نتایج جستجو

مجرمان مایه سر افکندگی و منشأ خواری و خفت و چه دردناک است که انسان عمری با آبرو در میان مردم زندگی کند ولی در آن روز در برابر همه خلایق شرمسار و سر افکنده

ع : امام صادق (ع) فرمود: مبادا شوخى كنيد كه آبرو را مى‏برد. حضرت صادق عليه السلام فرمود: مبادا مزاح كنيد كه آبرو را مى‏برد. على بن ابراهيم، از پدرش، از ابن

امام صادق (ع) فرمود: خنده بسيار، آبرو را مى‏برد. عنبسه عابد گويد: شنيدم حضرت صادق عليه السلام ميفرمود: خنده بسيار آبرو را ميبرد. حميد بن زياد، از حسن بن

نبايد منتظر ماند تا محرومان سؤال خود را مطرح كنند و بعد ما اقدام كنيم، بايد آبرو و حرمت افراد حفظ شود. وَ فِي أَمْوالِهِمْ حَقٌ‌ ... الْمَحْرُومِ‌ 20- لازمه‌ى

«وِزْرَكَ» 4- كار پيامبر در حدّ كمرشكن بود. «أَنْقَضَ ظَهْرَكَ» 5- نام نيك و آبرو لازمه توفيق در رهبرى جامعه است. «رَفَعْنا لَكَ ذِكْرَكَ» 6- سنّت و برنامه

مرحله بعد است. عطا گاهى كم است، گاهى زياد، گاهى از مال است و گاهى از مقام و آبرو. كلمه‌ى «حسنى» يا مصدر است مثل رُجعى‌ و يا مؤنث احسن است. امام باقر عليه

مرحله بعد است. عطا گاهى كم است، گاهى زياد، گاهى از مال است و گاهى از مقام و آبرو. كلمه‌ى «حسنى» يا مصدر است مثل رُجعى‌ و يا مؤنث احسن است. امام باقر عليه

نبايد منتظر ماند تا محرومان سؤال خود را مطرح كنند و بعد ما اقدام كنيم، بايد آبرو و حرمت افراد حفظ شود. وَ فِي أَمْوالِهِمْ حَقٌ‌ ... الْمَحْرُومِ‌ 20- لازمه‌ى

پا مى‌كرد كه با شأن پيامبر سازگار نبود، از اين رو براى حفظ جلد 2 - صفحه 96 آبرو و موقعيّت و محبوبيّت پيامبر، نزاع را نزد وى نبرديم. 1- عامل خطر كارهاى خود

بيگانگان نظريه نخواهيد. «بَيْنَهُمْ» 10- انفاق مخصوص مال نيست بلكه از علم و آبرو و قدرت نيز بايد به ديگران كمك كرد. «مِمَّا رَزَقْناهُمْ» 11- انفاق كننده

بخل، علاوه بر بخل ورزيدن در اموال و نبخشيدن به ديگران، شامل بخل نسبت به علم، آبرو، قدرت و امكانات نيز مى‌شود. 1- امراض روحى انسان، گسترش يافتنى است. افراد

کنید. و خدا و پیامبرش را اطاعت کنید و با هم نزاع مکنید، که سست می‌شوید و آبرو (و چیرگی)‌تان (از میان‌) می‌رود. و صبر کنید (که‌) خدا بی‌گمان با صابران است

«وِزْرَكَ» 4- كار پيامبر در حدّ كمرشكن بود. «أَنْقَضَ ظَهْرَكَ» 5- نام نيك و آبرو لازمه توفيق در رهبرى جامعه است. «رَفَعْنا لَكَ ذِكْرَكَ» 6- سنّت و برنامه

فرمود: بپرهيزيد از شوخى، زيرا آبرو را ببرد و مردان را سبك كند. و نيز آن حضرت عليه السلام فرمود: از شوخى بپرهيزيد زيرا آبرو را بريزد و شكوه و بزرگى مردان

فرموده: شوخى بسيار آبرو را ببرد و خنده بسيار ايمان را به دور پرتاب كند. حضرت باقر و صادق يا يكى از آن دو عليهما السلام فرمودند: شوخى بسيار آبرو را ببرد و خنده

«وِزْرَكَ» 4- كار پيامبر در حدّ كمرشكن بود. «أَنْقَضَ ظَهْرَكَ» 5- نام نيك و آبرو لازمه توفيق در رهبرى جامعه است. «رَفَعْنا لَكَ ذِكْرَكَ» 6- سنّت و برنامه

مرحله بعد است. عطا گاهى كم است، گاهى زياد، گاهى از مال است و گاهى از مقام و آبرو. كلمه‌ى «حسنى» يا مصدر است مثل رُجعى‌ و يا مؤنث احسن است. امام باقر عليه

«يَدْعُونَ‌- يُنْفِقُونَ» 6- مورد انفاق، تنها مال نيست، بلكه شامل علم و آبرو و ديگر سرمايه‌هاى انسان نيز مى‌شود. «مِمَّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُونَ» تَتَجافى‌

سرمایه عمر نتیجه‌ای، نه خانواده و فرزندانشان وسیله نجات آنها هستند و نه مایه آبرو و شفاعت در پیشگاه حق، تازه در برابر از دست دادن این سرمایه‌های عظیم، سخت‌ترین

احتياج به آنها در همان خوش‏صحبتى و خوش برخوردى باشد و بى‏نيازى از آنها در حفظ آبرو و عزت باشد. امير المؤمنين صلوات اللَّه عليه ميفرمود: بايد در دلت احتياج بمردم