نتایج جستجو

نثر، شعره‌ بمعني‌ مو، مشاعر انسان‌، حواس‌ ظاهره‌ شعور ‌به‌ معني‌ ادراك‌، ليت‌ شعري‌ بمعني‌ علم‌، شعير بمعني‌ جو مقابل‌ حنطه‌ و ‌غير‌ اينها و ‌در‌ اينجا

الْجَنَّةَ» 11- مردان خدا حتّى بعد از مرگ و شهادت نيز در فكر زنده‌ها هستند. «يا لَيْتَ قَوْمِي يَعْلَمُونَ» 12- حيات و بهشت برزخى قبل از بهشت موعود است. «قِيلَ

إِنِّي آمَنْتُ بِرَبِّكُمْ فَاسْمَعُونِ «25» قِيلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَ قالَ يا لَيْتَ قَوْمِي يَعْلَمُونَ «26» بِما غَفَرَ لِي رَبِّي وَ جَعَلَنِي مِنَ الْمُكْرَمِينَ

خود در برابر عمر نامحدود و سرمدی آخرت می‌شدید. بعضی حرف (لَوْ) را به معنی (لَیْتَ) دانسته‌اند که در این صورت معنی چنین می‌شود: ای کاش! شما این مطلب را در

إِنِّي آمَنْتُ بِرَبِّكُمْ فَاسْمَعُونِ «25» قِيلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَ قالَ يا لَيْتَ قَوْمِي يَعْلَمُونَ «26» بِما غَفَرَ لِي رَبِّي وَ جَعَلَنِي مِنَ الْمُكْرَمِينَ

لَعَلّکُم لَعِلْم لَمُنْقَلِبُون لَمُهْتَدُون لَيَصُدّونَهُم لَيَقُولُن لَيْت لَکَفُور لِأَبِيه لِأُبَيّن لِبَعْض لِبَنِي لِبُيُوتِهِم لِتَسْتَوُوا لِقَوْمِک

السَّبِيلِ وَ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ مُهْتَدُونَ (37) حَتَّى إِذا جاءَنا قالَ يا لَيْتَ بَيْنِي وَ بَيْنَكَ بُعْدَ الْمَشْرِقَيْنِ فَبِئْسَ الْقَرِينُ (38) وَ لَنْ

إِنِّي آمَنْتُ بِرَبِّكُمْ فَاسْمَعُونِ «25» قِيلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَ قالَ يا لَيْتَ قَوْمِي يَعْلَمُونَ «26» بِما غَفَرَ لِي رَبِّي وَ جَعَلَنِي مِنَ الْمُكْرَمِينَ

السَّبِيلِ وَ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ مُهْتَدُونَ (37) حَتَّى إِذا جاءَنا قالَ يا لَيْتَ بَيْنِي وَ بَيْنَكَ بُعْدَ الْمَشْرِقَيْنِ فَبِئْسَ الْقَرِينُ (38) وَ لَنْ

السَّبِيلِ وَ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ مُهْتَدُونَ (37) حَتَّى إِذا جاءَنا قالَ يا لَيْتَ بَيْنِي وَ بَيْنَكَ بُعْدَ الْمَشْرِقَيْنِ فَبِئْسَ الْقَرِينُ (38) وَ لَنْ

يمكن توعيد است به قرين بودن شيطان در جهنم و استغاثه آنها از جوار او كه: يا ليت بينى و بينك بعد المشرقين فبئس القرين. بنا به قولى مراد اين جماعت، مشركان مكه‌اند

الذین کفروا و عصوا الرسول لو تسوّى بهم الارض) «لو» در «لو تسوّى» به معناى لیت (اى کاش) است، و جمله «لو تسوّى ... » کنایه از هیچ و پوچ شدن است. ۲- شرمسارى

السَّبِيل‌ِ وَ يَحسَبُون‌َ أَنَّهُم‌ مُهتَدُون‌َ حَتّي‌ إِذا جاءَنا قال‌َ يا لَيت‌َ بَينِي‌ وَ بَينَك‌َ بُعدَ المَشرِقَين‌ِ فَبِئس‌َ القَرِين‌ُ«5» (و كسي‌

among the faithful.” ترتیل: ترجمه: «لَوْ»: واژه (لَوْ) در اینجا در معنی (لَیْتَ) و برای تمنّی است. «کَرَّةً»: رجعت. برگشت. مراد برگشت به جهان است (نگا:

الدّنيا العفا خوردم نصف خرما، خاك بر سر دنيا! فاخته آواز نمود، فرمود مى‌گويد: ليت هذا الخلق لم يخلقوا كاشكى اين خلايق خلق نشدى. طاوس به فرياد آمد، فرمود: مى‌گويد

دليلى ندارد، و تقييدى است، بدون مقيد. «قِيلَ ادْخُلِ الجَْنَّةَ قَالَ يَا لَيْت قَوْمِى يَعْلَمُونَ * بِمَا غَفَرَ لى رَبى وَ جَعَلَنى مِنَ الْمُكْرَمِينَ»:

«انّ» مفتوحه با ما بعدش در تأويل مصدر پس بتحقيق از حكم مبتدا مبدّل و در حكم ليت و لعل گرديده و معناى آن مفارق است ابتدائيت را و شايد سيبويه توهّم نموده كه

عظيم ) از اين آيه نيز به خوبى استفاده مى شود كه احساس مسؤ ليت پيامبران بيش از احساس مسؤ ليت ديگران است . و در آخرين آيه براى اينكه ثابت شود پيامبر (صلى

حساب آن روشن مى گردد. و اگر در پارهاى از روايات مى خوانيم كه افراد پرمسؤ ليت و پر ثروت محاسباتشان در آن روز طولانى مى شود، در حقيقت نه بخاطر آن است كه

بِالْقَبُولِ وَ أَمَرَهُ بِالْجُلُوسِ فَجَلَسَ مُلاَصِقاً لِي فَقُلْتُ فِي نَفْسِي لَيْتَ شِعْرِي مَنْ هَذَا فَقَالَ‏ أَبُو مُحَمَّدٍ ع‏ هَذَا مِنْ وُلْدِ اَلْأَعْرَابِيَّةِ