة

از آن اوست و خداوند بر همه چیز گواه است» (الذی له ملک السماوات و الارض و الله علی کل شی‌ء شهید). در حقیقت این چهار وصف از اوصافی است که شایستگی برای عبودیت

است. «لِذِي حِجْرٍ أَ لَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ» 4- پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله توسط وحى از تاريخ قوم عاد و ثمود و فرعون آگاهى داشت. «أَ لَمْ

شده است. 1- آشنايى با تاريخ و مشكلات انبيا، مايه‌ى دلدارى پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله است. «كُلٌ‌ «1». تفسيرنمونه. «2». كافى، ج 5، ص 551. «3». تفسير

است. «لِذِي حِجْرٍ أَ لَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ» 4- پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله توسط وحى از تاريخ قوم عاد و ثمود و فرعون آگاهى داشت. «أَ لَمْ

است. «لِذِي حِجْرٍ أَ لَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ» 4- پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله توسط وحى از تاريخ قوم عاد و ثمود و فرعون آگاهى داشت. «أَ لَمْ

«لا اله الا اللّه حقّا حقّا لا اله الا اللّه تعبّدا و رقّا لا اله الا اللّه ايمانا و تصديقا و صدقا» «4». تتمه- نزد علماى اماميه رضوان اللّه عليهم، مراد،

إِلَّا لِيُقَرِّبُونا إِلَى اللَّهِ زُلْفى‌ إِنَّ اللَّهَ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ فِي ما هُمْ فِيهِ يَخْتَلِفُونَ إِنَّ اللَّهَ لا يَهْدِي مَنْ هُوَ كاذِبٌ

نسبت به پیمانهاى اوست.* (لقد اخذ اللّه میثق بنى اسرءیل ... و قال اللّه انى معکم) عطف جمله «قال اللّه» بر «لقد اخذ اللّه»، مى رساند که امداد خاص خداوند در

مِنَ اللَّهِ وَ حَبلٍ مِنَ النّاسِ وَ باءو بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ وَ ضُرِبَت عَلَيهِمُ المَسكَنَةُ ذٰلِكَ بِأَنَّهُم كانوا يَكفُرونَ بِـٔايٰتِ اللَّهِ وَ

(صلى اللّه عليه و آله و سلّم ) لا، قال يا رسول الله ! انا نعطى التماس ‍ الاجر و الذكر فهل لنا اجر؟ فقال رسول الله (صلى اللّه عليه و آله و سلّم ) ان الله تعالى

آن جناب از رسولخدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) نقل كرده الدر المنثور به چند طريق آن را از واثله بن اسقع از رسولخدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) نقل كرده

كِتَابُ الطَّلَاق الحسن بن محبوب عن مالك بن عطيه عن داود بن فرقد عن ابي عبد الله ع قال :

وَ مَا رَوَاهُ‏ مَا كَانَ اَللَّهُ لِيَجْعَلَ حَيْضاً مَعَ حَبَلٍ يَعْنِي إِذَا رَأَتِ اَلْمَرْأَةُ اَلدَّمَ وَ هِيَ حَامِلٌ لاَ تَدَعُ اَلصَّلاَةَ إِلاَّ

ابراهيم بن هاشم عن النوفلي عن السكوني عن جعفر عن ابيه ع انه قال قال رسول الله ص :